Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

do całości wyroku

Decyzją nr (...) z dnia 27.11.2021 Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. zobowiązał A. S. do zwrotu nienależnie pobranego świadczenia postojowego za okresy: 01.05.2020-31.05.2020, 01.06.2020-30.06.2020, 01.09.2020-30.09.2020 roku w łącznej kwocie 6240 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w wysokości i na zasadach określonych przepisami prawa cywilnego, naliczonymi od pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu wypłaty świadczenia postojowego do dnia zwrotu tj. odpowiednio od 1.07.2020 oraz od 1.10.2020 roku.

Decyzja nie pozbawiła wnioskodawczyni prawa do świadczenia postojowego.

Decyzja w aktach rentowych

Od powyższej decyzji odwołanie złożyła A. S. wskazując, że podane w niej kryteria są niejasne, zaś składając wnioski o świadczenie postojowe spełniała przesłanki do jego przyznania za każdy miesiąc. Wniosła o uchylenie decyzji.

Odwołanie k 1

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podnosząc argumenty jak w uzasadnieniu decyzji.

Odpowiedź na odwołanie k 3-5

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje

A. S. w 2020 roku prowadziła działalność gospodarczą, polegającą na nauczaniu języka obcego. Obsługę księgową sprawowała A. H. (1), która w imieniu wnioskodawczyni złożyła wnioski o świadczenie postojowe. Pierwszy wniosek został złożony 1 maja 2020 roku, a zatem należało uwzględnić przychody z marca i kwietnia 2020 roku. Kolejne wnioski złożyła w czerwcu i we wrześniu 2020 roku.

Wnioskodawczyni w styczniu 2020 roku nie miała przychodów, w lutym 2020 roku zarobiła 1500 zł, marcu 2020 roku zarobiła 940 złotych, w kwietniu 2020 roku zarobiła 0 złotych, w maju i czerwcu 2020 roku zarobiła 0 złotych, w lipcu 2020 zarobiła 109,11 zł, zaś w sierpniu i we wrześniu 2020 ponownie było to 0 złotych.

Sporządzona przez A. H. (1) tabela o nazwie „zestawienie sum miesięcznych za rok 2020” w rubryce nr 7 „wartość sprzedaży towarów i usług” wskazała przy każdym miesiącu 2 wartości. Pierwsza - na górze to rzeczywisty przychód w danym miesiącu, zaś druga – dolna to przychód pokazany narastająco miesiąc do miesiąca, czyli suma przychodów z poprzednich i bieżącego miesiąca.

Dowód: zestawienie przychodów k 38, tabela k 22, zeznania świadka A. H. k 59

Sąd Okręgowy zważył, co następuje

Odwołanie podlegało oddaleniu.

Zgodnie z art. 15zq ustawy z dnia 2 marca 2020 roku o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem (...)19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (dalej: ustawa (...)) świadczenie postojowe przysługuje:

1) osobie prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców lub innych przepisów szczególnych, zwanej dalej "osobą prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą",

2) wykonującej umowę agencyjną, umowę zlecenia, inną umowę o świadczenie usług, do której zgodnie z ustawą z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny stosuje się przepisy dotyczące zlecenia albo umowę o dzieło, zwane dalej "umową cywilnoprawną".

W myśl art. 15zua ustęp 1, świadczenie postojowe może zostać przyznane ponownie, na podstawie oświadczenia osoby uprawnionej, której wypłacono świadczenie postojowe, o którym mowa w art. 15zu ust. 1.

Ustęp 2 stanowi, że wypłata po raz kolejny świadczenia postojowego może zostać dokonana nie wcześniej niż w miesiącu następującym po miesiącu wypłaty świadczenia postojowego, o którym mowa w art. 15zu ust. 1.

3. Warunkiem przyznania kolejnego świadczenia postojowego jest wykazanie w oświadczeniu, że sytuacja materialna wykazana we wniosku, o którym mowa w art. 15zs albo 15zsa, nie uległa poprawie.

W rozpoznawanej sprawie organ rentowy prawidłowo przyznał wnioskodawczyni prawo do świadczenia postojowego, zaś później wydał zaskarżoną decyzję na podstawie błędnej oceny dokumentu pochodzącego z biura rachunkowego, obsługującego wnioskodawczynię.

Otóż ZUS uznał, że kwoty z rubryki nr 7 wskazane jako „przychód narastająco”, to w rzeczywistości dodatkowy przychód wnioskodawczyni w poszczególnych miesiącach.

I w ten sposób ZUS błędnie uznał, że wnioskodawczyni w kwietniu osiągnęła przychód 2440 złotych, bowiem wskazana w rubryce kwota to suma przychodu z poprzednich miesięcy, czyli od stycznia do marca (1500 zł za luty plus 940 zł za marzec). Tymczasem wnioskodawczyni w kwietniu 2020 roku osiągnęła przychód 0 złotych. Podobnie było w maju i czerwcu. Dopiero w lipcu osiągnęła przychód w kwocie 109,11 zł, co narastająco dało sumę 2549,11 złotych (2440 zł plus 109,11 zł). Ponieważ w miesiącach sierpniu i wrześniu 2020 nie było żadnego przychodu, w rubryce nr 7 wskazano wyłącznie przychód narastająco, którego wartość się nie zmieniła od poprzedniego miesiąca.

Mając powyższe na uwadze, wydanie decyzji w oparciu o art. 15zv ustawy covidowej było bezzasadne i dlatego należało ją zmienić w oparciu o art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku z uzasadnieniem i pouczeniem o terminie i sposobie wniesienia apelacji doręczyć pełn ZUS wypożyczając akta rentowe.