Pełny tekst orzeczenia

PROTOKÓŁ

posiedzenia niejawnego

Dnia 28 października 2021 r.

Sąd Rejonowy w Nowym Sączu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Grażyna Poręba

na posiedzeniu niejawnym w dniu 28 października 2021r.

w sprawie

z powództwa D. G. (1)

przeciwko M. L.

o zapłatę

Posiedzenie rozpoczęto o godz. 11:00 zakończono o godz. 11:30

Strony na posiedzenie nie stawiły się – niezawiadomione.

Odczytano pismo pozwanej z 27.09.2021r stanowiące ostateczne stanowisko strony w sprawie.

Uznano sprawę za wyjaśnioną do rozstrzygnięcia.

Sąd postanowił:

na zasadzie art. 15zzs ² ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 374 ze zm.) zamknąć rozprawę.

Sąd wydał wyrok, odstępując od podania ustnych motywów rozstrzygnięcia, z uwagi na nieobecność stron.

Przewodniczący:

Sygn. akt I C 1210/19

Dnia 28 października 2021 r.

Sąd Rejonowy w Nowym Sączu I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Grażyna Poręba

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym

w dniu 28 października 2021 r. w N.

sprawy z powództwa D. G. (1)

przeciwko M. L.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej M. L. na rzecz powoda D. G. (1) kwotę 13.206 zł (trzynaście tysięcy dwieście sześć złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 14 maja 2019r. do dnia zapłaty,

II.  zasądza od strony pozwanej M. L. na rzecz powoda D. G. (1) kwotę 5.167 zł (pięć tysięcy sto sześćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 3.600 (trzy tysiące sześćset złotych) tytułem kosztów zastępstwa prawnego,

III.  nakazuje ściągnąć od pozwanej M. L. na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Rejowego w N.) kwotę 1.595,15 zł (jeden tysiąc pięćset dziewięćdziesiąt pięć złotych 15/100) tytułem wydatków tymczasowo poniesionych ze środków Skarbu Państwa.

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować wyrok,

2.  odpis wyroku doręczyć pełnomocnikom stron,

3.  kal. 7 dni.

N., dnia 28 października 2021r. Sędzia Grażyna Poręba

Sygn. akt I C 1210/19

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 28 października 2021 r.

W pozwie wniesionym w dniu 10 października 2019 r. powód D. G. (1) domagał się od pozwanej M. L. zapłaty kwoty 13.206 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 14 maja 2019 r. do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu podał, że 12 stycznia 2019 r. nabył od pozwanej samochód marki T. (...) nr rej. (...) za kwotę 12.000 zł. Obecnie pojazd jest zarejestrowany na powoda, nr rej. (...). Powód był zapewniany przez pozwaną, iż samochód jest pojazdem bezwypadkowym, bez wad ukrytych, a także, iż pozwana doskonale zna samochód oraz jego historię, gdyż nabyła go od ojca. Po przetransportowaniu pojazdu do Ł. zaczęły się ujawniać liczne usterki. Przeprowadzona ocena techniczna pojazdu ujawniała istotne i rozległe ślady naprawy blacharsko-lakierniczej (powypadkowej), naprawa była wykonana niezgodnie z technologią producenta, wykryto m.in. uszkodzenie belki podwozia, wygięcia w podłodze, uszkodzenia na przodzie oraz prawej stronie samochodu. Koszt wykonania przedmiotowej ekspertyzy wyniósł 450 zł. Powód poniósł także koszt zakupu ubezpieczenia obowiązkowego w kwocie 756 zł. Pismem z dnia 30 kwietnia 2019 r., skierowanym do pozwanej, powód złożył oświadczenie o odstąpieniu od umowy wzywając do zapłaty kwoty 13.206 zł. Jako przyczynę wskazał, iż zakupiony pojazd jest samochodem powypadkowym, noszącym rozległe uszkodzenia, ukryte naprawami blacharsko-lakierniczymi, wada nie była widoczna

a sprzedawca zapewniał, że rzecz jest wolna od wad. Pismem z dnia 17 maja 2019 r. pozwana odmówiła spełnienia roszczeń powoda.(k. 3-6)

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwana M. L. wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na jej rzecz kosztów procesu według norm przepisanych. Pozwana podniosła, iż samochód została sprowadzony ze Szwecji w 2016 r. przez ojca pozwanej, zgodnie z informacją ze strony (...) pojazd nie był pojazdem powypadkowym, przed nabyciem pojazdu powód dokonał wnikliwych, kilkugodzinnych oględzin pojazdu oraz odbył jazdę próbną. Pozwana poinformowała powoda o świecącej się kontrolce poduszek powietrznych. Przez okres ponad półrocznego użytkowania pojazdu nie występowały żadne nieprawidłowości, a pojazd w dniu 10 stycznia 2019 r. przeszedł badania techniczne z wynikiem pozytywnym. Pozwana podniosła zarzut, iż stwierdzone w opinii technicznej usterki nie mają żadnego wpływu na niestabilność pojazdu, która stanowiła przyczynę odstąpienia od umowy przez powoda. Samochód w dniu sprzedaży był w pełni sprawny technicznie, był zdatny do dalszej jazdy, umożliwiał dalsze poruszanie się w ruchu drogowym. Od momentu zakupu pojazdu przez poprzedniego właściciela tj. ojca pozwanej nie były dokonywane żadne naprawy, z wyjątkiem konserwacji nadwozia. Pozwana wskazała, iż żądanie zwrotu uiszczonej składki OC jest bezprzedmiotowe albowiem powód miał obowiązek zawarcia takiej umowy i w dniu zawarcia umowy powód był posiadaczem pojazdu. (k. 30-33)

Stan faktyczny w sprawie przedstawia się następująco:

Samochód osobowy marki T. (...) nr rej. (...) został zakupiony przez pozwaną M. L. od D. G. (2) w dniu 15 listopada 2017 r. za cenę 700 zł. Następnie w dniu 17 listopada 2017 r. pozwana sprzedała samochód swojemu ojcu E. C. (1) za cenę 700 zł. a ten zaś sprzedał samochód pozwanej w dniu 29 czerwca 2018 r. za cenę 700 zł. Po nabyciu pojazdu pozwana wniosła o jego czasowa rejestrację. Data pierwszej rejestracji samochodu za granicą to 8 grudnia 2010r., po raz pierwszy na terenie kraju pojazd był rejestrowany 2 grudnia 2016r.

Samochód był użytkowany na terenie Szwecji przez E. C. (1) lub osobę trzecią i tam uczestniczył w kolizji ze zwierzyną leśną, w wyniku czego uszkodzeniu uległa przednia i prawa część pojazdu. Ojciec pozwanej E. C. (1) w nieustalonym czasie samodzielnie dokonał naprawy pojazdu w tym napraw blacharsko-lakierniczych samochodu.

Oferta sprzedaży samochodu złożona przez pozwaną zawierała informację

o bezwypadkowości pojazdu. Przed zakupem pojazdu powód rozmawiał z mężem pozwanej telefonicznie, zweryfikował informację o bezwypadkowej historii pojazdu w Internecie. Mąż pozwanej wystawił na sprzedaż równocześnie jeszcze trzy inne samochody.

Powód D. G. (1) umówił się na zakup samochodu i przyjechał wraz ze znajomym A. D. do pozwanej w dniu 12 stycznia 2019 r. Jadąc do T. powód telefonicznie umówił się na przegląd samochodu w najbliższym autoryzowanym serwisie obsługi T. w N., planował fachowe oględziny przed zakupem pojazdu. Podczas spotkania u pozwanej oprócz niej obecny był powód i wspomniany wyżej kolega. Obydwaj dokonali zewnętrznych oględzin samochodu i nie zauważyli żadnych widocznych uszkodzeń, poza świecącą się kontrolką poduszki powietrznej, co pozwana wytłumaczyła demontażem siedzenia. Następnie obecni przejechali się samochodem na niewielką odległość około 1 km. Powód poinformował, że chce przed zakupem dokonać fachowego przeglądu w (...) w N., na co pozwana stwierdziła, że nie pojedzie z powodem na przegląd z uwagi na zaawansowaną ciążę i nie zgadza się aby potencjalny nabywca sam pojechał do (...). Powód nie naciskał i ostatecznie podjął decyzję o zakupie pojazdu, pozwana zapewniała powoda, iż samochód nie brał udziału w wypadku, jest w pełni sprawy technicznie. Przegląd wykonany przez powoda i jego znajomego oraz jazda trwały 30-40 minut.

W dniu 12 stycznia 2019r. w T. pomiędzy stronami została zawarta umowa sprzedaży samochodu marki T. (...) nr rej. (...) za cenę w kwocie 12.000 zł., do gotowego druku umowy powód przy pozwanej naniósł dopisek – bez wad ukrytych.

Następnie powód wrócił do Ł., podczas drogi powrotnej nie zaobserwował problemu z jazdą. Powód przerejestrował pojazd na siebie, został on zarejestrowany pod numerem: (...), zawarł umowę ubezpieczenie obowiązkowego OC posiadaczy pojazdów mechanicznych. Składka roczna wyniosła 756 zł.

Po przyjeździe do domu znajomy mechanik zwrócił powodowi uwagę, iż maska samochodu nie jest oryginalna a niektóre elementy są niespasowane. Powód w celu upewnienia się, iż zakupiony samochód jest sprawny, zlecił jego przegląd. Mechanik z pierwszego warsztatu samochodowego wskazał, iż samochód był mocno uderzony z przodu i z prawej strony, że był naprawiany i wymaga dalszej naprawy co będzie sporo kosztować. Powód skontaktował się z mężem pozwanej proponując, aby zapłacił 3.000 zł tytułem współfinansowania kosztów naprawy samochodu, jednakże ten nie zgodził się na powyższe. Badanie przeprowadzone w kolejnym warsztacie potwierdziło, że samochód ma wady, uczestniczył w wypadku i został źle naprawiony a nawet poinformowano powoda, iż samochód może się rozpaść w przypadku uderzenia bocznego z uwagi na źle wykonaną naprawę. Powód zaprzestał więc korzystania z samochodu.

Powód zlecił sporządzenie opinii technicznej zakupionego pojazdu. Na podstawie przeprowadzonego badania technicznego pojazdu ustalono, że pojazd nosi istotne i rozległe ślady naprawy blacharsko-lakierniczej-powypadkowej, obejmujące nadwozie w szerokim zakresie w tym elementy szkieletu nadwozia, naprawa była wykonana niezgodnie z technologią producenta, niewłaściwie, co obniżyło walory użytkowe i handlowe pojazdu, pojazd wymaga ponownej naprawy w zakresie usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości. Pojazd w dniu sprzedaży miał ukryte wady techniczne. Koszt wykonania przedmiotowej ekspertyzy wyniósł 450 zł.

W związku z wynikami opinii technicznej pismem z dnia 30 kwietnia 2019 r., skierowanym do pozwanej, powód złożył oświadczenie o odstąpieniu od umowy wzywając do zapłaty kwoty 13.206 zł. Jako przyczynę odstąpienia powód wskazał, iż zakupiony pojazd jest samochodem powypadkowym, noszącym rozległe uszkodzenia powypadkowe, których nie dało się zauważyć w momencie zakupu pojazdu. Powód załączył kopię opinii technicznej.

W odpowiedzi na wezwanie pozwana pismem z dnia 17 maja 2019 r. uznała oświadczenie o odstąpieniu od umowy za bezskuteczne i odmówiła spełnienia żądanego roszczenia.

(dowód: zeznania świadka E. C. (1) - k. 86-91, umowa sprzedaży – k. 10, zeznania świadka A. D. - k. 93-95, dowód rejestracyjny – k. 18, certyfikat ubezpieczenia – k. 17, opinia techniczna – k. 11-15, dokumentacja fotograficzna przebiegu oceny technicznej na płycie CD - k. 2, faktura – k. 16, pismo powoda z 30.04.2019 r. – k. 14-15, pismo pozwanej z 17.05.2019 r. z pełnomocnictwem – k. 19-23, zeznania powoda - nagranie rozprawy z 2 grudnia 2020 r., 00:07:45-00:48:46, zeznania pozwanej - nagranie rozprawy z 2 grudnia 2020 r., 00:48:46-01:22:13, dokumentacja Starostwa – k. 112-121)

W zakupionym samochodzie nie ma tabliczki znamionowej z numerem identyfikacyjnym VIN oraz homologacją pojazdu, usuniętej podczas naprawy blacharskiej, która powinna znajdować się na prawym tylnym słupku w otworze drzwi, co uniemożliwia przejście badania technicznego pojazdu i uzyskanie pozytywnego wyniku przeglądu. Również ujawnione usterki związane z systemem bezpieczeństwa pojazdu (airbag kierowcy) uniemożliwiają uzyskanie pozytywnego wyniku przeglądu technicznego. Zamontowana, zresztą niezgodnie z technologią producenta pojazdu, z innego pojazdu, używana poduszka powietrzna stwarza zagrożenie dla kierującego pojazdem i innych uczestników ruchu, zamontowanie niekompletnego lewego przedniego amortyzatora ma bezpośredni wpływ m.in. na reakcję układu kierowniczego, niestabilne prowadzenie pojazdu. Także sposób przeprowadzenia naprawy blacharsko-lakierniczej oraz użytych części nie gwarantują odpowiedniego zachowania się naprawianych czy wymienianych elementów podczas kolejnego zdarzenia drogowego co w oczywisty sposób ma wpływ na zapewnienie bezpieczeństwa, wady te stwarzają istotne zagrożenie dla kierującego, jego pasażerów i innych użytkowników dróg.

Pojazd nosi ślady rozległych napraw blacharsko-lakierniczych, powypadkowych w części przedniej i prawej tylnej, które zostały wykonane nieprofesjonalnie, niezgodnie z technologią producenta, przy wykorzystaniu tzw. zamienników, wpływając na walory estetyczne pojazdu. W samochodzie nastąpiła wymiana lub naprawa tylnego słupka i progu drzwi, błotnika, prawej przedniej podłużnicy. Wzmocnienie czołowe jest powyginane po nieprofesjonalnej naprawie, wykonanej za pomocą niespasowanych elementów nadwozia. Została także przeprowadzona wymiana pokrywy silnika, szyby czołowej, poduszki powietrznej, przednich bocznych osłon przy użyciu części z rynku wtórnego.

Koszt naprawy pojazdu, wyłącznie w zakresie usunięcia usterek związanych z wymianą poduszki powietrznej oraz elementów zawieszenia a zatem tylko tych, które stwarzają zagrożenie w ruchu drogowym i uniemożliwiają uzyskanie pozytywnego wyniku przeglądu technicznego, ale bez kosztu uzyskania zastępczej tabliczki znamionowej, wynosi 3.277,24 zł.

(dowód: opinia biegłego z zakresu techniki samochodowej - k. 141-169, opinia uzupełniająca k. 184-185)

Powyższych ustaleń faktycznych Sąd dokonał na podstawie dokumentów przedłożonych przez strony postępowania, Starostwo Powiatowe w N. oraz w oparciu o zeznania świadków i stron. Dowody z dokumentów Sąd uznał za wiarygodne z uwagi na okoliczność, że stanowiąc dowód tego, iż osoby, które je podpisały złożyły zawarte w nich oświadczenia (art. 245 k.p.c.), korzystają z domniemania autentyczności i prawdziwości - to zaś nie zostało obalone. Ich treść i forma nie były co do zasady kwestionowane przez żadną ze stron, nie było też przesłanek, jakie należałoby wziąć pod uwagę z urzędu na niekorzyść tych dokumentów.

Sąd uznał, w świetle całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, zeznania powoda oraz świadka A. D. za wiarygodne, rzeczowe. Powód i świadek w sposób jednoznaczny, nie budzący żadnych wątpliwości opisali okoliczności poprzedzające zawarcia umowy sprzedaży. Powód w sposób szczegółowy, pewny opisał czynności podejmowane po przyjeździe do Ł., przeprowadzone badania techniczne pojazdu, zaprzestanie korzystania z pojazdu.

Sąd nie dał wiary zeznaniom pozwanej, iż nie wiedziała ona o rozległych, powypadkowych uszkodzeniach pojazdu i o przeprowadzonej przez jej ojca nieprofesjonalnej, chałupniczej naprawie, a także zamontowaniu używanych części, które zagrażają bezpieczeństwu w ruchu drogowym. Po pierwsze świadek E. C. przyznał, że samochód miał kolizję, wprawdzie mocno ograniczył zakres naprawianych lub wymienianych części, niemniej świadek jest ojcem pozwanej i na pewno informował ją o stanie pojazdu, który kupił od pozwanej by potem pojazd ten ponownie jej zbyć. Następnie o tym, że samochód był w katastrofalnym stanie a następnie został naprawiony niestety w sposób niezgodny z wymaganiami technologicznymi i w sposób po prostu niebezpieczny, świadczy różnica

w cenach transakcyjnych trzech pierwszych umów – 700 zł. a ceną za jaką samochód kupił powód. Za wiedzą pozwanej o uczestnictwie pojazdu w wypadku i fatalnej jakości naprawy świadczy następnie i to, iż pozwana nie chciała się zgodzić na przegląd samochodu w (...) N., co sama przyznała.

Wreszcie opinie prywatne i opinia biegłego sądowego w sposób nie budzący wątpliwości potwierdzają, iż samochód uczestniczył w poważnej kolizji a wymiany nie były tak ograniczone jak zeznał świadek E. C.. W tej kwestii jego zeznania są niewiarygodne.

W ocenie Sądu należało również w pełni podzielić opinię biegłego inż. J. D., jako rzeczową, fachową, obiektywną, precyzyjną i stanowczą, która nadto nie budziła wątpliwości i która nie była kwestionowana przez żadną ze stron postępowania. Biegły wyczerpująco uzasadnił wnioski opinii, którą wykonał na podstawie akt sprawy oraz bezpośrednich oględzin. Wydający opinię biegły ma duże doświadczenie zawodowe, co pozwoliło na wydanie wnikliwej, kompletnej i kategorycznej opinii. W ocenie Sądu czytelność, jasność, logika, rzeczowość oraz fachowość wywodów biegłego przemawiają za przyjęciem jego twierdzeń dot. okoliczności dla których pozyskania potrzebna jest wiedza fachowa. Podkreślić również należy, że każdy wniosek wypływający z opinii został przez biegłego dokładnie i rzeczowo uzasadniony w jej treści, a strony nie zgłosiły zarzutów do jego pracy.

Sąd zważył co następuje:

Fakt zawarcia przez strony umowy kupna – sprzedaży samochodu osobowego marki T. (...) nr rej. (...) w dniu 12 stycznia 2019 roku, okoliczności zawarcia umowy w szczególności fakt: jazdy próbnej, oględzin pojazdu, umówienia przeglądu w (...) w N., do którego nie doszło z uwagi na postawę pozwanej przed decyzją o jego zakupie nie były pomiędzy stronami sporne.

Sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę zmniejszającą jej wartość lub użyteczność ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub z przeznaczenia rzeczy, jeżeli rzecz nie ma właściwości, o których istnieniu zapewnił kupującego albo jeżeli rzecz została kupującemu wydana w stanie niezupełnym ( art. 556 § 1 k.c. ).

Sprzedawca jest zwolniony z odpowiedzialności z tytułu rękojmi jeżeli kupujący wiedział o wadzie w chwili zawarcia umowy ( art. 557 § 1 k.c. ). Uprawnienia kupującego z tytułu rękojmi to możliwość odstąpienia od umowy lub żądania obniżenia ceny, chyba, że sprzedawca niezwłocznie wymieni rzecz wadliwą na rzecz wolną od wad lub niezwłocznie wady usunie ( art. 560 § 1 k.c. ).

W przedmiotowej sprawie mają zastosowanie powołane wyżej przepisy o rękojmi za wady rzeczy.

Sprzedany przez pozwaną samochód niewątpliwie miał wady zmniejszające jego użyteczność i wartość, a nawet wyłączające całkowicie możliwość korzystania z rzeczy zgodnie z jej przeznaczeniem. Zakupiony pojazd z uwagi na brak tabliczki znamionowej z numerem identyfikacyjnym VIN oraz nieprawidłową wymianę poduszki powietrznej nie może przejść badania technicznego i uzyskać pozytywny wynik, co jest równoznaczne z całkowitym brakiem możliwości użytkowania, przemieszczana się pojazdem. Powód po powzięciu informacji, iż przy kolejnym zdarzeniu drogowym pojazd może stanowić zagrożenie dla życia, zdrowia użytkowników ruchu drogowego zaprzestał jego użytkowania, co jak wykazała opinia biegłego sądowego było słuszną decyzją.

Zakupiony przez powoda pojazd nie posiadał też właściwości, o których istnieniu zapewniał sprzedawca. Wbrew twierdzeniom pozwanej pojazd nie był bezwypadkowy, zaznaczyć przy tym należy, iż powód dochował staranności i sprawdził w internecie, iż nie odnotowano wypadków samochodu. Powód planował przeprowadzenie badania w (...) co swoim zachowaniem pozwana uniemożliwiła. Sąd nie podejmuje się oceny w jaki sposób samochód został zaopatrzony wcześniej w ważne badania techniczne, jaki miały one charakter, nie ma żadnych dowodów na ich szczególny rodzaj, faktem istotnym dla niniejszej sprawy jest to, iż powód nie uzyskałby uaktualnienia tych badań.

Oczywistym jest, iż kupujący zwłaszcza w przypadku nabywania takiej rzeczy jak używany samochód jest zobowiązany do zachowania ostrożności i zapewne ma świadomość

i jest przygotowany na to, że normalne zużycie rzeczy zawsze zmniejsza jej wartość

i użyteczność w stopniu zależnym od rodzaju rzeczy i celu, któremu ona służy. Eksploatacja mechaniczna samochodu powodująca techniczne zużycie materiałów, nie zawsze możliwa do wykrycia w dacie sprzedaży jest normalnym następstwem prawidłowego używania pojazdu. Takie wady, z którymi musi się liczyć nabywca używanego już pojazdu są objęte świadomością kupującego i nie mogą być utożsamiane z wadą w rozumieniu art. 556 § 1 k.c. Świadomość taką powód zresztą posiadał, jak sam stwierdził wiedział, iż nie dokonuje zakupu samochodu idealnego ale oczekiwał, i oczekiwania te były jak najbardziej uzasadnione, iż samochód miał być sprawny.

W niniejszej sprawie nie mamy jednak do czynienia z wadą wynikającą z eksploatacji rzeczy lecz niewłaściwie przeprowadzoną naprawą pojazdu eliminującą pojazd z ruchu drogowego. Ponadto dla powoda istotną cechą była bezwypadkowość pojazdu o czym był zapewniany. Powód jak wskazano wyżej weryfikował informacje zawarte w ogłoszeniu w tym zakresie, jednak jak to zostało wykazane przez pozwaną, na stronie (...) brak informacji o zdarzeniach drogowych. Nie można także czynić powodowi zarzutu, iż nie dopełnił aktów staranności wymaganych przy nabyciu rzeczy używanej. Jak sama pozwana wskazała, powód przeprowadził oględziny, zamówił przegląd w (...) w N.. Powód także przed zakupem samochodu kontaktował się z mężem pozwanej w celu uzyskania dodatkowych informacji i je weryfikował.

Wobec powyższych okoliczności w związku z istnieniem wad rzeczy sprzedanej, które uniemożliwiają jazdę samochodu a także nie posiadają właściwości, o których sprzedawca zapewniał kupującego, których to wad sprzedawca nie usunął ( a rzecz co oczywiste nie może być wymieniona na inną wolną od wad), kupującemu przysługuje prawo do odstąpienia od umowy, z czego skorzystał składając stosowne oświadczenie. Wobec skutecznego oświadczenia o odstąpieniu od umowy pozwana jest zobowiązana do zwrotu ceny sprzedaży samochodu w kwocie 12.000 z.

Powód udowodnił koszt zakupu obowiązkowego ubezpieczenie OC 756 zł. oraz koszt prywatnej ekspertyzy 450 zł. Powodowi przysługuje uprawnienie do żądania zwrotu uiszczonej składki z tytułu ubezpieczenia OC na podstawie art. 566 § 1 k.c., zgodnie, z którym jeżeli z powodu wady fizycznej rzeczy sprzedanej kupujący złożył oświadczenie o odstąpieniu od umowy albo obniżeniu ceny, może on żądać naprawienia szkody, którą poniósł przez to, że zawarł umowę, nie wiedząc o istnieniu wady, choćby szkoda była następstwem okoliczności, za które sprzedawca nie ponosi odpowiedzialności, a w szczególności może żądać zwrotu kosztów zawarcia umowy, kosztów odebrania, przewozu, przechowania i ubezpieczenia rzeczy oraz zwrotu dokonanych nakładów w takim zakresie, w jakim nie odniósł korzyści z tych nakładów.

Reasumując powództwo w całości jest zasadne i podlega uwzględnieniu. O odsetkach sąd orzekł zgodnie żądaniem pozwu mając na uwadze wyznaczony przez powoda termin do zapłaty – 7 dni od daty otrzymania wezwania, które zostało doręczone pozwanej, co sama przyznaje, w dniu 7 maja 2019r.

Sąd orzekł o kosztach procesu na podstawie art. 98 k.p.c. Na koszty poniesione prze powoda, jako strony wygrywającej sprawę, składają się: opłata od pozwu – 750 zł, kosztów zastępstwa procesowego - 3.600 zł, oplata od pełnomocnictwa – 17 zł, zaliczka uiszczona po poczet opinii biegłego – 800 zł.

Wydatki tymczasowo pokryte ze środków Skarbu Państwa ( Sądu Rejonowego w Nowym Sączu) tytułem opinii biegłego, które nie zostały pokryte z wpłaconej przez powoda zaliczki wyniosły 1.595,15 zł. Sąd nakazał ściągnąć od pozwanej wskazaną kwotę na zasadzie art. 113 w zw. art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 28.07.2005 r., o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (pkt. III wyroku).

ZARZĄDZENIE

1) proszę odnotować uzasadnienie,

2) odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi pozwanej,

3) kal. 14 dni

N., dnia 22 listopada 2021 r. Sędzia Grażyna Poręba