Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: VIII K 245/21

WYROK

Dnia 15 marca 2022 roku

Sąd Rejonowy w Toruniu VIII Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Paweł Marcinkiewicz

Protokolant p.o. sekr.sąd. Dominika Gajewska

w obecności oskarżyciela - ---

po rozpoznaniu dnia 4 marca 2022 roku

sprawy:

Z. G. s. S. i Z. z domu C.

ur. (...) w m. C.

oskarżonego o to, że:

w dniu 9 stycznia 2021 r, około godz. 06:00 w T. na ul. (...), kierował pojazdem marki T. (...) o nr rej. (...), nie stosując się tym samym do orzeczonego przez Sąd Rejonowy w Toruniu zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych obowiązującego w okresie od 24.09.2020 r. do 24.09.2021 r. o sygn. akt II K 674/20,

tj. o przestępstwo z art. 244 kk

ORZEKA:

I.  uznaje oskarżonego Z. G. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu tj. występku z art. 244 kk i za to na podstawie art. 244 kk wymierza mu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 42 § 1a pkt 2 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 5 (pięciu) lat;

III.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 60 zł (sześćdziesięciu złotych) tytułem opłaty i obciąża oskarżonego wydatkami postępowania w kwocie 70 zł (siedemdziesięciu złotych).

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

VIIIK 245/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1. 

Z. G.

w dniu 9 stycznia 2021 r, około godz. 06:00 w T. na ul. (...), kierował pojazdem marki T. (...) o nr rej. (...), nie stosując się tym samym do orzeczonego przez Sąd Rejonowy w Toruniu zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych obowiązującego w okresie od 24.09.2020 r. do 24.09.2021 r. o sygn. akt II K 674/20,

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  Wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 17 września 2020 r. w sprawie o sygn. IIK 674/20 Z. G. został skazany za to, że

w dniu 12 czerwca 2020r. ok. godz. 7:45 w T. przy ul. (...) na drodze publicznej kierował pojazdem marki T. o nr rej. (...) nie stosując się do orzeczonego przez Sąd Rejonowy w Toruniu zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres od dnia 3 grudnia 2017 r. do 3 grudnia 2020 r, sygn. II K 1172/17

2.  Oskarżony w dniu 9 stycznia 2021 r, około godz. 06:00 w T. na ul. (...), kierował pojazdem marki T. (...) o nr rej. (...), nie stosując się tym samym do orzeczonego przez Sąd Rejonowy w Toruniu zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w sprawie o sygn. akt II K 674/20,

3.  Oskarżony zawoził córkę, której nie udało się uruchomić jej samochodu. Był świadomy obowiązującego go zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych.

4.  Oskarżony ma 75 lat. Utrzymuje się z emerytury w kwocie 1.590 zł netto. Przeszedł zawał serca. Chorował na nowotwór jelita grubego i choruje na cukrzycę. Ma wstawioną protezę stawu biodrowego.

5.  Przeciwko oskarżonemu toczy się postępowanie karne, w którym ponownie został oskarżony o popełnienie czynu z art. 244 kk w dniu 26 lipca 2021 r.

6.  Oskarżony był karany za przestępstwa

Odpis wyroku

Wyjaśnienia oskarżonego

Notatka

Wyjaśnienia oskarżonego

Wyjaśnienia oskarżonego

Dokumentacja lekarska

Wyjaśnienia oskarżonego

Kopie wyroku i sprzeciwów

Dane o karalności

48

k. 89 v

k. 1

k. 89v

k. 89 v

k. 66-83

k. 89 v

k. 84-88

56

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

   

     

     

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

     

     

2. OCENA DOWODÓW

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

2.

3.

4.

5.

6.

Odpis wyroku

Wyjaśnienia oskarżonego

Notatka

Wyjaśnienia oskarżonego

Wyjaśnienia oskarżonego

Dokumentacja lekarska

Wyjaśnienia oskarżonego

Kopie wyroku i sprzeciwów

Dane o karalności.

Dokument urzędowy

Wyjaśnienia oskarżonego, który przyznał się do winy nie budziły wątpliwości. Oskarżony złożył wyjaśnienia odpowiadające pozostałym dowodom.

Dokument urzędowy

Wyjaśnienia oskarżonego, który przyznał się do winy nie budziły wątpliwości. Oskarżony złożył wyjaśnienia odpowiadające pozostałym dowodom.

Dokumenty nie kwestionowane przez strony.

Dokumenty nie kwestionowane przez strony

Dokument urzędowy.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów

(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia

dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt

1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

     

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia

z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna

skazania albo warunkowego

umorzenia postępowania

zgodna z zarzutem

I

Z. G.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Znamiona przestępstwa z art. 244 kk polegają na niestosowaniu się do orzeczonego przez sąd zakazu zajmowania stanowiska, wykonywania zawodu, prowadzenia działalności, prowadzenia pojazdów, wstępu do ośrodków gier i uczestnictwa w grach hazardowych, wstępu na imprezę masową, przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, nakazu okresowego opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym, zakazu kontaktowania się z określonymi osobami, zakazu zbliżania się do określonych osób lub zakazu opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu albo niewykonaniu zarządzenia sądu o ogłoszeniu orzeczenia w sposób w nim przewidziany.

Jest to przestępstwo formalne, do którego znamion nie należy spowodowanie jakiegokolwiek skutku. Może być popełnione zarówno w formie działania, jak i zaniechania (w szczególności dotyczy to niewykonania zarządzenia sądu o ogłoszeniu orzeczenia w sposób w nim przewidziany). Podmiotem przestępstwa z art. 244 kk może być tylko osoba, wobec której orzeczono dany środek karny, a także osoba, która wiedząc o tym, że środek taki został orzeczony, nie stosuje się do tego orzeczenia (np. nie wykonując zarządzenia sądu o ogłoszeniu orzeczenia w prasie bądź w inny sposób). Jest to więc przestępstwo indywidualne. Czyn zabroniony z art. 244 kk jest występkiem umyślnym, który może być popełniony tak z zamiarem bezpośrednim, jak i ewentualnym.

Biorąc pod uwagę zgromadzony w niniejszej sprawie materiał dowodowy stwierdzić należy, że wina oskarżonego Z. G. nie budzi żadnych wątpliwości i została udowodniona w całości. Oskarżony miał świadomość, iż na mocy prawomocnego wyroku Sądu orzeczono wobec niego zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych i do tego zakazu się nie zastosował. Zachowanie Z. G. wyczerpało znamiona występku z art. 244 kk.

3.2. Podstawa prawna

skazania albo warunkowego

umorzenia postępowania

niezgodna z zarzutem

     

     

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

     

3.3. Warunkowe umorzenie
postępowania

     

     

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

     

3.4. Umorzenie postępowania

     

     

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

     

3.5. Uniewinnienie

     

     

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

     

4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE
I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

Z. G.

I

II

I

II





Mając powyższe okoliczności na uwadze oraz uwzględniając zasady wymiaru kary zawarte w art. 53 i nast. kk - w zakresie prewencji ogólnej i indywidualnej – Sąd wymierzył Z. G. karę 3 miesięcy pozbawienia wolności. Kara ta uzmysłowić ma oskarżonemu jego naganne postępowanie, a przez to doprowadzić oskarżonego do powstrzymywania się od tego typu zachowań w przyszłości. Te okoliczności stanowią fundamenty prewencyjnego oddziaływania kary. Nie ulega wątpliwości, iż artykuł 58 § 1 kk ustanawia dyrektywę szczególną dotyczącą kwestii wyboru rodzaju reakcji karnej w przypadku popełnienia drobnego przestępstwa, czyli takiego, które jest zagrożone sankcją alternatywną przewidującą kary wolnościowe oraz stosunkowo niewysoką karę pozbawienia wolności (nieprzekraczającą 5 lat). W przypadku przestępczości drobnej ustawodawca nakazuje sądom traktowanie kary pozbawienia wolności (zarówno w postaci bezwzględnej, jak i z warunkowym zawieszeniem jej wykonania) jako ultima ratio, pozwalając na jej orzekanie tylko w ostateczności, gdy inna kara lub środek karny nie są w stanie uczynić zadość celom karania. Tym samym w przypadku przestępczości o stosunkowo niewysokim stopniu społecznej szkodliwości ustawodawca daje prymat karom i środkom prawnokarnym o charakterze wolnościowym, niełączącym się z pozbawieniem wolności. Powyższa norma prymatu kar wolnościowych nie ma jednak charakteru absolutnego. Podkreślić trzeba bowiem, że reakcja karna skupiając się na sprawcy, musi być efektywna, tj. niedopuszczalne jest orzekanie kar, które będą przez sprawcę trywializowane, wkalkulowane w „koszty" przestępstwa.

Sąd wziął pod uwagę, iż oskarżony był wielokorotnie karany za przestępstwa. W niniejszej sprawie nie miał w istocie żadnego usprawiedliwienia swojego postępowania, bo jako takie nie można traktować chęci podwiezienia swoim samochodem dorosłej córki. Nadto oskarżony jest niepoprawny i wykazuje się rażąco lekceważącym stosunkiem do porządku prawnego o czym należy wnioskować, z faktu że przeciwko niemu toczy się kolejne postepowanie karne z zarzutem popełnienia czynu z art. 244 kk. Dlatego w ocenie Sądu wyłącznie orzeczenia kary bezwzględnej pozbawienia wolności spełni cel kary. Orzeczenie kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania było niemożliwe z uwagi na poprzednie skazanie oskarżonego na karę pozbawienia wolności. Orzeczenie kary ograniczenia wolności było bezcelowe z uwagi na wiek i stan zdrowia oskarżonego. Orzeczenie kary grzywny było również niemożliwe z uwagi na niskie dochody oskarżonego, które nie umożliwiłyby oskarżonemu zapłatę grzywny w akceptowalnym wymiarze a niedopuszczalne byłoby przeniesienie ciężaru zapłaty kary grzywny na żonę oskarżonego lub członków jego rodziny. Sąd orzekł karę pozbawienia wolności w najniższym wymiarze uwzględniając wiek oskarżonego i jako okoliczność łagodzącą fakt przyznania się. W ocenie Sądu dolegliwość kary nie przekracza w ocenie Sadu stopnia jego winy i uwzględnia znaczny stopień społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu, a także bierze pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do oskarżonego.

Na podstawie art. 42 § 1a pkt 2 kk Sąd orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych. Orzeczenie tego zakazu było dla Sądu obligatoryjne. Sąd orzekł 5 letni zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych biorąc pod uwagę wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu i wielokrotną karalność oskarżonego.

5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

     

7. KOSZTY PROCESU

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

W myśl art. 627 kpk Sąd obciążył oskarżonego kosztami postępowania.

8. PODPIS