Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 19 marca 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Szczecinie

III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie: Przewodniczący SSA Jolanta Hawryszko (spr.)

Sędziowie SSA Anna Polak

SSA Romana Mrotek

po rozpoznaniu 19 marca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy W. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

o rentę

na skutek zażalenia organu rentowego na postanowienie Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp. VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z 16 stycznia 2014 r. sygn. akt VI U 978/13

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gorzowie Wielkopolskim postanowieniem z 16.01.2014 r. w sprawie W. M. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. o rentę uchylił zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w G. z 23.05.2013 r. i sprawę przekazał organowi rentowemu do rozpoznania, oraz umorzył postępowanie.

W uzasadnieniu sąd okręgowy argumentował, że W. M. pobierał rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy do 31.05.2011 r.; 18.03.2013 r. złożył wniosek o rentę. Orzeczeniem z 22.04.2013 r. lekarz orzecznik ZUS nie stwierdził niezdolności do pracy, komisja lekarska również tego nie stwierdziła. Sporną decyzją z 23.05.2013 r. odmówiono prawa do renty. Dnia 1.07.2013 r. ubezpieczony przeszedł zabieg operacyjny kręgosłupa - stabilizacja przeznasadowa na poziomie L4-5. Biegła neurochirurg oceniła, że ubezpieczony jest częściowo niezdolnego do pracy od daty zabiegu przez rok.

Sąd okręgowy rozważył sprawę zgodnie z art. 477 ¹⁴ § 4 k.p.c., który stanowi, że w sprawie o świadczenie z ubezpieczeń społecznych, do którego prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, a podstawę do wydania decyzji stanowi orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub orzeczenie komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i odwołanie od decyzji opiera się wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia, sąd nie orzeka co do istoty sprawy na podstawie nowych okoliczności dotyczących stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, które powstały po dniu złożenia odwołania od tej decyzji. W tym przypadku sąd uchyla decyzję, przekazuje sprawę do rozpoznania organowi rentowemu i umarza postępowanie. W ocenie sądu okręgowego poddanie się przez ubezpieczonego zabiegowi operacyjnemu kręgosłupa w dniu 1 lipca 2013 r. jest nową okolicznością w sprawie, która powoduje, wobec spełnienia wszystkich pozostałych przesłanek zawartych w powołanym przepisie, uchylenie decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania organowi rentowemu. Sąd okręgowy powołał się na wyrok Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z 12.06.2013 r., sygn. akt III AUa 242/13: wynikające z treści art. 477 ¹⁴ § 4 k.p.c. możliwości załatwienia sprawy, a mianowicie: uchylenie decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania organowi rentowemu, przy jednoczesnym umorzeniu postępowania warunkuje występowanie w sprawie „nowych okoliczności” dotyczących niezdolności do pracy, względnie niezdolności do samodzielnej egzystencji powstałych po dniu złożenia odwołania od wydanej przez organ rentowy decyzji. Przepis ten stanowi wyjątek od zasady oceny wydanej przez organ rentowy decyzji, przez sąd pierwszej instancji według stanu rzeczy istniejącego w dniu jej wydawania. Wyjątek ten jednak wymaga „cech nowości”, które to mogą dotyczyć zarówno stanu zdrowia osoby ubiegającej się o świadczenie rentowe, przed wydaniem decyzji, i wówczas będą to nowości w rozumieniu art. 477 ⁹ § 2 ¹ k.p.c. i wówczas będą one obligować organ rentowy do postąpienia wynikającego z tego przepisu, lub mogą dotyczyć okoliczności związanych ze stanem zdrowia takiej osoby, które powstały po dniu złożenia przez nią odwołania i wtedy będą to nowości w rozumieniu art. 477 ¹⁴ § 4 k.p.c.

Z postanowieniem sądu okręgowego nie zgodził się organ rentowy i złożył zażalenie wnosząc o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. W ocenie organu rentowego, w tym przede wszystkim Przewodniczącego Komisji Lekarskich ZUS w sprawie nie zaistniała nowa okoliczność w sprawie.

Sąd apelacyjny rozważył zażalenie i uznał, że nie zasługuje na uwzględnienie. Organ rentowy nie wskazał w zażaleniu żadnych merytorycznych argumentów. Odwołał się natomiast do stanowiska Przewodniczącego Komisji Lekarskich ZUS, z którego co do istoty wynika, że ponieważ ubezpieczony złożył nowy wniosek rentowy z 18.03.2013 r. a poprzednie świadczenie rentowe zakończyło się 31.05.2011 r. to nie było podstaw do ponownego przekazania sprawy, lecz należało odwołanie oddalić i pouczyć ubezpieczonego o możliwości złożenia kolejnego wniosku o rentę. Z tym stanowiskiem sąd apelacyjny jednak się nie zgadza. Z okoliczności sprawy wynika, że ubezpieczony pobierał rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy do 31.05.2011r.; 18.03.2013 r. złożył wniosek o rentę, który nie został uwzględniony wobec orzeczenia lekarzy orzeczników ZUS, natomiast w trakcie postępowania odwoławczego 1.07.2013 r. przeszedł zabieg operacyjny kręgosłupa, co w ocenie biegłej neurochirurg skutkował częściową niezdolnością do pracy od daty zabiegu przez rok. Zatem fakt zabiegu operacyjnego oczywiście skutkujący konsekwencjami w stanie zdrowia ubezpieczonego należy potraktować jako nową okoliczność w rozumieniu art. 477 ¹⁴ § 4 k.p.c. Zdaniem sądu apelacyjnego treść art. 477 ¹⁴ § 4 k.p.c. jest jednoznaczna i wynika z niej, że wyłączona jest możliwość orzekania sądu co do istoty świadczenia rentowego w każdym przypadku stwierdzenia, że po dniu złożenia odwołania od decyzji odmawiającej renty pojawiły się nowe okoliczności dotyczące stwierdzenia niezdolności do pracy. Przepisy procedury cywilnej wiec nie tylko że nie dają podstaw do oddalenia w takim przypadku odwołania ubezpieczonego, ale wręcz zakazują merytorycznego rozstrzygania o roszczeniu.

Mając na uwadze przedstawioną ocenę Sąd Apelacyjny na podstawie art.397 §2 k.p.c. w zw. z art. 385 k.p.c. oddalił zażalenie.