Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 marca 2022 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Sławomir Matusiak

Protokolant: st. sekr. sąd. Beata Krysiak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 marca 2022 roku w Sieradzu

odwołania B. J.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł.

z dnia 08.12.2021 r. Nr (...)

w sprawie B. J.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł.

o dodatkowe świadczenie roczne

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje B. J. prawo do dodatkowego rocznego świadczenia pieniężnego.

Sygn.akt IV U 20/22

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 8 grudnia 2021 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II oddział w Ł. odmówił B. J. prawa do przyznania dodatkowego rocznego świadczenia. Powołując się na przepis art. 3 ustawy z dnia 21 stycznia 2021 r. o kolejnym w roku 2021r. dodatkowym rocznym świadczeniu pieniężnym dla emerytów i rencistów organ wskazał, że dodatkowe roczne świadczenie przysługuje osobom, które na dzień 31 października 2021 r. miały prawo do świadczenia a zatem dodatkowe roczne świadczenie nie przysługuje osobom, których prawo do świadczenia ustało z dnem 31 października 2021r. Organ odmówił prawa do przyznania dodatkowego rocznego świadczenia pieniężnego, ponieważ z dniem 31 października 2021r. ustało prawo B. J. do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Odwołanie od decyzji organu rentowego złożyła B. J. .

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie z argumentacją jak w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Decyzją z dnia 18 sierpnia 2020 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. przyznał B. J. prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres do 31 lipca 2021 r. W dniu 1 lipca 2021 r. B. J. złożyła w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. wniosek o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Decyzją z dnia 25.11.2021 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł., powołując się na orzeczenie komisji lekarskiej ZUS z dnia 18.11.2021r. odmówił B. J. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy od 01.11.2021 r. Na podstawie art. 15 zc ust.1 i 3 z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U.2021.2095 t.j.), prawo B. J. do renty z tytułu niezdolności do pracy zostało wydłużone do dnia 31 października 2021 r. W dniu 2 grudnia 2021r. B. J. złożyła w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. wniosek o wypłatę dodatkowego świadczenia rocznego podnosząc, że prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy miała do 31 października 2021 r. a mimo to nie wypłacono jej należnego świadczenia. Zaskarżoną decyzja z 8 grudnia 2021 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. odmówił B. J. prawa do przyznania dodatkowego rocznego świadczenia.

(wnioski, decyzje w aktach ZUS).

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Odwołanie B. J. jest uzasadnione. Art. 2 ust. 6 ustawy z dnia 21 stycznia 2021 r. o kolejnym w 2021 r. dodatkowym rocznym świadczeniu pieniężnym dla emerytów i rencistów ( Dz.U.2021.432 – dalej „ustawa”) stanowi, że dodatkowe świadczenie przysługuje osobom, które w dniu 31 października 2021 r. mają prawo do emerytur i rent, o których mowa w art. 3 pkt 1-3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 291 i 353). W niniejszej sprawie jest poza sporem, że B. J. w dniu 31 października 2021r. była uprawniona do renty z tytułu niezdolności do pracy. Prawo do tego świadczenia ustało od 1 listopada 2021 r. a tym samym wnioskodawczyni spełniła warunek opisany w treści art. 2 pkt 6 ustawy. W art. 3 ust. 2 ustawa stanowi, że dodatkowe roczne świadczenie pieniężne nie przysługuje osobom, którym prawo do świadczeń określonych w art.2 zostało zawieszone na dzień 31 października 2021r. W przypadku wnioskodawczyni świadczenie to nie było w tym dniu zawieszone. W świetle zasad regulujących nabycie kolejnego w 2021 r. prawa do dodatkowego rocznego świadczenia pieniężnego w 2021 r. brak jest podstaw do uzależniania tego świadczenia od dalszego wypłacania świadczenia głównego (por. wyrok SA w Lublinie z dnia 31 marca 2021 r. III AUa 11/21 LEX nr 3165845) . W treści art. 6 ust. 1 ustawy wskazano, że dodatkowe roczne świadczenie pieniężne wypłaca się z urzędu osobie uprawnionej wraz ze świadczeniem głównym (w niniejszej sprawie z rentą z tytułu niezdolności do pracy). Przepis ten nie dotyczy jednak określenia warunków uprawnienia do dodatkowego rocznego świadczenia pieniężnego, a jedynie sposobu jego wypłaty. Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy, w oparciu o powołane przepisy, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., orzekł jak w wyroku.