Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

V W 4399/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

K. W.

Od bliżej nieustalonego okresu do dnia 18 stycznia 2019 roku w pawilonie usługowym oznaczonym wizerunkami monet „ł” oraz neonem (...) przy ul. (...) w W., prowadziła gry hazardowe w postaci gier na niezarejestrowanych automatach typu komputerowego, wbrew przepisom ustawy z dnia 19.11.2009 r. o grach hazardowych, tj. w szczególności art. 6 ust. 1, art. 14 ust. 1, art. 23a ust. 1 w zw. z art. 3, tj. o wykroczenie skarbowe z art. 107 § 4 k.k.s.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W W. przy ul. (...) w pawilonie prowadzona była przez E. E. działalność polegająca na urządzaniu gier hazardowych na automatach typu komputerowego. Lokal był otwarty 24 godziny na dobę, mieścił kilka maszyn do gier, połączonych sieciowo w laptopem, który obsługiwała jedna z pracownic – K. W.. Kobieta przyjmowała pieniądze od klientów i odblokowywała im dostęp do automatów oraz wymieniała wpłacone pieniądze na wirtualne punkty. Rozliczenia zapisywała w zeszycie. Na koniec gry, kasowała punkty i wypłacała klientom pieniądze lub wypisywała pokwitowanie.

Na maszynach typu komputerowego można było urządzać gry w rozumieniu przepisów ustawy o grach hazardowych. Wykonane gry miały charakter losowy, gracz nie mógł przewidzieć rezultatu poszczególnych gier. Gry miały ponadto charakter komercyjny – aby zagrać, należało przekazać obsłudze lokalu pieniądze, które zamieniane były na wirtualne punkty.

K. W. znalazła ofertę pracy w pawilonie za pośrednictwem Internetu i skontaktowała się z E. E.. Nie zawarła z nim oficjalnej umowy o pracę, nie była także zgłoszona do ZUS-u. Oprócz niej, w lokalu pracowały dwie inne osoby, praca odbywała się zmianowo z uwagi na godziny otwarcia lokalu. K. W. nie miała świadomości, że prowadzona działalność, w której uczestniczyła, była nielegalna. Automaty nie były bowiem zarejestrowane w Urzędzie Skarbowym, a sam właściciel nie uzyskał koncesji na prowadzenie salonu gier hazardowych. Dzień po kontroli funkcjonariuszy (...) w lokalu, K. W. zwolniła się z pracy.

K. W. ma 24 lata, bez zawodu, obecnie bezrobotna, ma dwójkę dzieci na utrzymaniu. Nie była karana za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe.

Protokół przeszukania

Kserokopia notatnika

Protokół oględzin lokalu wraz z dokumentacją zdjęciową

Protokół oględzin komputera

Protokół oględzin stanowisk komputerowych

Protokół eksperymentu procesowego

Wyjaśnienia oskarżonej

Zeznania M. O.

Pismo z ZUS

Dane o karalności

k. 5-7v

k. 8-49

k. 50- 68

k. 69- 71

k. 72-74

k. 75-77

k. 94-95, 171

k. 82-83, 221

k. 96

k. 100

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

K. W.

Od bliżej nieustalonego okresu do dnia 18 stycznia 2019 roku w pawilonie usługowym oznaczonym wizerunkami monet „ł” oraz neonem (...) przy ul. (...) w W., prowadziła gry hazardowe w postaci gier na niezarejestrowanych automatach typu komputerowego, wbrew przepisom ustawy z dnia 19.11.2009 r. o grach hazardowych, tj. w szczególności art. 6 ust. 1, art. 14 ust. 1, art. 23a ust. 1 w zw. z art. 3, tj. o wykroczenie skarbowe z art. 107 § 4 k.k.s.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

K. W. dopuściła się zarzucanego jej czynu umyślnie. Miała pełną świadomość charakteru działalności prowadzonej w pawilonie przy ul. (...).

Wyjaśnienia oskarżonej

k.94-95, 171

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Wyjaśnienia oskarżonej

Dowód zasługiwał na uwzględnienie. Oskarżona wyjaśniała rzeczowo, logicznie i konsekwentnie, zaś Sąd nie dopatrzył się żadnych nieścisłości, które mogłyby podważać jej wiarygodność. Należy podkreślić, że K. W. nie zaprzeczała swojej obecności w pawilonie przy ul. (...), potwierdziła także, że była tam zatrudniona jako pracownik obsługujący laptop. Podważyła jednak swoją wiedzę na temat przedmiotu prowadzonej przez pracodawcę działalności – twierdziła, że nie było jej wiadome, że organizacja automatów nie jest legalna. W ocenie Sądu, wyjaśnienia te są szczerze i zgodne z prawdą, zaś sama rola procesowa oskarżonej nie może w sposób arbitralny i oderwany od okoliczności sprawy podważać wiarygodności dowodu. Podkreślić także trzeba, że postrzeganie rzeczywistości i brak świadomości oskarżonej odpowiada jej wykształceniu, rozwojowi intelektualnemu oraz doświadczeniu życiowemu.

Zeznania M. O.

Zeznania świadka są wiarygodne. M. O. ma wiedzę na temat organizacji gier na automatach w pawilonie przy ul. (...), ponieważ był tam kilkukrotnie jako klient. Jego depozycje ograniczają się jednak jedynie do sposobu, w jaki można było korzystać ze znajdujących się tam automatów, co znalazło potwierdzenie w protokole oględzin maszyn przeprowadzonym przez funkcjonariuszy.

Dokumentacja z kontroli – k. 5-7v, 8-49, 50-78,

Wiarygodność tych dowodów z dokumentów nie budzi wątpliwości. Zostały one sporządzone przez Urząd Skarbowy B. w związku z prowadzonym postępowaniem, nie noszą także znamion przerabiania ani podrabiania. Ich treść jest logiczna i przekonująca, a żadna ze stron nie podważała jego prawdziwości.

Dane o karalności

Dowody te korzystają z domniemania prawdziwości jako pochodzące od uprawnionych kompetentnych organów.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Zeznania K. W.

Oskarżona została początkowo przesłuchana w charakterze świadka. Z uwagi jednak na zakazy dowodowe, Sąd nie mógł uwzględnić jej zeznań.

Notatka urzędowa k. 3

Z uwagi na treść art. 174 k.p.k., Sąd pominął dowód w postaci notatki urzędowej

Zeznania R. M.

R. M. oraz P. G. zostali przesłuchani z uwagi na uczestnictwo w kontroli pawilonu z automatami do gier i ujawnienie nielegalnych maszyn. Niemniej, z uwagi częste podejmowanie czynności w podobnych sprawach, nie pamiętali jej szczegółów, nie byli w stanie wypowiedzieć się na temat oskarżonej i jej udziału w sprawie. W świetle zaś upływu czasu i zawodu, jaki wykonują, było to usprawiedliwione. Wobec tego, Sąd pominął ich zeznania, jako niemające znaczenia w sprawie.

Zeznania P. G.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☒

3.5. Uniewinnienie

I.

K. W.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

W ocenie Sądu, zaproponowane przez oskarżyciela dowody nie pozwoliły na uznanie winy K. W. odnośnie do zarzucanego jej czynu. Również i dowody dopuszczone przez Sąd z urzędu (świadkowie- funkcjonariusze) nie dały wystarczających podstaw do rozstrzygnięcia skazującego. Wskazać trzeba, że jako osoby podlegające wezwaniu na rozprawę, Naczelnik (...) wskazał jedynie oskarżoną, wnosząc jednocześnie o zaniechanie wzywania i odczytanie zeznań świadka M. O.. Sąd I instancji, kierując się treścią postanowienia Sądu Okręgowego z 8 października 2020 roku, dążył do przesłuchania E. E. – osoby zajmującej się prowadzeniem działalności gospodarczej w zakresie urządzania gier hazardowych, która to miała zatrudnić oskarżoną. W toku postępowania zweryfikowano dane świadka w systemie PESEL, a także NOE, ponadto podjęto próby doręczenia wezwania za pośrednictwem policji. Miejsce pobytu E. E. nie jest znane, nie ma stałego miejsca pobytu, po opuszczeniu zakładu karnego miał wyjechać poza granice kraju. Wobec tego, mężczyzna nie został w toku postępowania przesłuchany.

Bezsprzecznym jest, że w pawilonie przy ul. (...) prowadzona była działalność polegająca na organizacji gier hazardowych na niezarejestrowanych automatach typu komputerowego, bez wymaganej koncesji. W miejscu kontroli ujawniono nie tylko sprzęt w postaci tych automatów, ale też laptop służący do dokonywania rozliczeń: pieniądze – punkty wirtualne oraz odręczne zapiski dotyczące kwot, które użytkownicy automatów mieli obowiązek uiścić lub mogli wypłacić. Osobą zatrudnioną tam była K. W.. Udowodnienie powyższego nie oznacza jednak, że w sprawie powinien zapaść wyrok skazujący.

K. W. stała pod zarzutem prowadzenia gier hazardowych w postaci gier na niezarejestrowanych automatach typu komputerowego, wbrew przepisom ustawy o grach hazardowych. Wykroczenie to może zostać popełnione jedynie umyślnie, w obu postaciach zamiaru tj. z zamiarem bezpośrednim lub ewentualnym. Ustawodawca nie zdecydował tym samym na penalizację zachowania wypełniającego znamiona z art. 107 § 4 k.k.s. nieumyślnie, poprzez niezachowanie zasad ostrożności, mimo przewidywania możliwości jego popełnienia lub powinności tego przewidywania. Kwestia zamiaru powinna być oceniana przez pryzmat wszystkich okoliczności sprawy, w tym zachowania oskarżonej przed, w trakcie oraz po popełnieniu wykroczenia skarbowego. Oczywiście, oskarżona powinna powziąć podejrzenie, że jej miejsce pracy nie funkcjonuje sposób legalny lub chociaż z naruszeniem niektórych przepisów dot. organizacji gier hazardowych, niemniej trzeba mieć na uwadze kilka okoliczności. Przede wszystkim, organizacja pracy K. W. była na tyle specyficzna, że zapewniała obsługę w lokalu przy jak najmniejszym zaangażowaniu i wiedzy pracownika. Oskarżona obsługiwała terminale komputerowe za pośrednictwem laptopa, ograniczając się do rozliczeń punktów wirtualnych na pieniądze i odwrotnie. Nie posiadała nawet hasła logowania na służbowy komputer. Co istotne, maszyny do gier nie miały klasycznej formy automatów, lecz wyglądały jak zwykłe komputery, co dodatkowo mogło uśpić czujność oskarżonej, która mogła nie zdawać sobie sprawy, w jakiego typu działalności uczestniczy. Dodatkowo, zgodnie z zarzutem, oskarżona prowadziła gry hazardowe wbrew art. 6 ust. 1, art. 14 ust. 1, art. 23a ust. 1 ustawy o grach hazardowych, tj. bez wymaganej koncesji oraz bez rejestracji automatów w odpowiednim urzędzie skarbowym. Przy tak ograniczonej wiedzy K. W. co do warunków zatrudnienia, ciężko założyć, że miała ona świadomość, że automaty nie zostały zarejestrowane, a pracodawca nie wystąpił o koncesję. Oskarżona jest osobą młodą, bez zawodu. Podjęła pracę w pawilonie przy ul. (...), aby mieć środki na utrzymanie siebie i małoletnich dzieci. Zrezygnowała z pracy następnego dnia po kontroli przeprowadzonej przez (...)bo stwierdziła, że coś jest nie tak”, wystraszyła się. Jej wyjaśnienia sugerują zatem, że dopiero interwencja funkcjonariuszy uświadomiła jej nielegalny charakter działalności. W ocenie Sądu, niezasadnym jest przyjęcie, że sam brak oficjalnej umowy o pracę czy nieznajomość osoby pracodawcy stanowią przejaw tego, że oskarżona chociażby godziła się na popełnienie wykroczenia skarbowego. Umyślność zachowania sprawcy nie może być wywodzona z samego faktu zaistnienia znamion strony przedmiotowej, lecz wymaga udowodnienia na takich samych zasadach. Niezbędne jest wykazanie na podstawie materiału dowodowego, że sprawca co najmniej godził się na możliwość popełnienia zarzucanego mu czynu ( wyrok SN z 23.05.2002 r., V KKN 426/00). Stanowisko wyrażone w cytowanym orzeczeniu, Sąd I instancji w pełni podziela.

Zgodnie z treścią art. 5 § 1 k.p.k., oskarżonego uważa się za niewinnego, dopóki wina jego nie zostanie udowodniona i stwierdzona prawomocnym wyrokiem. Oskarżony musi być zatem traktowany jako niewinny niezależnie od przekonania organu procesowego. Konsekwencją tego jest fakt, że materialny ciężar dowodu winy spoczywa na oskarżycielu, który ponosi także ryzyko nieudania się dowodu. Oskarżony nie musi więc udowadniać, że jest niewinny. Stąd też dowody służące niewinności oskarżonego nie muszą być jakościowo równie doskonałe - jeżeli chodzi o ich wiarygodność - jak te, którymi posłużyć się winien oskarżyciel by uzyskać skazanie.” (wyrok SA w Poznaniu z 13.12.2016 roku, II Aka 211/16). Sąd, analizując zgromadzone w sprawie dowody, nie znalazł podstaw do uznania, że K. W. jest winna popełnienia zarzucanego jej czynu. Wynika to w głównej mierze z niemożności ustalenia, że działała umyślnie, taką zaś postać zamiaru przewiduje art. 107 § 4 k.k.s., interpretowany przez pryzmat art. 4 § 1 k.k.s.

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Z uwagi na uniewinnienie oskarżonej, koszty postępowania należało przejąć na rachunek Skarbu Państwa.

1.Podpis