Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VIII Ka 43/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.1.Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 21 września 2020 r. w sprawie III K 1237/19

0.1.Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.1.Granice zaskarżenia

0.0.1.Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.0.1.Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.Wnioski

uchylenie

zmiana

1.Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.1.Ustalenie faktów

0.0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

0.0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

0.1.Ocena dowodów

0.0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

zarzut nr I

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Błąd w ustaleniach faktycznych zachodzi, gdy treść dokonanych ocen i wniosków wyprowadzonych przez sąd nie odpowiada zasadom rozumowania, a błąd mógł mieć wpływ na treść orzeczenia. Zarzut ten nie jest uzasadniony, gdy sprowadza się do zakwestionowania stanowiska sądu czy do polemiki z jego ustaleniami. Sama możliwość przeciwstawienia ustaleniom sądu odmiennego poglądu nie wystarcza do stwierdzenia popełnienia przez sąd istotnego błędu ustaleń. Zarzut taki powinien wskazywać nieprawidłowości w rozumowaniu sądu w zakresie istotnych ustaleń, czego obrońca oskarżonego skutecznie nie czyni. Samo kwestionowanie, nawet konsekwentne, swojej winy, wobec sprzeczności z dowodami w oparciu o które sąd zbudował stan faktyczny w sprawie, nie może być podstawą skutecznego podważenia sprawstwa mocodawcy. Skarżąca kwestionując winę w/w co do czynów I. - IV. w ogóle nie podaje powodów, ani w jakikolwiek sposób nie konkretyzuje zarzutów odnośnie pokrzywdzonych U. N. (czyn I.), Ł. G. (czyn II.). Nie wskazuje również dlaczego i w jaki sposób ewentualny konflikt z partnerem A. G. miałby skutkować złożeniem przez nią fałszywych zeznań, odnośnie przypisanych czynów z punktu II. oraz III. aktu oskarżenia. W celu uniknięcia powtórzeń Sąd Odwoławczy uznał za celowe odesłanie skarżącej do prawidłowych ustaleń Sądu Rejonowego w zakresie powyższych czynów.

Wniosek

zmiana orzeczenia poprzez uniewinnienie oskarżonego od popełnienia czynów z punktów I.-IV. aktu oskarżenia

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Podniesiony zarzut apelacyjny obrońcy oskarżonego nie zyskał instancyjnej aprobaty i przeprowadzona kontrola wyroku odnośnie czynów z punktów I.-IV. aktu oskarżenia pozwoliła stwierdzić jego całkowitą prawidłowość. Materiał dowodowy zgromadzony w sprawie pozwolił na dokonanie prawidłowych ustaleń faktycznych i w konsekwencji uzasadniał uznanie oskarżonego winnym przypisanych mu przestępstw.

3.2.

zarzut nr II.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zgodnie z przyjętym orzecznictwem niewspółmierność kary zachodzi wówczas, gdy zastosowana kara, wymierzona za przypisane oskarżonemu przestępstwo, nie odzwierciedla należycie stopnia społecznego niebezpieczeństwa czynów oraz nie uwzględnia w wystarczającej mierze celów kary (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 30 listopada 1990 r., WR 363/90, OSNKW 1991, Nr 7-9, poz. 39, LEX 20452). Uznaje się również, że zarzut rażącej niewspółmierności, jako zarzut z kategorii ocen, można zasadnie podnosić wówczas, gdy kara jakkolwiek mieszcząca się w granicach ustawowego zagrożenia, nie uwzględnia w sposób właściwy zarówno okoliczności popełnienia czynu zabronionego, jak i osobowości sprawcy – innymi słowy, gdy w odczuciu społecznym jest karą niesprawiedliwą (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 kwietnia 1985 r., V KRN 178/85, OSNKW 1985, Nr 7-8, poz. 60, LEX 20053). Ponadto w literaturze przyjmuje się, że rażąca niewspółmierność orzeczonej kary ma miejsce wówczas, gdy pozostaje ona w dysproporcji ze stopniem winy sprawcy, stopniem społecznej szkodliwości czynu, prewencją szczególną i ogólną, karą żądaną a karą wymierzoną (K. Łotewski, „Apelacja”). Analizując pisemne motywy rozstrzygnięcia związane z wymiarem kary i argumenty z apelacji, Sąd Odwoławczy nie podzielił żadnego z nich. Wskazywana przez obrońcę zmiana zachowania oskarżonego, nie osadzona ani w kontekście sytuacyjnym ani na osi czasu, nie poparta żadnymi przekonującymi dowodami nie może być przesłanką do złagodzenia kary. Również chęć zwrotu pieniędzy, za dokonaną, nieustaloną kradzież, która nie jest przedmiotem rozpoznania w sprawie siłą rzeczy musi być potraktowana podobnie.

Wniosek

zmiana zaskarżonego wyroku poprzez wymierzenie łagodniejszej kary oskarżonemu

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

żaden z argumentów skarżącego nie został uwzględniony przez Sąd Odwoławczy

3.3.

zarzut nr III

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Niekwestionowanym pozostaje wartość szkód dokonanych przez K. F. w samochodzie D. (...). Zostały one wycenione na 1.220,- zł. Zatem aby przywrócić stan samochodu do stanu sprzed czynu sprawcy, pokrzywdzona musiałby zapłacić taką właśnie kwotę. Z całą pewnością samochód byłby nadal użytkowany, a jego wartość przewyższałaby koszty naprawy. Ponieważ pokrzywdzona zdecydowała się zezłomować pojazd - pozbyła się go za kwotę 400,- zł. Kwota ta nie stanowi rzeczywistej wartości pojazdu, ponieważ uwzględnia koszty zezłomowania pojazdu. Powszechnie wiadomym jest, że inna jest wartość pojazdu oddanego na zezłomowanie, inna zaś samochodu sprawnego. Dlatego w ocenie Sądu Odwoławczego nie było podstaw do potrącenia tej kwoty z zasądzonego odszkodowania.

Wniosek

zmiana wyroku i zasądzenie od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonej kwoty 820,- zł

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

żaden z argumentów skarżącego związany z przedmiotowym zarzutem nie został uwzględniony przez Sąd Odwoławczy

1.OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Nieprawidłowe przyjęcie przez Sąd Rejonowy przy wymiarze kary okoliczności obciążającej - uprzedniej karalności K. F.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Poddając sposób procedowania Sądu Rejonowego totalnej kontroli Sąd Odwoławczy stwierdził, że na etapie orzekania o karze został popełniony błąd w ustaleniach faktycznych skutkujący koniecznością złagodzenia orzeczonych kar jednostkowych pozbawienia wolności oraz kary łącznej. Z uzasadnienia w części dotyczącej orzeczonych kar wynika, iż jedną z przesłanek przyjętych na niekorzyść K. F. była jego uprzednia karalność (k. 246). Z karty karalności w/w wynika, iż rzeczywiście sprawca do dnia wydania wyroku przez Sąd Rejonowy był trzykrotnie karany (k. 257-258). Jednak badając daty uprawomocnienia się poszczególnych wyroków Sądu Rejonowego w Białymstoku - 27 marca 2019 r w sprawie XIII K 1476/18, 23 października 2019 r. w sprawie XIII K 601/19, 14 lutego 2020 r. w sprawie XIII K 1502/19 i zestawiając je z datami popełnienia czynów przypisanych w niniejszej sprawie - 25 października 2018 r., 26 listopada 2018 r., 30 stycznia 2019 r., 08 lutego 2019 r. należy dojść do wniosku, iż na daty popełnienia czynów w sprawie niniejszej w/w był osobą niekaraną w świetle prawa. Tym samym nie było podstaw do zaostrzania wymiaru kary pozbawienia wolności w oparciu o tą przesłankę. Biorąc powyższe pod uwagę Sąd Okręgowy obniżył oskarżonemu wymiar kar jednostkowych i łącznej pozbawienia wolności za przypisane mu czyny.

1.ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.1.Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok w części dotyczącej uznania K. F. za winnego popełnienia zarzuconych mu czynów.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Popełnienie przez K. F. zarzuconych mu czynów w świetle zgromadzonego materiału dowodowego w oparciu o który Sąd Rejonowy zbudował stan faktyczny w sprawie nie budzi najmniejszych wątpliwości.

0.1.Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Rozstrzygnięcie związane z wymiarem kar jednostkowych i łącznej pozbawienia wolności. Sąd Odwoławczy uchylił orzeczenie o karze łącznej (pkt II. części dyspozytywnej orzeczenia); obniżył oskarżonemu wymiar kary pozbawienia wolności za czyny przypisane w punkcie I.1 części dyspozytywnej z 4 miesięcy do 3 miesięcy; obniżył oskarżonemu wymiar kary pozbawienia wolności za czyn przypisany w punkcie I.2 części dyspozytywnej z 6 miesięcy do 3 miesięcy; na podstawie art. 85 § 1 k.k., art. 86 § 1 k.k. art. 91 § 2 k.k. wymierzył oskarżonemu karę łączną pozbawienia wolności w wymiarze 4 miesięcy.

Zwięźle o powodach zmiany

Nieprawidłowe przyjęcie przez Sąd Rejonowy wśród okoliczności uprzedniej karalności K. F., jako wpływającej na podwyższenie kary, podczas gdy na daty popełniania poszczególnych czynów w/w był osobą niekaralną w świetle prawa.

0.1.Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.1.Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.0.1.Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.1.Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

1.Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III.

Na podstawie § 4 ust. 1 i 3 w zw. z § 17 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U.2019.18 j.t.) Sąd Okręgowy zasądził od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy oskarżonego kwotę 516,60 zł (420,-zł netto powiększone o podatek VAT w wysokości 96,60 zł) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

IV.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. należało zwolnić sprawcę od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, albowiem uiszczenie ich byłoby zbyt uciążliwe ze względu na jego sytuację majątkową, przede wszystkim wynikającą z braku osiągania dochodu z pracy zarobkowej i konieczność odbycia kary pozbawienia wolności.Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. należało zwolnić oskarżonego od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, albowiem uiszczenie ich byłoby zbyt uciążliwe ze względu na jego sytuację majątkową, przede wszystkim wynikającą z braku osiągania dochodu z pracy zarobkowej i odbywanie kary pozbawienia wolności.

1.PODPIS

0.1.Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

całość wyroku

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana