Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 lutego 2022 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział I Cywilny w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2022 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie

sprawy z powództwa Towarzystwu (...) w W.

przeciwko P. C.

o zapłatę kwotę 81.600 złotych

1.  zasądza od pozwanego P. C. na rzecz powoda Towarzystwa (...) w W. kwotę 81.600 (osiemdziesiąt jeden tysięcy sześćset) złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwot:

- 50.000 (pięćdziesiąt tysięcy) złotych od dnia 7 października 2019 roku do dnia zapłaty;

- 31.600 (trzydzieści jeden tysięcy sześćset) złotych od dnia 26 maja 2021 roku do dnia zapłaty;

2.  umarza postępowanie w pozostałej części;

3.  zasądza od pozwanego P. C. na rzecz powoda Towarzystwa (...) w W. kwotę 7.697 (siedem tysięcy sześćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 1687/21

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 9 listopada 2020 roku skierowanym do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie pełnomocnik powoda Towarzystwa (...) z siedzibą w W. wniósł o zasadzenie od pozwanego P. C. kwoty 50.000,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 7 października 2019 roku do dnia zapłaty. Nadto pozew zawierał żądanie zasądzenia od pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu pełnomocnik strony powodowej wskazał, że kwota dochodzona pozwem stanowi zadośćuczynienie wypłacone przez stronę powodową osobie poszkodowanej wypadkiem drogowym spowodowanym przez pozwanego w stanie nietrzeźwości.

W dniu 7 lipca 2020 r. Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie wydał przeciwko pozwanemu nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym (k. 40).

Pozwany w sprzeciwie od nakazu zapłaty wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie na jego rzecz zwrotu kosztów procesu wg norm przepisanych (k. 43-45). Wskazał, że kwotę dochodzoną pozwem zapłacił na rzecz powoda w związku z zawarciem ugody pozasądowej, które to stanowisko podtrzymał w piśmie z dnia 7 maja 2021 r., w którym dodatkowo powołał się na to, że ugoda zawarta ze stroną powodową wyczerpywała wszelkie roszczenia powoda wobec pozwanego (k. 109-110).

Postanowieniem z dnia 23 listopada 2020 r. Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie stwierdził swą niewłaściwość miejscową i sprawę przekazał Sądowi Rejonowemu w Radomsku (k. 94).

Pismem procesowym z dnia 16 lipca 2021 r. pełnomocnik strony powodowej rozszerzył powództwo wnosząc o zasądzenie od pozwanego dodatkowo 31.600 zł wraz z odsetkami od dnia 29 kwietnia 2021 r. do dnia zapłaty powołując się na wypłacenie na rzecz poszkodowanej w wypadku dalszych świadczeń (k. 134- 135).

Postanowieniem z dnia 11 października 2021 r. Sąd Rejonowy w Radomsku stwierdził swą niewłaściwość rzeczową i sprawę przekazał do Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim (k. 158).

Na rozprawie w dniu pełnomocnik pozwanego wniósł o zasądzenie odsetek od kwoty 31.600 zł od dnia 26 maja 2021 r. (k. 177).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 31 marca 2015 roku w miejscowości Z. pozwany P. C. będąc w stanie nietrzeźwości w stężeniu przekraczającym 3,39 promila alkoholu we krwi umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym oraz popełnił błędy w technice i taktyce jazdy polegające na tym, że jako kierujący samochodem marki F. (...) o nr rej. (...) najechał na jadącą rowerem M. S., która w wyniku uderzenia doznała poważnych obrażeń ciała. Za powyższy czyn wyczerpujący dyspozycje art. 178 a § 1 k.k. Sąd Rejonowy w Radomsku prawomocnym wyrokiem z dnia 11 czerwca 2015 roku wydanym w sprawie II K 193/15 skazał pozwanego na karę pobawienia wolności.

(dowód: odpis wyroku Sądu Rejonowego w Radomsku II Wydział karby z dnia 11 czerwca 2015 roku -k. 55-57)

Pojazd sprawcy wypadku w chwili zdarzenia posiadał umowę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych zawartą w powodowym Towarzystwie (...).

(okoliczność bezsporna)

W związku z wypadkiem z dnia 31 marca 2015 r. strona powodowa uznała swą odpowiedzialność za szkodę zgłoszoną przez M. S. i przyznała jej w 2015 r. tytułem zadośćuczynienia kwotę 50.000 zł z tytułu zadośćuczynienia i 1.000 zł z tytułu odszkodowania.

(bezsporne- pismo z dnia 2.07.2015 r. w aktach szkody 1482/15/33/40)

W związku z wypłatą tych świadczeń pismem z dnia 2 lipca 2015 r. strona powodowa wezwała pozwanego do zapłaty kwoty 51.000 zł tytułem regresu w sprawie nr 197/15/40.

(bezsporne- pismo z dnia 2.07.2015 r. w aktach szkody)

Na wniosek pozwanego płatność tej kwoty została rozłożona na 51 miesięcznych rat, ostatnia rata została przez pozwanego zapłacona w dniu 27 stycznia 2020 r. Pismem z dnia 28.01.2019 r. skierowanym do pozwanego strona powodowa poinformowała że z dniem 27 stycznia 2020 r. regres nr 197/15/40 został spłacony w całości, a sprawa została zakończona.

(bezsporne – pismo powoda z dnia 3. (...). – k. 71, harmonogram spłat – k. 72, pismo powoda z dnia 28.01.2019 r. –k. 74)

Przed Sądem Okręgowym w Piotrkowie Tryb. toczył się z powództwa M. S. w sprawie I C 1129/18 proces przeciwko Towarzystwu (...) w W. o dalsze roszczenia związane z wypadkiem z dnia 31 marca 2015 r. Prawomocnym wyrokiem z dnia 17 czerwca 2019 roku Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. zasądził od Towarzystwa (...) w W. na rzecz M. S. tytułem zadośćuczynienia dalszą kwotę 81.600 zł, ustalając, że właściwą kwotą zadośćuczynienia jest kwota 131.600 zł.

(dowód: wyrok z wraz z uzasadnieniem -k. 16 i 17—25)

Strona powodowa w związku z treścią powyższego wyroku wypłaciła M. S. w dniu 5 września 2019 r. kwotę 50.000 zł.

(dowód: pismo z dnia 5.09.2019 r. - k. 26-27)

Pismem z dnia 20 września 2019 roku strona powodowa wezwała pozwanego do zapłaty kwoty 50.000 zł w terminie 7 dni od otrzymania niniejszego wezwania – regres nr (...). Pismo to zostało doręczone pozwanemu w dniu 27 września 2019 r.

(dowód: wezwanie z dnia 20 września 2019 roku -k. 29, potwierdzenie doręczenia - w aktach sprawy o regres)

Pismem z dnia 30 września 2019 r. pozwany potwierdził odebranie w dniu 27 września 2019 r. wezwania do zapłaty, prosząc o udzielenie informacji na jakiej podstawie została ustalona kwota 50.000 zł.

(dowód: pismo w aktach sprawy o regres - teczka nr 1)

W odpowiedzi na powyższe pismem z dnia 30.10.2019 r. strona powodowa powiadomiła pełnomocnika pozwanego, że kwota 50.000zł została wypłacona na podstawie wyroku z dnia 17.06.2019 r. wydanego w sprawie I C 1129/18.

(dowód: pismo w aktach sprawy o regres - teczka nr 1)

Pismem z dnia 27 kwietnia 2021 r. strona powodowa wypłaciła na rzecz M. S. dalsze zadośćuczynienie w kwocie 31.600 zł.

(dowód: pismo z dnia 27.04.201 r. –k. 143-145)

Pismem z dnia 10 maja 2021 r. strona powodowa wezwała pozwanego do zapłaty w terminie 7 dni kwoty 31.600 zł tytułem dalszego regresu – regres nr (...). Pozwany otrzymał to wezwanie w dniu 18 maja 2021 r.

(dowód: wezwanie do zapłaty – k. 146 – 147, potwierdzenie doręczenia - k. 148)

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie, a jego podstawę stanowił art. 43 pkt 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczeń Komunikacyjnych (tekst jednolity - Dz. U. z 2021 r., poz. 854). Zgodnie z tym przepisem zakładowi ubezpieczeń przysługuje prawo dochodzenia od kierującego pojazdem mechanicznym zwrotu wypłaconego z tytułu ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych odszkodowania, jeżeli kierujący wyrządził szkodę umyślnie, w stanie po użyciu alkoholu lub w stanie nietrzeźwości albo po użyciu środków odurzających, substancji psychotropowych lub środków zastępczych w rozumieniu przepisów o przeciwdziałaniu narkomanii.

W niniejszej sprawie nie budziło wątpliwości, że pozwany był sprawcą wypadku drogowego, który spowodował będąc w stanie nietrzeźwości, a strona powodowa – jako ubezpieczyciel ponoszący odpowiedzialność z tytułu ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, wypłaciła poszkodowanej w wyniku wypadku odszkodowanie i zadośćuczynienie w łącznej 132.600 zł.

W szczególności fakt odpowiedzialności pozwanego za spowodowanie wypadku z dnia 31.03.2015 r. wynika z prawomocnego wyroku skazującego pozwanego za przestępstwo z art. 178 a § 1 k.k., którym to wyrokiem Sąd rozpoznający tę sprawę jest związany w myśl art. 11 k.p.c. Natomiast kwota zadośćuczynienia wypłacona przez stronę powodową na rzecz poszkodowanej w wypadku M. S. została ustalona prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Piotrkowie Tryb. z dnia 17 czerwca 2019 r. wydanym w sprawie I C 1129/18.

Pozwany zapłacił na rzecz strony powodowej jedynie kwotę 51.000 zł, którą strona pozwana wypłaciła poszkodowanej na etapie postępowania likwidacyjnego. Tymczasem wysokość świadczeń wypłacanych przez stronę powodową w związku w wypadkiem z dnia 31marca 2015 r. wynosi 132.600 zł. Stąd pozwany jest zobowiązany do zapłaty na rzecz strony powodowej dalszej kwoty z tytułu roszczenia regresowego.

Pozwany nie udowodnił swych twierdzeń, że doszło do zawarcia pomiędzy nim i stroną powodową ugody, na podstawie której poprzez zapłatę kwoty 51.000 zł strona powodowa utraciła roszczenie o możliwość zwrotu w ramach roszczenia regresowego dalszych wypłaconych po 2015 r. świadczeń w związku z wypadkiem z dnia 31 marca 2015 r. W szczególności nie wynika to z pisma strony powodowej z dnia 28 stycznia 2019 r., na które powołał się pozwany – w piśmie tym strona powodowa stwierdziła jedynie, że pozwany spłacił pierwszy regres.

Podstawą orzeczenia o odsetkach był przepis art. 481 k.c., przy czym odsetki od kwoty pierwotniej dochodzonej pozwem zostały zasądzone od dnia 7 października 2019 r., kiedy upłynął 7 -dniowy termin na zapłatę wyznaczony pismem z dnia 5 września 2019 r., a od kwoty 31.600 zł –od dnia 26 maja 2021 r., kiedy upłynął 7 -dniowy termin na zapłatę wyznaczony pismem z dnia 10 maja 2021 r.

Podstawą rozstrzygnięcia o kosztach procesu był przepis art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w wz. z art. 99 k.p.c. na zasądzoną kwotę 7.697,00 zł składają się: -4080,00 zł tytułem opłaty sądowej, - 3600 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego (ustalonych na podstawie § 2 pkt 5 i § 19 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych Dz. U. z 2018 roku, poz. 265 ze zm. od pierwotnie dochodzonej pozwem kwoty), -17 zł tytułem zwrotu wydatku na opłatę skarbową od pełnomocnictwa.