Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 25 marca 2020 r. P. N. wniósł przeciwko spółce (...) w M. (Niemcy) o zapłatę kwoty 39 774,94 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od kwot:

- 39 600 zł od dnia 8 października 2019 r. do dnia zapłaty;

- 174,94 zł od dnia 25 marca 2020 r. do dnia zapłaty

oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

Powód dochodzi zapłaty za wykonany na rzecz pozwanej przewóz o rekompensatę z tytułu kosztów odzyskiwania należności w transakcjach handlowych.

Nakazem zapłaty z dnia 23 kwietnia 2020 r. Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

Pozwana wniosła sprzeciw od ww. nakazu zapłaty, zaskarżając nakaz w całości, wnosząc o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. Pozwana podniosła zarzut niewłaściwości miejscowej Sądu, a także wniosła o zawieszenie postępowania do czasu zakończenia postępowania prowadzonego przez Prokuraturę Rejonową W. we W., tj. do czasu ustalenia osoby odpowiedzialnej za szkodę na rzecz stron postępowania.

Pismem z dnia 30 października 2020 r. powód wniósł o udzielenie zabezpieczenia roszczenia poprzez zajęcie wierzytelności z rachunku bankowego pozwanej do kwoty 39 774,94 zł.

Postanowieniem z dnia 18 listopada 2020 r. Sąd oddalił wniosek o przekazanie sprawy oraz o zawieszenie postępowania.

Postanowieniem z dnia 1 grudnia 2020 r. Sąd udzielił powodowi zabezpieczenia zgodnie z wnioskiem.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 11 września 2019 r. pozwana G. B. oHG w M. (Niemcy) zleciła powodowi P. N. wykonanie usługi przewozu na trasie S.-Ł. elementów konstrukcyjnych młyna diabelskiego. Z ramienia pozwanej negocjacje warunków zlecenia transportowego odbywały się z jej pełnomocnikiem na terenie Polski B. G.. Przed uzgodnieniem warunków zlecenia za pośrednictwem wiadomości e-mail otrzymała ona komplet dokumentów od powoda, m. in. w tym numer rachunku bankowego powoda w (...) w C. przeznaczonego do płatności w walucie euro.

Ostatecznie strony ustaliły, że płatność za wykonany przewóz ma odbyć się w polskich złotych, na postawie wystawionej faktury VAT. Załadunek nastąpić miał w dniu 13 września 2019 r. o godz. 8:00, zaś cały transport odbyć się miał w terminie od 13 do 20 września 2019 r., strony uzgodniły transport minimum 2 naczep dziennie. Strony ustaliły cenę 3300 zł netto za transport jednej naczepy.

Bezsporne, a nadto dowód:

- korespondencja e-mail k. 15-16, 57-58;

- zeznania świadka B. G. k. 150-154;

- zeznania powoda P. N. k. 403v.-404v.;

Powód wykonał przewóz zgodnie ze zleceniem, przy użyciu 12 naczep. Wobec czego dnia 18 września 2019 r. powód wystawił na rzecz pozwanej fakturę VAT nr (...) na łączną kwotę 39 600 zł brutto, tytułem usługi transportowej- transportu naczep na trasie S.-Ł. z terminem płatności upływającym dnia 7 października 2019 r. Powód wystawił na pozwaną fakturę VAT, korzystając z programu do wystawiania faktur VAT na platformie internetowej inFakt.pl. (...) ustalenia płatności w walucie polskiej powód, wystawiając fakturę wybrał w programie swój numer rachunku bankowego w (...) w C. przeznaczonego do płatności w złotówkach, tj. (...). Po wstawieniu wybranego rachunku do treści faktury VAT została ona przesłana pozwanej wiadomością e-mail z tego samego dnia za pośrednictwem ww. platformy. Po jej wysłaniu powód wydrukował wystawioną przez siebie fakturę, gdzie był wskazany ww. nr rachunku bankowego powoda. B. G. odczytała maila informującego o przesłanej ww. fakturze od powoda, w treści którego widniały pola „wyświetl fakturę” oraz informującego o fakturze w formacie (...) będącym w załączniku do wiadomości. Następnie, nie wchodząc na pole „wyświetl fakturę”, odczytała załącznik do maila z fakturą i wydrukowała załączoną do maila fakturę w formacie (...), na której widniał numer rachunku przeznaczony do zapłaty w banku (...).P. o numerze (...).

B. G. w rozmowie telefonicznej z powodem potwierdziła otrzymanie faktury VAT drogą mailową na wskazany przez nią swój adres e-mail i obiecała szybką zapłatę. Powód zaproponował wysłanie pozwanej faktury w formie papierowej przez operatora pocztowego. B. G. zrezygnowała z doręczenia wydrukowanej faktury pocztą, wskazując, że taka forma jest dla pozwanej wystarczająca. B. G. skontaktowała się z prezesem pozwanej, który wyraził zgodę na zapłatę faktury przelewem z rachunku bankowego pozwanej w (...).P. Pozwana akceptowała to, że faktura nie jest opatrzona oryginalnym, własnoręcznym podpisem powoda.

Dowód:

- maile k. 15-16, 17-18, 57-59;

- faktura VAT k. 18;

- wydruk faktury VAT k. 22, 60;

- potwierdzenie otwarcia rachunku bankowego k. 108;

- wiadomość e-mail z dnia 18 września 2019 r. k. 18, 59;

- zeznania świadka S. B. k. 253, 352-358;

- zeznania świadka B. G. k. 150-154;

- zeznania P. N. k. 403v.-404v.

Również dnia 18 września 2019 r. B. G., dysponując pełnomocnictwem do konta złotówkowego pozwanej w banku (...).P., zleciła przelew kwoty 39.600 zł wynikającej z faktury VAT. W tym celu zalogowała się ona na koncie internetowym pozwanej w banku (...).P. przy użyciu swojego loginu i hasła, wpisała w miejsce odbiorcy dane powoda i zleciła dyspozycję przelewu na numer rachunku widniejący we wcześniej pobranej i wydrukowanej fakturze, tj. (...), przepisując ten numer rachunku odręcznie. Kolejno zaakceptowała transakcję przy użyciu kodu z posiadanej karty kodów ze zdrapką. Po wylogowaniu się z bankowości elektronicznej B. G. otrzymała telefon od przedstawiciela banku (...).P. w celu autoryzacji tego przelewu. B. G. potwierdziła ww. transakcję na rzecz powoda, wskazując w rozmowie telefonicznej z konsultantem banku dane odbiorcy oraz numer rachunku widniejący na wydrukowanej przez siebie fakturze.

Następnie bank przelał środki na ww. numer rachunku bankowego, założonego w banku (...).P., który jak się później okazało, nie należał do powoda, a do obywatelki Ukrainy A. B. (1).

20 września 2019 r. powód zadzwonił do B. G., że nie odnotował zapłaty od pozwanej na swoim koncie. Wówczas B. G. przesłała powodowi mailem potwierdzenie dokonanego przelewu z banku z 18 września 2019 r. Po stwierdzeniu, że zapłata nastąpiła na rachunek nienależący do powoda B. G. weryfikując powyższe, ponownie weszła na maila z 18 września 2019 r. z przesłaną fakturą od powoda. Po wejściu w pole „wyświetl fakturę” pojawiła się faktura od powoda, w której wskazany był jego prawidłowy numer rachunku bankowego o numerze (...) w (...) w C..

B. G. w tym samym dniu zgłosiła telefoniczną reklamację do banku (...).P., jednak na zablokowanie przelewu było już za późno. Próbowała również złożyć ustne zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa.

Dowód:

- potwierdzenie przelewu k. 23, 61;

- pismo z dnia 19 listopada 2019 r. k. 86;

- zeznania świadka B. G. k. 150-154;

- zeznania powoda P. N. k. 403v.-404v.;

B. G. zwróciła się do informatyka serwisującego jej komputer o kontrolę komputera pod kątem złośliwego oprogramowania oraz zabezpieczeń. Dnia 23 września 2019 r. Ł. G. przeprowadził skanowanie komputera, które nie wykazało nieprawidłowości w systemach zabezpieczeń systemu i sieci.

Dowód:

- protokół z dnia 23 września 2019 r. k. 148-149;

- zeznania świadka B. G. k. 150-154;

Dnia 24 września 2019 r. pozwana pisemnie zgłosiła na Policji popełnienie oszustwa, w postaci podpięcia fałszywej faktury do korespondencji mailowej i wykonania przelewu na niewłaściwe konto. W toku prowadzonego postępowania przygotowawczego ujawniono jeszcze kilku pokrzywdzonych. Pozwana uzyskała częściowy zwrot zabezpieczonych w toku postępowania przez prokuraturę środków w kwocie 70 zł. Postępowanie przygotowawcze zostało zawieszone.

Dowód:

- zawiadomienie z dnia 24 września 2019 r. k. 20-21, 75-76;

- zeznania świadka B. G. k. 150-154;

Strony prowadziły korespondencję mailową celem wyjaśnienia, gdzie nastąpiła podmiana prawidłowej faktury VAT. Wiadomością e-mail z dnia 7 października 2019 r. powód zwrócił się do pozwanej o nadesłanie dokumentów dotyczących zgłoszenia na policję i otrzymanych z banku w wyniku reklamacji. W odpowiedzi pozwana przesłała powodowi skany zawnioskowanych dokumentów, oraz wniosła o udzielenie informacji z jakiego programu antywirusowego korzystał powód oraz z jakiego programu do fakturowania. Nadto pozwana wniosła o podanie danych firmy fakturującej, celem wyjaśnienia gdzie nastąpiła podmiana prawidłowej faktury VAT.

Postępowanie wyjaśniające w sprawie zmiany rachunku w treści faktury VAT prowadziła również spółka (...), która stwierdziła, że wystawiona przez powoda faktura miała prawidłowy numer rachunku powoda. Po analizie pliku w metadanych spółka (...) zauważyła ślady zmiany treści w postaci nazwy banku i numeru rachunku, z czego można było wnioskować, że zamiana nastąpiła „gdzieś po drodze”.

Dowód:

- korespondencja e-mail z dnia 7 października 2019 r. k. 19, 62-66;

- korespondencja e-mail z dnia 11 października 2019 r. k. 67-74;

- oświadczenie k. 30.

- zeznania świadka S. B. k. 253, 352-358;

zeznania powoda P. N. k. 403v.-404v.

Pismem z dnia 28 października 2019 r. powód wezwał pozwaną do zapłaty kwoty 39 600 zł tytułem należności wynikającej z faktury VAT oraz 174,94 zł tytułem rekompensaty za koszty odzyskiwania należności, wraz z dalszymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 8 października 2019 r. do dnia zapłaty, w terminie 3 dni.

Dowód:

- pismo z dnia 28 października 2019 r. k. 24-26, 77-79.

Pismem z dnia 4 listopada 2019 r. pozwana odmówiła spełnienia roszczenia, wskazując, iż nie ponosi odpowiedzialności za stan bezpieczeństwa systemów informatycznych powoda, zaś pozwana dokonała płatności z zachowaniem należytej staranności i w dobrej wierze. Do czasu wyjaśnienia sytuacji pozwana wstrzyma się z jakimikolwiek płatnościami. Pozwana podkreśliła również, iż wezwanie do zapłaty nie zawiera rachunku, na który miałaby zostać dokonana ewentualna płatność.

Dowód:

- pismo z dnia 4 listopada 2019 r. k. 27, 81;

Spółka (...) w związku ze zgłoszeniem powoda przeprowadziła testy w obecności notariusza, z czego sporządzono protokół, które stwierdziły, że faktury wysłane z aplikacji do wystawiania faktur online zawierają prawidłowe numery rachunków.

Pismem z dnia 18 listopada 2019r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. oświadczyła, iż ponad wszelką wątpliwość faktury wysłane z aplikacji zawierają prawidłowe numery rachunków bankowych, nadto stosowane testy zostały przeprowadzone w obecności notariusza, który sporządził protokół. Spółka podkreśliła, iż zmiana rachunku wskazanego w fakturze VAT musiała nastąpić poza aplikacją, wobec czego spółka nie ponosi odpowiedzialności.

Dowód:

- pismo z dnia 18 listopada 2019 r. k. 30, 84;

- zeznania świadka S. B. k. 253, 352-358;

Pismem z dnia 19 listopada 2019 r. bank (...).P. odmówił uwzględnienia reklamacji pozwanej ws. przelewu z użyciem nieprawidłowego unikatowego identyfikatora oraz brakiem zwrotu środków w ustawowym terminie. Jednocześnie udostępnił pozwanej dane właściciela podmienionego rachunku, tj. A. B. (1) zam. w K. (Ukraina), kończąc postępowanie reklamacyjne wobec braku możliwości podjęcia innych czynności.

Dowód:

- pismo z dnia 19 listopada 2019 r. k. 86;

- zeznania świadka B. G. k. 150-154;

Pismem z dnia 2 grudnia 2019 r. powód ponownie wezwał pozwaną do zapłaty w terminie 7 dni kwot 39 600 zł tytułem faktury VAT oraz 174,94 zł tytułem rekompensaty za koszty odzyskiwania należności wraz z odsetkami za opóźnieni w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 8 października 2019 r. do dnia zapłaty.

Dowód:

- pismo z dnia 2 grudnia 2019 r. k. 28-29, 82-83;

Pismem z dnia 5 grudnia 2019 r. pozwana odmówiła spełnienie roszczenia, podtrzymując wyrażone dotychczas stanowisko.

Dowód:

- pismo z dnia 5 grudnia 2019 r. k. 31, 85;

Pismem z dnia 24 stycznia 2020 r. pozwana wezwała A. B. (1) do zwrotu otrzymanej nienależnie kwoty 39 600 zł w terminie 7 dni.

Dowód:

- pismo z dnia 24 stycznia 2020 r. k. 87-88;

W odpowiedzi na wezwanie A. B. (1) załączyła zawiadomienie z dnia 25 lutego 2020 r. do Komisariatu Policji w G. o wykorzystaniu jej rachunku bankowego do niekorzystnego rozporządzania mieniem, wskazując, że nie użytkowała konta, pozostając zatrudnioną w Polsce.

Dowód:

- zawiadomienia z dnia 25 lutego 2020 r. k. 89;

- dowód nadania k. 90;

Pismem z dnia 3 marca 2020 r. powódka zwróciła się do A. B. (1) o nadesłanie wyciągu z rachunku bankowego za miesiące wrzesień-październik 2019 r.

Dowód:

- pismo z dnia 3 marca 2020 r. k. 91-93.

Pozwana nie otrzymała zwrotu środków od ww. posiadaczki rachunku.

Bezsporne.

Zgodnie z zapisem w logach w fakturze wystawionej przez powoda w systemie inFakt podany był właściwy numer konta powoda. Brak było możliwości wysłania innego załącznika niż wygenerowany automatycznie z systemu. Nie zidentyfikowano błędów w działaniu systemu inFakt lub włamania na konto wystawcy faktury. Świadczy o tym analiza logów systemu inFakt, nie wykazująca, żeby została wysłana z systemu faktura z niewłaściwym numerem konta, a przede wszystkim fakt, że faktura z niewłaściwym numerem konta nosi ślady modyfikacji graficznej numeru konta. Zmiany numeru konta na fakturze z niewłaściwym numerem konta dokonano poprzez wklejenie nowego obrazu numeru konta na wygenerowaną wcześniej fakturę w formacie (...).

Odbiorca faktury z analizowanego przypadku korzystał z systemu mailowego w oparciu o darmowe domeny należące do powszechnie znanych portali internetowych. Darmowe domeny są wykorzystywane do generowania darmowych kont mailowych, z których informacje są wykorzystywane do komercyjnych celów reklamowych. W takim przypadku, jeżeli nawet posiada się konto komercyjne, ale w darmowej domenie, istnieje niebezpieczeństwo przekierowań poczty przez serwery pośredniczące, należące do firm zajmujących się pozycjonowaniem reklamowym lub analitycznym. W przypadku badanego zdarzenia informatycznego niezależnie od systemów komputerowych nadawcy i odbiorcy wiadomość pocztowa została przechwycona na poziomie transmisji pomiędzy serwerami pocztowymi, następnie zmodyfikowana poprzez graficzną edycję numeru konta w załączonej fakturze w formacie pdf i przesłana do skrzynki odbiorcy w zmienionej postaci.

Dowód:

- opinia biegłego sądowego A. S. k. 362-367;

Stan faktyczny w bezsporny zakresie sąd ustalił w oparciu o przywołane dowody z dokumentów, co do których strony częściowo wyciągały odmienne wnioski. Jako szczere i prawdziwe sąd ocenił zeznania przesłuchanych w sprawie świadków i powoda, czym innym jest natomiast ocena prawna faktów, o których przesłuchane osoby zeznały. Sąd pominął wniosek z zeznań zawnioskowanego świadka A. B., albowiem pozwana w zakreślonym terminie nie wskazała adresu, pod którym można skutecznie doręczyć wezwanie świadkowi. Sąd bazował również na opinii biegłego sądowego z zakresu informatyki, który odniósł się jedynie do zagadnień z zakresu funkcjonowania systemu komputerowego pozwanej i powoda. Biegły, jak przyznał, miał ograniczony materiał do badania i opierał się na dowodach zawartych w aktach sprawy. Przedstawiona przez biegłego analiza badanego zdarzenia informatycznego z powodu ograniczonego materiału do badań, miała jedynie charakter przybliżenia sądowi technicznych możliwości przebiegu danego zdarzenia. Mimo to stanowiła ona wartościowy materiał dowodowy, a strony nie zgłaszały do niej zarzutów.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało w całości na uwzględnienie.

Powód dochodził zapłaty z tytułu świadczonych na rzecz pozwanej przewozów krajowych i w związku z tym do ich oceny zastosowanie mają w pierwszej kolejności, oprócz samej treści umowy, przepisy ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. Prawo przewozowe (Dz. U. z 2017 r., poz. 1983 tekst jednolity). W umowie przewozu jej strony przyjmują na siebie następujące zobowiązania: przewoźnik zobowiązuje się w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do przewiezienia osób lub rzeczy, zaś nadawca zobowiązuje się do zapłaty wynagrodzenia (art. 774 k.c.). Bezsporne w sprawie było zawarcie przez strony umowy przewozu i jej wykonanie przez powoda, a także wysokość umówionego wynagrodzenia i termin płatności dochodzonej pozwem należności

Pozwana wniosła o oddalenie powództwa, podnosząc zarzut spełnienia roszczenia na rachunek wskazany w fakturze VAT, który – co bezsporne - okazał się być rachunkiem osoby trzeciej. Sprzeciwiając się roszczeniu powoda pozwana podniosła, iż nie wyraziła zgody na doręczenie faktury VAT drogą elektroniczną, co nie znalazło potwierdzenia w świetle ustalonego stanu faktycznego. Pozwana nadto podniosła, iż nie ponosi odpowiedzialności za działania ewentualnych osób trzecich. Zarzuciła, że z informacji uzyskanych od spółki (...) obsługującej portal, którym posługiwał się powód, wynikało, iż do zmiany treści faktury VAT mogło dojść „po drodze”.

W związku z ww. zarzutem pozwanej niweczącym zasadność powództwa, to na pozwanej spoczywał ciężar dowodu (art. 6 k.c.) wykazania spełnienia świadczenia na rzecz powoda. Okazał się on niezasadny w świetle ustalonego stanu faktycznego, zgodnie z którym zapłata umówionego wynagrodzenia nastąpiła nie na rachunek powoda założony w (...) w C., a na zupełnie inny rachunek w Banku (...).P. należący do obywatelki Ukrainy. Posikując się opinią biegłego z zakresu informatyki, który bazował m.in. na zapisach w logach, nie potwierdził się zarzut pozwanej o błędach w systemie inFakt, albowiem ustalono, że w fakturze wystawionej przez powoda podany był właściwy numer konta powoda i brak było możliwości wysłania innego załącznika niż wygenerowany automatycznie z systemu. Nie zidentyfikowano także włamania na konto powoda, o czym świadczy m.in. analiza logów systemu inFakt, nie wykazująca, żeby została wysłana z systemu faktura z niewłaściwym numerem konta, a przede wszystkim fakt, że faktura z niewłaściwym numerem konta nosi ślady modyfikacji graficznej numeru konta - poprzez wklejenie nowego obrazu numeru konta na wygenerowaną wcześniej fakturę w formacie (...). Jak podkreślił biegły odbiorca faktury – pełnomocnik pozwanej - korzystał ze skrzynki mailowej w oparciu o darmowe domeny. W takim przypadku istnieje niebezpieczeństwo przekierowań poczty przez serwery pośredniczące, należące do podmiotów zajmujących się pozycjonowaniem reklamowym lub analitycznym. Można zatem postawić hipotezę, że wiadomość pocztowa została przechwycona na poziomie transmisji pomiędzy serwerami pocztowymi, następnie zmodyfikowana poprzez graficzną edycję numeru konta w załączonej fakturze w formacie pdf i przesłana do skrzynki odbiorcy w zmienionej postaci. Braki materiału dowodowego obciążają w tym zakresie pozwaną, a nie powoda, albowiem to pozwana twierdzi, że spełniła świadczenie i wywodzi korzystne skutki prawne ze zgłoszonego zarzutu spełnienia świadczenia (art. 6 k.c.). Pozwana mimo kilkukrotnego przedłużania terminu, nie złożyła również zawnioskowanych przez siebie dokumentów z akt postępowania przygotowawczego (choć posiada status pokrzywdzonego) czy dokumentacji bankowej z (...), mimo że jest dysponentem rachunku. Stąd wnioski pozwanej w tym przedmiocie zostały pominięte.

Co istotne, ustalono, że pełnomocnik pozwanej po zleceniu dyspozycji przelewu, jak się później okazało - na niewłaściwy rachunek, autoryzowała go w rozmowie telefonicznej z przedstawicielem banku, wskazując jednak dane właściwego odbiorcy, jakim był powód. Mimo to bank przelał środki na rachunek innego odbiorcy, niż wskazany w dyspozycji przelewu internetowego oraz w rozmowie telefonicznej mającej na celu jego autoryzację. Ostatecznie bank nie zwrócił środków pozwanej, a pozwana odzyskała jedynie zabezpieczoną przez prokuraturę kwotę 70 zł. W takiej sytuacji to pozwana ma swoją wierzytelność o zwrot nienależnie przelanych środków: do banku, tudzież do posiadacza rachunku, na który wpłynęły środki przeznaczone dla powoda bądź sprawców oszustwa internetowego/ kradzieży tych środków. Okoliczność ta nie wpływa jednak na wymagalność i zasadność roszczeń powoda, który nadal nie otrzymał zapłaty od pozwanej.

Stąd powództwo w całości uwzględniono, o czym orzeczono jak w pkt 1 sentencji.

Podstawę prawną zasądzonej rekompensaty tytułem kosztów odzyskiwania należności obok należności głównej jest art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (Dz.U. z 2016 r., poz. 684 tekst jednolity ze zm.), w brzmieniu obowiązującym w dacie wymagalności faktury. O odsetkach ustawowych za opóźnienie w transakcjach handlowych, zasądzonych w pkt I wyroku, orzeczono na podstawie art. 7 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym z wyłączeniem transakcji, w których dłużnikiem jest podmiot publiczny - wierzycielowi, bez wezwania, przysługują odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych, chyba że strony uzgodniły wyższe odsetki, za okres od dnia wymagalności świadczenia pieniężnego do dnia zapłaty, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

1) wierzyciel spełnił swoje świadczenie;

2) wierzyciel nie otrzymał zapłaty w terminie określonym w umowie,

co miało miejsce w niniejszej sprawie.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu (pkt II) znajduje postawę prawną w treści art. 98 § 1 k.p.c. Pozwana ostatecznie przegrała sprawę i zgodnie z wyrażoną w ww. przepisie zasadą odpowiedzialności za wynik procesu zobowiązana jest do zwrotu na rzecz powoda wszystkich poniesionych przez niego kosztów procesu, na które złożyły się: opłata od pozwu w kwocie 1980 zł, od wniosku o zabezpieczenie roszczenia 100 złotych , od pełnomocnictwa 17 złotych oraz wynagrodzenie pełnomocnika w stawce minimalnej adekwatnie do wartości przedmiotu sporu przed sądem pierwszej instancji w kwocie 3.600 zł zgodnie z § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, Dz.U. z 2015 poz. 1800 ze zm.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

4.  (...)