Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 748/20

Je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niekt ó rych czyn ó w lub niekt ó rych oskar ż onych, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do cz ęś ci wyroku obj ę tych wnioskiem. Je ż eli wyrok zosta ł wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygni ę cie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do informacji zawartych w cz ęś ciach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

C. L.

w dniu 10 lipca 2019r. w G. przy ul. (...) działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej , po uprzednim wprowadzeniu w błąd pracownika firmy (...) w ten sposób, że przy zakupie klimatyzatorów wskazał, iż faktura za zakupi i montaż urządzeń w mieszkaniu przy ul. (...) w G., powinna być wystawiona na podmiot, którego jest on przedstawicielem, tj. (...) H. 1 H. – (...) B. Niemcy, która to firma miała następnie uregulować należność wskazaną na wystawionej fakturze, czym doprowadził firmę (...) sp. z o.o. w G. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie16 706,84 zł

tj. czyn z art. 286§1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony C. L. na początku czerwca 2019 r. stawił się w siedzibie pokrzywdzonego (...) sp. z o.o. w G.. Był zainteresowany zakupem klimatyzatorów. Pokrzywdzony dokonał wyceny proponowanych towarów i wysłał mailowo ofertę oskarżonemu. Oskarżony zaakceptował ofertę i wskazał, że faktura powinna zostać wystawiona na podmiot, którego jest przedstawicielem tj. (...) -H. 1 H. - (...) B. w N..

W dniu 10 lipca 2019 r. pokrzywdzony wydał klimatyzatory oskarżonemu, który potwierdził ich odbiór pieczęcią w/w podmiotu oraz podpisem. Pokrzywdzony jednocześnie wystawił fakturę VAT nr (...) z podatkiem 0% z uwagi na deklarowaną przez oskarżonego sprzedaż towaru za granicę. Oskarżony wskazywał, że towar wywiezie za granicę samochodem M. (...) o nr (...).

Następnie klimatyzatory zostały zamontowane przez pracowników pokrzywdzonego w lokalu należącym do oskarżonego, położonym przy ul. (...) w G.. Oskarżony nie zgłaszał żadnych zastrzeżeń co do jakości towaru oraz poprawności jego zamontowania.

wiadomość e-mail

7-12

protokół uruchomienia

13

faktura nr (...) oraz wydanie z magazynu

14-15

zeznania świadka S. S.

36-37, 70-71, 151v-152v

zeznania świadka G. K.

51-52, 153v-154

zeznania świadka R. G.

53-53v, 154

dokumenty prywatne przedłożone przez oskarżonego

104-116

Termin płatności faktury upływał w dniu 17 lipca 2019 r. W zakreślonym terminie należność nie została uregulowana. Pokrzywdzony kontaktował się z oskarżonym, zaś ten zapewniał, że płatność została dokonana. Na dowód tego przedłożył potwierdzenie wpłaty z dnia 24 lipca 2019 r. na kwotę 3300 euro opatrzone pieczęcią niemieckiej placówki bankowej.

Oskarżony twierdził, że złożył reklamację powyższego przelewu, twierdził, że jeżeli pieniądze nie dojdą, do stawi się osobiście i uiści należność gotówką, jednak sytuacja nie została ostatecznie wyjaśniona a kontakt z oskarżonym się urwał. Pieniądze do chwili obecnej nie wpłynęły na konto pokrzywdzonego.

potwierdzenie wpłaty z dnia 24.07.2019 r.

50

potwierdzenie złożenia reklamacji z tłumaczeniem

17, 57

zeznania świadka A. L.

42-43, 162v-153

zeznania świadka B. K.

45-46, 153-153v

protokół zatrzymania rzeczy

47-49

Pokrzywdzony usiłował uzyskać zapłatę bezpośrednio od podmiotu, który miał rzekomo reprezentować oskarżony. Okazało się jednak, że wskazywany przez oskarżonego podmiot nigdy nie zamawiał żadnych klimatyzatorów i nie zna w ogóle C. L. i nigdy z nim nie współpracował. W dalszej korespondencji w/w podmiot wskazał, że pieczęć, którą posługiwał się oskarżony nie należą do tego podmiotu.

wydruk korespondencji pokrzywdzonego wraz z tłumaczeniem

18-30, 57

Rachunek bankowy oskarżonego w P. Banku w N. nie został w dniu 24 lipca 2019 r. obciążony kwotą 3 300 euro.

W konsekwencji braku możliwości skorzystania przez oskarżonego z ulgi w podatku VAT, pokrzywdzony wystawił skorygowaną fakturę, w której uwzględniono prawidłową stawkę tego podatku. Ostatecznie oskarżony swoim czynem wyrządził pokrzywdzonemu (...) Sp. z o.o. w G. szkodę w wysokości 16 706,84 zł

informacje przekazane przez Prokuratora Naczelnego przy Sądzie Krajowym w B. wraz z tłumaczeniem.

196--214, 220-246v

faktura (...)

168

Oskarżony był uprzednio czterokrotnie karany sądownie w tym ostatnio wyrokiem Sądu Rejonowego w S. z dnia 23 października 2019 r. za przestępstwo usiłowania oszustwa.

karty karne

132-132v, 141-141v, 146

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

C. L.

jak w punkcie 1 wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Za nieudowodnione sąd uznał, jakoby oskarżony C. L. nie wprowadził w błąd pokrzywdzonego co do faktu reprezentowania podmiotu (...) -H. 1 H. - (...) B. w N..

Za nieudowodnione uznano również twierdzenie, że należność za zamówione przez oskarżonego klimatyzatory została uregulowana przelewem wykonanym w dniu 24 lipca 2019 r.

wyjaśnienia oskarżonego

63-68, 76-84, 150v-151

dowód wpłaty,

potwierdzenie reklamacji

50

17, 57

OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

dokumenty prywatne przedłożone przez oskarżonego

dokumenty, stanowiące kopię spornej faktury oraz wydruk artykułu prasowego dotyczącego możliwości wystawienia faktury VAT 0% nie budziły wątpliwości sądu

faktura (...)

faktura została wystawiona przez pokrzywdzoną spółkę w rezultacie zmiany okoliczności, stanowiła ona odzwierciedlenie transakcji handlowej pomiędzy stronami, uwzględniała również dodatkowe obciążenie podatkowe pokrzywdzonego z tytułu podatku VAT, dlatego też nie budziła ona żadnych wątpliwości

faktura nr (...) oraz wydanie z magazynu

faktura VAT była wiarygodnym dokumentem, albowiem znajdowała ona pełne potwierdzenie w pozostałym zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym w tym zeznaniach świadków, wiadomościach mailowych a także częściowo w wyjaśnieniach samego oskarżonego. Sąd nie znalazł podstaw aby kwestionować wiarygodność tych dokumentów.

informacje przekazane przez Prokuratora Naczelnego przy Sądzie Krajowym w B. wraz z tłumaczeniem.

sąd w całości dał wiarę dokumentom przekazanym przez niemiecki P., w którym to oskarżony posiadał rachunek bankowy. Dokumenty te były jasne, rzetelne a a nadto zostały udostępnione przez jednostkę banku w ramach odpowiedniego upoważnienia. W ocenie Sądu to właśnie wyciąg z konta bankowego oskarżonego w tym banku stanowił wiarygodne odzwierciedlenie transakcji z niego wykonywanych w końcowych dniach lipca 2019 r. Dlatego też Sąd poczynił ustalenia stanu faktycznego w niniejszej sprawie między innymi w oparciu o te właśnie dokumenty.

karty karne

dokument urzędowy, stanowiący informację z Krajowego Rejestru Karnego, który nie był przez nikogo kwestionowany

protokół uruchomienia

wiarygodny, albowiem znajdował pełne potwierdzenie między innymi w zeznaniach świadków G. K. i R. G., które zostały przez sąd ocenione jako w całości polegające na prawdzie.

protokół zatrzymania rzeczy

sporządzony przez upoważnionego funkcjonariusza K. w G., w przewidzianej prawiem formie, którego prawdziwości i wiarygodności nie kwestionowano w toku postępowania sądowego

wiadomość e-mail

znajdowała pełne potwierdzenie w zeznaniach świadków a także częściowo wyjaśnieniach samego oskarżonego

wydruk korespondencji pokrzywdzonego wraz z tłumaczeniem

sąd nie znalazł podstaw, aby poddawać w wątpliwość niniejszy dowód. Dokumentował on bowiem przebieg korespondencji, którą pokrzywdzony prowadził z podmiotem (...) -H. 1 H. - (...) B. w N., za którego rzekomo miał działać oskarżony. W ocenie Sądu zupełnie nieprawdopodobną jest bowiem wersja prezentowana przez oskarżonego, jakoby to sam pokrzywdzony miał wpisać dane tego podmiotu jako nabywcy towaru. Gdyby tak było w istocie, bezcelowym byłoby prowadzenie tego typu korespondencji w celu odzyskania należności pokrzywdzonego. Dlatego też sąd uznał tę dokumentację za w pełni wiarygodną.

zeznania świadka A. L.

zeznania były jasne, spójne, logiczne i konsekwentne a nadto korespondowały z zeznaniami pozostałych wiarygodnych świadków oraz dokumentami zgromadzonymi w aktach sprawy. Sąd nie znalazł najmniejszych podstaw aby podważać prawdziwość tych depozycji.

zeznania świadka B. K.

również te zeznania były jasne, spójne, logiczne i konsekwentne a nadto korespondowały z zeznaniami pozostałych wiarygodnych świadków oraz dokumentami zgromadzonymi w aktach sprawy. Sąd nie znalazł najmniejszych podstaw aby podważać prawdziwość tych depozycji.

zeznania świadka G. K.

świadek, będący pracownikiem - monterem w firmie pokrzywdzonego, w jasny, rzeczowy i logiczny sposób opisywał jak wyglądał montaż klimatyzatorów w mieszkaniu oskarżonego przy ul. (...). Kwestia ta z resztą nie była sporna, zatem nie było podstaw aby poddawać w wątpliwość wiarygodność tego świadka.

zeznania świadka R. G.

świadek, będący pracownikiem - monterem w firmie pokrzywdzonego, w jasny, rzeczowy i logiczny sposób opisywał jak wyglądał montaż klimatyzatorów w mieszkaniu oskarżonego przy ul. (...). Kwestia ta z resztą nie była sporna, zatem nie było podstaw aby poddawać w wątpliwość wiarygodność tego świadka.

zeznania świadka S. S.

również jako w pełni wiarygodne sąd ocenił zeznania tego świadka, albowiem były konsekwentne, szczere, jasne, logiczne a nadto korelowały z pozostałym ocenionym jako wiarygodny, materiałem dowodowym zgromadzonym w toku niniejszego postępowania. Świadek bezpośrednio uczestniczył w negocjacjach z oskarżonym i czynił ustalenia dotyczące sprzedaży i montażu klimatyzatorów w jego mieszkaniu. Świadek nie miał podstaw aby zeznawać niezgodnie z prawdą. Sąd doszedł do przekonania, że próba zdyskredytowania tych zeznań przez oskarżonego była bezskuteczna. Wbrew zasadom logiki byłoby bowiem przyjęcie, że to świadek z własnej inicjatywy wpisałby dane przypadkowej firmy mającej siedzibę na terenie Niemiec, aby w ten sposób oskarżony mógł uniknąć opodatkowania jego zakupu podatkiem VAT. Wszak w przypadku wystawienia "regularnej" faktury VAT to nabywca musi go uiścić, zaś płatnik w dalszej kolejności uwzględnia to w swoich comiesięcznych rozliczeniach z właściwym urzędem skarbowym. (...) sp. z o.o. w G. nie miałaby żadnego realnego interesu w tym, aby samodzielnie wpisywać nieprawdziwe dane nabywcy na fakturze 0% VAT. Dlatego też Sąd uznał, że to w oparciu o zeznania świadka należało ustalić rzeczywisty przebieg wydarzeń i to one a nie wyjaśnienia oskarżonego, polegają na prawdzie.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

wyjaśnienia oskarżonego

wyjaśnienia oskarżonego, w których nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu oraz przedstawił swoją wersję wydarzeń, nie zasługują w ocenie sądu na walor wiarygodności. Stanowią one wyłącznie nieskuteczną linię obrony w tej sprawie.

Oskarżony zapewniał, że wykonał przelew ze swojego konta o numerze (...) konta na kwotę 3 300 euro w dniu 24 lipca 2019 r. Niemniej jednak wersja ta nie znalazła potwierdzenia w dokumentacji przekazanej przez P. H. dotyczącej tego rachunku, z której jasno wynikało, że w tych dniach rachunek oskarżonego z pewnością nie został obciążony wyżej wskazaną kwotą.

Oskarżony utrzymywał również, że nie wprowadzał nikogo w błąd, że to pokrzywdzony samodzielnie wpisał dane niemieckiego podmiotu na fakturze, że on nie podawał się wcale za jego przedstawiciela. W ocenie sądu wyjaśnienia te są niewiarygodne, albowiem wbrew zasadom logiki byłoby przyjęcie, że to pokrzywdzony z własnej inicjatywy wpisałby dane przypadkowej firmy mającej siedzibę na terenie Niemiec, aby w ten sposób oskarżony mógł uniknąć opodatkowania jego zakupu podatkiem VAT. Wszak w przypadku wystawienia "regularnej" faktury VAT to nabywca - zatem w tym przypadku oskarżony, musiałby go uiścić, zaś płatnik - C. C. w dalszej kolejności uwzględniłaby to w swoich miesięcznych rozliczeniach z właściwym Urzędem Skarbowym. (...) sp. z o.o. nie miałaby żadnego realnego interesu w tym, aby samodzielnie wpisywać nieprawdziwe dane nabywcy na fakturze 0% VAT.

W konsekwencji sąd odrzucił jako niewiarygodne wyżej wskazane wyjaśnienia oskarżonego.

potwierdzenie wpłaty z dnia 24.07.2019 r.

Oskarżony utrzymywał. że wykonał przelew z tego konta na kwotę 3 300 euro w dniu 24 lipca 2019 r. Zapewniał, że taką właśnie kwotą obciążono jego konto. Nie znalazło to jednak potwierdzenia w informacjach przekazanych przez Prokuratora Naczelnego przy Sądzie Krajowym w B. zawierających dokumentację z P..

potwierdzenie złożenia reklamacji z tłumaczeniem

z potwierdzenia tego wynikało, że reklamacja miałaby dotyczyć konta w C. o numerze (...), podczas gdy z wyjaśnień oskarżonego i potwierdzenia dokonania wpłaty wynika, że przelew kwoty 3300 euro miał być wykonany z konta o numerze (...) . W konsekwencji Sąd uznał ten dowód za niewiarygodny.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

C. L.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Odpowiedzialności karnej przewidzianej w art. 286 § 1 kk podlega ten, kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania.

Nie każde doprowadzenie innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem stanowi oszustwo. To ostatnie zachodzi tylko wtedy, kiedy sprawca działał w określony sposób, mianowicie wprowadzając w błąd, wyzyskując błąd lub wyzyskując niezdolność pokrzywdzonego do należytego pojmowania przedsiębranego działania (por. Kardas, O wzajemnych relacjach, s. 20). Takie ujęcie wskazuje, że omawiany czyn można popełnić wyłącznie przez działanie. Wprowadzenie w błąd polega na podjęciu przez sprawcę podstępnych zabiegów prowadzących do wywołania u pokrzywdzonego mylnego wyobrażenia o rzeczywistości. Ta postać oszustwa nazywana bywa „oszustwem czynnym” (por. Michalski [w:] Wąsek, Zawłocki II, s. 1133).Stronę podmiotową oszustwa z § 1 stanowi zamiar bezpośredni. Jest to przestępstwo kierunkowe („w celu osiągnięcia korzyści majątkowej”).

Podstawowym kryterium rozgraniczającym oszustwo od niewywiązania się ze zobowiązania o charakterze cywilno-prawnym jest istnienie w chwili zawierania umowy wymaganego przez przepis karny zamiaru bezpośredniego o szczególnym zabarwieniu. Nie każda przecież, nawet nierzetelna realizacja stosunku zobowiązaniowego oznacza automatycznie zrealizowanie znamion oszustwa.

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Sądu w niniejszej sprawie zostało wykazane ponad wszelką wątpliwość, że oskarżony C. L., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd pracownika firmy (...) Sp. z o.o. w G. w ten sposób, że przy zakupie klimatyzatorów wskazał, iż faktura za zakup i montaż urządzeń w mieszkaniu przy
ul. (...) w G., powinna być wystawiona na podmiot, którego jest on przedstawicielem, tj. (...) H. 1 H. – (...) B. Niemcy, która to firma miała następnie uregulować należność wskazaną na wystawionej fakturze. W rzeczywistości, jak ustalono, oskarżony nie był przedstawicielem tego podmiotu. Oskarżony nie zapłacił za zamontowane klimatyzatory utrzymując, że zlecił przelew odpowiedniej kwoty, co jednak okazało się nieprawdą. Tym samym C. L. ostatecznie doprowadził swoim zachowaniem firmę (...) sp. z o.o. w G. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie16 706,84 zł.

Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w punkcie 1 wyroku.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

C. L.

1

1

W ramach czynu przypisanego oskarżonemu w punkcie 1 wyroku Sąd mógł wymierzyć mu w myśl art. 286 § 1 kk karę od 6 miesięcy do 8 lat pozbawienia wolności .

Sąd zdecydował się jednak na zastosowanie art. 37a kk, to znaczy na wymierzenie oskarżonemu kary łagodniejszego rodzaju tj. kary grzywny, albowiem w ocenie Sądu w niniejszej sprawie będzie to kara najodpowiedniejsza dla zrealizowania jej celów wychowawczych i represyjnych. Skoro bowiem oskarżony uzyskuje znaczne dochody z prowadzonej działalności gospodarczej, w pierwszej kolejności winien naprawić pokrzywdzonemu szkodę wyrządzoną przestępstwem. Pobyt w zakładzie karnym czy też konieczność wykonywania prac społecznie użytecznych w ramach kary ograniczenia wolności, mogłyby zniweczyć realną szansę naprawienia szkody wyrządzonej niniejszym przestępstwem.

Wymierzając oskarżonemu C. L. karę 200 stawek dziennych grzywny po przyjęciu jednej stawki za równoważną kwocie 80 zł Sąd miał na uwadze dyrektywy wymiaru kary wskazane w art. 53 § 1-3 kk a także treść przepisu art. 33 § 1 i 3 kk, z których wynika, że grzywnę wymierza się w stawkach dziennych, określając liczbę stawek oraz wysokość jednej stawki; jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, najniższa liczba stawek wynosi 10, zaś najwyższa 540. Ustalając zaś stawkę dzienną, sąd bierze pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe; stawka dzienna nie może być niższa od 10 złotych, ani też przekraczać 2000 złotych.

W konsekwencji sąd doszedł do wniosku, iż orzeczona kara pozostaje w odpowiedniej proporcji do stopnia społecznej szkodliwości popełnionego przez oskarżonego czynu, a także nie przekracza stopnia jego winy. Powinna ona odnieść właściwy skutek w zakresie realizacji dyrektywy prewencji indywidualnej, zarówno w jej wychowawczym jak i zapobiegawczym aspekcie. Oskarżony, jak wskazał, prowadzi działalność gospodarczą w N. dochodami rzędu 18 000 euro miesięcznie.

Sąd nie dopatrzył się szczególnych okoliczności łagodzących w niniejszej sprawie.

Okolicznością obciążającą był natomiast fakt uprzedniej karalności oskarżonego oraz stosunkowo duża wysokość wyrządzonej szkody.

C. L.

2

1

Zgodnie z treścią art. 46 § 1 kk w razie skazania sąd może orzec, a na wniosek pokrzywdzonego lub innej osoby uprawnionej orzeka, stosując przepisy prawa cywilnego, obowiązek naprawienia, w całości albo w części, wyrządzonej przestępstwem szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.

Istota tego środka opiera się na założeniu, że jednym z celów procesu karnego jest rozwiązanie konfliktu pomiędzy sprawcą a pokrzywdzonym a sposobem rozwiązania lub złagodzenia tego konfliktu jest m.in. naprawienie szkody wyrządzonej przestępstwem (kompensacyjna funkcja prawa karnego) (Buchała [w:] Buchała, Zoll, s. 358–359).

Mając powyższe na uwadze, Sąd
w punkcie 2 wyroku zasądził od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego odpowiednią kwotę wraz z odsetkami ustawowymi od dnia następnego po wystawieniu faktury, tytułem naprawienia w całości szkody wyrządzonej przestępstwem.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosowa ł określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Sąd na podstawie art. 4 § 1 kk zastosował przepisy kodeksu karnego w brzmieniu obowiązującym przed 23 czerwca 2020 r., albowiem czyn został popełniony przed tą datą i są one względniejsze dla oskarżonego.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

O kosztach należnych oskarżycielowi posiłkowemu Sąd orzekł na podstawie art. 627 kpk. Zgodnie z tym przepisem, od skazanego w sprawach z oskarżenia publicznego sąd zasądza koszty sądowe na rzecz Skarbu Państwa oraz wydatki na rzecz oskarżyciela posiłkowego. Wysokość przyznanych wydatków jest adekwatna do stopnia skomplikowania sprawy oraz poniesionych nakładów pracy i kosztów oraz mieści się w granicach określonych w § 11 ust. 1 pkt 1 i § 11 ust. 2 pkt 3 i § 17 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (tj. Dz.U. 2015, poz. 1800). Zgodnie bowiem z § 11 ust 7 w/w rozporządzenia, jego przepisy § 11 ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do opłat za czynności w postępowaniu karnym i odpowiednio w postępowaniu w sprawach o wykroczenia pełnomocnika powoda cywilnego, pełnomocnika pokrzywdzonego, pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego lub oskarżyciela prywatnego.

4

Sąd na podstawie art. 627 kpk w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 3 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. Nr 49 z 1983r. poz. 223 ze zm.) zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa opłatę w wysokości 1600 zł, zaś na podstawie art. 627 kpk obciążył go wydatkami postępowania w kwocie 1 731,16 zł. Na kwotę wydatków składały się wydatki postępowania przygotowawczego, tj. wynagrodzenie tłumacza oraz ryczałt za doręczenia korespondencji, a także wydatki postępowania sądowego w postaci ryczałtu za ze doręczenie korespondencji, koszty tłumaczenia dokumentów i opłata za informację z Krajowego Rejestru Karnego. Zdaniem sądu oskarżony, który osiąga stały dochód w wysokości 18 000 euro miesięcznie, powinien i jest w stanie ponieść koszty postępowania w sprawie o czyn zabroniony, którego się dopuścił

Podpis