Sygn. akt: I C 1264/21
Dnia 27 stycznia 2022 r.
Sąd Okręgowy w Olsztynie I Wydział Cywilny
w składzie: Przewodniczący sędzia Rafał Kubicki
po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2022 r. w Olsztynie
na posiedzeniu niejawnym w trybie art. 148 1 k.p.c.
sprawy z powództwa R. K.
przeciwko K. K.
o zapłatę
I. zasądza od pozwanego K. K. na rzecz powoda R. K. kwotę 81.250 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie za okres od 21 czerwca 2021 r. do dnia zapłaty,
II. wyrokowi w punkcie I. nadaje rygor natychmiastowej wykonalności,
III. zasądza od pozwanego K. K. na rzecz powoda R. K. kwotę 6.780 zł tytułem zwrotu kosztów procesu (w tym połowa kosztów zastępstwa procesowego),
IV. odstąpić od obciążania pozwanego pozostałymi kosztami procesu poniesionymi przez powoda,
V. oddalić wniosek pozwanego o zasądzenie od powoda zwrotu kosztów procesu oraz wniosek ewentualny – o wzajemne zniesienie kosztów procesu.
sędzia Rafał Kubicki
I C 1264/21
Powód R. K. wniósł o zasądzenie od pozwanego K. K. kwoty 81.250 zł z tytułu części roszczenia przysługującego mu jako zachowku po S. K. (matce powoda i pozwanego). Jednocześnie wniósł o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.
Pozwany uznał powództwo, wnosząc o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych, ewentualnie o odstąpienie od obciążania go kosztami procesu, ewentualnie o wzajemne zniesienie kosztów procesu między stronami.
W tej sytuacji zasadne było wydanie wyroku na posiedzeniu niejawnym w trybie przewidzianym w art. 148 1 k.p.c. Wyrok uwzględnia w całości żądanie powoda, ponieważ istotne dla rozstrzygnięcia twierdzenia pozwu nie budzą wątpliwości Sądu, nie zostały zaprzeczone przez pozwanego, nie wymagają postępowania dowodowego oraz prowadzą do ustaleń, że:
- powód i pozwany są braćmi – synami S. K., zmarłej 25.03.2018 r. w G., która pozostawiła testament notarialny w dniu 9.06.2017 r., powołując do całości spadku pozwanego,
- prawomocnym postanowieniem z 20.10.2020 r. (sygn. akt I Ns (...)) Sąd Rejonowy w (...) stwierdził, że na podstawie testamentu spadek po S. K. w całości nabył pozwany,
- na dzień otwarcia spadku w skład masy spadkowej wchodziły na zasadzie wspólności małżeńskiej udziały w nieruchomościach i w ruchomościach,
- gdyby testamentu nie sporządzono, z ustawy dziedziczyliby: powód, pozwany, ich siostra oraz ich ojciec, dlatego udział spadkowy każdego z nich wynosiłby ¼,
- powód ogranicza dochodzone w tym postępowaniu roszczenie z tytułu zachowku do kwoty 81.250 zł.
Pozwany zakwestionował fakt, że scheda spadkowa ma wartość 1.600.000 zł, ponadto zarzucił powodowi, iż do schedy tej należy doliczyć darowizny uczynione przez spadkodawcę na rzecz powoda. Tym samy zaprzeczył twierdzeniu powoda, że wartość udziału spadkowego wynosi 400.000 zł, a więc że wartość zachowku to 200.000 zł, jednak ostatecznie zgodził się z kwotą, do której powód w tym procesie ograniczył swoje żądanie z tego tytułu – 81.250 zł. Wobec takiego ograniczenia przedmiotu procesu i wobec takiej postawy pozwanego bezprzedmiotowym było prowadzenie na podstawie dowodów dalszych ustaleń – jako zmierzających w kierunku kwoty wyższej niż ta, której powód żąda.
Uznanie powództwa, które nie budzi wątpliwości Sądu, powoduje pominięcie postępowania dowodowego jako bezprzedmiotowego.
Fakty te prowadzą do wniosku, że powodowi należy się żądana z tytułu zachowku bezsporna kwota 81.250 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 21 czerwca 2021 r., mająca za podstawę art. 991 § 1 i 2 oraz art. 481 §1 i 2 k.p.c. Co do odsetek pozwany wskazywał, co prawda, że winny się one powodowi należeć od daty wyrokowania, skoro obliczenie zachowku następuje według cen z chwili orzekania, jednak w realiach tej sprawy było to stanowisko błędne, ponieważ Sąd wobec uznania powództwa przez pozwanego nie musiał dokonywać żadnych szczegółowych ustaleń co do składu i wartości majątku spadkowego. Właściwsze było określenie początkowej daty okresu odsetek stosownie do wezwania do zapłaty z 2.06.2021 r. oraz do wyznaczonego w nim 7-dniowego terminu.
O kosztach procesu Sąd orzekł, wyważając żądania stron i na podstawie art. 98 k.p.c. oraz art. 102 k.p.c. zasądzając od pozwanego na rzecz powoda sumę następujących składników: opłaty od pozwu 4.063 zł, opłaty od pełnomocnictwa procesowego powoda 17 zł i połowy kosztów zastępstwa procesowego wyznaczonych normami przepisanymi 5.400 (stawka minimalnego wynagrodzenia adwokackiego dla podanej w pozwie w.p.s.) : 2 = 2.700 zł. Odstępując od obciążania pozwanego pozostałymi kosztami procesu powoda (drugą połową kosztów zastępstwa procesowego) i oddalając wniosek pozwanego o zasądzenie kosztów procesu od powoda, Sąd kierował się tym, że z jednej strony pozwany, który uznaje powództwo, jest stroną przegrywającą proces i zobowiązaną do zwrotu kosztów powodowi, ale
z drugiej strony postawa pozwanego w odpowiedzi na pozew pozwoliła powodowi na uniknięcie dość skomplikowanego i czasochłonnego procesu, a tym samym ograniczyła nakład pracy pełnomocnika do przygotowania i sporządzenia pozwu. Wydaje się w tej sytuacji, że mimo iż pozwany był przed procesem wzywany przez powoda do zapłaty i wezwania tego wówczas nie spełnił, sprzeczne z poczuciem słuszności byłoby pełne obciążanie go kosztami procesu poniesionymi przez powoda.
sędzia Rafał Kubicki