Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 stycznia 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Lublinie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2013 r. w Lublinie

sprawy M. R.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w R.

o wyrównanie emerytury

na skutek apelacji wnioskodawczyni M. R.

od wyroku Sądu Okręgowego w Radomiu

z dnia 12 listopada 2012 r. sygn. akt VI U 871/12

oddala apelację.

III AUa 1124/12

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 12 listopada 2012 r. Sąd Okręgowy w Radomiu oddalił odwołanie wnioskodawczyni M. R. od decyzji pozwanego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w R. przyznającej prawo do emerytury od dnia 1 kwietnia 2012 r.

Sąd Okręgowy oparł swoje rozstrzygnięcie na następujących ustaleniach i rozważaniach prawnych:

Wnioskodawczyni M. R. ur. dnia (...), była uprawniona do emerytury od dnia 1 kwietnia 2008 r. W dniu 24 kwietnia 2012 r. złożyła wniosek o przyznanie emerytury z uwagi na ukończenie 60 lat.

Decyzją z dnia 8 maja 2012 r. organ rentowy przyznał skarżącej prawo do emerytury od dnia 1 kwietnia 2012 roku. W ocenie skarżącej poznany winien przeliczyć jej emeryturę z chwilą ukończenia 60 lat tj. (...).

W oparciu o poczynione, niesporne ustalenia Sąd Okręgowy nie uwzględnił odwołania przywołując treść przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z FUS (tekst jedn. Dz.U. z 2009 r., Nr 153, poz. 1227 ze zm.). Stosownie do treści art. 129 ust. 1 tej ustawy świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu. W ocenie Sądu Okręgowego pozwany decyzją z dnia 8 maja 2012 roku prawidłowo określił datę przyznania świadczenia, gdyż wniosek o emeryturę M. R. złożyła w dniu 24 kwietnia 2012 roku. Tym samym prawo do świadczenia przysługuje jej od dnia 1 kwietnia 2012 roku. Sąd Okręgowy przywołał pogląd Sądu Najwyższego, w świetle którego spełnienie warunków do świadczenia nie może nastąpić, jeśli nie zostanie złożony przez osobę zainteresowaną stosowny wniosek (por. uzasadnienie wyroku z dnia 22 listopada 2006 roku III UK 95/06). M. R. miała możliwość złożenia wniosku o przyznanie prawa do emerytury we wcześniejszym terminie z uwagi na ukończenie 60 lat, czego nie uczyniła, zaś organ rentowy decyzję o przyznaniu prawa do świadczenia emerytalnego może wydać tylko na zgłoszony wniosek.

W ocenie Sądu Okręgowego nieznajomość przepisów prawa i przeoczenie terminu nie może usprawiedliwiać braku troski o własne interesy. Wnioskodawczyni w chwili ukończenia wieku uprawniającego do świadczenia emerytalnego mogła i powinna, w przypadku braku takiej wiedzy, udać się do organu rentowego celem uzyskania potrzebnych informacji. Organ rentowy nie ma obowiązku stałego analizowania sytuacji ubezpieczonej i informowania jej o możliwości wystąpienia z wnioskiem o przyznanie świadczenia czy przeliczenie świadczenia. Tym samym nie istnieje możliwość zmiany daty przyznania świadczenia, gdyż skarżąca nie przedstawiła nowych okoliczności podważających słuszność wydanej przez organ rentowy decyzji.

Z tych względów i na mocy art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. Sąd Okręgowy oddalił odwołanie.

Apelację od powyższego wyroku złożyła wnioskodawczyni zaskarżając wyrok w całości i zarzucając, iż jest niesprawiedliwy i krzywdzący, gdyż pozbawił ją prawa do dochodzonego świadczenia. Powołując powyższy zarzut apelująca wnosiła o zmianę zaskarżonego wyroku i uwzględnienie odwołania czyli wyrównanie emerytury za okres od ukończenia 60 roku życia ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

W ocenie skarżącej przeliczenie emerytury powinno nastąpić od daty ukończenia przez nią 60 roku życia. Z tych względów skarżąca uznawała apelację za uzasadnioną.

Opierając się na ustaleniach faktycznych jak i rozważaniach prawnych poczynionych przez Sąd I instancji Sąd Apelacyjny zważył co następuje:

Apelacja jest bezzasadna i podlega oddaleniu. Sąd Okręgowy dokonał prawidłowych ustaleń i wydał trafne, odpowiadające prawu rozstrzygnięcie. Sąd Apelacyjny akceptuje w całości ustalenia faktyczne dokonane przez Sąd pierwszej instancji jak i wskazaną przez ten Sąd podstawę prawną rozstrzygnięcia, zatem nie zachodzi konieczność ich powtarzania (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 października 1998 r. II CKN 923/97, OSNC 1999/3/60).

Zarzuty apelacji nie są trafne, powielają zarzuty wskazane w odwołaniu od zaskarżonej decyzji, do których w pełni odniósł się Sąd Okręgowy.

Wnioskodawczyni od dnia 1 kwietnia 2008 r. była uprawniona do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym. W dniu(...) ukończyła 60 lat, jednakże nie złożyła wówczas wniosku o przyznanie emerytury. Wniosek ten został przez nią złożony w dniu 24 kwietnia 2012 r. i od 1 kwietnia 2012 r. pozwany ustalił prawo do świadczenia, przeliczając jego wysokość. Zarówno decyzja organu rentowego jak i wyroku wydany przez Sąd Okręgowy są prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 116 ust. 1 cyt. ustawy o emeryturach i rentach z FUS postępowanie w sprawach świadczeń wszczyna się na podstawie wniosku zainteresowanego, chyba że ustawa stanowi inaczej. Przepis ten ustanawia generalną zasadę wszczynania postępowania emerytalno-rentowego na wniosek ubezpieczonego.

Art. 24 cyt. ustawy stanowi, że ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego, wynoszącego co najmniej 60 lat dla kobiet. Przepis ten nie obliguje organu rentowego do przyznania świadczenia z urzędu z chwilą osiągniecia przez kobietę 60 roku życia, a zatem do przyznania świadczenia wymagane jest złożenie wniosku. Realizacja prawa do emerytury jest uzależniona od woli ubezpieczonego, który sam decyduje o dacie złożenia wniosku. Skoro wnioskodawczyni złożyła wniosek w dniu 24 kwietnia 2012 r. to zasadnie prawo do świadczenia zostało ustalone od dnia 1 kwietnia 2012 r. tj. od miesiąca złożenia wniosku – stosownie do treści powołanego przez Sąd Okręgowy art. 129 ust. 1 cyt. ustawy.

W ocenie Sądu Apelacyjnego wyrok wydany przez Sąd Okręgowy jest prawidłowy i zgodny z obowiązującymi przepisami, zaś apelacja wnioskodawczyni jako bezzasadna podlega oddaleniu w trybie art. 385 k.p.c.