Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 233/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Tomaszowie Mazowieckim z dnia 04 lutego 2022 roku w sprawie II K 620/21

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

zarzut błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na treść wyroku, a polegający na przyjęciu wbrew zebranemu w sprawie materiałowi dowodowemu, że zachodzą przesłanki uzasadniające warunkowe umorzenie postępowania karnego wobec K. K., podczas gdy prawidłowa analiza okoliczności popełnienia czynu, rodzaju i charakteru dóbr prawnych oraz stopnia naruszenia podstawowych zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym, stopnia zawinienia oraz społecznej szkodliwości czynu, uwzględniająca w szczególności wysoką zawartość alkoholu w organizmie oskarżonego, przekraczającą niemal trzykrotnie dolną granicę stanu nietrzeźwości ( blisko 1,5 promila ) oraz fakt poruszania się oskarżonego w stanie nietrzeźwości po drodze publicznej w godzinach południowych, sprzeciwia się zastosowaniu wobec oskarżonego dobrodziejstwa warunkowego umorzenia postępowania karnego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zasługuje na aprobatę stanowisko sądu pierwszej instancji co do ziszczenia się wobec oskarżonego K. K. przesłanek probacyjnej instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnego. Na gruncie okoliczności przedmiotowej sprawy sąd ten uczynił zadość prawidłowej ocenie stopnia społecznej szkodliwości zarzucanego oskarżonemu czynu. Wziął pod uwagę wszystkie kwalifikatory określone przepisem art. 115 & 2 k.k. a przy dokonywaniu ich oceny przypisał im właściwy i dostateczny ciężar gatunkowy.

Zgodnie z art. 66 § 1 kk instytucję warunkowego umorzenia postępowania sąd może zastosować wtedy, gdy wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy nie karanego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa. Warunkowe umorzenie postępowania jako instytucja o charakterze wyjątkowym stosowana być może wyłącznie co do przestępstw w przypadku których występuje nasilenie okoliczności łagodzących tak w zakresie samego czynu, stopnia społecznej szkodliwości popełnionego przestępstwa, stopnia winy oskarżonego, jak i jego właściwości i warunków osobistych.

Analiza okoliczności niniejszej sprawy pod kątem wskazanych przesłanek orzeczenia o warunkowym umorzeniu postępowania daje podstawy do stwierdzenia, iż zasadne w świetle celów postępowania karnego, w tym założeń kodeksu karnego w kwestii prawnokarnej reakcji na czyn zabroniony, jest orzeczenie o warunkowym umorzeniu postępowania wobec oskarżonego.

Jakkolwiek K. K. swoim postępowaniem naruszył dobro chronione przez obowiązującą ustawę karną jakim jest bezpieczeństwo w ruchu drogowym, znajdując się przy tym w stanie nietrzeźwości wyrażającym się wartością 0,75 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu ( a zatem około 1,5‰ ), to jednak nie bez znaczenia pozostaje fakt, iż oskarżony poruszał się po drodze lokalnej, nie mającej charakteru drogi o intensywnym natężeniu ruchu, w dodatku na odcinku 500 metrów ( stanowiącym dystans dzielący jego miejsce zamieszkania od najbliższego sklepu spożywczego ), pokonanie którego trwało zaledwie jedną minutę – jak wynika z wydruku G. M. ( vide k.70). Nie spowodował przy tym bezpośredniego zagrożenia w ruchu, choć było ono realne. Zatrzymany został przez funkcjonariuszy policji do kontroli drogowej w związku z nie używaniem pasów bezpieczeństwa i jazdą bez włączonych świateł w porze od świtu do zmierzchu, jego sposób poruszania się po drodze nie budził zastrzeżeń.

Nie należy tracić z pola widzenia tego, że oskarżony od samego początku przyznawał się do winy i żałował swojego postępowania. Okoliczności popełnienia czynu nie budziły więc wątpliwości.

Oskarżony prowadzi ustabilizowany tryb życia i przejawia dbałość o ciągłość zatrudnienia oraz troszczy się o swoich schorowanych rodziców. W świetle powyższego uzasadniony jest wniosek, że prawidłowo funkcjonuje w społeczeństwie, a czyn którego się dopuścił, stanowi eksces odbiegający od jego dotychczasowego zgodnego z obowiązującym porządkiem prawnym sposobu życia. Innymi słowy jego występek stanowi odosobniony przypadek świadczący o incydentalności zachowania. Oskarżony nie łamał porządku prawnego również w inny sposób. Jest osobą niekaraną, nawet za przestępstwo nieumyślne.

Sąd odwoławczy bacząc na całokształt okoliczności sprawy uznał, że wymierzenie kary oskarżonemu w istocie nie jest konieczne, a cele postępowania zostaną osiągnięte poprzez warunkowe umorzenie postępowania. Jednocześnie wyznaczony minimalny okres próby, pozwoli sprawdzić przestrzeganie przez niego norm prawnych.

Należy zważyć, że istotą warunkowego umorzenia postępowania, zgodnie z założeniami ustawodawcy, jest likwidowanie konfliktu wywołanego przestępstwem. Znajduje ono zastosowanie tam, gdzie nie ma potrzeby, ze względu na cele kary, jej wymierzania, a nawet kontynuowania postępowania karnego i doprowadzania do wyroku skazującego. Podstawowym zatem celem wyżej wymienionej instytucji jest cel wychowawczy, którego spełnienie oceniane jest poprzez sprawdzenie funkcjonowania sprawcy w okresie próby. Jest to szansa dana sprawcy, by pomyślnym upływem okresu próby udowodnił, że zrozumiał naganność swego postępowania i tym samym dał gwarancję akceptowania w przyszłości obowiązujących norm prawnych.

Oceniając zatem stopień zawinienia oraz społecznej szkodliwości przypisanego oskarżonego czynu, jako nieznaczne i przy uwzględnieniu okoliczności, że spełnione są także pozostałe przesłanki z art. 66 § 1 i 2 k.k., w pełni dopuszczalnym w tym stanie rzeczy rozstrzygnięciem, było wydanie wobec oskarżonego wyroku warunkowo umarzającego postępowanie karne.

Także i w przekonaniu sądu odwoławczego, mając na względzie dotychczasowy sposób życia oskarżonego oraz jego warunki i właściwości osobiste, takie właśnie rozstrzygnięcie będzie zupełnie wystarczające dla uświadomienia mu naganności swojego postępowania, jak również stanowić będzie dla oskarżonego właściwą nauczkę i przestrogę na przyszłość. Uzasadnione jest jednocześnie przypuszczenie, że pomimo warunkowego umorzenia postępowania karnego, oskarżony będzie przestrzegać porządku prawnego i w przyszłości nie popełni ponownie przestępstwa.

Zauważyć przy tym należy, że warunkowe umorzenie postępowania nie jest uwolnieniem od odpowiedzialności. Wobec oskarżonego został bowiem orzeczony środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym, a także świadczenie pieniężne. Został on także obciążony kosztami postępowania, a więc poniósł on niemałą dolegliwość swojego nieodpowiedzialnego zachowania. Nie ma potrzeby dalszego zaostrzania tej dolegliwości, o co wnosi skarżący w swojej apelacji.

Decyzja sądu pierwszej instancji orzekająca wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 1 roku ( nie mający charakteru obligatoryjnego w przypadku warunkowego umorzenia postępowania karnego ) również zyskuje aprobatę sądu odwoławczego. Za takim rozstrzygnięciem przemawiają właściwości i warunki osobiste podsądnego, sposób jego życia przed popełnieniem przestępstwa, incydentalność inkryminowanego czynu, jak również zachowanie się po popełnionym przestępstwie. Dłuższy zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych pozbawiłby K. K. możliwości opiekowania się rodzicami, którzy są dotknięci ciężkimi chorobami ( dokumentacja lekarska karta 19 – 53 ) i wymagają częstych wizyt lekarskich, na które zawożeni są przez wymienionego. Świadomość tego, jak niekorzystne skutki, chociażby w aspekcie choroby rodziców, może spowodować sytuacja wywołana jego zachowaniem, powinna powstrzymać go przed powtarzaniem przedmiotowej, niezgodnej z prawem postawy w przyszłości.

Wniosek

wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uznanie oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu z art. 178a § 1 k.k. i wymierzenie mu kary grzywny w wymiarze 200 (dwieście) stawek dziennych po 20 (dwadzieścia) złotych każda, orzeczenie środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 3 (trzech) z zaliczeniem okresu zatrzymania prawa jazdy od 25 lipca 2021 roku, świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 5.000 złotych oraz zasądzenie kosztów postępowania w całości.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek jest niezasadny z przyczyn wskazanych powyżej.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

wyrok Sądu Rejonowego w Tomaszowie Mazowieckim z dnia 04 lutego 2022 roku w sprawie II K 620/21

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Całościowa ocena wszystkich okoliczności mających wpływ na stwierdzenie nieznacznego stopnia społecznej szkodliwości czynu oskarżonego w powiązaniu z brakiem podniesienia w apelacji jakichkolwiek okoliczności, które ocenę tę mogłyby odmienić, doprowadziła sąd odwoławczy do wniosku o trafności zaskarżonego wyroku i jego utrzymaniu w mocy.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2.

W oparciu o przepisy art. 636 § 1 k.p.k. i art. 9 w zw. z art. 12 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (tekst jednolity: Dz. U. Nr 49 poz. 223 z 1983 roku z późniejszymi zmianami) sąd odwoławczy ustalił, iż koszty procesu za postępowanie odwoławcze ponosi Skarb Państwa.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

oskarżyciel publiczny

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok Sądu Rejonowego w Tomaszowie Mazowieckim z dnia 04 lutego 2022 roku w sprawie II K 620/21

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana