Sygn. akt I C 493/21
Dnia 29 grudnia 2021 roku
Sąd Rejonowy w Opocznie I Wydział Cywilny w następującym składzie:
Przewodniczący:SSR Anna Olejnik
po rozpoznaniu w dniu 29 grudnia 2021 roku w Opocznie
na posiedzeniu niejawnym w trybie art. 148 1 k.p.c.
sprawy z powództwa A. S. Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W.
przeciwko H. C.
o zapłatę
1. oddala powództwo;
2. zasądza od powoda A. S. Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. na rzecz pozwanego H. C. kwotę 900,00 (dziewięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.
Na oryginale podpis Sędziego
Sygn.akt I C 493/21
W pozwie z dnia 7 października 2021 roku (data nadania) powód – A. S. Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. domagał się zasądzenia od pozwanego H. C. na rzecz powoda kwoty 2.084,06 złotych wraz z odsetkami w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie liczonymi od kwoty 1.882,55 zł za okres od dnia 26 marca 2021 roku do dnia zapłaty, odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie liczonymi od kwoty 65,76 zł od dnia 26 marca 2021 roku do dnia zapłaty, odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie liczonymi od kwoty 135,75 zł od dnia 26 marca 2021 roku do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.
W uzasadnieniu pozwu powód podał, że wierzytelność dochodzona pozwem wynika z umowy pożyczki nr (...) zawartej w dniu 24 maja 2018 roku pomiędzy pozwanym a pożyczkodawcą (...) Spółkę z o.o. z siedzibą w W.. Podnosił, iż na mocy umowy sekurytyzacji z dnia 31 maja 2018 roku zawartej w oparciu o umowę ramową z dnia 1 czerwca 2017 roku, nabył od (...) Spółki z o.o. wierzytelność względem pozwanego objętą niniejszym pozwem /pozew k. 3-6/
Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym wydanym w sprawie sygn. akt I Nc 502/21 Sąd Rejonowy w Opocznie nakazał pozwanemu zapłatę na rzecz powoda wierzytelności dochodzonych pozwem /nakaz zapłaty k. 29/.
Pozwany złożył skutecznie sprzeciw od nakazu zapłaty wnosząc o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany podniósł zarzut braku legitymacji czynnej po stronie powodowej, kwestionując ważność umowy cesji wierzytelności oraz brak umocowania podmiotów reprezentujących strony zarówno przy podpisywaniu umowy ramowej współpracy, jak i umowy sekurytyzacji. Nadto pozwany kwestionował roszczenie dochodzone pozwem co do samej zasadności oraz wysokości. Ponadto pozwany wskazywał na zastosowanie w umowie klauzul abuzywnych dotyczących nadmiernej wysokości opłat i prowizji. A także z ostrożności procesowej kwestionował skuteczność wypowiedzenia umowy pożyczki, przez pozwanego, wskazując na brak uprawnienia pozwanego do dokonania w/w czynności /sprzeciw k. 33-36/.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 24 maja 2018 roku sporządzona została przez (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. Umowa Pożyczki (...) nr (...), w której jako pożyczkobiorca wpisany został H. C., posiadający numer PESEL (...). Zgodnie z § 3, warunkiem udzielenia pożyczki było spełnienie łącznie wszystkich wskazanych warunków, tj. ukończenie 21 lat i nieprzekroczenie lat 80, posiadanie statusu konsumenta, posiadanie obywatelstwa polskiego z miejscem zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, posiadanie zdolności do spłaty zobowiązań względem Pożyczkodawcy, uzyskanie pozytywnej oceny zdolności kredytowej, posiadanie aktywnego profilu na stronie internetowej pożyczkodawcy, zawarcie umowy pożyczki ratalnej, w chwili ubiegania się o pożyczkę ratalną, nie posiadanie zaległości pieniężnych wobec pożyczkodawcy oraz złożenie wniosku o pożyczkę ratalną. Zgodnie z w/w umową, całkowita kwota pożyczki wynosiła 1.500 zł., prowizja 1.500 zł., odsetki 325,94 zł, całkowita kwota do zapłaty – 3.325,94 zł. Stosownie do § 4 pkt. 3, wypłata kwoty pożyczki nastąpić miała na rachunek bankowy wskazany w umowie. Pożyczka miała być spłacona w 48 ratach miesięcznych po 69,30 zł każda, ostateczny termin spłaty pożyczki określono na dzień 24 maja 2022 roku.
/dowód: umowa pożyczki k. 12-16/
W dniu 30 maja 2018 roku pomiędzy (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. i A. S. Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. zawarta została umowa sekurytyzacji nr (...) której przedmiotem był przelew wierzytelności pieniężnych, szczegółowo określonych w Załączniku nr 1, m.in. wierzytelność wobec H. C. wynikająca z umowy nr (...) w łącznej kwocie 3.325,94 zł. Umowa sekurytyzacji, o której mowa wyże została zawarta w wyniku wykonania łączącej strony Umowy Ramowej (...) z dnia 1 czerwca 2017 roku.
/dowód: umowa sekurytyzacji wraz z załącznikiem nr 1, k. 9-11/
W dniu 22 lipca 2020 roku powód sporządził adresowane do pozwanego, wypowiedzenie umowy pożyczki, wobec niespłacenia przez pozwanego co najmniej dwóch pełnych rat.
/dowód: wypowiedzenie umowy pożyczki wraz z dowodem nadania k. 45-48/
Sąd zważył, co następuje:
Powództwo podlega oddaleniu w całości.
Stosownie do art. 720 § 1 k.c., przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.
Powód swoje roszczenie wywodzi z umowy pożyczki nr (...), która została zawarta między pozwanym a (...) Spółkę z o.o. w dniu 24 maja 2018 roku, za pośrednictwem internetu. Opisał sposób, w jaki miało dojść do zweryfikowania danych pożyczkodawcy, oraz do samego zawarcia umowy. Niewątpliwie zawieranie umów za pośrednictwem środków porozumiewania się na odległość jest dozwolone w obrocie prawnym. Nie jest ono wyłączone przez art. 29 ustawy o kredycie konsumenckim i art. 10 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/48/WE z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie umów o kredyt konsumencki. Jednakże strona będąca profesjonalistą, obowiązanym do podwyższonej staranności w obrocie prawnym, powinna być świadoma ograniczeń dowodowych wiążących się z taką formą zawarcia umowy i uzyskać, a następnie przedstawić dowody złożenia oświadczenia woli przez pożyczkobiorcę. Tego powód w niniejszym procesie nie uczynił. Sąd nie jest też zobowiązany do przeprowadzenia z urzędu dowodów, zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. Obowiązek taki spoczywa na stronach.
Powód podnosił, iż pozwany przystępując do spłaty zadłużenia wynikającego z umowy pożyczki nr (...) uznał dług. Jednak należy mieć na względzie, iż powód w żaden sposób nie wykazał, iż pozwany dokonał jakichkolwiek spłat z tytułu umowy pożyczki czy to na rzecz powoda czy jego poprzednika prawnego. Argument ten należy zatem uznać za chybiony. Na dzień wyrokowania powód nie wykazał także, by na wskazane przez pozwanego konto zostały przekazane środki z pożyczki nr (...).
Pozwany kwestionował legitymację czynna powoda, wskazując na nieważność umowy sekurytyzacji. Zarzut ten należy uznać za trafny, aczkolwiek z innych względów niż podnoszone przez pozwanego.
Powód przedłożył bowiem poświadczoną za zgodność z oryginałem przez pełnomocnika powoda kopię umowy sekurytyzacji zawartej w formie pisemnej wraz z Załącznikiem zawierającym wykaz wierzytelności. Jak wynika z przedstawionej umowy (...) Spółka z o.o. przy jej podpisywaniu był reprezentowany przez dwóch członków zarządu: P. S. i P. B., zaś A. S. Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. reprezentowany był przez (...) Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych Spółkę Akcyjną w W., w imieniu której miał występować P. K. – członek zarządu oraz J. K. – prokurent. Jak wynika z wyciągu z rejestru funduszy inwestycyjnych oraz odpisów pełnych z Krajowego Rejestru (...) (k. 8, 49-54, 55-62) wskazana reprezentacja stron była prawidłowo. Jednak umowa ta nie została podpisana przez wszystkie osoby wskazane w jej komparycji. Mianowicie za nabywcę umowę podpisał jedynie P. K., brak jest natomiast podpisu prokurenta J. K., na umowie widnieje tylko pieczęć z jego nazwiskiem. A jak wynika z odpisu z krajowego rejestru przedsiębiorców (...) Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych Spółkę Akcyjną w W. musi być reprezentowane przez dwóch członków zarządu łącznie, członka zarządu łącznie z prokurentem lub dwóch prokurentów łącznie. A zatem należy uznać, iż nabywca nie był prawidłowo reprezentowany, gdyż do składania oświadczeń w imieniu w/w spółki reprezentującej powoda nie był uprawniony P. K. samodzielnie.
Po wtóre pozwany kwestionował ważność umowy ramowej współpracy, w oparciu o którą została zawarta w/w umowa sekurytyzacji. Ważność samej umowy sekurytyzacji, zawartej na postawie i w oparciu o Ramową Umowę Współpracy zależna jest od ważności właśnie Ramowej Umowy o współpracy. Powód nie złożył w/w umowy i nie wykazał jej ważności i zgodności z przepisami prawa, a tym samym Sąd nie mógł ocenić jej ważności oraz ważności i prawidłowości przedstawionej umowy sekurytyzacji.
Zgodnie z generalną dyrektywą wyrażoną w art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na tym, kto z faktu tego wywodzi skutki prawne. Na gruncie prawa procesowego odpowiednikiem art. 6 k.c. jest przepis art. 232 k.p.c., zgodnie z którym strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne . W myśl przytoczonych przepisów, to na powodzie spoczywał ciężar udowodnienia faktów uzasadniających jego roszczenie. Powód winien zatem wykazać wszystkie okoliczności stanowiące podstawę żądania pozwu, w tym fakt skuteczności nabycia wierzytelności od wierzyciela pierwotnego. W ocenie Sądu powód obowiązkowi temu nie sprostał.
Mając powyższe na względzie Sąd orzekł jak w punkcie 1 wyroku.
O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c., zasądzając na rzecz pozwanego 900,- złotych, tj. wynagrodzenie pełnomocnika (§ 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych).
Za zgodność z oryginałem świadczy