Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 5 kwietnia 2022 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący- Sędzia Sądu Okręgowego Magdalena Balion-Hajduk

Protokolant Martyna Springer

po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2022 r. w Gliwicach na rozprawie sprawy

z wniosku R. M.

z udziałem B. M.

o podział majątku wspólnego

na skutek apelacji wnioskodawcy

od postanowienia Sądu Rejonowego w Jastrzębiu-Zdroju

z dnia 22 listopada 2018 r., sygn. akt I Ns 108/12

postanawia:

1.  zmienić zaskarżone postanowienie:

a)  w punkcie I.1, o tyle, że ustalić wartość opisanego w nim lokalu mieszkalnego na 165 000 zł (sto sześćdziesiąt pięć tysięcy złotych),

b)  punkcie I.2 o tyle, że ustalić wartość opisanego w nim garażu na 41 800 zł (czterdzieści jeden tysięcy osiemset złotych) oraz ustalić łączną wartość składników majątkowych na 218 630 zł (dwieście osiemnaście tysięcy sześćset trzydzieści złotych);

c)  w punkcie III o tyle, że wartość opisanych w nim nakładów ustalić na 183 783,91 zł (sto osiemdziesiąt trzy tysiące siedemset osiemdziesiąt trzy złote i dziewięćdziesiąt trzy grosze);

d)  w punkcie IV o tyle, że wartość majątku przyznanego uczestniczce postępowania ustalić na 218 630 zł (dwieście osiemnaście tysięcy sześćset trzydzieści złotych);

e)  w punkcie V w ten sposób, że zasądzić tytułem spłaty od uczestniczki postępowania B. M. na rzecz wnioskodawcy R. M. 17 423 zł (siedemnaście tysięcy czterysta dwadzieścia trzy złote) płatną w terminie do 6 października 2022 roku;

2.  oddalić apelację w pozostałym zakresie;

3.  oddalić wnioski wnioskodawcy i uczestniczki postępowania o zasądzenie kosztów postępowania odwoławczego;

4.  nakazać pobrać na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Gliwicach tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych:

- od wnioskodawcy R. M. 4 537,39 zł (cztery tysiące pięćset trzydzieści siedem złotych i trzydzieści dziewięć groszy),

- od uczestniczki postępowania B. M. 4 037,49 zł (cztery tysiące trzydzieści siedem złotych i trzydzieści dziewięć groszy).

SSO Magdalena Balion - Hajduk

Sygn. akt III Ca 537/19

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Jastrzębiu Zdroju postanowieniem z 22 listopada 2018 roku ustalił, że w skład majątku wspólnego wnioskodawcy R. M. i uczestniczki postępowania B. M., których ustawowa wspólność małżeńska ustała 30 sierpnia 2011 roku wchodzą:

- lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość wraz udziałem (...) części nieruchomości wspólnej obejmującym prawo użytkowania wieczystego oraz części budynku i urządzenia, który nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali, o powierzchni użytkowej 55,85 m ² położonej w J. przy ulicy (...), dla którego Sąd Rejonowy w Jastrzębiu-Zdroju prowadzi księgę wieczystą o nr. (...) o wartości 118 000 zł,

- garaż w zabudowie szeregowej o powierzchni 21,13 m ² położony w J. przy ulicy (...) na nieruchomości opisanej w księdze wieczystej o numerze (...) o wartości 16 275,38 zł oraz ruchomości - to jest składniki majątkowe o łącznej wartości 146 105,38 zł. Sąd oddalił wniosek o ustalenie nierównych udziałów w majątku wspólnym, ustalił, iż uczestniczka poniosła nakłady z jej majątku osobistego na majątek wspólny o łącznej wysokości 190 780,55 zł i dokonał podziału majątku wspólnego w ten sposób, że przyznał uczestniczce postępowania składniki majątkowe w postaci lokalu mieszkalnego, garażu i ruchomości o wartości 146 105,38 zł i zasądził od wnioskodawcy na rzecz uczestniczki postępowania 22 337,58 zł tytułem zwrotu równowartości połowy nakładów poniesionych przez uczestniczkę z jej majątku osobistego na majątek wspólny przy uwzględnieniu należnej wnioskodawcy spłaty jego udziałów majątku wspólnym płatną w terminie 3 miesięcy od daty prawomocności postanowienia i ustalił, że zainteresowani ponoszą koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie, a koszty opinii biegłych po połowie.

Sąd Rejonowy ustalił, że małżeństwo wnioskodawcy R. M. i uczestniczki postępowania B. M. zawarte 29 listopada 1986 roku zostało rozwiązane przez rozwód z winy obu stron wyrokiem Sądu Okręgowego w Gliwicach- Ośrodek (...) w R. z dnia 2 sierpnia 2011 roku w sprawie II RC 513/11. Wyrok uprawomocnił się 30 sierpnia 2011 roku.

Sąd Rejonowy ustalił skład i wartość majątku wspólnego opisany powyżej.

Sąd ustalił, iż w czasie małżeństwa wnioskodawca i uczestniczka prowadzili działalność gospodarczą, początkowo lokale gastronomiczne i bark na terenie J., a następnie kawiarnię (...), którą po rozwodzie w dalszym ciągu prowadziła uczestniczka postępowania. Wnioskodawca od września 1998 roku prowadził również swoją działalność gospodarczą pod firmą (...), w ramach, której zajmował się handlem samochodami. Sprowadzał samochody z zagranicy celem ich późniejszej odsprzedaży, aktualnie działalność ta jest zawieszona, a samochody służące doprowadzą działalności zostały sprzedane.

W 2008 roku uczestniczka zaciągnęła w (...) Bank SA kredyt bankowy indeksowanych kursem franka szwajcarskiego stanowiących równowartość złotych polskich 30 318,38 CHF z przeznaczeniem na sfinansowanie zakupu samochodu marki M. (...). Raty spłacała uczestniczka i całkowita spłata kredytu nastąpiła 11 października 2010 roku.

Od 8 października 2010 roku uczestniczka była użytkownikiem samochodu O. (...) będącego przedmiotem zawartej przez nią umowy leasingu. Kwota udzielonego leasingu wynosiła 37 500 zł netto, na dzień 26 marca 2013 roku kwota kapitału pozostającego do spłaty wynosiła 6196,09 zł netto.

1 września 2008 roku uczestniczka postępowania zawarła również z (...) Bank SA umowa kredytu konsumpcyjnego gotówkowego na kwotę 48 556,70 zł brutto i zobowiązanie całkowicie zostało spłacone i zamknięte 19 października 2012 roku. Kredyt został wpłacony w łącznej kwocie 68 464,31 zł.

Następnie 15 września 2009 roku uczestniczka postępowania zawarła z (...) Bank SA umowę kredytu konsumpcyjnego gotówkowego na kwotę 33 739,56 zł brutto i kredyt został wpłacony w łącznej kwocie 51 587,91 zł.

10 listopada 2009 roku uczestniczka postępowania zawarła z (...) Bank SA kolejną umowę kredytu konsumpcyjnego na kwotę 30 927,84 zł brutto i kredyt został wpłacony w łącznej kwocie 42 628,30 zł.

Zobowiązania z wszystkich kredytów konsumpcyjnych zostały w całości spłacone przez uczestniczkę postępowania.

Środki pochodzące z tych kredytów zostały przekazane wnioskodawcy na rozwój i rozszerzenie działalności gospodarczej prowadzonej przez wnioskodawcę polegającej na handlu samochodami.

Uczestniczka postępowania mieszka w lokalu mieszkalnym przy ulicy (...) razem z synem P. M. (1), jego partnerką i dzieckiem. Opłaca czynsz za mieszkanie, a należności z tego tytułu za okres od ustania wspólności majątkowej od to jest od września 2011 roku do października 2018 roku wyniosły łącznie 15 935,84 zł. Z tytułu obowiązkowego funduszu remontowego za ten okres uczestniczka postępowania uiściła łącznie 7164,19 zł.

Sąd Rejonowy jako podstawę prawną rozstrzygnięcia powołał przepisy art. 31 § 1 k.r.o., art. 567 § 3 k.p.c. 43 § 1 i 2 k.r.o., a także art. 212 § 3 k.c. w związku z 46 k.r.o., art. 567 § 3 k.p.c. i art. 688 k.p.c.

Sąd Rejonowy uznał, iż brak było przez z przesłanek uzasadniających ustalenie nierównych udziałów stron w majątku wspólnym, bowiem wnioskodawca zaczął uprawiać hazard i trwonić środki pieniężne dopiero od około 2009 roku, na 2 lata przed ustaniem małżeństwa, co nie stanowi wystarczającej podstawy do uznania, że wnioskodawca nie przyczyniał się do powstania majątku wspólnego lub przyczyniał się do tego w minimalnym stopniu lub nieznacznym zakresie. Udziały w majątku wspólnym zainteresowanych są zatem równe.

Wartość majątku wspólnego wyniosła 146 105,38 zł, a udział wynoszący ½ część tego majątku wynosi 73 052,69 zł .

Sąd w związku ze spłatą po ustaniu wspólności majątkowej zaciągniętych wspólnie w czasie trwania małżeństwa kredytów w łącznej kwocie 167 680,52 zł uznał, iż wnioskodawca powinien partycypować w połowie tych wydatków to jest w kwocie 83 840,26 zł, ponadto w połowie opłat czynszowych i opłat na fundusz remontowy.

Łączne nakłady, które poniosła uczestniczka z majątku osobistego na majątek wspólny wyniosły 190 780,55 zł, połowę tej wartości powinien pokryć wnioskodawca co stanowi 95 390,27 zł, wnioskodawca powinien otrzymać od wnioskodawczyni spłatę udziału w majątku wspólnym w kwocie 73 052,69zł, to po potrąceniu należności w wysokości 95 390,27 zł daje kwotę 22 337,58 zł, którą wnioskodawca jest zobowiązany zapłacić uczestniczce. Sąd oznaczył trzymiesięczny termin na dokonanie przez wnioskodawcę spłaty na rzecz uczestniczki.

Wnioskodawca zaskarżył postanowienie w części to jest w pkt 3 przez błędne ustalenie, że uczestniczka poniosła nakłady z majątku osobistego na majątek wspólny w łącznej wartości 190 780,55 zł, w pkt 4 przez błędne dokonanie podziału majątku wspólnego i przyznanie uczestniczce wszystkich składników majątkowych, w pkt 5 przez błędne zasądzenie na wnioskodawcy na rzecz uczestniczki kwoty 22 337,58 zł.

Zarzucił obrazę przepisów prawa materialnego, to jest art. 45 § 1 i 2 k.r.o. i art. 46 k.r.o. poprzez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie polegające na przyjęciu, że zobowiązania zaciągnięte przez uczestniczkę postępowania w czasie trwania małżeństwa oraz długi związane z majątkiem wspólnym ciążące na uczestniczce postępowania, a spłacone przez uczestniczkę postępowania z własnych środków po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej są nakładami z majątku osobistego na majątek wspólny stron,

- obrazę przepisów postępowania mające wpływ na treść orzeczenia to jest art. 233 § 1 k.p.c. przez naruszenie zasady swobodnej oceny dowodów zgodnie z zasadami logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego i ocenę dowodów w sposób dowolny, w szczególności niedanie wiary wyjaśnieniom wnioskodawcy w zakresie wykorzystania środków pochodzących z zaciągniętych przez uczestniczkę postępowania kredytów, danie wiary świadkom wskazanym przez uczestniczkę postępowania na dowód trwonienia środków finansowych przez wnioskodawcę, którzy są osobami uzależnionymi finansowo od uczestniczki postępowania poprzez wynagrodzenia dla nich lub w darowizny finansowe im przekazywane,

- naruszenia art. 320 k.p.c. w związku z 13 § 2 k.p.c. przez niezastosowanie i nierozłożenie na raty zasądzonej od wnioskodawcy na rzecz uczestniczki postępowania spłaty

oraz art. 212 § 1 k.c. w związku z art. 623 zdanie drugie k.p.c. przez niewłaściwe zastosowanie i nieprawidłowe wyliczenie zwrotu równowartości połowy nakładów poniesionych przez uczestniczkę z jej majątku osobistego na majątek wspólny,

- błąd w ustaleniach faktycznych mający wpływ na treść orzeczenia, w szczególności określenie łącznej wartości nakładów uczestniczki w kwocie 190 780,55 zł.

Wnioskodawcza wniósł o zmianę postanowienia przez ustalenie, iż uczestniczka nie poniosła nakładów z majątku osobistego na majątek wspólny i dokonanie podziału majątku wspólnego przez dokonanie spłaty na rzecz wnioskodawcy przez uczestniczkę kwotę 61 502 zł oraz zasądzenie kosztów za obie instancje ewentualnie o uchylenie postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

W uzasadnieniu apelacji wnioskodawca wskazał, iż jej istotą jest fakt zaciągniętych kredytów pod koniec trwania związku małżeńskiego stron przez uczestniczkę i ich spłaty. Wniosek o podział majątku został złożony w 2012 roku, podczas sześcioletniego procesu fakt ten nie został podniesiony przez uczestniczkę i jej pełnomocnika, a w 2018 roku na rozprawie we wrześniu uczestniczka postępowania złożyła zaświadczenia dotyczące spłaty 3 kredytów. Do września 2018 roku uczestnik o tych kredytach nie wiedział Kredyty te zostały zaciągnięte przez uczestniczkę postępowania na rozwój jej działalności gospodarczej. Nie jest prawdą i nie ma żadnego dowodu na to, że w 2009 roku uczestniczka zaciągnęła kredyty bankowe, które przekazała wnioskodawcy, a które wnioskodawca przeznaczył na hazard.

Uczestniczka postępowania wniosła o oddalenie apelacji i zasądzenia na jej rzecz kosztów postępowania za drugą instancję.

W toku postępowania odwoławczego swoją aktualność utraciły wyceny nieruchomości, które także zostały zakwestionowane przez wnioskodawcę.

Uczestniczka postępowania w toku toku postępowania odwoławczego wniosła o rozliczenie dalszych nakładów z majątku osobistego na majątek wspólny w postaci opłat czynszowych na mieszkanie zainteresowanych za okres do 28 lutego 2022 roku oraz opłaty za podatek od nieruchomości. Żądanie to cofnęła na rozprawie w dniu 31 marca 2022 roku oraz oświadczyła, ze nikomu nie wynajmuje mieszkania na ul. (...). Mieszka w nim razem z synem, jego partnerką, wnukiem i synem partnerki.

Pełnomocnik wnioskodawcy wniósł o oddalenie wniosku o rozliczenie nakładów i uznanie przedstawionych wyliczeń za niewiarygodne, a także wniósł na zasadzie art. 207 k.c. o zaliczenie na rzecz wnioskodawcy pożytków rzeczy wspólnej w postaci średnio wyliczonego czynszu najmu w kwocie po 1000 zł za 1 miesiąc tj. w łącznej kwocie dla wnioskodawcy 20 000 zł i wskazując na powyższe wnioski wniósł o powołanie biegłego ds. księgowości celem wyliczenia faktycznych nakładów na rzecz wspólną i pożytków z rzeczy wspólnej wskazanych przez strony.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Sąd Rejonowy dokonał prawidłowych ustaleń dotyczących składu majątku wspólnego oraz sposobu podziału. W tym zakresie stanowiska wnioskodawcy i uczestniczki postępowania nie były sporne .

Zgodnie z art. 684 k.p.c. w zw. z art. 567 § 3 k.p.c. sąd ustala skład i wartość majątku wspólnego, który ulega podziałowi. Sąd ustala wartość składników majątku wspólnego biorąc pod uwagę stan majątku jaki istniał w dacie ustania majątkowej wspólności małżeńskiej i według cen z daty orzekania. Zgodnie z art. 576 § 1 k.p.c. w postępowaniu o podział majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej między małżonkami sąd rozstrzyga także o żądaniu ustalenia nierównych udziałów małżonków w majątku wspólnym oraz o tym, jakie wydatki, nakłady i inne świadczenia z majątku wspólnego na rzecz majątku osobistego lub odwrotnie podlegają zwrotowi.

W toku postępowania odwoławczego Sąd Okręgowy z uwagi na upływ czasu od sporządzenia opinii biegłego rzeczoznawcy dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu szacowania nieruchomości celem dokonania aktualizacji wyceny nieruchomości w trybie art. 157 ustawy o gospodarce nieruchomościami, a w przypadku braku możliwości dokonania aktualizacji sporządzenie nowej opinii na okoliczność wartości nieruchomości lokalowej będącej przedmiotem podziału majątku wspólnego. W wyniku przeprowadzonego dowodu z opinii biegłego Sąd odwoławczy ustalił wartość nieruchomości w postaci lokalu mieszkalnego wg stanu nieruchomości na dzień ustania wspólności majątkowej małżeńskiej na kwotę 165 000 zł, a wartość garażu na kwotę 41 800 zł.

Odnosząc się natomiast do zarzutów apelacji dotyczących uwzględnienia żądania uczestniczki rozliczenia jej nakładów poniesionych z majątku osobistego na majątek wspólny w szczególności rozliczenia spłaty kredytów, które w ocenie wnioskodawcy zostały ujawnione i podniesione dopiero po 6 latach postępowania, wskazać należy, iż zarzut ten nie znajduje żadnego uzasadnienia. Jak w wynika z akt sprawy uczestniczka postępowania już w odpowiedzi na wniosek z wnosiła o rozliczenie jej nakładów na majątek wspólny w postaci zaciągniętych kredytów bankowych łącznie w wysokości 114 000 zł, które wnioskodawca roztrwonił na gry hazardowe. Wskazała, że zaciągnęła kredyt w 2008 i 2009 roku o w kwocie 120 000 zł, które nadal spłaca.

Z zeznań wnioskodawcy złożonych na rozprawie 10 września 2013 roku wynika, iż wiedział on zaciągniętych kredytach. Wnioskodawca zeznał, że zaciągnęli z żoną kredyty, a właściwie to zaciągnęła je żona, bo to ona zajmowała się sprawami finansowymi i że decyzje co do wzięcia kredytu były wspólnie konsultowane. Zeznał także, że jeden kredyt został przeznaczony na zakup samochodu a drugi na potrzeby jego firmy, żeby „interes kręcił, bo handlował samochodami”. Okoliczność, że uczestniczka postępowania brała kredyty na rozwój firmy wnioskodawcy potwierdzili również w swoich zeznaniach świadkowie P. M. (1) i P. M. (2).

Wnioskodawca składał zeznania ponownie na rozprawie 18 października 2018 roku. Zeznał wtedy, że zaciągał w czasie małżeństwa z uczestniczką jedynie jeden 1 kredyt na samochód - chłodnię, natomiast co do trzech kredytów nie może się wypowiedzieć, bo nie pamięta czy były zaciągnięte. Sprawami finansowymi się nie zajmował, zajmowała się nimi żona. Twierdził, że o kredytach dowiedział się dopiero na rozprawie 18 października 2018 roku. Zeznania te należało uznać za niewiarygodne, podobnie jak uczynił to Sąd Rejonowy, jako wewnętrznie sprzeczne i sprzeczne z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym, także na w umowie kredytu z 9 listopada 2010 roku widnieje podpis wnioskodawcy jako małżonka kredytobiorcy.

Uczestniczka postępowania spłaciła 167 680,52zł, co wynika z zaświadczenia banku (...) z 7 września 2017 roku.

Uczestniczka wnosiła także o rozliczenie nakładów poniesionych na wspólne mieszkanie stron, po ustaniu wspólności majątkowej. Żądanie to co do zasady jest uzasadnione. Do uiszczania opłat stałych niezależnych od liczby mieszkańców zobowiązani są właściciele lokalu mieszkalnego niezależnie od tego czy w nim mieszkają czy nie. Zobowiązany do ich ponoszenia był także wnioskodawca jako współwłaściciel nieruchomości.

W informacji Miejskiego Zarządu (...) wynika, że w okresie od września 2011 roku do października 2018 roku uczestniczka postępowania wpłaciła z tytułu obowiązkowego funduszu remontowego 7164,19 zł, natomiast z tytułu zaliczki na koszty eksploatacji i mediów 37 294,84 zł. W informacji Zarządu z 15 listopada 2018 roku uściśloną ta informację, podając że opłaty uiszczone przez uczestniczkę w okresie od września 2011 roku do października 2018 roku w postaci należności z tytułu własności lokalu niebędące mediami i niezależne od ilości zamieszkałych osób w postaci z zaliczki na koszty eksploatacji, obowiązkowy fundusz remontowy przeznaczone na pokrycie kosztów części wspólnych wyniosły 15 935,84 zł. Pozostałe opłaty ponoszone przez uczestniczkę są zależne od ilości osób zamieszkałych w lokalu za media dostarczane bezpośrednio do lokalu i nie obciążają wnioskodawcy, która z tego mieszkania w tym okresie nie korzystał. Sąd Rejonowy błędnie przyjął, że opłaty obciążające wnioskodawcę wynoszą 15 935,84zł i 7 164,19zł. Z informacji zarządu wynika natomiast, że kwota 15 935,84 zł zawiera w już sobie opłaty wniesione na fundusz remontowy.

W niniejszym postępowaniu winna zatem zostać rozliczona kwota 15 935,84 zł.

Sąd nie orzekł o dalszych nakładach wobec cofnięcia w toku postępowania odwoławczego wniosku o rozliczenie tych nakładów przez uczestniczkę postępowania.

Sąd odwoławczy pominął wniosek dowodowy pełnomocnika wnioskodawcy o powołanie biegłego ds. księgowości celem wyliczenia faktycznych nakładów na rzecz wspólną i pożytków z rzeczy wspólnej jako zmierzający wyłącznie do przedłużenia niniejszego postępowania i w istocie niezmierzający do rozstrzygnięcia niniejszej sprawie. Pełnomocnik wnioskodawcy podniósł, iż na zasadzie art. 207 k.c. powinny być zaliczone na rzecz wnioskodawcy pożytki z rzeczy wspólnej w postaci średnio wyliczonego czynszu najmu w kwocie po 1000 zł za miesiąc, tymczasem w ogóle nie została wykazana podstawa faktyczna tego żądania. Wnioskodawca nie przedstawił żadnych dowodów na okoliczność, że mieszkanie będące przedmiotem rozliczenia w niniejszym postępowaniu jest wynajmowane na rzecz osób trzecich, że obejmuje to sporny okres i że z tego tytułu uczestniczka postępowania pobrała jakiekolwiek pożytki, które podlegałyby rozliczeniu na podstawie art. 207 k.c. biegły nie może poszukiwać faktów. Ponadto dowód z opinii biegłego w takiej sytuacji nie może być przydatny, bo rozliczeniu powinny podlegać uzyskane konkretne korzyści uzyskane tytułem zawartej umowy najmu. Ocena biegłego jest tutaj zbędna.

Sąd Okręgowy mając powyższe na uwadze ustalił, że wartość majątku wspólnego wyniosła 218 630 zł, a udział wynoszący ½ część tego majątku wynosi 109 315 zł .

Uczestniczka postępowania spłaciła po ustaniu wspólności majątkowej zaciągnięte wspólnie w czasie trwania małżeństwa kredyty w łącznej kwocie 167 680,52 zł. Wnioskodawca powinien spłacić połowę tych wydatków to jest 83 840,26 zł.

Ponadto wnioskodawca winien pokryć połowę nakładów z tytułu opłat stałych za mieszkanie. Opłaty te wyniosły łącznie 15 935,84 zł.

Łączne nakłady, które poniosła uczestniczka z majątku osobistego na majątek wspólny wyniosły 183 783,91 zł, połowę tej wartości powinien pokryć wnioskodawca co stanowi 91 892 zł, wnioskodawca powinien otrzymać od uczestniczki spłatę udziału w majątku wspólnym w kwocie 109 315 zł, to po potrąceniu połowy nakładów należnych uczestniczce w wysokości 91 892 zł daje kwotę 17 423 zł, którą uczestniczka jest zobowiązana zapłacić wnioskodawcy. Sąd oznaczył sześciomiesięczny termin na dokonanie spłaty.

Sąd Okręgowy mając powyższe na uwadze na mocy 386 § 1 k.p.c. w związku z art. 13 § 2 k.p.c. zmienił zaskarżone postanowienie i orzekł jak sentencji.

O kosztach postępowania odwoławczego orzekł mocy art. 520 § 1 k.p.c. uznają, że wnioskodawca i uczestniczka postępowania powinni ponieść koszty związane ze swoim udziałem w sprawie, natomiast koszty opinii biegłego powinni pokryć po połowie. Koszty opinii biegłych wyniosły łącznie 9 274,98 zł, połowa tej kwoty stanowi 4 637,49 zł. Uczestniczka postępowania uiściła zaliczkę na koszt opinii biegłego w kwocie 600 zł, a wnioskodawca w kwocie 100 zł, winni winna zatem uiścić na rzecz Skarbu Państwa tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych uczestniczka kwotę 4 037,49 zł, wnioskodawca 4 537,49 zł.

SSO Magdalena Balion – Hajduk