Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Ubezpieczony D. U., wniósł odwołanie od orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) z siedzibą w G. z dnia 15.11.2018r., nr (...). (...).1. (...).2018. Orzeczeniem tym utrzymano w mocy zaskarżone orzeczenie (...) Zespołu (...) o Niepełnosprawności w S., na mocy którego odmówiono wydania orzeczenia o stopniu niepełnosprawności.

D. U. uzasadniając powyższe wskazał, że jest całkowicie niezdolny do samodzielnej egzystencji.

Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) w G. w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie.

Podniósł, że orzeczenie zostało wydane po przeprowadzeniu szczegółowego postępowania orzeczniczego, zaś przy orzekaniu uwzględniono ocenę stanu zdrowia wystawioną przez lekarza – przewodniczącego składu orzekającego oraz ocenę pracownika socjalnego oraz dokumentację medyczną. Ustalono, iż rozpoznane schorzenie tj. stan po udarze mózgu, (...), choroba zwyrodnieniowa stawów, cukrzyca typu II - kwalifikują D. U. do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności.

Organ wskazał, że ustalono, iż D. U. nie jest całkowicie zależny od otoczenia, tzn. nie wymaga pielęgnacji w zakresie higieny osobistej i karmienia lub w wykonywaniu czynności samoobsługowych, prowadzeniu gospodarstwa domowego oraz ułatwiania kontaktów ze środowiskiem. Podał, że jest on osobą o naruszonej sprawności organizmu, wymagającą jedynie częściowej pomocy innej osoby w celu pełnienia ról społecznych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

D. U. ma 67 lat.

Bezsporne.

Na mocy orzeczenia z dnia 26.02.2015r. (...) do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w S. ustalono wobec D. U. umiarkowany stopień niepełnosprawności, na stałe.

Wskazano na: wskazania pracy w warunkach chronionych; konieczność zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze; korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji – korzystanie z usług socjalnych, opiekuńczych, terapeutycznych i rehabilitacyjnych świadczonych przez sieć instytucji pomocy społecznej;

Dowód: orzeczenie o stopniu niepełnosprawności z dnia 26.02.2015r. – k. 11 akt sprawy.

Na mocy orzeczenia (...) ds. Orzekania o Niepełnosprawności z siedzibą w S. z dnia 07.08.2018r., znak (...).402- (...) odmówiono D. U. wydania orzeczenia o stopniu niepełnosprawności.

Wskazano, że D. U. został zakwalifikowany do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności na stałe – na mocy orzeczenia (...) do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w S. z dnia 26.02.2015r. Podano, że schorzenia występujące u D. U. nie powodują konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji.

Dowód: akta organu rentowego – orzeczenie z dnia 07.08.2018r o odmowie wydania orzeczenia o stopniu niepełnosprawności.

Na mocy orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) z siedzibą w G. z dnia 15.11.2018r., znak: (...). (...).1. (...).2018, utrzymano w mocy ww. orzeczenie (...) do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w S..

Dowód: akta organu rentowego - orzeczenie Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) z siedzibą w G. z dnia 15.11.2018r., znak: (...). (...).1. (...).2018.

Na podstawie danych z akt sprawy, wywiadu i przeprowadzonego badania przedmiotowego nie stwierdzono u D. U. objawów neurologicznych innych niż wynikające z powikłań ogólnoustrojowych stanu internistycznego oraz wieku.

D. U. wymaga oceny biegłego z zakresu chorób wewnętrznych i udzielania przez niego odpowiedzi odnośnie oceny stopnia niepełnosprawności. Z przyczyn ogólnych wynikają objawy utrudniające poruszanie i lokomocję.

Dowód: pisemna opinia biegłego sądowego z zakresu neurologii z dnia 29.02.2019r. – k. 16-18.

U D. U. rozpoznano:

1.  (...) postać ciężka (przewlekła obturacyjna choroba płuc – (...) 39% - listopad 2018r.; 42% - maj 2019);

2.  Rozedma płuc;

3.  Przewlekła niewydolność krążenia prawokomorowa;

4.  Guz płuca lewego. Płyn w jamie opłucnowej lewej;

5.  Stan po udarze mózgu w październiku 2017r. (niedowład kończyn lewych); W. naczyniopochodne uszkodzenie (...);

6.  Otyłość;

7.  Cukrzyca t. 2 (leki doustne);

8.  Osteoporoza;

9.  Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa. Choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa;

10.  Nadciśnienie tętnicze;

11.  Miażdżyca;

12.  G. rumieniowa. Zakażenie H. pylori – w wywiadzie (2018r.);

13.  Encefalopatia pierwotna z lekkim upośledzeniem umysłowym.

Znaczny stopień niepełnosprawności.

D. U. głównie z uwagi na schorzenia pulmunologiczne (postać ciężka (...)) oraz internistyczne (niewydolność krążenia) wymaga stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji.

Schorzenia współistniejące dotyczące układu nerwowego, układu kostnego i inne modyfikują w sposób niekorzystny przebieg chorób podstawowych, ograniczają mechanizmy kompensacyjne organizmu lub nasilają przebieg schorzenia podstawowego. Od marca 2019r. nastąpiło pogorszenie stanu zdrowia, wystąpiły objawy niewydolności serca. W kwietniu 2019r. ujawniono guzek płuca lewego.

D. U. jest osobą niepełnosprawną o znacznie obniżonej możliwości samodzielnego poruszania stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym.

Dowód: pisemna opinia z dnia 13.08.2019r. sporządzona przez biegłego sądowego z zakresu chorób wewnętrznych i endokrynologii – k. 30-30v.

U D. U. rozpoznano:

1.  Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa;

2.  Choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa;

3.  Osteoporoza;

4.  Encefalopatia z lekkim upośledzeniem umysłowym;

5.  Stan po udarze mózgu w 2017r.;

6.  Cukrzyca;

7.  Nadciśnienie tętnicze;

8.  Miażdżyca;

9.  (...).

Umiarkowany stopień niepełnosprawności na stałe.

Pomoc osób drugich jest potrzebna do sznurowania obuwia. Badaniem ortopedycznym D. U. jest wydolny statycznie i dynamicznie. Jest on osobą o obniżonej sprawności ruchowej, ale nie ma ograniczenia w samodzielnym poruszaniu się i przemieszczaniu.

Dowód: pisemna opinia z dnia 05.11.2019r. sporządzona przez biegłego sądowego z zakresu ortopedii i traumatologii – k. 41-41v.

Wskazania dotyczące D. U. w określonych zakresach są następujące:

1.  Odpowiedniego zatrudnienia – całkowicie niezdolny do pracy;

2.  (...) w tym specjalistycznego – nie dotyczy;

3.  Zatrudnienia w zakładzie aktywności zawodowej – nie;

4.  Uczestnictwo w terapii zajęciowej – tak;

5.  Konieczności zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne – nie dotyczy;

6.  Korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji – tak;

7.  Konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby – tak;

8.  Konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji – nie dotyczy;

9.  Spełniania przez osobę niepełnosprawną przesłanek określonych w art. 8 ust. 3a pkt 1 ustawy z dnia 20.06.1997r. – tak.

Dowód: pisemna uzupełniająca opinia z dnia 03.06.2020r. sporządzona przez biegłego sądowego z zakresu chorób wewnętrznych i endokrynologii – k. 60.

D. U. nie spełnia kryteriów zawartych w Rozdziale 2 § 5.1 Rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15.07.2003r. w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności, dotyczących prawa do zamieszkiwania w oddzielnym pokoju – w szczególności z uwagi na fakt braku konieczności poruszania się na wózku inwalidzkim. D. U. nie jest osobą leżącą, nie występują u niego znaczne ograniczenia w przyjmowaniu pokarmów i w innych czynnościach fizjologicznych.

Dowód: pisemna opinia uzupełniająca z dnia 08.07.2020r. sporządzona przez biegłego sądowego z zakresu chorób wewnętrznych i endokrynologii – k. 74.

Symbol przyczyny niepełnosprawności D. U. – 07-S;

Orzeczenie na stałe;

Niepełnosprawność istnieje od 49 roku życia;

Ustalony znaczny stopień niepełnosprawności datuje się od marca 2019r.

Dowód: uzupełniająca pisemna opinia z dnia 02.11.2020r. sporządzona przez biegłego sądowego z zakresu chorób wewnętrznych i endokrynologii – k. 83.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie co do zasady jest słuszne, a zatem podlegało uwzględnieniu.

W niniejszej sprawie D. U. domagał się zmiany orzeczenia poprzez zakwalifikowanie go do wyższego, bo znacznego stopnia niepełnosprawności.

(...) podniósł, że orzeczenie zostało wydane po przeprowadzeniu szczegółowego postępowania orzeczniczego, zaś przy orzekaniu uwzględniono ocenę stanu zdrowia wystawioną przez lekarza – przewodniczącego składu orzekającego oraz ocenę pracownika socjalnego oraz dokumentację medyczną. Z ustaleń poczynionych przez organ rentowy wynika, że rozpoznane schorzenie tj. stan po udarze mózgu, (...), choroba zwyrodnieniowa stawów, cukrzyca typu II - kwalifikują D. U. do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności.

Co więcej, (...) podkreślał, że ustalono, iż D. U. nie jest całkowicie zależny od otoczenia, tzn. nie wymaga pielęgnacji w zakresie higieny osobistej i karmienia lub w wykonywaniu czynności samoobsługowych, prowadzeniu gospodarstwa domowego oraz ułatwiania kontaktów ze środowiskiem. Podał, że jest osobą o naruszonej sprawności organizmu, wymagającą jedynie częściowej pomocy innej osoby w celu pełnienia ról społecznych.

Zatem w niniejszej sprawie Sąd ocenił zasadność orzeczenia o niepełnosprawności Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności w Województwie (...) w G., którym to orzeczeniem - utrzymano orzeczenie (...) do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności w S..

Na gruncie przedmiotowej sprawy zastosowanie znajduje ustawa z dnia 27 sierpnia 1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. 1997, Nr 123, poz. 776).

W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1, 2, 3 cytowanej ustawy, ustala się trzy stopnie niepełnosprawności, które stosuje się do realizacji celów określonych ustawą: znaczny, umiarkowany, lekki.

Stosownie natomiast do treści art. 4 ust. 1, 2 i 3 powołanej ustawy:

- do znacznego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej i wymagającą, w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innych osób w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji;

*

do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych;

Z kolei z § 29 Rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności wydanego na podstawie art. 6c ust. 9 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. 2003, Nr 139, poz. 1328) w zakresie standardów kwalifikowania oraz postępowania dotyczącego orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności oraz oznaczenia symboli przyczyn niepełnosprawności wynika, że standardy w zakresie kwalifikowania do znacznego stopnia niepełnosprawności zawierają kryteria określające skutki naruszenia sprawności organizmu powodujące:

1.  niezdolność do pracy - co oznacza całkowitą niezdolność do wykonywania pracy zarobkowej z powodu fizycznego, psychicznego lub umysłowego naruszenia sprawności organizmu;

2.  konieczność sprawowania opieki - co oznacza całkowitą zależność osoby od otoczenia, polegającą na pielęgnacji w zakresie higieny osobistej i karmienia lub w wykonywaniu czynności samoobsługowych, prowadzeniu gospodarstwa domowego oraz ułatwiania kontaktów ze środowiskiem;

3.  konieczność udzielania pomocy, w tym również w pełnieniu ról społecznych - co oznacza zależność osoby od otoczenia, polegającą na udzieleniu wsparcia w czynnościach samoobsługowych, w prowadzeniu gospodarstwa domowego, współdziałania w procesie leczenia, rehabilitacji, edukacji oraz w pełnieniu ról społecznych właściwych dla każdego człowieka, zależnych od wieku, płci, czynników społecznych i kulturowych.

§ 30 cytowanego rozporządzenia określa natomiast standardy w zakresie kwalifikowania do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, które zawierają kryteria określające naruszenie sprawności organizmu powodujące:

1.  czasową pomoc w pełnieniu ról społecznych, co oznacza konieczność udzielenia pomocy, o której mowa w § 29 ust. 1 pkt 3, w okresach wynikających ze stanu zdrowia;

2.  częściową pomoc w pełnieniu ról społecznych, co oznacza wystąpienie co najmniej jednej okoliczności, o których mowa w § 29 ust. 1 pkt 3.

Powyższa systematyka oznacza, że sam fakt występowania konkretnego schorzenia nie jest wystarczający do zaliczenia do konkretnego stopnia niepełnosprawności. Konieczna jest ocena nasilenia objawów i dolegliwości.

Odnosząc się do wskazanych powyżej ustawowych pojęć znacznego i umiarkowanego stopnia niepełnosprawności należy zauważyć, że: ZNACZNY stopień niepełnosprawności stwierdza się, gdy zachodzi koniczność sprawowania opieki co oznacza CAŁKOWITĄ ZALEŻNOŚĆ OSOBY OD OTOCZENIA, polegającą na pielęgnacji w zakresie higieny osobistej i karmienia lub w wykonywaniu czynności samoobsługowych, prowadzeniu gospodarstwa domowego oraz ułatwiania kontaktów ze środowiskiem, zaś UMIARKOWANY stopień niepełnosprawności stwierdza się, gdy zachodzi konieczność udzielania pomocy, w tym również w pełnieniu ról społecznych - co oznacza ZALEŻNOŚĆ OSOBY OD OTOCZENIA, polegającą na udzieleniu wsparcia w czynnościach samoobsługowych, w prowadzeniu gospodarstwa domowego, współdziałania w procesie leczenia, rehabilitacji, edukacji oraz w pełnieniu ról społecznych właściwych dla każdego człowieka, zależnych od wieku, płci, czynników społecznych i kulturowych.

Sąd miał na uwadze, iż dla oceny, czy dana osoba zalicza się do osób niepełnosprawnych, a jeśli tak, to do którego stopnia niepełnosprawności należy ją zakwalifikować (i na jaki okres czasu), niezbędne są wiadomości specjalne z zakresu różnych specjalności medycyny, stosownie do schorzeń, na które cierpi osoba zainteresowana.

W celu wyjaśnienia powyższych wątpliwości, na kanwie twierdzeń artykułowanych przez D. U., Sąd na podstawie przepisu art. 278 k.p.c. przeprowadził dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu neurologii, ortopedii oraz chorób wewnętrznych.

I tak, z treści pisemnej opinii sporządzonej przez biegłego neurologa wynika, że na podstawie danych z akt sprawy, wywiadu i przeprowadzonego badania przedmiotowego nie stwierdzono u D. U. objawów neurologicznych innych niż wynikające z powikłań ogólnoustrojowych stanu internistycznego oraz wieku. Biegły opiniował, że D. U. wymaga oceny biegłego z zakresu chorób wewnętrznych i udzielania przez niego odpowiedzi odnośnie oceny stopnia niepełnosprawności. Z przyczyn ogólnych wynikają objawy utrudniające poruszanie i lokomocję (vide: pisemna opinia biegłego sądowego z zakresu neurologii z dnia 29.02.2019r. – k. 16-18).

Wskazać jednak należy, że z treści opinii pisemnej sporządzonej przez biegłego z zakresu chorób wewnętrznych i endokrynologii wynika, że u D. U. rozpoznano: (...) postać ciężka (przewlekła obturacyjna choroba płuc – (...) 39% - listopad 2018r.; 42% - maj 2019); Rozedma płuc; Przewlekła niewydolność krążenia prawokomorowa; Guz płuca lewego. Płyn w jamie opłucnowej lewej; Stan po udarze mózgu w październiku 2017r. (niedowład kończyn lewych); W. naczyniopochodne uszkodzenie (...); Otyłość; Cukrzyca t. 2 (leki doustne); Osteoporoza; Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa. Choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa; Nadciśnienie tętnicze; Miażdżyca; G. rumieniowa. Zakażenie H. pylori – w wywiadzie (2018r.); Encefalopatia pierwotna z lekkim upośledzeniem umysłowym. W ocenie D. U. jest osobą niepełnosprawną w stopniu znacznym. Biegły zaznaczył, że D. U. głównie z uwagi na schorzenia pulmunologiczne (postać ciężka (...)) oraz internistyczne (niewydolność krążenia) wymaga stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji.

Uzasadniając opinię biegły wskazał, że schorzenia współistniejące dotyczące układu nerwowego, układu kostnego i inne modyfikują w sposób niekorzystny przebieg chorób podstawowych, ograniczają mechanizmy kompensacyjne organizmu lub nasilają przebieg schorzenia podstawowego. Od marca 2019r. nastąpiło pogorszenie stanu zdrowia, wystąpiły objawy niewydolności serca. W kwietniu 2019r. ujawniono guzek płuca lewego.

Biegły opiniował nadto, ze D. U. jest osobą niepełnosprawną o znacznie obniżonej możliwości samodzielnego poruszania stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym (vide: pisemna opinia z dnia 13.08.2019r. sporządzona przez biegłego sądowego z zakresu chorób wewnętrznych i endokrynologii – k. 30-30v.).

W związku z powyższą treścią opinii biegłego z zakresu chorób wewnętrznych, Sąd zlecił sporządzenie opinii uzupełniającej. W treści tejże biegły opiniował, że wskazania dotyczące D. U. w określonych zakresach są następujące:

-

Odpowiedniego zatrudnienia – całkowicie niezdolny do pracy;

-

(...) w tym specjalistycznego – nie dotyczy;

-

Zatrudnienia w zakładzie aktywności zawodowej – nie;

-

Uczestnictwo w terapii zajęciowej – tak;

-

Konieczności zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne – nie dotyczy;

-

Korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji – tak;

-

Konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby – tak;

-

Konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji – nie dotyczy;

-

Spełniania przez osobę niepełnosprawną przesłanek określonych w art. 8 ust. 3a pkt 1 ustawy z dnia 20.06.1997r. – tak,

vide: pisemna uzupełniająca opinia z dnia 03.06.2020r. sporządzona przez biegłego sadowego z zakresu chorób wewnętrznych i endokrynologii – k. 60.

W związku z zarzutami złożonymi do ww. opinii przez D. U., zmierzając do wnikliwego ustalenia wszelkich istotnych dla sprawy okoliczności oraz pojawiających się wątpliwości, Sąd przeprowadził dowód z opinii uzupełniającej. W treści kolejnej opinii uzupełniającej biegły wskazał, że D. U. nie spełnia kryteriów zawartych w Rozdziale 2 § 5.1 Rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15.07.2003r. w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności , dotyczących prawa do zamieszkiwania w oddzielnym pokoju – w szczególności z uwagi na fakt braku konieczności poruszania się na wózku inwalidzkim. D. U. nie jest osobą leżącą, nie występują u niego znaczne ograniczenia w przyjmowaniu pokarmów i w innych czynnościach fizjologicznych (vide: pisemna opinia uzupełniająca z dnia 08.07.2020r. sporządzona przez biegłego sądowego z zakresu chorób wewnętrznych i endokrynologii – k. 74).

Warto przy tym wspomnieć, że w treści orzeczenia z dnia 26.02.2015r. (k. 11) wskazano również, że D. U. nie wypełnia przesłanek dla uznania prawa do zamieszkiwania w oddzielnym pokoju (pkt 10).

W związku z tym, że ustalenia biegłego nie odnosiły się do wszystkich kwestii określanych orzeczeniem o niepełnosprawności, Sąd zlecił kolejną opinię uzupełniającą, w treści której biegły wskazał na następujące okoliczności: Symbol przyczyny niepełnosprawności D. U. – 07-S; Orzeczenie na stałe; Niepełnosprawność istnieje od 49 roku życia; Ustalony znaczny stopień niepełnosprawności datuje się od marca 2019r. – vide: uzupełniająca pisemna opinia z dnia 02.11.2020r. sporządzona przez biegłego sądowego z zakresu chorób wewnętrznych i endokrynologii – k. 83.

Nadto, z treści opinii sporządzonej przez biegłego z zakresu ortopedii i traumatologii wynika, że u D. U. rozpoznano: Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa; Choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa; Osteoporoza; Encefalopatia z lekkim upośledzeniem umysłowym; Stan po udarze mózgu w 2017r.; Cukrzyca; Nadciśnienie tętnicze; Miażdżyca; (...). Odpowiadając na pytania Sądu biegły wskazał na umiarkowany stopień niepełnosprawności na stałe. Nadto, biegły podał, że pomoc osób drugich jest potrzebna do sznurowania obuwia. Wskazał przy tym, że badaniem ortopedycznym D. U. jest wydolny statycznie i dynamicznie. Jest on osobą o obniżonej sprawności ruchowej, ale nie ma ograniczenia w samodzielnym poruszaniu się i przemieszczaniu (vide: pisemna opinia z dnia 05.11.2019r. sporządzona przez biegłego sądowego z zakresu ortopedii i traumatologii – k. 41-41v.).

Ww. opinie sądowo – lekarskie sporządzone zostały przez lekarzy specjalistów w oparciu o badanie oraz dokumentację akt sprawy – przede wszystkim dokumentację medyczną.

W ocenie Sądu, należy stwierdzić, że ww. opinie spełniają wymogi fachowości, rzetelności i są logiczne. Wnioski zawarte w opiniach zostały uzasadnione w sposób jasny i przekonywujący. Ponadto, opinie zostały sporządzona przez doświadczonych lekarzy specjalistów, a zatem zawarte w nich twierdzenia są poparte specjalistyczną wiedzą na wysokim poziomie. Opinie oraz zawarte w nich wnioski są jednoznaczne i stanowcze. W tym stanie rzeczy przedmiotowe opinie przyjąć należało za podstawę poczynionych w niniejszej sprawie ustaleń faktycznych, co do stanu zdrowia ubezpieczonego.

Zważyć też należy, że zgodnie z art. 233 § 2 k.p.c. opinia biegłych podlega ocenie sądu, ale w zakresie mocy przekonywującej rozumowania biegłych i logicznej poprawności wyciągniętych wniosków. Sąd natomiast nie może wchodzić w zakres merytorycznej wiedzy biegłych. Sąd nie może nie podzielać merytorycznych poglądów biegłego (biegłych), czy zamiast nich wprowadzać własne stwierdzenia. Stanowisko Sądu w tym zakresie zgodnie jest z poglądem wyrażonym przez Sąd Najwyższy w orzeczeniu z dnia 19.12.1990 r., I PR 149/90,OSP 1991, nr 11-12,poz. 300.

Co prawda, ubezpieczony w dniu 07.08.2020r. (k. 79) złożył do akt sprawy pismo, z którego treści wynika, że nie zgadza się z wnioskami ww. opinii biegłego, w zakresie braku prawa do zamieszkiwania w oddzielnym pokoju, to jednak pismo powyższe zawiera swoistą polemikę z treścią opinii. Ubezpieczony nie przedstawił w nim żadnych nowych okoliczności, które mogłyby mieć istotny wpływ na treść opinii, a które nie byłyby znane biegłej sporządzającej opinię w sprawie.

Powyższe ustalenia i konstatacje poczynione przez Sąd orzekający w przedmiotowej sprawie odnajdują swe potwierdzenie zarówno w dowodach z dokumentów zgromadzonych w sprawie (których wiarygodności nie kwestionowano), jak też w treści przeprowadzonych w sprawie dowodów z opinii biegłych sądowych z zakresu medycyny, o czym mowa w uprzedniej części uzasadnienia.

Zważywszy na okoliczności sprawy, fakt nadmiernego zagrożenia dla zdrowia osób uczestniczących i brak możliwości przeprowadzenia rozprawy na odległość, Sąd skierował sprawę do rozpoznania na posiedzeniu niejawnym. Nadto, strony zawiadomione zostały o skierowaniu sprawy na posiedzenie niejawne na podstawie art. 15 zzs ¹ pkt 2 ustawy z dnia 14 maja 2020r. o zmianie niektórych ustaw w zakresie działań osłonowych w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa (...) 2 (Dz.U. 785.2020). Miały możliwość zajęcia ostatecznego stanowiska w sprawie – na piśmie, w zakreślonym terminie.

Na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. Sąd zmienił zaskarżone orzeczenie w ten sposób, że ustalił wobec ubezpieczonego D. U.:

I.  Znaczny stopień niepełnosprawności;

II.  Symbol przyczyny niepełnosprawności: 07-S;

III.  Orzeczenie wydaje się na stałe;

IV.  Niepełnosprawność istnieje od 49-go roku życia;

V.  Ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od marca 2019r.;

oraz ustalono wskazania dotyczące:

1.  Odpowiedniego zatrudnienia – całkowicie niezdolny do pracy;

2.  (...) w tym specjalistycznego – nie dotyczy;

3.  Zatrudnienia w zakładzie aktywności zawodowej – nie;

4.  Uczestnictwo w terapii zajęciowej – tak;

5.  Konieczności zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne – nie dotyczy;

6.  Korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji – tak;

7.  Konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku z ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji – tak;

8.  Konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji – nie dotyczy;

9.  Spełniania przez osobę niepełnosprawną przesłanek określonych w art. 8 ust. 3a pkt 1 ustawy z dnia 20.06.1997r. – Prawo o ruchu drogowym – tak,

10.  Prawa do zamieszkiwania w oddzielnym pokoju – nie,

o czym orzeczono w sentencji wyroku.