Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 lutego 2014 r.

Sąd Okręgowy w Bielsku-Białej II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 31 stycznia 2014 r. w Bielsku-Białej

na rozprawie sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą

w B.

przeciwko Przedsiębiorstwu Produkcyjno Handlowo Usługowemu (...), Ł. S. w B.

o zmianę treści służebności

na skutek apelacji strony powodowej

od wyroku Sądu Rejonowego w Bielsku-Białej

z dnia 22 października 2013 r. sygn. akt I C 87/12

prostując w zaskarżonym wyroku oznaczenie strony powodowej przez wpisanie w miejsce Zakładów (...) S.A. w siedzibą w B.” (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w B.”, oddala apelację.

Sędzia Przewodniczący Sędzia

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 6 grudnia 2011 roku powodowa spółka Zakłady (...) sp. z o.o. z siedzibą w B., przekształcona następnie w (...) S.A. z siedzibą w B. wniosła pozew o zmianę służebności przejazdu i przechodu ustanowionej na rzecz każdoczesnego użytkownika wieczystego i właściciela pgr (...), położonej w B., a będącej aktualnie we własności pozwanej, biegnącej i obciążającej pgr (...), poprzez wytyczenie służebności drogi koniecznej pasem szerokości 3 metrów, wzdłuż granicy pgr (...), bez wynagrodzenia. Ponadto powódka wniosła o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W odpowiedzi na pozew pozwana Przedsiębiorstwo Produkcyjno Handlowo Usługowe (...) spółka jawna M. S., Ł. S. w B. podniosła, że istnieją jedynie podstawy do ograniczenia służebności drogi przez pgr (...) do pasa o szerokości stanowiącej przedłużenie drogi biegnącej przez pgr (...), tj. 6 m, zaś wszystkie dalej idące żądania są bezpodstawne.

Sąd Rejonowy w Bielsku-Białej wyrokiem z dnia 22 października 2013 r. sygn. akt I C 87/12:

1.  zmienił treść służebności przejazdu i przechodu ustanowionej na rzecz każdoczesnego użytkownika wieczystego i właściciela PGR (...) położonej w B. objętej księgą wieczystą nr (...) Sądu Rejonowego w Bielsku-Białej biegnącej i obciążającej PGR (...) objętej księgą wieczystą nr (...) Sądu Rejonowego w Bielsku-Białej, ustanowionej aktem notarialnym z dnia 18 czerwca 1997 r. rep. A nr (...) w ten sposób, że ustala jej aktualny przebieg zgodnie z przebiegiem drogi sporządzonym przez biegłego geodetę S. M. w dniu 27 czerwca 2012 r. oznaczonym jako mapa nr 4, która to mapa stanowi integralną część przedmiotowego wyroku;

2.  w pozostałej części powództwo oddalił;

3.  zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 1.020,00 zł tytułem wynagrodzenia za zmianę treści służebności;

4.  koszty procesu pomiędzy stronami wzajemnie zniósł.

Sąd Rejonowy ustalił, że bezsporne było pomiędzy stronami to, że aktem notarialnym z dnia 18 czerwca 1997 roku, zawartym przed notariuszem M. Ś., w jego kancelarii notarialnej w B., doszło do zawarcia umowy darowizny, ustanowienia służebności i zawarcia umowy przedwstępnej. Mocą tej umowy doszło m.in. do ustanowienia przez powodową spółkę nieodpłatnej służebności przejazdu i przechodu po pgr (...), objętej księgą wieczystą nr (...), na rzecz każdoczesnych właścicieli i użytkowników wieczystych pgr (...), objętej księgą wieczystą nr (...). W umowie o ustanowieniu tej służebności nie było żadnego ograniczenia co do szerokości pasa gruntu, po jakim służebność ta miała być wykonywana. Poza sporem było także to, że powodowa spółka jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości obciążonej, a pozwana spółka właścicielem nieruchomości uprawnionej z tej służebności. Zasady realizacji zapisów aktu notarialnego z dnia 18 czerwca 1997 roku w zakresie ustanowionej służebności zostały uszczegółowione w protokole z dnia 17 lipca 1997 roku. Decyzją z dnia 14 lutego 2012 roku powódka uzyskała warunki zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji budowy hali produkcyjno-montażowo-magazynowej, przy czym decyzja ta nie obejmowała pgr (...). Szerokość drogi, niezbędna do realizacji służebności ustanowionej aktem notarialnym z dnia 18 czerwca 1997 roku, a uzasadniona rzeczywistymi potrzebami uprawnionego, wynosi 5 m, przy czym w miejscu zwężenia działek (...), pomiędzy działką (...) a działką (...), szerokość ta powinna wynosić 6 m. Przebieg tej drogi możliwy był w dwóch wariantach, oznaczonych szczegółowo przez biegłego sądowego z zakresu geodezji S. M. na mapie nr 3 i 4. Wariant opisany na mapie nr 3, w celu jego zrealizowania, wymaga przeformowania istniejącej na gruncie skarpy ziemnej, nowego utwardzenia drogi, usunięcia kontenera z jednej z działek oraz fragmentu ogrodzenia betonowego. Ponadto wymagałby ustanowienia służebności drogi także przez działkę (...) na rzecz każdoczesnych właścicieli działki (...). Wariant, opisany przez biegłego wg sporządzonej przez niego mapy nr 4, zgodny jest ze stanem istniejącej na gruncie drogi, jest obecnie użytkowany, a wymaga jedynie doprecyzowania wpisów w księgach wieczystych poprzez powołanie w podstawach wpisów dokumentów geodezyjnych, wymienionych przez biegłego. Dodatkowo wariant wg mapy nr 4 obciąża działkę (...) o niewykorzystany fragment gruntu o powierzchni 0,0226 ha, położony pomiędzy jej północno-zachodnią granicą, a drogą. Pozostałe warianty, opisane przez biegłego, były odzwierciedleniem postulatów strony powodowej (wariant nr 1- pas drogi o szerokości 3 m) i pozwanej (wariant nr 2- pas drogi o szerokości 6 m). Wynagrodzenie za zmianę treści służebności drogowej, w zależności od wariantu przedstawionego przez biegłego geodetę, wynosiłoby, odpowiednio za wariant pierwszy, określony mapą nr 1, 4.860 zł, bądź 2.780 zł, w zależności od szerokości pasa drogowego. Wynagrodzenia w wariancie opisanym na mapie 2 i 3 nie należałoby się. Za zmianę służebności zgodnie z wariantem opisanym na mapie nr 4, należne wynagrodzenie to 1.020 zł.

Sąd I instancji zważył, że powództwo zasługiwało na częściowe uwzględnienie. Jak stanowi przepis art. 291 kc jeżeli po ustanowieniu służebności gruntowej powstanie ważna potrzeba gospodarcza, właściciel nieruchomości obciążonej może żądać za wynagrodzeniem zmiany treści lub sposobu wykonywania służebności, chyba że żądana zmiana przyniosłaby niewspółmierny uszczerbek nieruchomości władnącej. Zgodnie z powołanym przepisem, przez zmianę treści służebności gruntowej należy rozumieć zmianę zakresu prawa, bądź sposobu jego wykonywania w stosunku do tego, jaki został określony w momencie jego powstawania. Zgodnie z aktem notarialnym z dnia 18 czerwca 1997 roku, zawartym przed notariuszem M. Ś., w jego kancelarii notarialnej w B., doszło m.in. do ustanowienia przez powodową spółkę nieodpłatnej służebności przejazdu i przechodu po pgr (...), objętej księgą wieczystą nr (...), na rzecz każdoczesnych właścicieli i użytkowników wieczystych pgr (...), objętej księgą wieczystą nr (...). W umowie o ustanowieniu tej służebności nie było żadnego ograniczenia co do szerokości pasa gruntu, po jakim służebność ta miała być wykonywana. Poza sporem było jednak to, na czym wykonywanie tej służebności miało polegać i po jakiej części gruntu obciążonego było faktycznie wykonywane. Warunkiem uwzględnienia powództwa o zmianę treści służebności jest powstanie po stronie właściciela nieruchomości obciążonej ważnej potrzeby gospodarczej, która nie była znana w momencie ustanawiania tej służebności. Strona powodowa na taką potrzebę się powołała. Nie przekreślał tego fakt, że w decyzji z dnia 14 lutego 2012 roku powódka uzyskała warunki zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji budowy hali produkcyjno-montażowo-magazynowej, przy czym decyzja ta nie obejmowała pgr (...), na której wykonywana jest przedmiotowa służebność. Dla przyjęcia, że taka potrzeba występuje, wystarczające jest by była to potrzeba obiektywna, dająca się uzasadnić działalnością, prowadzoną na obciążonym gruncie, której niemożność realizacji ogranicza działalność prowadzoną przez właściciela nieruchomości obciążonej. Oczywiście z drugiej strony rozważenia wymaga interes uprawnionego wg treści służebności, dla którego zmiana treści tego ograniczonego prawa rzeczowego nie może przynieść niewspółmiernego uszczerbku. Biegły z zakresu geodezji, dokonując analizy tego, jak w rzeczywistości służebność ta jest wykonywana, przy uwzględnieniu jej charakteru, ocenił, że właściciel, bądź użytkownik wieczysty nieruchomości uprawnionej nie będzie w żaden sposób ograniczony w korzystaniu z uprawnień wynikających z treści służebności, jeżeli wykonywania tej służebności będzie zgodne ze stanem istniejącej na gruncie drogi, a jedynie ograniczone zostanie do pasa gruntu o szerokości 5 m, przy czym w miejscu zwężenia działek (...), pomiędzy działką (...) a działką (...), szerokość ta powinna wynosić 6 m. Sąd, w świetle tej opinii, jak i zgłoszonej potrzeby gospodarczej przez stronę powodową, a także możliwości faktycznego korzystania ze służebności przez uprawnionego, uznał, że zasadnym jest zmiana treści tej służebności zgodnie z wariantem opisanym na mapie nr 4 przez biegłego z zakresu

geodezji. Przy czym zmiana treści tej służebności w ten sposób praktycznie sprowadza się do doprecyzowania warunków i zasad jej wykonywania, ponieważ nie prowadzi do ograniczenia w faktycznym korzystaniu ze służebności przez uprawnionego. Ponadto wariant ten nie wymaga dokonywania żadnych zmian na gruncie, a jedynie doprecyzowania wpisów w księgach wieczystych poprzez powołanie w podstawach wpisów dokumentów geodezyjnych, wymienionych przez biegłego, co już leży w interesie strony powodowej. Stąd w punkcie pierwszym wyroku Sąd Rejonowy zmienił treść służebności, ustalając jej aktualny przebieg zgodnie z przebiegiem drogi, wynikającym z mapy nr 4, sporządzonej przez biegłego geodetę S. M., a w pozostałym zakresie powództwo oddalił. Konsekwentnie, przyjęcie tego wariantu pociągnęło za sobą zasądzenie od powodowej spółki na rzecz strony pozwanej wynagrodzenia za zmianę treści służebności zgodnie z niezakwestionowanym wyliczeniem biegłej z zakresu szacowania nieruchomości, o czym orzeczono w punkcie trzecim wyroku. Koszty procesu Sąd I instancji pomiędzy stronami wzajemnie zniósł, na co pozwala dyspozycja przepisu art. 100 kpc, zgodnie z którym w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione. Zdaniem Sądu Rejonowego zakres, w jakim strony utrzymały się ze swoimi roszczeniami, jak i charakter sprawy, pozwalał na zastosowanie w tej sprawie powołanej zasady.

Powyższy wyrok zaskarżyła w całości powódka, wnosząc o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez zmianę treści służebności przejazdu i przechodu ustanowionej na rzecz każdoczesnego użytkownika wieczystego i właściciela działki nr (...) położonej w B. objętej księgą wieczystą nr (...) Sądu Rejonowego w Bielsku-Białej biegnącej i obciążającej działkę nr (...) objętej księga wieczystą nr (...) Sądu Rejonowego w Bielsku-Białej, ustanowionej aktem notarialnym z dnia 18 czerwca 1997 r. rep. A nr (...) poprzez ustalenie jej przebiegu zgodnie z przebiegiem drogi sporządzonym przez biegłego geodetę S. M. w dniu 27 czerwca 2012 r. oznaczonym jako mapa nr 3, bez wynagrodzenia oraz zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm prawem przewidzianych, a ewentualnie o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy Sądowi Pierwszej Instancji do ponownego rozpoznania, przy pozostawieniu temu Sądowi rozstrzygnięcia o kosztach procesu. Ponadto strona domagała się zasądzenie kosztów postępowania apelacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym, według norm prawem przepisanych.

Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucono:

- naruszenie przepisów prawa materialnego, w szczególności:

a) art. 291 kodeksu cywilnego, poprzez jego błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, polegające na zmianie treści ustanowionej służebności przejazdu i przechodu na rzecz każdoczesnego użytkownika wieczystego i właściciela działki oznaczonej nr (...), położonej w B., objętej księgą wieczystą nr (...) Sądu Rejonowego w Bielsku-Białej, biegnącej i obciążającej działkę nr (...), objętej księgą wieczystą nr (...) Sądu Rejonowego w Bielsku-Białej, ustanowionej aktem notarialnym z dnia 18 czerwca 1997 r. rep. A nr(...), niezgodnie z żądaniem powoda i stanowiskiem pozwanego oraz bez uwzględnienia społeczno-gospodarczego przeznaczenia nieruchomości obciążonej (w tym bez uwzględnienia miejsca posadowienia planowanej inwestycji - hali produkcyjno-montażowo-magazynowej, której budowa stanowi „ważną przyczynę gospodarczą" uzasadniającą zmianę treści służebności);

b) art. 291 kodeksu cywilnego w związku z art. 287 kodeksu cywilnego, poprzez ich niewłaściwe zastosowanie i w konsekwencji dokonanie zmiany treści ustanowionej służebności przejazdu i przechodu na rzecz każdoczesnego użytkownika wieczystego i właściciela działki nr (...), położonej w B., objętej księgą wieczystą nr (...) Sądu Rejonowego w Bielsku-Białej, biegnącej i obciążającej działkę nr (...), objętej księgą wieczystą nr (...) Sądu Rejonowego w Bielsku-Białej, ustanowionej aktem notarialnym z dnia 18 czerwca 1997 r. rep. A nr (...), w oderwaniu od zasad współżycia społecznego oraz ustalonych zwyczajów;

- naruszenie przepisów postępowania cywilnego, mające wpływ na treść orzeczenia, w szczególności art. 233 § 1 kodeksu postępowania cywilnego, poprzez dowolną ocenę zebranego w sprawie materiału dowodowego w postaci opinii biegłego sądowego mgr inż. S. M., w zakresie proponowanych przez biegłego wariantów przebiegu służebności przejazdu i przechodu, obciążającej działkę nr (...).

W uzasadnieniu podniesiono, że wydane przez Sąd Pierwszej Instancji orzeczenie, uwzględniające żądanie powoda co do zasady, nie pozostaje jednak w zgodzie z normami prawa materialnego oraz procesowego. Wydanie wyroku zmieniającego treść służebności bez uwzględnienia żądania powoda oraz stanowiska pozwanego, bez uwzględnienia społeczno- gospodarczego przeznaczenia nieruchomości obciążonej (także w odniesieniu do miejsca posadowienia planowanej inwestycji - hali produkcyjno-montażowo-magazynowej) oraz w oderwaniu od zasad współżycia społecznego i ustalonych zwyczajów miejscowych, nie może zostać uznane za prawidłowe. Wydając zaskarżony wyrok, Sąd Pierwszej Instancji przyjął, że w stanie faktycznym niniejszej sprawy zachodzi przesłanka uzasadniająca zmianę treści służebności gruntowej, ustanowionej na działce numer (...); a więc „ważna przyczyna gospodarcza". Za taką Sąd uznał bowiem, zgodnie z twierdzeniami powoda, planowaną rozbudowę jego zakładu, polegającą na posadowieniu na działkach sąsiadujących z działką nr (...) hali produkcyjno- montażowo-magazynowej, a w konsekwencji potrzebę gospodarczego wykorzystania części działki nr (...). Ustanowiona w akcie notarialnym służebność przejazdu i przechodu, nie zawierała bowiem żadnego ograniczenia w przedmiocie szerokości wytyczonej drogi, co w perspektywie rozbudowy zakładu powoda, uniemożliwia gospodarcze wykorzystanie chociażby fragmentu działki nr (...). Zauważyć należy jednak, iż pomimo uznania planowanej budowy hali produkcyjno-montażowo-magazynowej za „ważną potrzebę gospodarczą", uzasadniającą zmianę treści służebności, dokonując wyboru konkretnego wariantu przebiegu służebności przejazdu i przechodu, Sąd wskazanej powyżej „potrzeby gospodarczej" już nie uwzględnił. Dokonał bowiem wyboru wariantu, dającego powodowi możliwość gospodarczego wykorzystania, na cele związane z planowaną inwestycją, najmniejszego obszaru działki nr (...), spośród wszystkich zaproponowanych przez biegłego sądowego wariantów. Zmieniona przez Sąd Pierwszej Instancji treść służebności przejazdu i przechodu, przewiduje przebieg granicy służebności w najbliższej, w porównaniu z alternatywnymi wariantami, odległości od granic działek, na których planowana jest budowa hali, a zarazem w najdalszej odległości od granicy działki nr (...). Takie działanie Sądu rozpoznającego sprawę, w ocenie powoda, nie znajduje uzasadnienia. Skoro bowiem uznając żądanie powoda co do zasady, Sąd Pierwszej Instancji przyjmuje, że planowana budowa hali uzasadnia zmianę treści służebności, niezrozumiałe jest dlaczego argument ten Sąd pomija przy rozstrzyganiu o jej przebiegu. Jeżeli powodem zmiany treści służebności była potrzeba gospodarczego wykorzystania, na cele związane z planowaną inwestycją, części działki nr (...), winna być ona zmieniona w sposób umożliwiający wykorzystanie największego z możliwych obszarów, wynikających z zaproponowanych przez biegłego wariantów. Niezależnie od powyższego, wydając zaskarżone orzeczenie, Sąd Pierwszej Instancji nie uwzględnił społeczno-gospodarczego przeznaczenia nieruchomości obciążonej, także poprzez uniemożliwienie powódce wykorzystanie pasa działki nr (...), znajdującego się pomiędzy granicą ustanowionej służebności przejazdu i przechodu, a granicą działki nr (...). Pozostawienie fragmentu gruntu o powierzchni 0,0226 ha (pasa gruntu o szerokości mniejszej niż 5 m), uniemożliwia jakiekolwiek jego gospodarcze wykorzystanie. Wskazany teren jest bowiem oddzielony od pozostałej części działki nr (...) pasem drogi, a jego rozmiar jest zbyt mały, aby możliwe było posadowienie na nim jakiejkolwiek inwestycji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługiwała na uwzględnienie.

Odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 233 k.p.c. zwrócić należy uwagę, że zgodnie z paragrafem pierwszym sąd ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału. Są to zatem reguły jakimi powinien kierować się sąd przy dokonywaniu ustaleń faktycznych w sprawie przez pryzmat oceny zebranego materiału dowodowego. Sąd Rejonowy, wbrew stanowisku apelującego, reguły wskazane w powołanym przepisie zastosował prawidłowo i zgodnie z nimi ustalił stan faktyczny sprawy, które to ustalenia Sąd Okręgowy akceptuje i uznaje za własne. Biegły rzetelnie i wyczerpująco opisał przebieg przeprowadzonych przez siebie analiz, przedstawił tok swojego rozumowania oraz zaproponował różne warianty przebiegu przedmiotowej służebności. Tym samym Sąd I instancji przyjął, że ekspertyza zasługuje na walor wiarygodności i poczynienie na jej podstawie ustaleń faktycznych. Całkowicie chybionym natomiast było kwestionowanie na podstawie powołanego przepisu wyboru przebiegu służebności gruntowej, albowiem wskazanie odpowiedniego wariantu dokonuje się już w oparciu o normy prawa materialnego, który daje podstawy właściwego rozstrzygnięcia w tym przedmiocie.

Tym samym wobec prawidłowej oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego i poczynienie na tej podstawie właściwych ustaleń faktycznych, wyłącznie błędna wykładania art. 291 k.c. i 287 k.c. mogłaby skutkować zmianą zaskarżonego orzeczenia. Przedstawione w tym zakresie zarzuty okazały się całkowicie nietrafne.

Art. 291 k.c. dotyczy zmiany treści lub sposobu wykonywania służebności gruntowej z ważnej potrzeby gospodarczej po stronie nieruchomości obciążonej na żądanie jej właściciela. Niewątpliwie ważna potrzeba zmiany musi mieć charakter obiektywny. Nie wystarczy subiektywne przekonanie właściciela nieruchomości obciążonej o jej istnieniu, jak również osobisty charakter tej potrzeby, chodzi bowiem o potrzebę nieruchomości władnącej, a nie o osobistą potrzebę właściciela. W sytuacji wykazania przez właścicieli nieruchomości obciążonej, że ważna potrzeba gospodarcza rzeczywiście powstała, powinno prowadzić z reguły do uwzględnienia żądania i stosownej zmiany treści lub sposobu wykonywania służebności, jeżeli tylko żądana zmiana nie przyniosłaby niewspółmiernego uszczerbku nieruchomości władnącej. Niewątpliwie w przedmiotowej sprawie służebność była wykonywana w mniejszej części nieruchomości obciążonej, niż wynikało to z aktu notarialnego ustanawiającego ograniczone prawo rzeczowe. Tym samym istniała potrzeba w tym zakresie zmiany, aby rzeczywiście stan faktyczny odpowiadał treści służebności. Czym innym natomiast była kwestia znacznego ograniczenia lub przesunięcia przebiegu służebności drogowej. W tym zakresie to na powodzie, zgodnie z art. 6 k.c. spoczywał ciężar dowodu, a zatem powinien wykazać, że stosowny wariant przebieg drogi wyklucza korzystanie z jego nieruchomości z uwagi na zaistniałą ważną potrzebę gospodarczą. Decyzja z dnia 14 lutego 2012 r. o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji budowy hali produkcyjno-montażowo-magazynowej nie obejmowała działki pgr (...), na której wykonywana jest przedmiotowa służebność gospodarcza. Ten dokument nie determinuje zatem konieczności zmiany przebiegu ograniczonego prawa rzeczowego zgodnie z żądaniem pozwu. Dopiero wykazanie, że aktualny przebieg drogi uniemożliwia, albo znacznie utrudniłby realizację inwestycji, zaszłaby konieczność rozważenia zmiany i uwzględnienia roszczenia w całości. Prawidłowo skarżący wskazał, że koszt przebudowy drogi nie może być wyłączną podstawą rozstrzygnięcia, choć niewątpliwie jest przesłanką warunkującą uwzględnienie pozwu w tego rodzaju sprawach. Każdorazowo istnieje potrzeba rozważenia interesów obu stron postępowania i dopiero przedstawienie przez stronę powodową okoliczności uzasadniających zmianę sposobu wykonywania służebności bez niewspółmiernego uszczerbku dla nieruchomości władnącej, warunkuje zasadność roszczenia. Temu wymaganiu powódka nie sprostowała, skoro nie przedstawiła argumentów uzasadniających stanowisko, że obecny przebieg drogi wyklucza lub znacznie utrudni realizację inwestycji. Zaprezentowane stanowisko nie dało podstaw dla takiej konstatacji. Nie można było zapominać w tej sprawie, że do ustanowienia spornej służebności doszło na podstawie umowy pomiędzy stronami procesu (ich poprzednikami prawnymi). Ograniczenie zatem z uwagi na treść art. 287 k.c. może zaistnieć dopiero, gdyby wola stron wraz z biegiem czasu nie przystawała relacjom gospodarczym i udowodnieniu tego, zachodziłaby analiza konkretnego stanu faktycznego w oparciu o przesłanki powołanej normy prawnej. Reasumując orzeczenie Sądu I instancji było prawidłowe i odpowiada obecnym potrzebom zarówno nieruchomości obciążonej, jak i władnącej. Strona powodowa nie wykazała, aby taki sposób wykonywania służebności gruntowej, jak określony w wyroku uniemożliwił, lub znacznie utrudnił realizację zamierzonej potrzeby gospodarczej.

Jednocześnie z uwagi na to, że w zaskarżonym wyroku doszło do nieprawidłowego oznaczenia strony powodowej, na podstawie art. 350 § 1 i 3 k.p.c. sprostowano w komparycji orzeczenia nazwę powódki wpisując w miejsce „z powództwa Zakładów (...) S.A. z siedzibą w B.” prawidłowo „z powództwa (...) Spółki Akcyjnej w B.”, co wynika bezpośrednio z przedłożonych do akt postępowania dokumentów w zakresie zmiany nazwy strony powodowej.

Z powyższych względów Sąd Okręgowy oddalił apelację na podstawie art. 385 k.p.c.

Sędzia Przewodniczący Sędzia

Ref. I instancji SSR M. Grążawski