Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia, 31 maja 2022 roku

Sąd Rejonowy w Puławach I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Elżbieta Wojciechowska

Protokolant: Aplikant Aleksandra Żaba

po rozpoznaniu w dniu 31 maja 2022 roku w Puławach

sprawy z powództwa (...) Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w W.

przeciwko A. K.,

z udziałem interwenienta ubocznego Fundacji (...) w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej A. K. na rzecz powoda (...) Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w W. kwotę 28 898,09 zł (dwadzieścia osiem tysięcy osiemset dziewięćdziesiąt osiem złotych dziewięć groszy) wraz odsetkami ustawowymi od kwoty 10 549,56 zł (dziesięć tysięcy pięćset czterdzieści dziewięć złotych pięćdziesiąt sześć groszy) za okres od dnia 29 lipca 2011 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku;

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III.  zasądza od pozwanej A. K. na rzecz powoda (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. kwotę 2805 zł (dwa tysiące osiemset pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sędzia Sądu Rejonowego Elżbieta Wojciechowska

Sygn. akt I C 406/19

UZASADNIENIE

Powód (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. dnia 29 lipca 2011 roku wniósł pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym o zasądzenie na swoją rzecz od pozwanej A. K. kwoty 31 034 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od kwoty 18 634,20 zł od dnia 29 lipca 2011 roku do dnia zapłaty, kwoty 12 398,98 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 29 lipca 2011 roku do dnia zapłaty oraz kosztów sądowych (pozew k. 3 – 5).

W uzasadnieniu pozwu strona powodowa podała, iż pozwana A. K. zawarła z poprzednim wierzycielem (...) Bank (...) Spółką Akcyjna w W. umowę pożyczki ze spłaty, której nie wywiązała się. Na podstawie umowy o przelew wierzytelności pomiędzy powodem, a (...) Bank (...) Spółką Akcyjna w W. w dniu 14.12.2010 r. powód nabył wierzytelność wobec pozwanej z prawem do naliczania odsetek. Powód wskazał, że na wartość przedmiotu sporu składają się: tytułem niespłaconej kwoty kapitału 18 634,20 zł, tytułem odsetek karnych naliczanych przez bank od kwoty niespłaconego kapitału na dzień 21.12.2010 r. 9 469,18 zł, tytułem kosztów 473,14 zł, tytułem odsetek karnych stanowiących czterokrotność stopy kredytu lombardowego NBP naliczone od kwoty niespłaconego kapitału od dnia 22.12.2010 r. do dnia poprzedzającego wniesienie pozwu 2 456,66 zł (pozew k. 3-5v.).

W dniu 13 października 2011 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie, w sprawie oznaczonej sygnaturą akt VI Nc-e875883/11, wydał nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko pozwanej A. O., uwzględniając w całości powództwo (...) Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w W. (nakaz k. 6).

W terminie przewidzianym prawem pozwana złożyła sprzeciw od nakazu zapłaty, w którym podniosła zarzut przedawnienia roszczenia oraz braku legitymacji czynnej powoda. Pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości, zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych. W uzasadnieniu sprzeciwu pozwana podniosła, że zgodnie z przepisami prawa na powodzie ciąży obowiązek udowodnienia przysługującej mu względem pozwanej wierzytelności w konkretnej kwocie, a z załączonych przez powoda kopii dokumentów nie wynika ile rzeczywiście wynosi zadłużenia. Pozwana A. K. podniosła również, że powód nie wskazał jaka część pożyczki została spłacona, oraz nie wskazał szczegółowo sposobu wyliczenia odsetek oraz oprocentowania, jak również nie wykazał, że posiada legitymacje do występowania w niniejszym procesie w charakterze powoda (sprzeciw k. 25-26v).

Postanowieniem z dnia 21 maja 2019 roku Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie, sygn. akt VI Nc-e 875883/11 podrzucił wniosek pozwanej o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty z dnia 13.10.2011 r. oraz przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Puławach. (postanowienie k. 30)

Pismem z dnia 9 lipca 2019 roku (data prezentaty k. 35) swoje przystąpienie do sprawy zgłosiła Fundacja (...) w W., która wniosła o oddalenie powództwa w całości, zasądzenia od powoda na rzecz organizacji społecznej kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych. Fundacja podniosła zarzuty przedawnienia roszczenia, nieudowodnienia dochodzonego roszczenia oraz braku legitymacji czynnej po stronie powodowej. (k. 35-39).

Powód po przekazaniu sprawy do Sądu Rejonowego w Puławach podtrzymał swoje powództwo i dotychczas zgłaszane twierdzenia. Wniósł o zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda koszty procesu w łącznej wysokości 2805 zł zgodnie z załączonym spisem kosztów tj. opłaty od pozwu w kwocie 388 zł, koszty zastępstwa procesowego w kwocie 2400 zł oraz koszt opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł (pisma k. 53, k. 90-93, k. 115-116, 130-131v., k. 140-141v.,k. 152-153, spis kosztów k. 89).

Sąd Rejonowy w Puławach ustalił następujący stan faktyczny:

(...) Bank (...) Spółka Akcyjna w W. oraz A. O. w dniu 21 lutego 2008 roku zawarły umowę pożyczki nr (...)-/2008. Pożyczka została udzielona w oparciu o wniosek A. O. o udzielenie pożyczki gotówkowej z dnia 20 lutego 2008 roku. Na mocy tej umowy A. O. miała otrzymać pożyczkę gotówkową w kwocie 20 000 zł od pożyczki miała być pobrana prowizja za jej udzielenie w wysokości 1 000 zł z kwoty wypłaconej pożyczki lub gotówkowo przy zawieraniu umowy. Pożyczka została oprocentowana wg zmiennej stopy procentowej obowiązującej w (...) S.A., która w dniu zawarcia umowy wynosiła 22,50 % w stosunku rocznym. Pożyczka miała być spłacona wraz z odsetkami w 48 ratach miesięcznych, w wysokości i terminach ustalonych w planie spłat, który stanowił integralną część umowy. W przypadku niespłacenia rat w terminie pożyczkodawca miał pobierać od kwoty zaległej raty pożyczki odsetki wg zmiennej stopy procentowej, obowiązującej w (...) S.A w okresie utrzymywania się zaległości, dla kredytów przeterminowanych i kredytów postawionych, po upływie terminu wypowiedzenia w stan natychmiastowej wymagalności. W dniu zawarcia umowy stopa procentowa dla kredytów przeterminowanych wynosiła 27,00 % w stosunku rocznym (dowód: wniosek o pożyczkę k. 85, umowa pożyczki k. 80-81, harmonogram spłat k. 82).

Pozwana zaprzestała regularnie spłacać raty pożyczki od lipca 2008 roku. (...) Bank (...) Spółka Akcyjna pismem z dnia 31 października 2008 roku wezwała pozwaną do zapłaty zaległych rat wraz z odsetkami i opłatami w łącznej kwocie 1 954,32 zł w terminie 7 dni od dnia otrzymania pisma. (...) S.A. wraz z upływem tego terminu – niniejszym wypowiedział warunki spłaty umowy pożyczki wskazując, ze okres wypowiedzenia wynosi 30 dni, a łączna kwota do spłaty jednorazowej to 19 900, 88 zł, na która składa się pożyczka 18 634,20 zł, odsetki 1 204,21 zł, odsetki za nieterminową spłatę 32,47 zł, opłaty bankowe 30 zł. Pismo (list polecony) został wysłany pozwanej w dniu 3 listopada 2008 roku na adres wskazany w umowie pożyczki. W dniu 5 listopada 2008 roku A. K. miała możliwość się zapoznać z wypowiedzeniem, gdyż po raz pierwszy w tym dniu awizowano przesyłkę, a w dniu 12 listopada 2008 roku po raz drugi. A. K. nie odebrała korespondencji, która po dwukrotnym awizowaniu zwrócony nadawcy z adnotacją doręczyciela „zwrot nie podjęto w terminie”. Termin 7 dni do spłaty opóźnionych rat minął bezskutecznie z dniem 12 listopada 2008 roku (dowód: wezwanie do zapłaty i wypowiedzenie k. 94, potwierdzenie odbioru k.95-96).

Termin wypowiedzenia rozpoczął biec w dniu 12 listopada 2008 roku i zakończył się w upływem 12 grudnia 2008 roku. Roszczenie o zwrot niespłaconej kwoty pożyczki stało się wymagalne w dniu 13 grudnia 2008 roku (dowód: wezwanie do zapłaty i wypowiedzenie k. 94, potwierdzenie odbioru k.95-96, umowa k. 80-81).

(...) Bank (...) S.A. w W. w dniu 7 lipca 2010 roku wystawiła Bankowy Tytuł Egzekucyjny nr (...) przeciwko A. O. z tytułu pożyczki gotówkowej nr 445/206- (...)-/2008 z dnia 21 lutego 2008 roku, któremu to tytułowi Referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym w Puławach postanowieniem z dnia 1 października 2010 roku w sprawie, sygn. akt I Co 2296/10, nadał klauzulę wykonalności. W toku postępowania klauzulowego zasądzono na rzecz wierzyciela (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 111,98 zł ( (...) k. 97, postanowienie k. 98).

Na podstawie wskazanego powyżej tytułu egzekucyjnego na wniosek wierzyciela z listopada 2010 roku, (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej w W. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Lublinie J. G. wszczął postępowanie egzekucyjne przeciwko dłużniczce A. O.. P. egzekucyjne zostało zakończone z powodu bezskuteczności egzekucji postanowieniem z dnia 17 stycznia 2011 roku, sygn. akt. Km 3267/10. Koszty bezskutecznej egzekucji wyniosły 263,84 zł (wezwanie do zapłaty k. 133, postanowienie k. 134, postanowienie k. 98).

Umową z dnia 14 grudnia 2010 roku wierzyciel (...) Bank (...) Spółka Akcyjna w W. przeniósł przysługującą mu względem A. O. wierzytelność na (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. (umowa k. 61-69).

Pismem z dnia 3 stycznia 2011 roku (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej w W. zawiadomiła A. O. o cesji wierzytelności z tytułu umowy pożyczki z dniu 21 lutego 2008 roku, nr 445/206- (...)-/2008 na rzecz (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. (zawiadomienie k. 78).

W dniu 18 lutego 2011 roku (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. wystosował do A. O. wezwanie do zapłaty długu w łącznej kwocie 29 247,87 zł, na która składa się kapitał - 18 634,20 zł, odsetki karne na dzień 21.12.2010 r. - 9 469,18 zł, koszty - 473,14 zł, odsetki karne od dnia 22.12.2010 r. do dnia 23.02.2011 r. - 671,35 zł (wezwanie do zapłaty k. 79).

A. O. po zawarciu związku małżeńskiego w dniu 5 września 2009 roku przyjęła nazwisko K. (dowód: akt małżeństwa k. 17v).

Sąd Rejonowy w Puławach zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dowody z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy. Sąd uznał dokumenty za wiarygodne, ponieważ prawdziwość dokumentów nie budziła wątpliwości, a strony nie podważały wiarygodności dokumentów.

Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, roszczenia majątkowe ulegają przedawnieniu (art. 117 § 1 k.c.). Dla roszczeń banku wynikających z umów kredytu bankowego został przewidziany trzyletni termin przedawnienia, ponieważ roszczenia te mają związek z prowadzoną przez bank działalnością gospodarczą (art. 118 k.c.). Ogólna reguła wyrażona w art. 120 § 1 k.c. wiąże początek biegu przedawnienia roszczenia z dniem, w którym roszczenie to stało się wymagalne. Wymagalność roszczenia oznacza stan, w którym uprawniony może skutecznie domagać się realizacji roszczenia (jego powództwo nie będzie przedwczesne). Roszczenie staje się zatem wymagalne z upływem ostatniego dnia przewidzianego dla zobowiązanego terminu do spełnienia świadczenia.

Podzielność świadczenia pieniężnego oznacza, że może być ono spełnione w ratach. Skutkiem tego zaś jest powstawanie wymagalności podzielonego roszczenia w terminach płatności każdej z rat ustalonych w zawartej przez strony umowie. Z upływem każdego z nich wierzyciel był bowiem uprawniony podjąć akcję procesową w celu dochodzenia tych rat, których termin płatności upłynął. W konsekwencji trzyletni termin przedawnienia roszczeń powoda rozpoczynał bieg oddzielnie dla każdej z rat ustalonych w umowie.

Jednakże skutkiem wypowiedzenia umowy jest to, że cała pożyczona i niespłacona dotychczas kwota jest wymagalna, a harmonogram spłat przestaje wówczas obowiązywać. Zatem raty, które były wymagalne jeszcze przed wypowiedzeniem umowy, przedawniają się każda oddzielnie. Raty, które zgodnie z harmonogramem byłyby wymagalne w przyszłości, po wypowiedzeniu umowy i stały się natychmiast wymagalne przedawniają się w jednym terminie – termin przedawnienia biegnie od dnia następującego po upływie terminu zasiedzenia.

W ocenie Sądu, w niniejszej sprawie zastosowanie ma regulacja, o której mowa w art. 5 ust. 2 zd. 2 ustawa z dnia 13 kwietnia 2018 roku o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw. Zgodnie z w/w regułą jeżeli przedawnienie, którego bieg terminu rozpoczął się przed dniem wejścia w życie zmienionego art.118 k.c., nastąpiłoby przy uwzględnieniu dotychczasowego terminu przedawnienia wcześniej, to przedawnienie następuje z upływem tego wcześniejszego terminu.. Skoro zatem przy uwzględnieniu daty wniesienia powództwa – 29 lipca 2011 roku według dotychczasowych reguł przedawnienia, roszczenia powoda wymagalne przed dniem 29 lipca 2008 roku uległyby przedawnieniu, a według nowych regulacji roszczenia wymagalne od dnia 1 stycznia 2009 roku, należy zastosować przepisy w brzemieniu dotychczasowym, albowiem wywoływały one skutek w postaci wcześniejszego przedawnienia roszczeń.

Powyższe skutkowało przyjęciem, iż skoro szósta rata pożyczki stała się wymagalna w dniu 16 lipca 2008 roku, a pozew został wniesiony do Sądu w dniu 29 lipca 2011 roku, powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie w zakresie kapitału w kwocie 285,67 zł, gdyż uległo przedawnieniu wraz z odsetkami od tej kwoty, które jako należności uboczne, również uległy przedawnieniu. Zgodnie z harmonogramem spłaty pożyczki z dnia 21 lutego 2008 roku, na dzień wypowiedzenia umowy pożyczki przez pierwotnego wierzyciela (...) Bank (...) Spółkę Akcyjną w W. 18 grudnia 2008 roku saldo kapitału w wynosiło 18 634,20 zł. Od powyższej kwoty Sąd odjął kwotę 285,67 zł tytułem przedawnionego kapitału z 6 raty. Oznacza to, że Sąd uznał za zasadne zasądzenie tytułem kapitału kwotę 18 348,53 zł i taka też kwota winna być zasądzona na rzecz powoda tytułem niespłaconej i nieprzedawnionej części kapitału. Wskazać również należy, że nadanie klauzulo wykonalności na bankowy tytuł egzekucyjny oraz wszczęcie egzekucji w oparciu o niego przez pierwotnego wierzyciela nie przerywa biegu przedawnienia w stosunku do następcy prawnego, który nie jest bankiem i nie przysługiwało mu uprawnienie do wystawienia bankowego tytułu egzekucyjnego.

W § 9 umowy pożyczki nr (...)-/2008 z dnia 21 lutego 2008 roku jej strony postanowiły, że w przypadku nieterminowej spłaty pożyczki należność z tego tytułu staje się w dniu następnym należnością przeterminowaną. Od niespłaconego w całości lub w części kapitału pobierane są odsetki wg zmiennej stopy procentowej obowiązującej w (...) S.A, które na dzień zawarcia umowy wynosiły 27 % w skali roku.

W ocenie Sądu, powodowi przysługują odsetki od zadłużenia przeterminowanego od kwot kapitału, wskazanych w harmonogramie rat od 7 do 10 do dnia postawienia całości roszczenia w stan wymagalności w dniu 13 listopada 2008 roku, obliczone wg. 27 % stawki procentowej w skali roku wynoszą one

- 24,19 zł obliczone od kapitału z raty 7 w wysokości 279,47 zł, od dnia 16 sierpnia 2008 roku (dzień następujący po terminie zapłaty raty) do dnia 13 grudnia 2008 roku;

- 18,75 zł od kwoty kapitału z 8 raty tj. od kwoty 284,81 zł, który stał się wymagalny w dniu 16 września 2008 roku do dnia 13 grudnia 2008 roku;

- 13,15 zł od kwoty kapitału 301,39 zł z 9 raty za okres od dnia 16 października 2008 roku do dnia 13.12.2008 roku;

- 6,13 zł od kwoty 296,01 zł tj. od kwoty przypadającej w 10 racie na kapitał od dnia 16 listopada 2008 roku do dnia postawienia całości w stan wymagalności tj. 13 grudnia 2008 roku.

Łącznie odsetki umowne za opóźnienie w wysokości 27% w skali roku obliczone od kapitału wymagalnego w ratach od 7 do 10 do dnia 13 grudnia 2008 roku wynoszą łącznie 62,22 zł. Odsetki te są wymagalne i nie zostały spłacone w terminie wobec czego Sąd je uwzględnił w ramach zasądzonego roszczenia.

Zasadne jest również żądanie odsetek umownych za opóźnienie od całości kapitału wymagalnego na dzień wypowiedzenia, a nie przedawnionego do chwili obecnej tj. za okres od 13 grudnia 2008 roku do dnia 21 grudnia 2010 roku. Łącznie odsetki te wynoszą 10 030,36 zł. Przy czym wysokość odsetek umownych przekraczała wysokość odsetek maksymalnych, wobec czego w oparciu o treść art. 481 § 2 ¹ i § 2 ² k.c., który stanowi, że jeżeli wysokość odsetek za opóźnienie przekracza wysokość odsetek maksymalnych za opóźnienie, należą się odsetki maksymalne ze opóźnienie Sąd zasądził tytułem odsetek od kwoty kapitału 18348,53 zł za okres od dnia 13 grudnia 2008 roku tj. od postawienia w stan wymagalności całego roszczenia do dnia cesji kwotę 7702,86 zł. Powód nie wykazał w jaki sposób dochodziło do zmian oprocentowania zmiennego, wobec czego Sąd uznał, za udowodnione, że powodowi należały się odsetki umowne za opóźnienie w wysokości 27 % w skali roku, ale nie więcej niż odsetki maksymalne za opóźnienie z uwagi na treść art. 481 k.c.

Odsetki do dnia cesji do dnia poprzedzającego złożenie pozwu tj. do dnia 28 lipca 2011 roku wynoszą wg. stawki 27 % kwotę 2958,89 zł, jednakże w tej części sąd uznał za zasadne roszczenie do wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie tj. do kwoty 2408,94 zł. Z tego tytuł zaś powód żądał kwoty 2456,66 zł. Różnicę pomiędzy odsetkami żądanymi, z odsetkami należnymi Sąd oddalił.

Powód żądał również zwrotu kosztów. Sąd uznał za zasadne i udowodnione poniesienie kosztów związanych z postępowaniem klauzulowym na kwotę 111,98 zł oraz co do kwoty 263,84 zł jako koszt bezskutecznej egzekucji w sprawie KM 3267/10. Żądanie dotyczące poniesionych kosztów w pozostałym zakresie nie zostało uwzględnione, albowiem powód nie przedstawił żadnego dowodu, że poniósł koszty ponad łączną kwotę 375,82 zł (111,98 zł +263,84 z). Wprawdzie na (...) widnieją jako koszty kwota 48,30 zł lecz nie wiadomo, z czego ona wynika, a w pozwie powód żądał zwrotu kosztów postępowania klauzulowego i egzekucyjnego. Oczywistym jest, że (...) wystawione przed wszczęciem postępowania klauzulowego i egzekucyjnego nie może być dowodem na poniesienie kosztów postępowania klauzulowego i egzekucyjnego. Łącznie Sąd uznał żądanie pozwu za udowodnione do kwoty 28898,09 zł, w tym 18348,53 zł należności głównej – niezwróconego kapitału, 62,22 zł tytułem odsetek umownych za opóźnienie od kapitału z poszczególnych rat od 7 do 10 do dnia wypowiedzenia umowy, kwotę 7702,86 zł tytułem odsetek od zadłużenia przeterminowanego po postawieniu roszczenia w stan wymagalności do dnia cesji, 2408,82 zł tytułem odsetek od zadłużenia przeterminowanego tj.od dnia cesji do dnia poprzedzającego wniesienie pozwu oraz kwotę 375,82 zł tytułem kosztów postępowania egzekucyjnego i klauzulowego.

Powód nie żądał zapłaty odsetek kapitałowych, wobec czego, mimo, że przysługiwały one powodowi za raty, które stały się wymagalne przed wypowiedzeniem umowy - Sąd nie zasądził ich, gdyż nie może wykroczyć poza żądanie pozwu.

Sąd uznał za niezasadne żądanie w zakresie zasądzenia odsetek umownych w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od dnia 29 lipca 2011 roku od kwoty kapitału do dnia zapłaty, gdyż zgodnie z umową powodowi należą się odsetki umowne w wysokości 27 %. Odsetki te są zmienne, jednak powód nie wykazał, by odsetki te wynosiły każdorazowo czterokrotność stopy lombardowej NBP, wobec czego w części, w której żądał zasądzenia odsetek od kwoty kapitału w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP, Sąd oddalił powództwo.

Powód od odsetek oraz kosztów postępowania klauzulowego i egzekucyjnego żądał zasądzenia odsetek ustawowych. Żądanie w tym zakresie jest zasadne od kwoty 10549,56 zł tj. od kwoty zasądzonych odsetek i kosztów lecz wyłącznie do dnia 31 grudnia 2015 roku. W pozostałej części powództwo o dalsze odsetki należało oddalić, albowiem od dnia 1 stycznia 2016 roku za opóźnienie w spłacie należą się w braku odmiennego uregulowania odsetki ustawowe za opóźnienie.

Sąd nie uznał za zasadny podniesiony przez pozwaną zarzut braku legitymacji powoda. Powód złożył odpis wyciągu z umowy sprzedaży wierzytelności, którego zgodność z oryginałem poświadczył notariusz, a sam odpis został poświadczony za zgodność z wyciągiem przez pełnomocnika będącego radcą prawnym. Zdaniem Sądu choć wyciąg nie zawiera pełnej treści umowy, to zawarta w nim treść jest wystarczająca do stwierdzenia jaki był przedmiot umowy. Zostały złożone także pełnomocnictwa do zawarcia umowy oraz wyciąg z załącznika nr 1 zawierającego spis przelewanych wierzytelności. Pod pozycją 14681 wskazano wierzytelność wynikającą z pożyczki gotówkowej zawartej przez A. O. – aktualnie noszącą nazwisko K.. Wierzytelność została zatem indywidualnie oznaczona. Wyciąg wprawdzie nie jest prawidłowo poświadczony za zgodność z oryginałem, albowiem radca prawny nie ma uprawnień do poświadczenia wyciągów z oryginałem, nie oznacza to jednak, że całkowicie pozbawia go to waloru wiarygodności. Pozwana kwestionująca legitymacje powoda nie wskazała na tą okoliczność żadnych dowodów, a zarzuty co do wiarygodności złożonych dokumentów nie zasługują na uwzględnienie z uwagi na to, że dysponowanie przez powoda dokumentami dotyczącymi pożyczki uwiarygadnia, że doszło do zawarcia umowy cesji. Powód mógł się stać ich posiadaczem właśnie na skutek zawarcia umowy przelewu wierzytelności, gdyż zgodnie z § 8 z chwilą zawarcia umowy przelewu, uzyskał od zbywcy zbiór danych osobowych dotyczących dłużników. Posiadanie umowy, harmonogramu oraz innych dokumentów, które zostały sporządzone jedynie w dwóch egzemplarzach – dla pożyczkodawcy i pożyczkobiorcy wskazuje, że zachodzi domniemanie faktyczne, że powód jest następcą prawnym powoda. Bank bowiem jest co do zasady związany tajemnicą bankową i przekazanie tego typu dokumentów i danych odbywać się może właśnie w razie przeniesienia wierzytelności na kolejnego wierzyciela. Zgodnie z umową powód stał się następcą prawnym pierwotnego wierzyciela co do wierzytelności wynikających z pożyczki oraz co do roszczeń o zaległe odsetki i koszty (§ 3 umowy k. 62).

Powództwo zostało uwzględnione w przeważającej części. Zgodnie z art. 100 k.p.c. w razie częściowego tylko uwzględnienia żądania koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Sąd może jednak włożyć na jedną ze stron obowiązek zwrotu wszystkich kosztów, jeżeli jej przeciwnik uległ tylko co do nieznacznej części swego żądania albo gdy określenie należnej mu sumy zależało od wzajemnego obrachunku lub oceny sądu. W niniejszej sprawie pozwana przegrała sprawę w 93 % procentach. Sąd uznał zatem za zasadne obciążenie jej w całości kosztami postępowania – przy uwzględnieniu złożonego spisu kosztów, z uwagi na to, że jej przeciwnik – powód uległ jedynie w niewielkiej części. Ponadto powód złożył spis kosztów wnosząc o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego w niższej kwocie niż mu przysługiwała tj. w kwocie 2400 zł, podczas, gdy zgodnie z § 3 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych opłata minimalne wynosi 3600 zł. Sąd będąc związany granicami żądania zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 2400 zł tytułem zwrotu zastępstwa procesowego oraz kwotę 17 zł tytułem opłaty skarbowej oraz kwotę 388 zł tytułem uiszczonej opłaty od pozwu. Łącznie Sąd zasądził na podstawie art. 100 k.p.c. zdanie drugie od pozwanej na rzecz powoda kwotę 2805 zł.

Sąd nie zasądził zwrotu kosztów postępowania na rzecz organizacji społecznej, która przystąpiła do sprawy, z uwagi na przystąpienie organizacji do udziału w sprawie po stronie pozwanej, która w przeważającej części przegrała sprawę na podstawie art. 100 k.p.c. zdanie 2 w zw. z art. 62 § 2 k.p.c. w zw. z art. 107 k.p.c.

Sędzia Sądu Rejonowego Elżbieta Wojciechowska

Sygn. akt I C 406/19

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda i pełnomocnikowi pozwanej.

P., dn. 21 czerwca 2022 roku

Sędzia Sądu Rejonowego

Elżbieta Wojciechowska