Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 251/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 13 stycznia 2022 roku sygn. akt XI K 615/21

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☒

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

W apelacji osobistej oskarżony wprawdzie nie sformułował konkretnych zarzutów, ale z treści środka odwoławczego wynika, że kwestionuje ocenę dowodów i danie wiary pokrzywdzonemu, mimo, że oskarżony nie przyznaje się do winy i zarzuca, że sąd wydał wyrok, mimo, że oskarżony wnosił o jej odroczenie a jego nieobecność była spowodowana chorobą. Nadto wskazał, że orzeczona kara jest zbyt surowa.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja nie jest zasadna.

Na wstępie wszelkich rozważań w odniesieniu do treści środka odwoławczego, w kontekście całości ujawnionego materiału dowodowego, stwierdzić należy że nie daje on obiektywnych podstaw do uznania, aby kontrolowane orzeczenie dotknięte było obrazą przepisów postępowania.. Sąd pierwszej instancji zgromadził i ujawnił w toku postępowania niezbędne dla rozstrzygnięcia sprawy dowody, dokonał ich oceny mieszczącej się w granicach, zakreślonych treścią przepisu art. 7 k.p.k., po czym poczynił – z uwzględnieniem zasad doświadczenia życiowego i przede wszystkim logicznego rozumowania - trafne ustalenia faktyczne po przeprowadzeniu analizy i oceny całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie dochodząc do słusznego wniosku, że materiał zebrany w sprawie daje podstawy do przypisania winy oskarżonemu w zakresie stawianego zarzutu. Wbrew twierdzeniom apelującego sąd zgodnie z przepisami procedury karnej ujawnił materiał dowodowy niezbędny do ustalenia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia o przedmiocie procesu, nie pomijając żadnych istotnych faktów. Lektura uzasadnienia wskazuje, że sąd dokonał zgodnej z wymogami i zasadami procesowymi analizy i oceny całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, stosownie do wskazania zawartego w art. 4 k.p.k., uwzględnił zarówno dowody przemawiające na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego nie przekraczając przy tym zasady swobodnej ich oceny, z których to wyprowadził wnioski, które odpowiadają zasadom logicznego rozumowania oraz wskazaniom wiedzy i doświadczenia życiowego, zgodnie z treścią art. 7 k.p.k. Sąd orzekający wskazał, jakie fakty uznał za dowiedzione, na czym opierał poszczególne ustalenia i dlaczego nie uznał dowodów przeciwnych. Oskarżony nie wskazał żadnych nowych faktów nie znanych sądowi I instancji, które wpływałaby na trafność rozstrzygnięcia. Sam fakt , że oskarżony nie przyznał się do winy a sąd uwzględnił i uczynił podstawą ustaleń faktycznych zeznania pokrzywdzonego nie czyni zasadnym podnoszonych zarzutów co do błędnej oceny dowodów. Nie jest zasadny zarzut dotyczący braku uwzględnienia wniosku o odroczenie rozprawy. Pomijając ocenę czy ów wniosek zasługiwał na uwzględnienie, skoro obecność oskarżonego na rozprawie nie jest obowiązkowa, to sąd jak wynika z akt sprawy w chwili procedowania nie miał wiedzy o złożonym wniosku, który został przedłożony sędziemu już po zakończeniu sprawy. Nie ma też podstaw by kwestionować - jak wskazał sąd rejonowy w uzasadnieniu - stan zdrowia psychicznego oskarżonego. Oskarżony w trakcie przesłuchania w toku postępowania przygotowawczego nie wskazał żadnych okoliczności, które uzasadniałyby powzięcie wątpliwości co do stanu jego zdrowia psychicznego i kwestii jego poczytalności w odniesieniu do zarzucanego czynu, oświadczył, że nie leczy się psychiatrycznie ( k. 82) , a sam fakt skierowania na takie badanie psychiatryczne w dacie wyrokowania tej oceny nie zmienia. W związku z powyższym podkreślić należy, iż proces wyrokowania w przedmiotowej sprawie w pełni odpowiada przepisom procedury karnej a podnoszone przez oskarżonego okoliczności nie miały wpływu na jego treść.

Co do zarzutu orzeczenia zbyt surowej kary to stwierdzić należy,, że „rażąca niewspółmierność”, o jakiej mowa w art. 438 pkt 4 k.p.k. zachodzić może tylko wówczas, gdy na podstawie ujawnionych okoliczności, które winny mieć zasadniczy wpływ na wymiar kary, można byłoby zasadnie przyjąć, że zachodziłaby wyraźna różnica pomiędzy karą wymierzoną przez sąd I instancji a karą, jaką należałoby orzec w instancji odwoławczej, w następstwie prawidłowego zastosowania dyrektyw wymiaru kary przewidzianych w art. 53 k.k. Na gruncie regulacji art. 438 pkt 4 k.p.k. nie chodzi bowiem o każdą ewentualną różnicę w ocenach, co do wymiaru kary ale o różnicę ocen tak zasadniczej natury, że karę dotychczas wymierzona nazwać można by – również w potocznym znaczeniu tego słowa – rażąco niewspółmierną, tj. niewspółmierną w stopniu nie dającym się wręcz zaakceptować i będącą zatem, również w odczuciu społecznym, „karą niesprawiedliwą”. Wysokość wymierzonej w niniejszej sprawie kary 6 miesięcy pozbawienia wolności za czyn z art. 286 § 1k.k. uwzględnia stopień zawinienia sprawcy, jego cechy podmiotowe, stopień społecznej szkodliwości przypisanego czynu oraz realizuje w wystarczającej ale i koniecznej mierze cele kary w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa z jednoczesnym uwzględnieniem celów zapobiegawczych i wychowawczych, jakie mają wobec sprawcy osiągnąć. Orzeczenie kary w jej ustawowym minimum w żadnej mierze nie może być uznane za „rażąco niewspółmierne” w rozumieniu z art. 438 pkt 4 k.p.k. Nie można tracić z pola widzenia, że oskarżony jest osobą karaną, popełnienie kolejnego przestępstwa wskazuje, że nie wyciągnął żadnych wniosków z uprzednich wyroków skazujących i nadal nie przestrzega porządku prawnego, a co w konsekwencji wskazuje na potrzebę i konieczność wymierzenia kary bezwzględnego pozbawienia wolności.

Wniosek

Apelacja nie zawiera sformułowanego wniosku, jednakże z wymowy środka wynika, że kwestionuje zarówno winę jak i wymiar kary

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Apelacja oskarżonego ma polemiczny charakter z prawidłowymi ustaleniami sądu meritii. Sąd a quo w sposób jednoznaczny wskazał, które dowody, w jakim zakresie i z jakich przyczyn uznał za wiarygodne. Przedstawione wywody są logiczne i nie zawierają wbrew twierdzeniom apelującego błędów faktycznych. Zaprezentowaną argumentację Sąd Okręgowy w pełni aprobuje i do niej się odwołuje, nie widząc potrzeby ponownego szczegółowego jej przytaczania, odwołując się także do wywodów przytoczonych wyżej przy ocenie zarzutów. Wniosek o uniewinnienie niezasadny, bowiem wyrok skazujący ma swoje oparcie w ujawnionych i prawidłowo ocenionych dowodach. Nie było też podstaw do ingerencji w treść orzeczenia o karze z powodów przytoczonych wyżej.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 13 stycznia 2022 roku sygn. akt XI K 615/21

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Brak jest podstaw do postawienia Sądowi meriti zarzutu dokonania obrazy przepisów postępowania, które mogły mieć wpływ na treść wyroku. Nie ma żadnych podstaw do przyjęcia iż sąd naruszył przepisy prawa procesowego a ustalenia faktyczne są błędne. W konsekwencji uznać należy, iż rozstrzygnięcie uznające taki jak ustalony w wyroku przebieg zdarzeń, zasługuje na pełną akceptację. Skoro apelację uznano za niezasadną, a wyrok Sądu Rejonowego w Bydgoszczy za prawidłowy i odpowiadający prawu nie znaleziono podstaw do ingerencji w jego treść w kierunku postulowanym przez apelującego, a zatem brak było podstaw do zmiany sądu I instancji i należało zaskarżony wyrok utrzymać w mocy. Nie znaleziono też podstaw do ingerencji w treść rozstrzygnięcia o karze, która została ukształtowana prawidłowo w ramach sędziowskiego wymiaru kary. Kara jest sprawiedliwą odpłatą za popełniony przez oskarżonego czyn, jest adekwatna do winy i społecznej szkodliwości.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Pkt 2

Sąd odwoławczy po myśli art.624 § 1 kpk zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze obciążając nimi Skarb Państwa.

7.  PODPIS