Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Powódka A. P., pozwem wniesionym w dniu 26 lipca 2021 roku wystąpiła przeciwko pozwanemu Bankowi (...) spółce akcyjnej z siedzibą w W. o zapłatę kwoty 10.215,37 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 2 lutego 2021 r. do dnia zapłaty tytułem premii.

W uzasadnieniu podała, że u pozwanego pracodawcy do 31 sierpnia 2019 r. była zatrudniona na podstawie tzw. „kontraktu menadżerskiego” i zajmowała stanowisko Kierownika ds. (...) Klienta i Spraw Operacyjnych. W związku z prowadzonymi u pozwanego zmianami organizacyjnymi, powódka, uprzednio niezgodziwszy się na zawarcie porozumienia zmieniającego umowę o pracę, prowadzącego w jej ocenie do degradacji, otrzymała od pracodawcy wypowiedzenie zmieniające dotychczasowe warunki pracy i płacy, w ramach którego powierzono jej niekierownicze stanowisko eksperta w oparciu o umowę o pracę. Zatrudnioną na podstawie kontraktu menadżerskiego powódkę obowiązywał system premiowania oparty o system MBO, w myśl którego pracownicy otrzymywali dodatkowe wynagrodzenie po zrealizowaniu celów określonych w notach technicznych (notach MBO). Powódka argumentowała, że na początku 2019 r. otrzymała taką notę i realizowała swoje obowiązki zawodowe według wskazanych tam wytycznych. Po upływie okresu rozliczeniowego za 2019 r. okazało się, że powódka podlegała ocenie na podstawie dwóch not technicznych, przy tym cele objęte drugą notą obejmujące okres od 1 kwietnia do 31 grudnia 2019 r. nie zostały jej zakomunikowane. Mimo tego pracodawca oceniając jej pracę za rok 2019 r. wziął pod uwagę obydwie noty (k. 3-14).

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym, Sąd Rejonowy (...) w S. nakazał pozwanemu Bankowi (...) spółce akcyjnej z siedzibą w W., aby ten zapłacił powódce dochodzoną pozwem kwotę (k. 144).

Pozwany Bank (...) spółka akcyjna z siedzibą w W. zaskarżył sprzeciwem wydany przez Sąd nakaz zapłaty i wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu podniósł, iż z dniem 1 kwietnia 2019 r., A. P., zajmująca stanowisko Kierownika (...) Klienta i Spraw Operacyjnych, zaczęła wykonywać pracę w Centrum Operacji. Na skutek oświadczenia Banku z dnia 9 maja 2019 r., zawierającego wypowiedzenie zmieniające warunki pracy, z dniem 1 września 2019 r. zaczęła pracować na stanowisku Eksperta. Pozwana wskazywała, że w 2019 roku następowała w Banku zmiana organizacji pracy, polegająca na przejęciu przez nowoutworzone, wyspecjalizowane jednostki - Centra Operacji - czynności, które do tej pory były wykonywane przez pracowników poszczególnych oddziałów Banku. W okresie od kwietnia do września 2019 r. powódka była jedną z osób, które były szczegółowo zapoznawane z zadaniami związanymi z wprowadzeniem nowej struktury i które następnie przeprowadzały działania przygotowawcze. Pozwany podkreślił, że z tego powodu uzgodniono z powódką zmianę noty technicznej (celów do zrealizowania), która w nowej wersji odpowiadała zadaniom, na których wykonanie Bank kładł szczególny nacisk. W ocenie pozwanego nie znajdowało uzasadnienia oczekiwanie przez powódkę, że otrzyma wynagrodzenie wyliczone według pierwszej noty z 2019 roku, której zadań nie realizowała, z przyjęciem założenia, że zadania te były realizowane po dniu 31 marca 2021 r. (k. 158-159).

W toku postępowania strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Strony niniejszego procesu pozostawały w stosunku pracy od 1 lutego 1993 r. A. P. świadczyła pracę kolejno na stanowiskach Głównej Księgowej Oddziału, Głównego Księgowego i Menadżera (...) Klienta i Spraw Operacyjnych, Menadżera ds. (...) Klienta, Spraw Operacyjnych i Głównego Księgowego. Od 2009 r. A. P. objęła stanowisko Dyrektora Oddziału ds. Bankowości Detalicznej na podstawie kontraktu menadżerskiego. Od 1 lutego 2012 r. stanowisko to otrzymało nazwę Kierownika ds. (...) Klienta i Spraw Operacyjnych.

Niesporne , nadto dowód: umowy o pracę – k. 4, 11,70 cz. B akt osobowych powódki, kontrakt menadżerski – k. 99 wraz z aneksami k. 103,107, 121 cz. B akt osobowych powódki przebieg zatrudnienia powódki – k. 214.

Wynagrodzenie A. P. liczone według zasad jak ekwiwalent za urlop wynosiło 9.626,20 zł.

Niesporne , nadto dowód: zaświadczenie – k. 177.

(...) Banku (...) S.A z siedzibą w W. obowiązywały zasady wynagradzania pracowników zatrudnionych na podstawie kontraktu menadżerskiego według systemu MBO. W myśl tych zasad pracownicy objęcie kontraktem menadżerskim otrzymywali do realizacji w każdym roku kalendarzowym cele indywidulane ilościowe lub jakościowe, które wynikały z przyjętych na dany rok strategii i kierunków działania Banku. Pracownik objęty kontraktem menedżerskim otrzymywał w trakcie spotkań roboczych informacje dotyczące strategii i kierunków działania Banku w danym roku kalendarzowym oraz zadań i celów wynikających dla niego ze strategii i kierunków działania Banku. Cele indywidualne na dany rok dla pracownika oraz standardy ich wykonania były precyzowane i ustalane do dnia 30 czerwca każdego roku, w formie noty technicznej. Nota techniczna określała w szczególności:

1)  imię i nazwisko oraz stanowisko (jednostkę organizacyjną) pracownika,

2)  definicje poszczególnych celów ilościowych i jakościowych,

3)  wagi całkowite i cząstkowe poszczególnych celów, przy czym łączna waga całkowita wszystkich celów winna wynosić 100,

4)  standardy (poziomy) wykonania poszczególnych celów,

5)  punktację odpowiadającą poszczególnym poziomom wykonania każdego celu,

6)  współczynnik solidarnościowy uwzględniający efekty współpracy pomiędzy poszczególnymi jednostkami/komórkami organizacyjnymi Banku,

7)  sposób rozliczania wykonania celów oraz wysokość bonusa MBO,

8)  osobę nadzorującą wykonanie celów.

Nota techniczna była sporządzana i przekazywana pracownikowi we wskazanym wyżej terminie. Pracownik podpisywał dwa egzemplarze noty technicznej, przy czym jeden po podpisaniu zwracany był osobie nadzorującej wykonanie celów, która przekazywała go do Pionu Zasobów Ludzkich. Podpisanie przez pracownika noty technicznej było równoznaczne z przyjęciem do realizacji zawartych w niej celów indywidualnych.

Pracownik otrzymywał prawo do premii (bonus MBO) za dany rok kalendarzowy, jeżeli spełnił następujące przesłanki: po pierwsze przyjął notę techniczną, po drugie realizował cele indywidulane określone w nocie technicznej przez okres nie krótszy niż 3 miesiące oraz po trzecie uzyskał co najmniej 80 punktów MBO.

Niesporne , nadto dowód: system wynagradzania – k. 30-61, zasady wynagradzania - k. 98-103, zeznania świadka A. G. – k. 370-372, zeznania świadka A. K. – k. 374-376.

Zgodnie z praktyką przyjętą u pracodawcy, notę techniczną wystawiano na bieżący rok kalendarzowy. Były one przekazywane pracownikom co do zasady na początku roku, między styczniem a lutym, tak aby mogli oni zapoznać się z celami, jakie się przed nimi stawia. Nota techniczna była, po uprzedniej akceptacji przez przełożonego, wysyłana pracownikowi za pośrednictwem aplikacji elektronicznej U., gdzie pracownik potwierdzał odczytanie komunikatu. Akceptacja noty technicznej była równoznaczna z tym, że staje się ona podstawą do rozliczenia pracy za dany rok. O tym, że nota techniczna jest dostępna w aplikacji pracowników informowali przełożeni.

Dowód : zeznania świadka A. G. – k. 370-372, zeznania świadka A. K. – k. 374-376, noty techniczne powódki za lata 2015-2018 – k. 253-274.

Pod koniec lutego 2019 r. A. P. zapoznała się z notą techniczną wyznaczającą jej indywidualne cele w okresie od 1 stycznia do 31 grudnia 2019 r. Zatwierdzenie noty w wewnętrznym systemie pracodawcy – aplikacji U., poprzedziło spotkanie powódki z przełożoną – A. G..

Niesporne , nadto dowód: nota techniczna – k. 104-109, zeznania świadka A. G. – k. 370-372, przesłuchanie powódki – k. 376-377.

W 2019 r. w Banku (...) S.A z siedzibą w W. wprowadzono zmiany reorganizujące strukturę pozwanego. Od 1 kwietnia 2019 r. utworzono Centrum Operacji, do którego przypisano stanowisko zajmowane przez A. P..

Niesporne , nadto dowód: zeznania świadka J. T. (1) – k. 373-374, zeznania świadka A. G. – k. 370-372, zeznania świadka P. R. – k. 372-373, przesłuchanie powódki– k. 376-377.

Zmiany struktury organizacyjnej wiązały się z koniecznością zmianą warunków zatrudnienia. W okresie przejściowym, począwszy od 1 kwietnia 2019 r., A. P. skierowano do pracy w Centrum Operacji z zachowaniem pozostałych warunków zatrudnienia bez zmian.

Niesporne , nadto dowód: pismo pracodawcy – k. 110.

W związku ze wskazanymi zmianami, w kwietniu 2019 r. odbyły się spotkania informacyjne ze wszystkimi pracownikami na stanowiskach kierowniczych, na którym przedstawiono w sposób ogólny zakres zmian, nowy zakres obowiązków, zadań i celów. Szczegółowe zadania i cele obowiązujące poszczególnych pracowników, miały być im przedstawione podczas indywidualnych spotkań z przełożonymi. Pracownikom, dotychczas zatrudnionym na podstawie kontraktów menadżerskich, którzy przeszli do Centrum Operacji, zaproponowano zawarcie porozumień zmieniających, na mocy których mieli oni objąć stanowiska kierownicze lub stanowiska eksperckie (niebędące stanowiskami kierowniczymi). Zmiana stanowiska z kierowniczego na niekierownicze wiązała się zmianą systemu premiowego z systemu MBO na system premii kwartalnych.

A. P., a także 8 innych pracowników, którzy zajmowali dotychczas stanowiska kierownicze, nie zgodzili się zawrzeć z pracodawcą porozumienia zmieniającego, bowiem uważali zaproponowane zmiany za pogarszające warunki zatrudnienia.

Dowód : schemat struktur pozwanego banku – k. 215-231 wraz z regulaminem organizacyjnym – k. 232-251, zeznania świadka J. T. (1) – k. 373-374, zeznania świadka A. G. – k. 370-372, zeznania świadka P. R. – k. 372-373, zeznania świadka C. R. – k. 375-376, przesłuchanie powódki– k. 376-377.

Oświadczeniem z dnia 9 maja 2019 r., wręczonym A. P. 17 maja 2019 r., pracodawca wypowiedział powódce dotychczasowe warunki zatrudnienia z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, który upływał z dniem 31 sierpnia 2019 r. Od 1 września 2019 r. A. P. objęła stanowisko eksperta w Centrum Operacji w pełnym wymiarze czasu pracy za wynagrodzeniem zasadniczym 6.000 zł.

Niesporne , nadto dowód: wypowiedzenie zmieniające – k. 26-28 (także w aktach osobowych powódki).

Do końca okresu wypowiedzenia A. P. obowiązywał system premiowania według zasad MBO.

Dowód : zeznania świadka J. T. (1) – k. 373-374, zeznania świadka A. G. – k. 370-372, przesłuchanie powódki– k. 376-377.

Pracownicy, którzy zgodzili się zawrzeć z pracodawcą porozumienia zmieniające, otrzymali nowy zakres obowiązków obowiązujący od 1 czerwca 2019 r., z którego wynikały cele warunkujące prawo do premii kwartalnej. Otrzymali oni jedną notę techniczną za okres od 1 stycznia do 31 maja 2019 r.

Dowód : zeznania świadka J. T. (1) – k. 373-374, zeznania świadka A. G. – k. 370-372.

A. P. oraz pozostali pracownicy, którzy otrzymali wypowiedzenia zmieniające dostali dwie noty techniczne na 2019 rok. Druga nota techniczna, obejmująca okres od 1 kwietnia 2019 r. do 31 grudnia 2019 r., z czasem realizacji do 31 sierpnia 2019 r. i zawierająca zmianę celów ilościowych na jakościowe, została im wystawiona na przełomie lipca i sierpnia 2019 r. A. P., mając świadomość, że noty takie zostały wystawione, zwróciła się do A. K., odpowiedzialnego za obsługę systemu MBO, z prośbą o wyjaśnienie, dlaczego druga nota techniczna nie została jej przedstawiona do akceptacji i wskazując, że jest ona niedostępna w systemie U. zarówno dla niej, jak i dla jej przełożonej. Ostatecznie tę drugą notę techniczna dla powódki zatwierdził i opublikował w systemie U. - J. T. (2). A. P. zaakceptowała drugą notę techniczną w systemie U. 13 sierpnia 2019 r.

Pozostali pracownicy, którzy znajdowali się w takiej samej sytuacji jak powódka, nie odwołali się od rozliczenia; osoby te zrezygnowały z pracy w pozwanym banku i zabrano im laptopy służbowe, a w konsekwencji dostęp do systemu wewnętrznego pracodawcy.

Dowód : nota techniczna – k.114-120, korespondencja e-mail – k. 163, zeznania świadka J. T. (1) – k. 373-374, zeznania świadka A. G. – k. 370-372, zeznania świadka P. R. – k. 372-373, zeznania świadka A. K. – k. 374-375, przesłuchanie powódki– k. 376-377.

A. P., przed akceptacją drugiej noty technicznej, nie została zapoznana z nowymi celami określonymi w tej nocie; powódka nie otrzymała także wiadomości e-mail z informacjami w tym zakresie. Bezpośrednia przełożona powódki, tj. A. G. nie zorganizowała spotkania, na którym przedstawiłaby powódce jej nowe cele indywidualne.

Dowód : zeznania świadka A. G. – k. 370-372, przesłuchanie powódki– k. 376-377.

Bank (...) S.A. w W. dla potrzeb ustalenia premii powódki za rok 2019 dokonał rozliczenia pracy A. P. na podstawie dwóch not technicznych. Bonus roczny MBO został wyliczony za rok 2019 w wysokości 24.370 zł. Kwota ta, w odniesieniu do powódki, została proporcjonalnie skorygowana do kwoty 18.360,96 zł z tytułu zaprzestania realizacji noty MBO w okresie od 1 kwietnia do 31 grudnia 2019 r. [(24.370 zł : 365 dni) x 275 dni = 18.360,96 zł]. Powyższa kwota wraz z kwotą 840 zł przysługującą powódce za realizację celów kwartalnych stanowiła podstawę do obliczenia bonusa MBO (24.370 zł – 19.200,96 zł). W związku z przyjętym przez pracodawcę sposobem wyliczenia A. P. otrzymała premię w wysokości 5.169,04 zł.

Niesporne , nadto dowód: system wynagradzania – k. 30-61, noty techniczne – k. 104-120.

A. P. realizowała cele wyznaczone jej w pierwszej nocie technicznej do 31 sierpnia 2019 r. Z tego tytułu przysługiwała jej premia ustalona według zasad systemu MBO w wysokości 15.384,41 zł [(24.370 zł : 365 dni) x 122 dni = 8.145,59 zł, 24.370 zł – (8.145,59 zł + 840 zł) = 15.384,41 zł].

Dowód : zeznania świadka A. G. – k. 370-372, przesłuchanie powódki– k. 376-377.

A. P. odwołała się od rozliczenia noty technicznej MBO za rok 2019 r. dokonanego przez pracodawcę, kwestionując prawidłowość dokonanych wyliczeń. Odwołanie powódki pozostało bez odpowiedzi pracodawcy.

Dowód : odwołanie od rozliczenia – k. 121-133, przesłuchanie powódki – k. 376-377.

Pismem z dnia 2 lutego 2021 r. A. P. wezwała Bank (...) S.A. w W. do zapłaty kwoty 10.215,37 zł, stanowiącej różnicę między należną jej premią a premią wypłaconą przez pracodawcę, w nieprzekraczalnym terminie do 23 lutego 2021 r.

Niesporne , nadto dowód: pismo powódki z 2 lutego 2021 r. wraz z potwierdzeniem doręczenia – k. 141-142 (także w aktach osobowych powódki).

W odpowiedzi, Bank (...) S.A. z siedzibą w W. poinformował A. P., iż nie znajduje podstaw do skorygowania wyliczeń i wypłaty premii MBO w wysokości wyższej aniżeli przyznana. Pracodawca wskazał, że obie noty, które realizowała A. P., zostały rozliczone w terminie i zgodnie z zasadami przyjętymi przez Bank – proporcjonalnie do okresu realizacji celów indywidulanych określonych w każdej z not technicznych.

Niesporne , nadto dowód: pismo pracodawcy z 27 kwietnia 2021 r. – k. 143 (także w aktach osobowych powódki).

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo, oparte na treści art. 80 k.p., okazało się zasadne w całości.

Wynagrodzenie przysługujące pracownikowi może być określone nie tylko w umowie o pracę (art. 22 § 1 k.p.), ale i w aktach wewnątrzzakładowych jak regulamin wynagradzania czy zakładowy układ zbiorowy pracy, który pracodawca, w zależności od określonych warunków, ma obowiązek lub może wprowadzić (art. 77 ¹, 77 ² k.p.), wreszcie zaś w przepisach prawa (art. 77 ³ k.p.).

Wynagrodzenie za pracę powinno odpowiadać rodzajowi pracy i kwalifikacjom pracowników oraz ilości i jakości pracy (art. 78 § 1 k.p.). Wynagrodzenie może być określone jedną kwotą, może jednak składać się z różnych elementów: wynagrodzenia zasadniczego, dodatków (np. stażowego, za pracę w nocy, funkcyjnego), ryczałtów (np.za pracę w godzinach nadliczbowych). Wśród takich elementów są też premie. Te mogą mieć charakter regulaminowy (stanowiąc element stały wynagrodzenia) lub uznaniowy. Premie uznaniowe stanowią określoną w art. 105 k.p. nagrodę za wzorowe wykonywanie przez pracownika obowiązków, przejawianie inicjatywy w pracy, podnoszenie jej wydajności i jakości i przyczynianie się poprzez to szczególnie do realizacji zadań zakładu pracy. Premia regulaminowa z kolei to premia warunkowana spełnieniem ściśle określonych przesłanek, sprawdzalnych kryteriów, które powinny być określone w dokumencie wprowadzającym świadczenie – umowie o pracę czy akcie prawa wewnątrzzakładowego. Wysokość takiej premii może być określona w sposób stały (kwotowo), jako procent od wynagrodzenia, czy przez określenie dolnej i górnej jej granicy. Przesłanki premii regulaminowej bywają określone pozytywnie (np. osiągnięcie określonego pułapu sprzedaży) lub negatywnie (spóźnienia, nieusprawiedliwione nieobecności). Nagroda pieniężna (zwana też premią uznaniową) nie ma charakteru roszczeniowego do momentu, gdy zostanie przyznana. Dopiero z tą chwilą, jeśli nie dojdzie do wypłaty świadczenia, pracownik może skutecznie dochodzić go na drodze sądowej. Inaczej jest z premią regulaminową. Tej bowiem można skutecznie dochodzić przy wykazaniu spełnienia warunkujących ją przesłanek pozytywnych (lub niezaistnienia negatywnych).

Reasumując, premia stanowi część wynagrodzenia za pracę, a prawo podmiotowe do żądania premii powstaje wówczas, gdy odpowiednie akty przewidują z góry skonkretyzowane i zobiektywizowane wskaźniki premiowania, i wskaźniki te potwierdzają prawo pracownika do premii (tak: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 30.03.1977 r., sygn. akt I PRN 26/77). Premia, którą pracownik może otrzymać jedynie w zależności od oceny jego pracy przez pracodawcę, a nie od skonkretyzowanego i zobiektywizowanego wskaźnika premiowego, jest w gruncie rzeczy nagrodą, więc podjęta w tej sprawie decyzja nie podlega kontroli organów orzekających w sprawach pracowniczych (tak: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 08.06.1977 r., sygn. akt I PRN 175/76).

W niniejszym postępowaniu powódka domagała się zasądzenia kwoty stanowiącej różnice między premią wypłaconą jej przez pracodawcę, a premią należną za rok 2019 r. Warunki przyznania premii ściśle uregulowano w systemie oraz zasadach premiowania MBO.

Szczegółowe sprecyzowanie warunków przyznania premii poszczególnym pracownikom zawarte było w notach technicznych wyznaczających cele i zadania do zrealizowania. Przy takim ukształtowaniu zasad wypłaty premii powódce Sąd ocenił, iż uznać należy ją za premię regulaminową, stanowiącą stały element wynagrodzenia pracowniczego. Takiego charakteru premii nie kwestionowała również strona pozwana. Niekwestionowana przez pozwaną spółkę była również wysokość dochodzonego przez powódkę świadczenia, pozwana kwestionowała bowiem roszczenie powódki co do zasady. Mianowicie strona pozwana stała na stanowisku, że A. P. nie realizując w okresie od 1 kwietnia do 31 sierpnia 2019 r. celów określonych w drugiej z wystawionych jej not technicznych w związku ze zmianą organizacyjną pozwanej w 2019 roku, nie spełniła przesłanek do przyznania jej prawa do premii za sporny okres. Pozwana utrzymywała w toku procesu, że za prawidłowe należy uznać rozliczenie roczne za 2019 r. dokonane proporcjonalnie za okres od 1 stycznia do 31 marca 2019 r. - wedle zasad określonych pierwszą notą oraz za okres od 1 kwietnia do 31 sierpnia 2019 r. - wedle zasad wskazanych w drugiej nocie technicznej.

Sąd nie podziela argumentacji prezentowanej przez stronę pozwaną.

Powódka pierwszą notę techniczną otrzymała na początku roku 2019 r. na okres od 1 stycznia do 31 grudnia 2019 r., przy czym przed jej otrzymaniem, zgodnie z przyjętą praktyką, odbyła spotkanie ze swoją przełożoną, która przedstawiła stawiane przed powódką cele na rok 2019. Natomiast drugą notę powódka zaakceptowała w dniu 13 sierpnia 2019 r., po tym jak zauważyła ją w systemie wewnętrznym pozwanego banku (U.); nota ta była wystawiona na okres od 1 kwietnia do 31 sierpnia 2019 r. Powódka wskazywała jednak, że określone jej w drugiej nocie technicznej cele nie były jej wcześniej znane, bowiem jej bezpośrednia przełożona nie rozmawiała z nią na temat tych celów wskazanych w tej nocie, nie otrzymała też komunikacji mailowej, która informowałaby ją o tych nowych celach. Jak wynika zaś z zeznań świadka P. R., taką notę techniczną powinna poprzedzić komunikacja mailowa, jednak świadek nie pamiętała czy taka komunikacja mailowa wyszła przed drugą notą, a co za tym idzie czy powódka taką komunikację otrzymała. Świadek P. R. wskazywała także, że co prawda cele i obowiązki zarówno dla ekspertów, jak i kierowników, były omawiane na spotkaniu w kwietniu 2019 r., jednak świadek J. T. (1) przyznał, że te pierwsze spotkania miały charakter informacyjny, po nich bowiem dopiero były spotkania indywidualne z bezpośrednimi przełożonymi. Również świadek C. R. zeznała, że to bezpośredni przełożeni – po wprowadzeniu zmian reorganizacyjnych w pozwanym banku - mieli rozmawiać ze swoimi pracownikami na temat zadań jakie przed nimi postawiono do zrealizowania. Tymczasem bezpośrednia przełożona powódki, tj. A. G., nie potwierdziła, aby odbyła jakiekolwiek spotkanie informujące powódkę o jej nowych celach na okres od 1 kwietnia 2019 r., które miały być zgodne z tymi wskazanymi w drugiej nocie technicznej wystawionej powódce; co więcej świadek zeznała, że nie miała nawet wglądu w tę drugą notę wystawioną dla powódki. Jak wynika zaś z zeznań A. K., drugą notę techniczną dla powódki zatwierdził w dniu 13 sierpnia 2019 r. J. T. (1), który podał z kolei, że jeśliby powódka miała odbyć spotkanie indywidualne informujące o nowych celach, to ze swoją bezpośrednią przełożoną, tj. A. G., a ta - jak wskazano wyżej - zaprzeczyła takiemu spotkaniu informacyjnemu z powódką. Nadto A. G. zeznała, że po wystawieniu oceny powódce - w oparciu o tę drugą notę techniczną - skontaktowała się z nią jej bezpośrednia przełożona, tj. C. R., która kazała jej obniżyć ocenę jakościową wystawioną A. P., co świadek uczyniła, bowiem – jak zeznała – w przeciwnym razie nie otrzymałaby swojej noty MBO.

Mając zatem na uwadze powyższe należało uznać, że pozwana nie wykazała, aby powódka została o tych nowych celach (zawartych w drugiej nocie technicznej) wcześniej poinformowana (tj. przed dniem 13 sierpnia 2019 r.) ani przez bezpośrednią przełożoną, ani w drodze komunikacji mailowej. Sąd dostrzega co prawda, że z zasad systemu MBO, obowiązujących w pozwanej, wynika, że cele indywidualne na dany rok dla pracownika są ustalane do dnia 30 czerwca każdego roku w formie noty technicznej (k. 101), niemniej jednak, co do zasady, w normalnym trybie pracy, pracownicy mają jeszcze pół roku na wywiązanie się z nich i są o nich wcześniej informowani, a cele te są omawiane z bezpośrednim przełożonym. Tymczasem A. P. o nowych celach, odmiennych od poprzednich, została poinformowana w dniu 13 sierpnia 2019 r., a miał je zrealizować w okresie od 1 kwietnia do 31 sierpnia 2019 r., a zatem na wywiązanie się z nich miała zaledwie kilkanaście dni.

W konsekwencji, Sąd ustalił, że na spotkaniu w maju 2019 r. – co potwierdziła podczas przesłuchania powódka – były prezentowane cele i zadania dla pracowników, ale miały one charakter ogólny, nie były skierowane do konkretnych osób, nie było też wówczas mowy o wystawieniu drugiej noty technicznej. O wystawieniu drugiej noty A. P. dowiedziała się w dniu 13 sierpnia 2019 r., przy czym te nowe cele miała realizować w okresie od 1 kwietnia 2019 r. do 31 sierpnia 2019 r.; nadto wskazane w drugiej nocie cele były celami jakościowymi, podczas gdy w pierwszej nocie były to zadania mierzalne, a zatem powódka miała jedynie kilkanaście dni na zrealizowania odmiennych od poprzednich celów.

Wszystko powyższe doprowadziło Sąd do wniosku, że A. P. nie została zaznajomiona z konkretnymi celami, które postawiono przed nią do zrealizowania w okresie od dnia 1 kwietnia do 31 sierpnia 2019 r. Zważywszy, że cele te były odmienne od poprzednich, a także na fakt, iż zostały jej przedstawione dopiero w dniu 13 sierpnia 2019 r., w ocenie Sądu, A. P. nie była w stanie ich zrealizować. W niniejszej zaś sprawie powódce zostało zaledwie kilkanaście dni na wywiązanie się z celów, które zostały zmienione z zadań mierzalnych na cele jakościowe, nadto pozwana nie wykazała, aby powódka została o tych celach poinformowana wcześniej ani przez przełożoną, ani w drodze wiadomości e-mail.

Niezrealizowanie przez powódkę zadań z drugiej noty technicznej nie pozbawiało jednak powódki prawa do premii za okres sporny, bowiem jak wynika z analizy całokształtu materiału dowodowego w sprawie, A. P. świadcząc w okresie wypowiedzenia pracę na stanowisku Kierownika ds. (...) Klienta i Spraw Operacyjnych nieprzerwanie realizowała zadania i cele wyznaczone pierwszą notą techniczną. Na tę okoliczność wskazywali w swoich zeznaniach zarówno świadek A. G., jak i świadek P. R., a także powódka. Z tego też względu Sąd ustalił, że A. P., która pozostawała do końca sierpnia 2019 r. objęta kontraktem menadżerskim, a w konsekwencji obowiązywał ją system premiowy oparty o bonus MBO, była związana celami wyznaczonymi w pierwszej nocie, które z powodzeniem realizowała, stąd też zachowała prawo do premii za okres od 1 kwietnia do 31 sierpnia 2019 r.

Stan faktyczny w sprawie oparto na podstawie niekwestionowanych przez strony dokumentów, szczegółowo wymienionych w pierwszej części uzasadnienia, zeznań świadków: A. G., J. T. (1), P. R., C. R., A., K., a także na podstawie wiarygodnych i korespondujących z pozostałym materiałem dowodowym, zeznań powódki.

Mając zatem na uwadze, że strona pozwana nie kwestionowała wysokości kwoty obliczonej przez powódkę, kwestionując roszczenie co do zasady, Sąd uznał za zasadne zasądzenie od pozwanej na rzecz powódki kwoty 10.215,37 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 23 lutego 2021 r., o czym orzeczono jak w punkcie I wyroku. Sąd oddalił roszczenie odsetkowe w części uznając, że odsetki należą się powódce za okres od 23 lutego 2021 r., albowiem taka data została wskazana pozwanej w wezwaniu jako termin zapłaty (k. 142).

O kosztach procesu orzeczono zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik sprawy. Ponieważ w niniejszej sprawie to pozwany jest stroną przegrywającą należało zasądzić od pozwanego na rzecz powódki, na podstawie § 9 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015 r. tj. z dnia 3 stycznia 2018 r. (Dz.U. z 2018 r. poz. 265), kwotę 2.700 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego oraz kwotę 17 zł tytułem zwrotu opłaty skarbowej od dokumentu pełnomocnictwa złożonego w niniejszym postępowaniu, o czym orzeczono jak w punkcie III wyroku.

Zgodnie z treścią art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, kosztami sądowymi, których strona nie miała obowiązku uiścić lub których nie miał obowiązku uiścić kurator albo prokurator, sąd w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji obciąży przeciwnika, jeżeli istnieją do tego podstawy, przy odpowiednim zastosowaniu zasad obowiązujących przy zwrocie kosztów procesu. Z uwagi na fakt, że strona pozwana przegrała niniejszy proces, Sąd nakazał pobrać od niej na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie kwotę 750 zł tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

Na podstawie art. 477 ² § 1 k.p.c., w myśl którego zasądzając należność pracownika w sprawach z zakresu prawa pracy, sąd z urzędu nada wyrokowi przy jego wydaniu rygor natychmiastowej wykonalności w części nieprzekraczającej pełnego jednomiesięcznego wynagrodzenia pracownika, Sąd nadał wyrokowi w punkcie I rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 9.626,20 zł, która stanowi jednomiesięczne wynagrodzenia powódki. Wyrazem tego jest rozstrzygnięcie zawarte w punkcie V wyroku.

sędzia K. S.

Zarządzenia:

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

sędzia Klaudyna Książek – Stasiak