Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 1 marca 2021 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych - Oddział w T. zwaloryzował od dnia 1 marca 2021 roku emeryturę przysługującą W. P. poprzez przemnożenie kwoty świadczenia przysługującego w dniu 28 lutego 2021 roku , tj. 980,16 złotych przez wskaźnik waloryzacji 104,72%, co dało kwotę 1021,72 złotych. (decyzja k 97 akt ZUS)

W dniu 28 czerwca 2021 roku W. P. odwołała się od powyższej decyzji, wskazując że dokonując waloryzacji organ rentowy przyjął kwotę świadczenia nie uwzględniając dodatku za pracę w gospodarstwie rolnym. Powołała się na przepis art.43 ustawy o emeryturach kapitałowych, który – jej zdaniem – dotyczy prawa do emerytury w wieku powszechnym i powinien mieć zastosowanie przy ponownym ustaleniu wysokości tego świadczenia bez uwzględnienia zwiększenia lub części składkowej emerytury rolniczej. (odwołanie k 3)

Odpowiadając na odwołanie pismem z dnia 13 lipca 2021 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych - Oddział w T. wniósł o jego odrzucenie jako złożonego po upływie znacznego terminu oraz ze względu na prawomocne osądzenie tego samego roszczenia ubezpieczonej. W uzasadnieniu podniósł, że W. P. nie ma ustalonego prawa do emerytury kapitałowej, a kwestia prawidłowości obliczenia wysokości emerytury w zakresie zwiększenia rolnego była już wcześniej poddana kognicji sądowej. (odpowiedź na odwołanie k 5-6)

Decyzją z dnia 1 lipca 2021 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych - Oddział w T. odmówił W. P. prawa do ponownego ustalenia wysokości emerytury poprzez doliczenie zwiększenia z tytułu opłacania składek na Fundusz Ubezpieczenia Społecznego (...), wskazując, że składki te były przez nią opłacane za okres dłuższy niż 25 lat. (decyzja k 75 pliku akt ZUS zainicjowanego wnioskiem z dnia 24.07.2012 r.)

W dniu 12 lipca 2021 roku W. P. odwołała się od powyższej decyzji, wskazując że skoro odmówiono jej przyznania emerytury rolniczej organ rentowy winien ponownie ustalić wysokość świadczenia z ZUS z doliczeniem zwiększenia z tytułuy opłacania składek KRUS. Wniosła nadto o wyrównanie należnego świadczenia od dnia wydania decyzji przyznającej emeryturę, tj. od dnia 31 stycznia 2017 roku. (odwołanie k 3 akt VIII U 1986/21 załączonych do akt sprawy)

W odpowiedzi na powyższe odwołanie pismem z dnia 13 sierpnia 2021 roku organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując że wnioskodawczyni legitymuje się okresami opłacania składek dłuższymi niż 25 lat i nie ma przyznanej emerytury kapitałowej. (odpowiedź na odwołanie k 9-10 akt VIII U 1986/21 załączonych do akt sprawy)

Postanowieniem z dnia 20 sierpnia 2021 roku Sąd Okręgowy w Łodzi – VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych połączył do wspólnego rozpoznania sprawy obu opisanych odwołań ubezpieczonej. (postanowienie k 13 akt VIII U 1986/21 załączonych do akt sprawy)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

W. P. urodziła się w dniu (...) ( okoliczność bezsporna).

Decyzją z dnia 23 sierpnia 2007 roku pozwany organ rentowy przyznał wnioskodawczyni prawo do emerytury na podstawie art.29 w zw. z art. 46 ustawy o emeryturach i rentach z FUS do obliczenia, której uwzględniono zwiększenie z tytułu opłacania składek na (...) w myśl art. 56 powołanej ustawy. Przy ustalaniu prawa do powyższej emerytury organ rentowy uwzględnił wnioskodawczyni okresy podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników od 1 lipca 1977 roku do 31 grudnia 2006 roku. (decyzja k.33 pliku akt ZUS zainicjowanego wnioskiem z dnia 31.07.2007 r.)

W dniu 24 lipca 2012 roku ubezpieczona złożyła wniosek o przyznanie jej prawa do emerytury w powszechnym wieku emerytalnym. (wniosek k.1-3 pliku akt ZUS zainicjowanego wnioskiem z dnia 24.07.2012 r.)

Prawomocną decyzją z dnia 7 września 2012 roku - na podstawie art.24 ustawy o emeryturach i rentach z FUS - przyznano wnioskodawczyni prawo do emerytury i jednocześnie zawieszono wypłatę tej emerytury z uwagi na fakt, że emerytura wcześniejsza (przyznana decyzją z dnia 23 sierpnia 2007 roku) okazała się świadczeniem korzystniejszym. (decyzja k 17 pliku akt ZUS zainicjowanego wnioskiem z dnia 24.07.2012 r.)

Decyzją z dnia 2 marca 2017 roku Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego odmówił wnioskodawczyni prawa do emerytury rolniczej. (niesporne).

W. P. podlegała ubezpieczeniom społecznym rolników w okresie od 1 lipca 1977 roku do 31 marca 2007 roku (29 lat i 6 miesięcy). (niesporne)

W dniu 16 października 2020 roku wnioskodawczyni wystąpiła z wnioskiem o przeliczenie emerytury z uwzględnieniem składek wpłaconych w KRUS. (wniosek k 66 pliku akt ZUS zainicjowanego wnioskiem z dnia 24.07.2012 r.)

Powyższych ustaleń Sąd dokonał na podstawie niespornych, wyżej powołanych dowodów z dokumentów.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołania nie są zasadne.

W obu z nich ubezpieczona kwestionuje niezastosowanie przez organ rentowy przepisu art.43 ustawy z dnia 21 listopada 2008 roku o emeryturach kapitałowych (t.j. Dz.U. z 2018 roku, poz.926).

Wskazać na wstępie należy, że emerytura należna skarżącej przyznana została – co wynika wprost z dokumentów znajdujących się w aktach ZUS – na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z FUS (t.j. Dz.U. z 2021 roku, poz.291), przy czym podstawę prawną przyznania emerytury wcześniejszej stanowił przepis art.29 w zw. z art. 46 tej ustawy (emerytura ustalona na tzw. starych zasadach), zaś emerytury powszechnej – przepis art.26 ustawy (emerytura ustalona na tzw. nowych zasadach).

Żadna z tych emerytur nie została przyznana na podstawie ustawy z dnia 21 listopada 2008 roku o emeryturach kapitałowych , który to akt prawny dotyczy jedynie świadczeń pieniężnych wypłacanych ze środków zgromadzonych w otwartych funduszach emerytalnych oraz środków zewidencjonowanych na subkoncie. Nie ma więc zastosowania w niniejszej sprawie powoływany przez skarżącą przepis art.43 powołanej ustawy.

Zgodnie zaś z brzmieniem art.114 ust.1 powołanej ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z FUS w sprawie zakończonej prawomocną decyzją organ rentowy, na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, uchyla lub zmienia decyzję i ponownie ustala prawo do świadczeń lub ich wysokość, jeżeli:

1.  po uprawomocnieniu się decyzji zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono nowe okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość;

2.  decyzja została wydana w wyniku przestępstwa;

3.  dowody, na podstawie których ustalono istotne dla sprawy okoliczności faktyczne, okazały się fałszywe;

4.  decyzja została wydana na skutek świadomego wprowadzenia w błąd organu rentowego przez osobę pobierającą świadczenie;

5.  decyzja została wydana w oparciu o inną decyzję lub orzeczenie sądu, które zostało następnie uchylone, zmienione albo stwierdzono jego nieważność;

6.  przyznanie świadczeń lub nieprawidłowe obliczenie ich wysokości nastąpiło na skutek błędu organu rentowego.

W ocenie Sądu żadna z powyższych okoliczności nie wystąpiła w przedmiotowej sprawie.

W sprawie niniejszej kluczowe znaczenie ma przepis art.26a cytowanej ustawy o emeryturach i rentach z FUS, zgodnie z którym wysokość emerytury ustalonej zgodnie z art.26 ulega zwiększeniu za okresy opłacania składek na Fundusz Emerytalny (...), Fundusz Ubezpieczenia Społecznego (...) i ubezpieczenie emerytalno-rentowe, o których mowa w przepisach o ubezpieczeniu społecznym rolników; zwiększenie to ustala się według zasad wymiaru części składkowej emerytury rolniczej przewidzianych w przepisach o ubezpieczeniu społecznym rolników na podstawie zaświadczenia Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego o okresach opłacania składek 9 (ust.1).

Zwiększenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje osobie mającej ustalone prawo do emerytury na podstawie przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników (art.26a ust.2).

Zwiększenie, o którym mowa w ust. 1, przyznaje się ubezpieczonemu, który legitymuje się okresami, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, krótszymi niż 25 lat (art.26a ust.3).

Wnioskodawczyni posiada 29 lat i 6 miesięcy okresów podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników i w związku z tym w oparciu o wskazany przepis nie może uzyskać zwiększenia z tytułu opłacania tychże składek do pobieranej emerytury.

Skarżąca nie kwestionowała przyjętego wskaźnika waloryzacji emerytury, określonego w decyzji z dnia 1 marca 2021 roku.

Mając na uwadze powyższy stan faktyczny i prawny Sąd Okręgowy, działając na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił oba odwołania.