Sygn. akt VIII Gz 248/21
Dnia 16 grudnia 2021 r.
Sąd Okręgowy w Bydgoszczy, VIII Wydział Gospodarczy
w następującym składzie:
Przewodniczący: sędzia Elżbieta Kala
sędzia Sylwia Durczak-Żochowska
sędzia Marcin Winczewski
po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2021 r. w Bydgoszczy
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z wniosku wierzyciela (...) w K.
z udziałem (...) w O.
o ogłoszenie upadłości
na skutek skargi o wznowienie postępowania zażaleniowego w sprawie VIII Gz 192/21, złożonej przez upadłego
p o s t a n a w i a:
odrzucić skargę o wznowienie postępowania.
Sylwia Durczak-Żochowska Elżbieta Kala Marcin Winczewski
W piśmie z dnia 4 listopada 2021 r. upadły wniósł m.in. o wznowienie postępowania w sprawie sygn. akt VIII Gz 192/21. W uzasadnieniu pisma upadły wskazał, że po ogłoszeniu upadłości, syndyk nie przekazał mu, wbrew obowiązkowi wynikającemu z art. 176 ust. 2 zd. 3 prawa upadłościowego, w terminie 7 dni korespondencji z sądu, wzywającej upadłego do uzupełnienia braków złożonego przez niego zażalenia, w związku z czym sąd wydał postanowienie odrzucające zażalenie, które nie jest wzruszalne. Z korespondencji mailowej dołączonej przez upadłego do w/w pisma z dn. 4 listopada 2021 r. wynika, że zdaniem upadłego, zachowanie syndyka pozbawiło go prawa do sądu.
W sprawie VIII Gz 192/21 Sąd Okręgowy w Bydgoszczy postanowieniem z dnia 18 października 2021 r. odrzucił zażalenie dłużnika na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 13 lipca 2021 r. o ogłoszeniu upadłości dłużnika. Z uzasadnienia orzeczenia wynika, że przyczyną odrzucenia zażalenia było nieuzupełnienie w zakreślonym przez sąd terminie braków zażalenia.
Sąd Okręgowy zważył co następuje.
Skarga dłużnika o wznowienie postępowania podlega odrzuceniu.
Zgodnie z treścią art. 35 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. prawo upadłościowe (Dz. U nr 60, poz. 535 ze zm.) w sprawach nieuregulowanych w ustawie, do postępowania w przedmiocie ogłoszenia upadłości stosuje się odpowiednio przepisy księgi pierwszej części pierwszej Kodeksu postępowania cywilnego, z wyjątkiem przepisów o zawieszeniu i wznowieniu postępowania. W myśl zaś art. 229 prawa upadłościowego, w sprawach nieuregulowanych ustawą, do postępowania upadłościowego stosuje się odpowiednio przepisy księgi pierwszej części pierwszej Kodeksu postępowania cywilnego, z wyjątkiem przepisów o zawieszeniu i wznowieniu postępowania.
Należy zatem stwierdzić, że prawo upadłościowe odsyła do odpowiedniego stosowania przepisów kodeksu postępowania cywilnego o procesie. Zgodnie zaś z art. 399 § 1 k.p.c wznowienie postępowania jest możliwe w przypadku zakończenia postępowania prawomocnym wyrokiem. Przyjmuje się, że można żądać wznowienia postępowania także w przypadku zakończenia go prawomocnym nakazem zapłaty, a także postanowieniem wydanym co do istoty sprawy w postępowaniu nieprocesowym. Już zatem z tego powodu skarga o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem wydanym w postępowaniu upadłościowym jest niedopuszczalna.
Najistotniejsze jest jednak to, że w art. 35 i 229 prawa upadłościowego ustawodawca wprost wyłączył możliwość stosowania przepisów o zawieszeniu i wznowieniu postępowania. Oznacza to zatem, że skarga o wznowienie od prawomocnego postanowienia wydanego w postępowaniu upadłościowym, tak w zakresie postępowania o ogłoszenie upadłości, jak i postępowania po ogłoszeniu upadłości – jest niedopuszczalna. W postępowaniu upadłościowym wykluczone jest bowiem stosowanie przepisów o zawieszeniu i o wznowieniu postępowania, w związku z czym w całym postępowaniu upadłościowym postępowanie, niezależnie od przyczyn nie może być zawieszone, a także orzeczenia zapadłe w tym postepowaniu nie mogą być wzruszane na drodze skargi o wznowienie. Zakaz odpowiedniego stosowania przepisów procedury cywilnej dotyczących wznowienia postępowania wynika przede wszystkim z istoty postępowania upadłościowego i podejmowanych w jego toku czynności, które w większości przypadków są nieodwracalne. Wznowienie postępowania byłoby zatem bezcelowe.
Zgodnie z art. 410 § 1 k.p.c sąd odrzuca skargę wniesioną po upływie przepisanego terminu, niedopuszczalną lub nieopartą na ustawowej podstawie.
Mając na uwadze powyższe okoliczności sąd odrzucił skargę jako niedopuszczalną na podstawie art. 410 § 1 k.p.c w zw. z art. 35 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. prawo upadłościowe (Dz. U nr 60, poz. 535 ze zm.).
Sylwia Durczak-Żochowska Elżbieta Kala Marcin Winczewski