T., 7 lutego 2020 r.
Sygn. akt II K 1589/21
Sąd Rejonowy w Toruniu II Wydział Karny
w składzie:
Przewodniczący: Sędzia Marcin Czarciński
Protokolant: st. sekr. sąd. Iwona Zielińska
przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej G. Kieres-Rynkowskiej
po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 29.11.2021 r., 26.01.2022 r. w T.
sprawy
A. K. (1) ,
córki A. i K. z d. Z.
urodzonej (...) w C.
oskarżonej o to, że:
w dniu 21 maja 2021 roku około godz. 17:00 w C. przy ul. (...) doprowadziła do naruszenia czynności narządu ciała trwającego nie dłużej niż 7 dni w postaci złamania kości nosa i rany grzbietu nosa u J. Z., w ten sposób, że uderzyła jednorazowo pokrzywdzoną pięścią w twarz trzymając w ręce długopis, przy czym zamachu na zdrowie i nietykalność cielesną pokrzywdzonej dokonała publicznie i bez powodu lub z oczywiście błahego powodu, okazując przez to rażące lekceważenie porządku prawnego,
- tj. o czyn z art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 57a § 1 k.k.
o r z e k a :
I. oskarżoną A. K. (1) uznaje za winną czynu polegającego na tym, że w dniu 21 maja 2021 roku około godz. 17:00 w C. przy ul. (...) doprowadziła do naruszenia czynności narządu ciała trwającego nie dłużej niż 7 dni w postaci złamania kości nosa i rany grzbietu nosa u J. Z., w ten sposób, że uderzyła jednorazowo pokrzywdzoną pięścią w twarz, co stanowi przestępstwo z art. 157 § 2 k.k. i za to na podstawie art. 157 § 2 k.k. orzeka wobec oskarżonej karę 100 (sto) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 20 zł (dwudziestu złotych),
II. na podstawie art. 41a § 1 i 4 kk i art. 43 § 1 kk orzeka wobec oskarżonej A. K. (1) na okres 1 (jednego) roku środek karny w postaci zakazu kontaktowania się w jakikolwiek sposób z pokrzywdzoną J. Z. oraz zakaz zbliżania się do pokrzywdzonej J. Z. na odległość mniejszą niż 20 (dwadzieścia) metrów,
III. na podstawie art. 627 k.p.k. i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonej A. K. (1) na rzecz Skarbu Państwa kwotę 200 zł (dwieście złotych) tytułem opłaty oraz kwotę 1110,46 zł (tysiąc sto dziesięć złotych czterdzieści sześć groszy) tytułem wydatków poniesionych od chwili wszczęcia postępowania.
UZASADNIENIE |
||||||||||||||
Formularz UK 1 |
Sygnatura akt |
II K 1589/21 |
||||||||||||
Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza. |
||||||||||||||
1.USTALENIE FAKTÓW |
||||||||||||||
0.1.Fakty uznane za udowodnione |
||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano) |
||||||||||||
1.1.1. |
A. K. (1) |
w dniu 21 maja 2021 roku około godz. 17:00 w C. przy ul. (...) doprowadziła do naruszenia czynności narządu ciała trwającego nie dłużej niż 7 dni w postaci złamania kości nosa i rany grzbietu nosa u J. Z., w ten sposób, że uderzyła jednorazowo pokrzywdzoną pięścią w twarz |
||||||||||||
Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||
Od dłuższego czasu między J. Z. i M. Z. a A. K. (1) i P. K. (1) istnieje konflikt, którego powodem jest ojcostwo L. Z.. W dniu 21 maja 2021 roku około godz. 17:00 J. Z. podczas prowadzenia rozmowy z P. K. (1) została zaatakowana przez wybiegającą A. K. (1). W momencie odciągania A. K. (1) przez P. K. (1) ta wyciągnęła z kieszeni długopis, zamachnęła się i uderzyła nim J. Z. W wyniku zdarzenia J. Z. doznała obrażeń ciała w postaci złamania kości nosa i rany grzbietu nosa, które spowodowały naruszenie czynności górnych dróg oddechowych i skóry trwające nie dłużej niż 7 dni. A. K. (1) w czasie zdarzenia miała zachowaną zdolność rozpoznania znaczenia swojego czynu, jak i pokierowania swoim postępowaniem. |
wyjaśnienia A. K. |
24-26,41,103v, 107 |
||||||||||||
zeznania P. K. |
34-35, 104v.-105 |
|||||||||||||
zeznania J. Z. |
1-2, 17-19, 104-104v. |
|||||||||||||
opinia sądowo-lekarska |
14, 106 |
|||||||||||||
opinia sądowo-psychiatryczna |
72-73 |
|||||||||||||
zeznanie J. J. |
67-68,106v. |
|||||||||||||
zeznanie D. J. |
106v.-107 |
|||||||||||||
kserokopia skierowania do poradni specjalistycznej |
12-13 |
|||||||||||||
A. K. (1) nie była karana sądownie. |
karta karna |
80 |
||||||||||||
0.1.Fakty uznane za nieudowodnione |
||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano) |
||||||||||||
1.2.1. |
A. K. (1) |
zamachu na zdrowie i nietykalność cielesną pokrzywdzonej dokonała publicznie i bez powodu lub z oczywiście błahego powodu, okazując przez to rażące lekceważenie porządku prawnego |
||||||||||||
Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||
Zachowanie oskarżonej nie miało charakteru chuligańskiego, którego ustawowa definicja zawarta jest w art. 115 § 21 k.k. Brak w zachowaniu A. K. (1) działania „bez powodu lub z oczywiście błahego powodu”. |
||||||||||||||
1.OCena DOWOdów |
||||||||||||||
0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
||||||||||||
1.1.1 |
zeznania J. Z. |
Sąd dał wiarę w całości zeznaniom J. Z.. Przedstawiona przez pokrzywdzoną relacja ze zdarzenia będącego przedmiotem sprawy była jasna, spójna i logiczna. Działania podjęte przez A. K. (1) zostały opisane rzeczowo i konkretnie, bez celowego, mimo istniejącego konfliktu, przedstawiania oskarżonej w niekorzystnym dla niej świetle. Nie ma podstaw do podważenia wiarygodności tych zeznań poprzez przyjęcie, że świadkiem kierowała np. chęć odwetu. Zeznania J. Z. korelują z opinią sądowo-lekarską z 12 czerwca 2021 r., w której wskazano, iż obrażenia jej zadane mogły powstać w przedstawionych przez nią okolicznościach czynu |
||||||||||||
Częściowe wyjaśnienia A. K. i zeznania P. K. |
Wyjaśnienia oskarżonej oraz zeznania P. K. (1) są wiarygodne jedynie częściowo, tj. w zakresie istniejącego konfliktu z pokrzywdzoną i jej mężem, czasu i miejsca zdarzenia będącego przedmiotem sprawy oraz uderzenia przez A. K. (1) pokrzywdzonej J. Z.. W tej części wyjaśnienia oskarżonej oraz P. K. (1) są spójne i logiczne oraz niesprzeczne z zeznaniami J. Z., którym sąd w pełni dał wiarę oraz korespondują z resztą materiału dowodowego, w szczególności opinią sądowo-lekarską. |
|||||||||||||
opinia sądowo-lekarska |
Opinie jasne, spójne i logiczne, sporządzone przez osoby dysponujące specjalistyczną wiedzą. Nie były kwestionowane przez żadną ze stron. Opinia sądowo-lekarska została również podtrzymana na rozprawie przez biegłego sądowego T. K.. Sąd nie znalazł żadnych podstaw do kwestionowania zarówno samych opinii jak i kwalifikacji biegłych. |
|||||||||||||
karta karna |
dokument urzędowy |
|||||||||||||
zeznanie J. J. |
J. J. (2) i D. J. (2) nie byli bezpośrednimi świadkami zdarzenia z dnia 21 maja 2021 r., świadkowie przedstawili znane im okoliczności związane ze sprawą, które przekazała im oskarżona A. K. (1). Sąd nie znalazł podstaw do ich kwestionowania |
|||||||||||||
kserokopia skierowania do poradni specjalistycznej |
dokumenty niekwestionowane przez strony |
|||||||||||||
0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
||||||||||||
wyjaśnienia A. K. |
Wyjaśnienia oskarżonej oraz zeznania P. K. (1) zostały uznane za niewiarygodne w części dotyczącej przedstawianych przez nich okoliczności popełnienia czynu zarzucanego A. K. (1). Wskazywali oni konsekwentnie, że to pokrzywdzona J. Z. sprowokowała awanturę wyzywając słowami powszechnie uznanymi za obelżywe A. K. (1), a w pewnej chwili złapała oskarżoną za włosy i ta chcąc się uwolnić uderzyła w samoobronie pięścią w twarz J. Z.. Oskarżona A. K. (1) miała odnieść obrażenia w postaci zadrapań szyi, powyrywanych włosów, a także miały zostać uszkodzaone okulary. Wyjaśnienia oskarżonej i zeznania P. K. (1) są w tym zakresie niewiarygodne, gdyż są niespójne i sprzeczne z doświadczeniem życiowym oraz nie korespondują z resztą materiału dowodowego. |
|||||||||||||
1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU |
||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Oskarżony |
|||||||||||||
☒ |
3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem |
I |
A. K. (1) |
|||||||||||
Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej |
||||||||||||||
Sąd uznał oskarżoną za winną popełnienia przestępstwa z art. 157 § 2 k.k. Przestępstwo określone w art. 157 § 2 k.k. ma charakter materialny, tj. aby je popełnić poza czyn sprawcy konieczne jest doprowadzenie do wywołania określonego w ustawie skutku tego czynu. Realizacja znamion w formie dokonanej wymaga naruszenia dobra, a więc realnego wystąpienia jednego ze skutków w tym przepisie wymienionych. Ustawa karna posługuje się szerokim znaczeniowo znamieniem czasownikowym "powoduje", obejmującym każdą postać zachowania, które może prowadzić do wytworzenia następstw określonych w tym przepisie. Można przestępstwo to popełnić tylko umyślnie, zarówno w zamiarze bezpośrednim, jak i ewentualnym. Sprawca musi więc przewidywać i co najmniej godzić się na to, iż swoim czynem spowoduje dla zdrowia pokrzywdzonego skutki opisane w tych przepisach. Skutkiem przestępstwa z art. 157 § 2 k.k. jest spowodowanie naruszenia czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia trwającego nie dłużej niż 7 dni. Materiał dowodowy zebrany w sprawie pozwolił ustalić, że oskarżona swoim zachowaniem wyczerpała znamiona czynu z art. 157 § 2 k.k |
||||||||||||||
☐ |
3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem |
|||||||||||||
Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej |
||||||||||||||
☐ |
3.3. Warunkowe umorzenie postępowania |
|||||||||||||
Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania |
||||||||||||||
☐ |
3.4. Umorzenie postępowania |
|||||||||||||
Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania |
||||||||||||||
☐ |
3.5. Uniewinnienie |
|||||||||||||
Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia |
||||||||||||||
1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i |
||||||||||||||
Oskarżony |
Punkt rozstrzygnięcia |
Punkt z wyroku odnoszący się |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||
A. K. (1) |
I |
I |
Przy wymiarze kary, Sąd kierował się dyrektywami określonymi w art. 53 k.k., w szczególności by jej dolegliwość nie przekraczała, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz celami zapobiegawczymi i wychowawczymi w stosunku do oskarżonego, a także potrzebami w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Po stronie oskarżonej nie zaistniały żadne okoliczności wyłączające winę. Jest to osoba dorosła, która rozumiała znaczenie czynu i mogła pokierować swoim postępowaniem. Rozpoznane u oskarżonej zaburzenia o charakterze depresyjno-lękowym w niewielkim stopniu wpłynęły na stopień winy. Stopień społecznej szkodliwości czynu był umiarkowany. Na ocenę stopnia społecznej szkodliwości czynu miała wpływ analiza przesłanek podmiotowych i przedmiotowych. Wśród tych pierwszych należy zwrócić uwagę na działanie oskarżonej w zamiarze ewentualnym, co wpływa na obniżenie stopnia społecznej szkodliwości czynu. A. K. (1) działała pod wpływem impulsu i jej zachowanie nie było planowane. Oskarżona nie miała racjonalnej motywacji, a przyczyną jej ataku wobec pokrzywdzonej był istniejący między nimi konflikt. Wśród okoliczności przedmiotowych sąd wziął pod uwagę sposób i okoliczności popełnienia czynu. W przekonaniu Sądu kara 100 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 20 złotych jest w tym wypadku dostatecznie dolegliwa i wystarczająca dla osiągnięcia celów kary. Sąd ustalając liczbę stawek wziął pod uwagę stopień winy oraz stopień społecznej szkodliwości czynu, a przy ustalaniu wysokości stawki dziennej - warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe oskarżonej. Sąd doszedł do przekonania, że uiszczenie kary grzywny w przewidzianej wysokości jest w zasięgu jej możliwości finansowych i majątkowych. Niewątpliwie orzeczona kara zrealizuje cele zarówno w zakresie oddziaływania zapobiegawczego w stosunku do oskarżonej, uzmysławiając jej naganność popełniania przestępstw w przyszłości, kształtując jej postawę, lecz także w ramach prewencji generalnej – unaoczniając społeczeństwu nieopłacalność popełniania przestępstw. |
|||||||||||
A. K. (1) |
II |
I |
wobec oskarżonej orzeczono środek karny w postaci zakazu kontaktowania się z pokrzywdzoną w jakikolwiek sposób oraz zbliżania się do niej na odległość na odległość mniejszą niż 20 metrów na okres 1 roku. Orzeczenie ww. środka ma służyć zapewnieniu pokrzywdzonej bezpieczeństwa i spokoju. |
|||||||||||
1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU |
||||||||||||||
Oskarżony |
Punkt rozstrzygnięcia |
Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||
1.inne zagadnienia |
||||||||||||||
W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, |
||||||||||||||
Postawienie zarzutu z art. 57a § 1 k.k. jest możliwe tylko wtedy, gdy mamy do czynienia z występkiem o charakterze chuligańskim. Definicja legalna w obecnie obowiązującym Kodeksie karnym jest zawarta w art. 115 § 21. Obok tego, by sprawca działał publicznie, w/w przepis stawia również wymóg działania „bez powodu” albo „z oczywiście błahego powodu”. W orzecznictwie i doktrynie wskazuje się, że działanie „bez powodu” to działanie, dla którego w świetle przyjmowanych powszechnie ocen nie można znaleźć żadnego racjonalnego wytłumaczenia, któremu brak wszelkich racji, a z „oczywiście błahym powodem” działania mamy do czynienia wówczas, gdy działanie to ma wprawdzie racjonalny powód w jakiejś przyczynie zewnętrznej, ale między wagą tej przyczyny a drastycznością reakcji sprawcy na nią zachodzi jaskrawa, rażąca dysproporcja [W. Wróbel (red.), A. Zoll (red.), Kodeks karny. Część ogólna. Tom I. Część II. Komentarz do art. 53-116, Warszawa 2016]. |
||||||||||||||
1.KOszty procesu |
||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||
III |
Na podstawie art. 627 k.p.k. Sąd obciążył oskarżoną wydatkami poniesionymi w sprawie w wysokości 1110,46 oraz na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych - opłatą w wysokości 200 zł. Wysokość wskazanych kosztów procesu nie jest nadmiernie wysoka, biorąc pod uwagę możliwości zarobkowe i finansowe oskarżonej. Będzie ona w stanie uiścić wskazane koszty bez uszczerbku dla swojego utrzymania, jak i rodziny. |
|||||||||||||
1.Podpis |
||||||||||||||
Sędzia SR Marcin Czarciński |