Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

V W 1910/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

I. K.

w dniu 3 lipca 2019 r. w godz. 10.00-15.00 wykonując odpłatną usługę przewozu osób samochodem osobowym marki O. (...) o numerze rejestracyjnym (...) na L. C. w W., ul. (...) 1, mając bezwzględny obowiązek rejestrowania zawieranych transakcji za pomocą kasy fiskalnej, nie prowadził ewidencji obrotu i kwot podatku VAT, gdyż nie posiadał w pojeździe kasy rejestrującej, co stanowi wypadek mniejszej wagi,

tj. wykroczenie skarbowe z art. 60 § 1 k.k.s. w zw. z art. 60 § 4 k.k.s.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 3 lipca 2019 r. po terenie L. C. poruszał się samochód osobowy marki O. (...) o numerze rejestracyjnym (...), kierowany przez I. K.. Mężczyzna wykonywał tego dnia odpłatną usługę przewozu osób.

Pasażer korzystający z usług odpłatnego przewozu wykonywanych przez I. K. zamówił za pomocą aplikacji (...) przejazd z ul. (...) w W. na Al. (...), za co miał zapłacić gotówką 28 zł. Mężczyźni byli dla siebie osobami obcymi. I. K. nie posiadał w pojeździe kasy fiskalnej i nie ewidencjonował osiąganego w ramach wykonywania odpłatnego przewozu przychodu (ewidencji obrotu i kwot podatku VAT).

W momencie czynu I. K. był objęty obowiązkiem rejestrowania zawieranych transakcji za pomocą kasy fiskalnej.

W wyniku kontroli przeprowadzonej przez organy (...), (...) oraz (...), zaproponowano I. K. mandat karny w wysokości 300 zł, którego przyjęcia odmówił. Mężczyzna nie figuruje w Krajowym Rejestrze Karnym.

wniosek o przeprowadzenie postępowania przygotowawczego

Zeznania E. K.

Zeznania P. T.

informacja z Krajowego Rejestru Karnego

k. 2 -3

k. 94

k. 97

k. 4

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Zeznania E. K. oraz P. T.

Dowody z k. 2-3, 4

Świadkowie w dniu zdarzenia dokonywali kontroli kas fiskalnych i po sprawdzeniu pojazdu oskarżonego ujawnili wykroczenie skarbowe. Zeznania świadków zasługują na uwzględnienie. Wskazać należy, że są oni dla oskarżonego osobami obcymi, nie mają interesu w rozstrzygnięciu na jego korzyść lub niekorzyść. Obiektywizm wynika także z wykonywanego zawodu i faktu, że zeznania dotyczyły wydarzeń będących w związku z wykonywanymi przez świadków czynnościami służbowymi. Przed Sądem świadkowie zeznawała w sposób swobodny, rzeczowy, konsekwentny, a ich depozycje pozostawały w zgodności ze sobą oraz wnioskiem z k. 2-3. Dokonując oceny tych dowodów, Sąd nie dopatrzył się żadnych elementów, wskazujących na stronniczość świadków, ani też ich tendencji do ubarwiania wydarzeń. Naturalne jest, że po upływie ponad dwóch lat od zdarzenia, przy rutynowym podejściu do wykonywania czynności w ramach pracy, pamięć do szczegółów związanych z jednostkowym zdarzeniem jest ograniczona. Stąd też, zeznania świadków ograniczyły się do potwierdzenia faktu kontroli i okoliczności wskazanych we wniosku.

Dowody te stanowią wiarygodne źródło informacji. Nie zawierają cech przerobienia ani podrobienia, a strony na żadnym etapie postępowania nie podważały ich wiarygodności. Dodatkowo, w sprawie nie ujawniono żadnych przeciwdowodów. Dokumenty z kontroli (...), policji oraz (...) sporządzono w ramach wykonywania czynności służbowych. Sąd ma świadomość, że w sprawie nie zgromadzono bogatego materiału dowodowego. Mimo to, dowody, jakimi Sąd dysponował, są w jego ocenie wystarczające do zrekonstruowania logicznego i spójnego stanu faktycznego dotyczącego zdarzenia z 3 lipca 2019 r., ich wiarygodność nie budzi wątpliwości. Informacje z Krajowego, jako wydane przez uprawniony do tego organ, korzystają zaś z domniemania prawdziwości.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Pkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I.

I. K.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z brzmieniem art. 60 § 1 k.k.s., wykroczenie skarbowe popełnia ten, kto wbrew obowiązkowi nie prowadzi księgi. Art. 60 § 4 k.k.s. odnosi się do czynu mniejszej wagi, przewidując za nie karę grzywny.

Przede wszystkim należy wskazać, że przedmiotowe wykroczenie ma charakter indywidualny – popełnić je może podatnik, czyli osoba fizyczna lub prawna, która na podstawie ustaw podatkowych podlega obowiązkowi podatkowemu. Oskarżony, wykonując odpłatne usługi przewozu, był w świetle prawa podatnikiem w zakresie podatku VAT.

Obowiązek prowadzenia ksiąg, ewidencji i rejestrów dla celów podatkowych wynika oczywiście z przepisów prawa, w szczególności przepisów podatkowych. W sferze fiskalnej tego rodzaju dokumentacja oraz innego rodzaju urządzenia rejestrujące mają na celu gromadzenie informacji o zdarzeniach mających znaczenie podatkowe. Są to więc jedne z istotnych źródeł informacji dla organów podatkowych. Księgi w znaczeniu kodeksu karnego skarbowego oznaczają wszelkiego rodzaju księgi, ewidencje i inne urządzenia, w których podatnik winien ujmować swoje zdarzenia gospodarcze czy też posiadane aktywa. O tym, czy dana ewidencja lub rejestr są księgą w rozumieniu tego przepisu, decydują przepisy podatkowe. To z nich musi wynikać, że do ich prowadzenia zobligowany jest krąg podmiotów podlegających obowiązkom podatkowym (podatnik, płatnik lub inkasent) oraz że dana ewidencja lub rejestr są prowadzone dla celów podatkowych.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, przy czym, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, sprzedaż oznacza zarówno odpłatną dostawę towarów, jak i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Rozporządzenie Ministra (...) i Finansów z 16.12.2016 r. przewiduje przedmiotowe i podmiotowe zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy pomocy kas rejestrujących, które jednak nie dotyczą świadczenia usług przewozów pasażerskich w samochodowej komunikacji (§ 4 ust. 1 pkt 2 lit.a). Oznacza to, że niezależnie od wysokości osiąganego przychodu czy specyfiki świadczonej usługi, I. K. zgodnie z przepisami powinien posiadać w pojeździe kasę fiskalną, prowadzić ewidencję oraz wydawać pasażerom paragony za wykonaną usługę, w zamian za otrzymaną gotówkę. Tymczasem, przeprowadzona w dniu 3 lipca 2019 r. kontrola wykazała, że w pojeździe kasy rejestrującej nie było. Tego dnia, oskarżony wykonywał odpłatny przewóz pasażera, który zamówił przejazd na kwotę 28 zł (płatność miała być gotówką) za pośrednictwem aplikacji (...). Jednocześnie, mężczyźni byli dla siebie osobami obcymi, co dodatkowo przemawia za tym, że wykonywany był tego dnia odpłatny przewóz, nie zaś przewóz grzecznościowy. Oznacza to, że oskarżony nie spełnił ciążącego na nim obowiązku prowadzenia ksiąg (ewidencji sprzedaży), czym wypełnił znamiona wykroczenia skarbowego z art. 60 § 1 i 4 k.k.s. Kwestia kwalifikacji prawnej i wypełnienia znamion czynu określonego w powołanym wyżej przepisie, w świetle zgromadzonego materiału dowodowego nie budziła wątpliwości.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

I. K.

I.

I.

Sąd uznał, że odpowiednią reakcją prawnokarną na popełnione przez oskarżonego wykroczenie skarbowe będzie wymierzenie oskarżonemu grzywny w wysokości 300 zł. Przy ustalaniu jej wysokości, Sąd baczył, aby jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, a ponadto uwzględnił stopień społecznej szkodliwości czynu oraz cele zapobiegawcze i wychowawcze, jakie kara ma osiągnąć w stosunku do sprawcy, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa (art. 12 § 2 k.k.s.). Przenosząc to na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, że stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego plasuje się na poziomie średnim. I. K., będąc dorosłym mężczyzną i świadcząc usługę przewozu, powinien mieć świadomość ciążących na nim obowiązków. Oskarżony nie wyposażył pojazdu w kasę fiskalną, co świadczy o jego lekceważącym podejściu do obowiązków nakładanych przez ustawy podatkowe. Takie postawy wymagają stanowczej reakcji ze strony Państwa, szczególnie, że przedmiotem ochrony z art. 60 § 1 i 4 k.k.s. są nie tylko obowiązki podatkowe, ale też – w następstwie - wiarygodność dokumentów podatkowych, prawidłowe funkcjonowanie organów administracji, a także bezpieczeństwo obrotu gospodarczego. Grzywna w wysokości 300 zł w ocenie Sądu spełni funkcję wychowawczą w stosunku do oskarżonego, ale też uświadomi społeczeństwu naganność podobnych czynów. Jednocześnie, mając na uwadze zagrożenie karne przewidziane za popełnienie wykroczenia skarbowego – od 1/10 do 20 – krotności wysokości minimalnego wynagrodzenia, należy uznać ją za adekwatną i sprawiedliwą.

Zgodnie z art. 13 § 1 k.k.s., wymierzając karę, Sąd uwzględnia w szczególności rodzaj i stopień naruszenia ciążącego na sprawcy obowiązku finansowego, jego motywację i sposób zachowania się, właściwości i warunki osobiste, sposób życia przed popełnieniem czynu zabronionego i zachowanie się po jego popełnieniu, a zwłaszcza gdy czynił starania o zapobieżenie uszczupleniu należności publicznoprawnej lub o jej późniejsze wyrównanie. Oskarżony, jak już zostało to podkreślone, zlekceważył konieczność ewidencjonowania obrotu, a po popełnieniu wykroczenia nie przejawiał żadnego zainteresowania sprawą. Na jego korzyść przemawia jednak to, że nie był nigdy karany.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

I. K.

II.

I.

Wyznaczenie obrońcy z urzędu skutkowało zasądzeniem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w kwocie 252 zł powiększonej o stawkę podatku VAT, zgodnie z obowiązującymi normami.

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Zarówno postępowanie przygotowawcze, jak i sądowe prowadzone były pod nieobecność oskarżonego. Należy podkreślić, że organy procesowe czyniły starania, aby dotrzeć do I. K.. Oskarżony nie przedstawił tym bardziej usprawiedliwienia swojej nieobecności. Wobec zastosowania postępowania w stosunku do nieobecnych na etapie prowadzonego dochodzenia, w postępowaniu przed Sądem oskarżony był reprezentowany przez obrońcę z urzędu.

1.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III.

W niniejszej sprawie Sąd postanowił zwolnić oskarżonego z kosztów sądowych, zgodnie z normą z art. 627 k.p.k. Patrząc na wysokość wymierzonej grzywny, Sąd uznał, że poniesienie dodatkowych kosztów będzie dla oskarżonego zbyt uciążliwe. Sąd miał na uwadze fakt, że źródłem dochodu oskarżonego było właśnie dokonywanie odpłatnego transportu osób, w związku z którym nałożono na oskarżonego grzywnę 300 zł.

Podpis