Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 maja 2022 roku

Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodnicząca – sędzia Katarzyna Garbarczyk

Protokolant – p.o. sekr. sąd. Irina Nizińska

w obecności oskarżyciela publicznego KPP w G. - ---------

po rozpoznaniu w dniu 18 maja 2022 roku sprawy

J. S.

syna S. I J. zd. B.

ur. (...) w R.

obwinionego o to, że:

1) w dniu 11 października 2021 roku około godz. 15:05 miejscowości (...), gmina W. jako właściciel dwóch psów nie zachował zwykłych środków ostrożności przy trzymaniu zwierzęcia, doprowadzając psy do biegania luzem bez nadzoru, w wyniku czego psy zagryzły dwie kury należące do J. M.,

tj. o czyn z art. 77§ 1 kw

2) W dniu 11 października 2021 roku około godz. 15:05 miejscowości (...), gmina W. nie dopełnił obowiązku szczepienia ochronnego psów przeciwko wściekliźnie

tj. o czyn z art. 85 ust 1A Ustawy z dnia 11.03.2004 r o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczania chorób zakaźnych zwierząt.

1.  Obwinionego J. S. uznaje za winnego popełnienia obu zarzucanych mu czynów i za to na podstawie art. 77§1 kw i art. 85 ust 1A Ustawy z dnia 11.03.2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt ( Dz. U. z 2004r. Nr 69 poz. 625 z późn. zm. ) skazuje obwinionego, zaś na podstawie art. 85 ust 1A Ustawy z dnia 11.03.2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt ( Dz. U. z 2004r. Nr 69 poz. 625 z późn. zm. ) w zw. z art. 9§2 kw w zw. z art. 24§1 i 3 kw wymierza obwinionemu łącznie karę grzywny w wysokości 400 (czterysta) złotych.

2.  Zwalnia obwinionego od ponoszenia opłaty i pozostałych kosztów postępowania.

Sygn. akt II W 15/22

UZASADNIENIE

Na podstawie zebranych dowodów Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

J. S. był właścicielem dwóch psów. W dniu 11 października 2021 roku około godz. 15:05 miejscowości (...), gmina W. obwiniony nie zachował zwykłych środków ostrożności przy trzymaniu swoich dwóch psów, doprowadzając do biegania ich luzem bez nadzoru, w wyniku czego psy zagryzły dwie kury należące do J. M.. Nadto w dniu 11 października 2021 roku około godz. 15:05 miejscowości (...), gmina W. nie dopełnił obowiązku szczepienia ochronnego swoich psów przeciwko wściekliźnie.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie częściowo wyjaśnień obwinionego (k. 37v), nadto w oparciu o zeznania J. M. (k. 38, 13-14), D. Ł. (k. 38v, 16-17), G. M. (k. 38v).

Obwiniony nie przyznał się do winy. Twierdził, że w dniu zdarzenia psy już nie były jego, należały bowiem w tym czasie do jego byłej żony. Przyznał, że wcześniej zwierzęta te stanowiły jego własności, zajmował się nimi, pielęgnował je, dbał o ich szczepienia, ale odkąd trafił do zakładu karnego psami zajęła się jego była żona i to ona spuszczała psy z łańcuchów, stąd też w dniu zdarzenia psy biegały luzem z jej winy. Dodał, że po opuszczeniu zakładu karnego opiekował się znów psami w miarę swoich możliwości, dokarmiał je ( wyjaśnienia k. 37v).

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom obwinionego, w jakich nie przyznaje się do winy. Zdaniem Sądu w tym zakresie wyjaśnienia te są niezgodne z prawdą i stanowią jedynie przyjętą przez J. S. linię obrony, służącą do uniknięcia odpowiedzialności. Nadto wyjaśnienia obwinionego są odosobnione w świetle pozostałych zebranych dowodów, ale także wewnętrznie niespójne.

Z zeznań J. M. (k. 38, 13-14) i D. Ł. (k. 38v, 16-17), bezsprzecznie wynika, iż to obwiniony był właściciel obu psów. J. M. w sposób przekonywujący przedstawiła okoliczności, w jakich zaopiekowała się tymi psami, a przede wszystkim wiarygodnie zrelacjonowała, z jakich powodów obwiniony przejął kontrolę nad tymi zwierzętami. Bezsporne jest, albowiem wynika to zarówno z wyjaśnień obwinionego, jak i zeznań świadków, że w dniu zdarzenia w miejscowości (...), gmina W. psy nie były zabezpieczone zwykłymi środkami ostrożności i biegały luzem bez nadzoru, co skutkowała tym, ze zagryzły dwie kury stanowiące własność J. M., nadto nie miały aktualnych szczepień przeciwko wściekliźnie.

W ocenie Sądu nie ma podstaw, by podważać złożone przez w/w świadków zeznania co do tego, że to obwiniony jako właściciel psów nie dopełnił ciążących w tym zakresie na nim obowiązków. Zeznania te są spójne, logiczne, a przede wszystkim korespondują z zeznaniami funkcjonariusza policji G. M. (k. 38v), który nie miał powodów, by zeznawać na temat okoliczności, które w rzeczywistości nie miały miejsca, w konsekwencji niesłusznie obciążając J. S.. W/w funkcjonariusz policji nie tylko potwierdził wersję przywołanych świadków, ale przede wszystkim podał, iż J. S. w dniu zdarzenia nie tylko nie kwestionował tego, że jest właścicielem tych psów, to wprost przyznał, że stanowią one jego własność, że "jak policja kupi mu obroże i sznur to on te psy zabezpieczy", a nie robi tego, ani nie szczepi psów, gdyż nie ma na to pieniędzy.

Mając na uwadze analizę zeznań przywołanych świadków oraz wewnętrzne sprzeczności w wyjaśnieniach obwinionego, w których to wprawdzie zaprzeczał, że psy stanowią jego własność, to jednak dodawał, że opiekuje się tymi psami, dba o nie w miarę swoich możliwości, psy mieszkają pod jego przyczepą i samochodem - ustalony przez Sąd stan faktyczny jest jasny i oczywisty.

W świetle zebranych dowodów, Sąd uznał J. S. za winnego popełnienia obu zarzuconych mu wykroczeń. Obwiniony, jako właściciel psów musiał mieć świadomość tego, jakie ciążą na nim w tym zakresie obowiązki. Dopuszczając do tego, by jego psy nie były zabezpieczone zwykłymi środkami ostrożności i biegały luzem bez nadzoru, nadto dopuszczając, by psy nie miały aktualnych szczepień przeciwko wściekliźnie, swoim zachowaniem wyczerpał znamiona art. 77§1 kw i art. 85 ust 1A Ustawy z dnia 11.03.2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt ( Dz. U. z 2004r. Nr 69 poz. 625 z późn. zm.).

Uznając obwinionego J. S. za winnego popełnienia obu zarzucanych mu czynów, Sąd na podstawie art. 77§1 kw i art. 85 ust 1A Ustawy z dnia 11.03.2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt ( Dz. U. z 2004r. Nr 69 poz. 625 z późn. zm. ) skazał obwinionego, zaś na podstawie art. 85 ust 1A Ustawy z dnia 11.03.2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt ( Dz. U. z 2004r. Nr 69 poz. 625 z późn. zm. ) w zw. z art. 9§2 kw w zw. z art. 24§1 i 3 kw wymierzył obwinionemu łącznie karę grzywny w wysokości 400 (czterysta) złotych.

Przy wymiarze kary Sąd miał na uwadze stopień społecznej szkodliwości czynów- biegające luzem psy obwinionego stanowiły realne zagrożenie dla innych zwierząt, co wynika wprost z zeznań J. M. i D. Ł., a zważywszy, że nie były szczepione - zagrażały także zdrowiu i życiu ludzi. Obwiniony swoim zachowaniem dał dowód tego, iż jest osobą nieodpowiedzialną, ignorującą nie tylko przepisy prawa, ale i zasady współżycia społecznego. Przy wymiarze grzywny uwzględniono nadto sytuację majątkową i osobistą obwinionego, która legła także u podstaw zwolnienia obwinionego od ponoszenia opłaty i pozostałych kosztów postępowania - art. 121§1 kpw w zw. z art. 624§1 kpk.