Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 29/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 października 2020 r.

Sąd Okręgowy w Nowym Sączu I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Małgorzata Franczak-Opiela

Protokolant: sekr. sąd. Katarzyna Kulpa

po rozpoznaniu w dniu 22 września 2020 r. w Nowym Sączu na rozprawie

sprawy z powództwa S. P.

przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej budynku nr (...) os. (...) w N.

o uchylenie uchwały, o ustalenie nieistnienia uchwały ewentualnie o uchylenie uchwały

I.  ustala, że uchwała nr 4 z dnia 19 grudnia 2019 roku Wspólnoty Mieszkaniowej budynku nr (...) os. (...) w N. w sprawie wyboru członków zarządu wspólnoty objętej protokołem notarialnym sporządzonym przez Notariusza I. G. w N. Rep. A. Nr (...), nie istnieje,

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddala,

III.  przyznaje ze środków budżetowych Sądu Okręgowego w Nowym Sączu adwokatowi D. B. kwotę 408 zł (czterysta osiem złotych) tytułem wynagrodzenia kuratora procesowego dla strony pozwanej,

IV.  nakazuje pobrać od powoda S. P. i pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej budynku nr (...) os. (...) w N. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Nowym Sączu kwoty po 204 zł (dwieście cztery złote) tytułem wydatków poniesionych przez Skarb Państwa,

V.  zasądza od pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej budynku nr (...) os. (...) w N. na rzecz powoda S. P. kwotę 200 zł (dwieście złotych) tytułem części kosztów postępowania, znosząc w pozostałym zakresie koszty postępowania między stronami.

Sygn. akt I C 29/20

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 5 października 2020 r.

W pozwie o uchylenie uchwały i ustalenie nieistnienia uchwały wspólnoty mieszkaniowej powód S. P. wniósł o uchylenie uchwały nr 3 z dnia 19 grudnia 2019 r. Wspólnoty Mieszkaniowej budynku nr (...) os. (...) w N., w sprawie zmiany sposobu zarządu nieruchomością wspólną (objętej protokołem notarialnym sporządzonym przez notariusz I. G. w N. Rep. A nr 11030/2019) oraz powód wniósł o ustalenie nieistnienia uchwały nr 4 z dnia 19 grudnia 2019 r. Wspólnoty Mieszkaniowej budynku nr (...), os. (...) w N., w sprawie wyboru członków zarządu (objętej protokołem notarialnym sporządzonym przez notariusz I. G. w N. Rep. A nr 11030/2019) względnie, w przypadku stwierdzenia przez sąd, że powołana wyżej uchwała nr 4 została podjęta, uchylenia uchwały nr 4 z dnia 19 grudnia 2019 r. Wspólnoty Mieszkaniowej budynku nr (...), os. (...) w N., w sprawie wyboru członków zarządu Wspólnoty oraz zasądzenia na rzecz powoda kosztów procesu według norm przepisanych.

Na uzasadnienie żądania uchylenia uchwały nr 3 z dnia 19 grudnia 2019 r. Wspólnoty Mieszkaniowej w N. powód podniósł, że uchwała ta jest wadliwa, bowiem deweloper PHU (...), powód S. P. nie sprawował funkcji zarządu nieruchomością wspólną, gdyż zarząd wspólną nieruchomością został powierzony Pani M. K.. Wobec tego uchwała w części w jakiej wskazuje, że od 19 grudnia 2019 r., deweloper PHU (...), S. P., nie będzie sprawował funkcji zarządu nieruchomością, która została mu powierzona w umowach notarialnych ustanowienia odrębnych własności lokali z nabywcami lokali w nieruchomości ww. budynku jest niezgodna ze stanem faktycznym. Zdaniem powoda, skoro uchwała ta potwierdza stan nieprawdziwy to narusza interesy powoda jako właściciela, jak i zasady prawidłowego zarządu nieruchomością. Powód dalej podniósł, że uchwała w części, gdzie wprowadza sposób zarządu określony w art. 20 ustawy o własności lokali jako właściwy dla nieruchomości, tzw. zarząd właścicielski, sprawowany przez właścicieli lokali została podjęta z naruszeniem art. 18 i 20 ust. 1 UWL, art. 21 UWL oraz art. 23 UWL poprzez ustalenie, że poza właścicielami lokali w budynku os. (...) w N. żaden podmiot trzeci, tj. podmiot inny niż właściciel nie może pełnić funkcji członka zarządu. Taka treść uchwały dopuszcza wyłączne sprawowanie zarządu przez właścicieli. Według powoda, w zakresie pierwszego zastrzeżenia, tj. „zarząd wspólnoty nie może być większy niż trzyosobowy” należy zarzucić – z uwagi na naruszenie art. 20 ust. 1 i art. 21 UWL – że nie doszło do ustalenia, czy zarząd może działać jednoosobowo – w przypadku, gdyby w skład zarządu wchodziła tylko jedna osoba. Dalsze zastrzeżenie w tej uchwale, tj. „prawo zwołania zebrania właścicieli lokali oraz zbierania głosów pod uchwałą w trybie indywidulanego ich zbierania przysługuje każdemu właścicielowi” to ten zapis pozostaje w sprzeczności z art. 23 ust. 1, 30 i 31 UWL, które to przepisy stanowią, że prawo do zwołania zebrania właścicieli przysługuje zarządowi/zarządcy, a także zarząd/zarządca jest uprawniony do zbierania głosów w trybie indywidualnego ich zbierania, a nie każdoczesny właściciel.

Co do żądania ustalenia nieistnienia uchwały nr 4 z dnia 19 grudnia 2019 r. Wspólnoty Mieszkaniowej w N. budynku nr (...) na os. (...) to powód podniósł, że uchwała ta jest wadliwa z tego tytułu, że uchwała ta nie została podjęta i tym samym uzasadnione jest żądanie ustalenia jej nieistnienia. Powód wskazał, że skoro właściciele lokali nie podjęli żadnej uchwały o modyfikacji zasad głosowania nad przedmiotową uchwałą o wyborze członków zarządu to uchwała w tym przedmiocie mogła zapaść jedynie większością głosów liczoną według wielkości udziałów właścicieli lokali w nieruchomości wspólnej. Uchwała nr 4 nie została przegłosowana większością głosów zgodnie z art. 23 ust. 2 UWL, a także uchwała ta zgodnie z powołanym protokołem zebrania wspólnoty – nie była nawet przedmiotem głosowania. Treść uchwały nr 4 opiera się tylko na oświadczeniu przewodniczącej zebrania, a nie na skutecznym głosowaniu właścicieli lokali (głosach większości ogółu właścicieli lokali) tym samym nie jest to uchwała wspólnoty.

W odpowiedzi na pozew kurator reprezentujący pozwaną wspólnotę wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenia zwrotu kosztów postępowania od powoda na rzecz strony pozwanej a nadto zasądzenia na rzecz kuratora wynagrodzenia według norm przepisanych.

Kurator podniósł, że na zebraniu wspólnoty w dniu 19 grudnia 2019 r. doszło do prawidłowego podjęcia uchwał pomimo wskazania w uchwale nr 3 punkt 1 osoby S. P. jako zarządcy. W treści punktu 2 dokonano wprowadzenia zarządu właścicielskiego, eliminując tym samym rozbieżności w zakresie wadliwego powołania ustanowionego oświadczeniem powoda z dnia 10 września 2018 r. Skoro wówczas nie doszło do skutecznego powierzenia zarządu na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy, to uchwała numer 3 wspólnoty z 19 grudnia 2019 r. w sposób prawidłowy wprowadziła sposób zarządu określony w art. 20 ustawy o własności lokali to jest zarząd właścicielski. Tym samym, pomimo okoliczności, iż powód nie był nigdy zarządcą nieruchomości, punkt 2 uchwały nr 3 pozostaje prawidłowy i na jego podstawie wspólnota mieszkaniowa budynku nr (...) os. (...) w N. potwierdziła sposób ustawowy zarządu. Treść przedmiotowej uchwały jest prawidłowa i jako taka powinna ostać się w obrocie prawnym. Dalej po prawidłowym potwierdzeniu sposobu zarządu właścicielskiego uchwałą nr 4 dokonano wyboru członków organu wspólnoty w sposób prawidłowy. Kandydatury poddano pod głosowanie, na skutek którego wyłoniono osoby z największą liczbą głosów.

Na rozprawie w dniu 22 września 2020 r. kurator pozwanego podtrzymała dotychczasowe stanowisko w sprawie, podnosząc dodatkowo, że powód utracił legitymację czynną w sprawie, bowiem nie jest już właścicielem żadnego lokalu w pozwanej wspólnocie, gdyż ostatnia umowa zbycia nieruchomości miała miejsce w dniu 30 czerwca 2020 r.

Powód przyznał, że aktualnie nie jest właścicielem żadnego lokalu w pozwanej wspólnocie, ale nadal ma interes prawny w podtrzymywaniu żądania uchylenia uchwały nr 3 z dnia 19 grudnia 2019 r. z uwagi na pewność obrotu prawnego. Ze względu na zawity termin do zaskarżenia uchwały wspólnoty, aktualnie żaden z członków wspólnoty nie może już wytoczyć powództwa, a przez to zostanie utrzymana uchwała niezgodna z prawem. Co do żądania ustalenia nieistnienia uchwały nr 4 to podstawą tego żądania jest art. 189 k.p.c. i powód nadal ma interes prawny w ustaleniu nieistnienia tej uchwały, albowiem powołany tą uchwałą zarząd wspólnoty podpisał umowę z R. K., który obecnie jest zarządcą i pobiera opłaty związane z funkcjonowaniem wspólnoty. Takie opłaty były pobierane także od powoda i rozstrzygnięcie to ma znaczenie dla powoda, bo może stać się podstawą roszczenia o nienależne świadczenie lub bezpodstawne wzbogacenie albo o wynagrodzenie za prowadzenie cudzych spraw bez zlecenia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Aktem notarialnym z dnia 10 września 2018 r., Repertorium A numer (...) o ustanowieniu odrębnej własności lokalu, deweloper (...) w drodze jednostronnej czynności prawnej ustanowił odrębną własność garażu wielostanowiskowego dla siebie, ustalając swój udział w nieruchomości wspólnej dla wyodrębnionego lokalu w wielkości (...) części, a następnie w § 4 aktu oświadczył, że garaż wielostanowiskowy G1 będzie nadal jego własnością. W § 7 aktu deweloper oświadczył, że zarząd nieruchomością wspólną będzie sprawowany przez osobę fizyczną lub prawną a do sposobu wykonywania tego zarządu będą miały zastosowanie przepisy rozdziału IV ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali z późniejszymi zmianami.

(dowód: wypis aktu notarialnego z dnia 10.09.2018 r. k. 48-53)

Uchwałą nr 1/2018 Wspólnoty Mieszkaniowej budynku nr (...) os. (...) w N. powierzono zarząd nieruchomością wspólną M. Z. nieruchomości, prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą M., na okres jednego roku od dnia podjęcia uchwały, ponadto w razie nie rozwiązania umowy o zarządzenie lub wypowiedzenia umowy o zarząd przez którąkolwiek ze stron na 3 miesiące przed upływem terminu na jaki została zawarta, umowa przekształca się w zarząd na czas nieoznaczony bez konieczności składania dodatkowych oświadczeń. Pod uchwałą podpisał się jako właściciele lokali S. P. z udziałem 24% i S. P. P.U.H. z udziałem 76%. W tym samym dniu Wspólnota Mieszkaniowa budynku nr (...) os. (...) w N. reprezentowana przez S. P. zawarła z M. K. umowę o zarządzanie nieruchomością wspólną położoną w N. na os. (...) dla której prowadzona jest księga wieczysta (...) w Sądzie Rejonowym w Nowym Targu. Umowa została zawarta na okres 1 roku z możliwością przekształcenia się w umowę na czas nieoznaczony w razie zajścia warunków opisanych w § 9 umowy.

(dowód: uchwała Wspólnoty Mieszkaniowej nr (...) k. 138, umowa o zarządzanie k. 140-141).

Aktem notarialnym z dnia 13 września 2018 r. sporządzonym w Kancelarii Notarialnej przed notariuszem W. C. Repertorium A numer (...) na nieruchomości położonej w N. objętej KW (...) ustanowiono odrębną własność lokalu mieszkalnego położonego w budynku mieszkalnym wielorodzinnym nr (...) na osiedlu (...), z którego własnością związany będzie udział wynoszący (...) w nieruchomości wspólnej, a następnie w wykonaniu umowy deweloperskiej przeniesiono własność wyodrębnionego lokalu wraz z związanym z tym lokalem udziałem w nieruchomości wspólnej. W § 9 pkt 3 umowy pełnomocnik dewelopera, który reprezentował dewelopera przy zawarciu tej umowy G. P., oświadczył, że w akcie notarialnym z dnia 10 września 2018 r. postanowiono, że zarząd nieruchomością wspólną będzie sprawowany przez osobę fizyczną lub prawną a do sposobu wykonywania tego zarządu będą miały zastosowanie przepisy rozdziału IV ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali z późniejszymi zmianami. Natomiast w § 11 umowy nabywca lokalu oświadczył, że ustanawia pełnomocnikiem stawającego do tego aktu G. P. i umocowuje go m.in. do sprawowania zarządu przez dewelopera lub inną osobę, która będzie sprawowała zarząd nieruchomością wspólną do czasu sprzedaży przez niego ostatniego lokalu, jednakże nie dłużej niż przez okres 12 miesięcy od dnia zawarcia tej umowy przenoszącej własność na rzecz nabywcy. Tej samej treści zapisy co do zarządu nieruchomością wspólną znalazły się w innej umowie ustanowienia odrębnej własności lokalu i przeniesienia własności lokalu w wykonaniu umowy deweloperskiej umowy sprzedaży z dnia 8 października 2018 r.

(dowód: wypis aktu notarialnego z dnia 13.09.2018 r. k. 349-358,wypis aktu notarialnego z 8.10.2018 r. k. 117-136).

Na dzień 19 grudnia 2019 r. do lokalu Kancelarii Notarialnej w N. prowadzonej przez notariusza I. G. zostało zwołane na wniosek właścicieli lokali z dnia 6.11.2019 r. zebrania ogółu właścicieli nieruchomości położonej w N. przy os. (...), tworzących Wspólnotę Mieszkaniową budynku nr (...) na os. (...) w N., z następującym porządkiem obrad:

1/ otwarcie zebrania przez Zarządcę Nieruchomości Wspólnej,

2/ wybór przewodniczącego, protokolanta (sekretarza) oraz komisji skrutacyjnej,

3/ przyjęcie porządku obrad,

4/ sprawozdanie Zarządcy ze sprawowanej funkcji,

5/ podjęcie uchwały dotyczącej zmiany sposobu zarządu nieruchomością wspólną (ze sprawowanego zarządu przez osobę fizyczną/prawną tj. zarządcy) na trzyosobowy właścicielski zarząd,

6/ poddanie pod głosowanie uchwały o wyborze członków zarządu właścicielskiego nieruchomością ( o ile uchwała w pkt 5 zostanie podjęta),

7/ wolne wnioski,

8/ zakończenie zebrania.

W drodze głosowania na przewodniczącą zebrania wybrano Panią R. Z., która objęła przewodnictwo zebrania i poinformowała obecnych, że wszyscy właściciele lokali tworzący Wspólnotę Mieszkaniową budynku nr (...) os. (...) w N. zostali prawidłowo zawiadomieni o terminie zebrania i porządku obrad oraz, że na zgromadzeniu obecni i reprezentowani są właściciele lokali posiadających udziały wynoszące 66,7872 % w nieruchomości wspólnej co stanowi 66,7872 % ogółu właścicieli lokali wyodrębnionych i niewyodrębnionych w budynku. Kolejno w głosowaniu została wybrana komisja skrutacyjna i przewodnicząca wniosła o podjęcie uchwały w sprawie zmiany ustalonego sposobu zarządu nieruchomością wspólną, uchwała ta została oznaczona numerem 3 o treści:

1.  Od dnia dzisiejszego, czyli od 19 grudnia 2019 r. Deweloper PHU (...), S. P., z siedzibą w S., (...)-(...) S., nie będzie sprawował funkcji zarządu nieruchomością, która została mu powierzona w umowach notarialnych ustanowienia odrębnej własności lokali z nabywcami lokali w nieruchomości ww. budynku,

2.  Z dniem 19 grudnia 2019 r. wprowadza się sposób zarządu określony w art. 20 ustawy o własności lokali jako właściwy dla nieruchomości tzw. zarząd właścicielski, sprawowany przez właścicieli lokali w budynku os. (...) w N., z zastrzeżeniem, że:

- zarząd wspólnoty nie może być większy niż trzyosobowy,

- prawo zwołania zebrania właścicieli lokali oraz zbierania głosów pod uchwałą w drodze indywidulanego ich zbierania przysługuje każdemu właścicielowi.

Po przeprowadzeniu głosowania i policzenia głosów podano, że za uchwałą padło 52,8344 % ogółu głosów, przeciw było 10,3535 % i wstrzymało się od głosowania 4,9438%. Przewodnicząca stwierdziła, że uchwała nr 3 została podjęta większością głosów, stanowiącą 52,3844 % ogółu głosów. Następnie przystąpiono do podjęcia uchwały w sprawie wyboru członków zarządu wspólnoty mieszkaniowej, przewodnicząca zebrania zwróciła uwagę, że do zarządu mogą zostać wyłonione trzy osoby, stąd w sytuacji zgłoszenia większej ilości kandydatów do zarządu zostaną wybrane trzy osoby, które uzyskały największą ilość głosów. Zgłoszono kandydatury 5 osób, które wyraziły zgodę na kandydowanie. Po przeprowadzeniu głosowania i zliczeniu głosów kandydaci uzyskali: J. W. 17,5288 % ogółu głosów, A. O. uzyskał 47,7178 % ogółu głosów, M. K. uzyskała 13,2568 % ogółu głosów, M. J. uzyskała 44,9165 % ogółu głosów i R. Z. uzyskała 45,3375 % ogółu głosów. Po podaniu tych danych przewodnicząca zebrania oświadczyła, że do zarządu Wspólnoty zostali wybrani następujący członkowie zarządu: A. O., R. Z. i M. J. i tym samym zebranie podjęło uchwałę nr 4 w sprawie wyboru członków zarządu Wspólnoty o treści: Zebranie właścicieli dokonało wyboru członków zarządu Wspólnoty Mieszkaniowej budynku nr (...) na os. (...) w N. w osobach: A. O., R. Z. i M. J. i tym notariusz zakończyła protokół.

(dowód: wypis aktu notarialnego z dnia 19.12.2019 r. Repertorium A numer (...) k. 21-23)

Powyższy stan faktyczny ustalony w oparciu o dowody z dokumentów powołanych w stanie faktycznym był bezsporny między stronami.

Sąd zważył co następuje

Rozstrzygając niniejszą sprawę w pierwszej kolejności należało ustalić, czy pozwana wspólnota mieszkaniowa jest należycie reprezentowana tj. czy ma organ uprawniony do jej reprezentacji. W tym zakresie był spór pomiędzy stronami, gdyż powód S. P. wskazywał na zarząd pozwanej wspólnoty osobę M. K., podnosił że, Deweloper PHU (...), S. P. tj. powód nie sprawował funkcji zarządu nieruchomością wspólną, ani nie została mu powierzona taka funkcja w umowach notarialnych ustanowienia odrębnych własności lokali z nabywcami lokali. Pozwana wspólnota powoływała się, że wspólnotę reprezentuje zarząd w osobach powołanych uchwałą nr 4 zebrania wspólnoty z dnia 19 grudnia 2019 r. Wobec przyjęcia przez sąd, o czym będzie mowa niżej, że uchwała nr 4 z dnia 19 grudnia 2019 r. Wspólnoty Mieszkaniowej budynku nr (...) os. (...) w N. w sprawie wyboru członków zarządu nie istnieje zaszła potrzeba ustanowienia z urzędu stosownie do art. 69 § 1 zd. 2 k.p.c. dla pozwanego kuratora procesowego celem reprezentowania pozwanego ze względu na brak organu . Sąd nie podziela stanowiska powoda, jakoby zarządem pozwanej wspólnoty była M. K. powołana według stanowiska powoda uchwałą nr 1 Wspólnoty Mieszkaniowej z dnia 12 września 2018 r. W tej mierze sąd w całości podziela twierdzenia kuratora procesowego pozwanego, że w dacie kiedy została podjęta uchwała nr 1 pozwana wspólnota nie istniała. Pierwsze wyodrębnienie lokalu i przeniesienie własności dla podmiotu innego niż deweloper nastąpiło w umowie z dnia 13 września 2019 r. aktem notarialnym Repertorium A 9460/18 obejmującym umowę ustanowienia odrębnej własności lokalu i przeniesienia własności lokalu w wykonaniu umowy deweloperskiej. Dopiero z tym dniem powstała wspólnota mieszkaniowa, a nie z dniem 10 września 2018 r. kiedy deweloper aktem notarialnym w jednostronnej czynności prawnej ustanowił odrębną własność garażu wielostanowiskowego dla siebie i w tej umowie ustalił zasady zarządu, przechodząc z ustawowego zarządu właścicielskiego na powierzony, przy czym nie ustalił osoby zarządcy w treści swojego oświadczenia zawartego w tym akcie. Zgodnie z art. 6 ustawy o własności lokali ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości tworzy wspólnotę mieszkaniową, wspólnota mieszkaniowa powstaje z chwilą wyodrębnienia pierwszego lokalu w nieruchomości wielolokalowej, jeżeli choćby jeden lokal należy do innej osoby niż dotychczasowy właściciel. Zgodnie z art. 8 powołanej ustawy współwłaściciele mogą w umowie określić sposób zarządu nieruchomością wspólną. Skoro pierwsze nabycie lokalu przez podmiot inny niż deweloper nastąpiło później niż data uchwały nr 1 wspólnoty z dnia 12 września 2018 r. w sprawie powierzenia zarządu nieruchomością wspólną M. K. to taka uchwała jest nieskuteczna, gdyż w tej dacie nie istniała jeszcze wspólnota. Nie doszło do prawidłowego ustalenia zarządu powierzonego w chwili złożenia jednostronnego oświadczenia przez powoda w dniu 10.09.2018 r. gdyż w tym czasie nie doszło do wyodrębnienia żadnego lokalu mieszkalnego, nie było żadnej współwłasności, całość nieruchomości należała do powoda.

Przechodząc do oceny zasadności roszczeń objętych pozwem to sąd podziela w pełni stanowisko kuratora procesowego pozwanej wspólnoty, że powód aktualnie utracił legitymacje czynną w zakresie roszczenia powoda o uchylenie uchwały wspólnoty nr (...) z dnia 19 grudnia 2019 r. Przepis 25 ust. 1 u.w.l. będący podstawą tego roszczenia daje uprawnienie do zaskarżenia uchwały w tym trybie tylko właścicielowi lokalu. Skoro bezspornym jest, że powód w dniu 30 czerwca 2020 r. zbył ostatni lokal i w dacie zamknięcia rozprawy nie był już właścicielem żadnego z lokali na tej nieruchomości – co powód przyznał na rozprawie w dniu 22 września 2020 r. – to z dniem utraty własności utracił możliwość domagania się uchylenia uchwały wspólnoty. W sprawie nie mamy do czynienia z przepisem art. 192 pkt 3 k.p.c., bowiem przedmiotem procesu nie jest zbyty lokal, ale uchwała wspólnoty, która z natury nie podlega zbyciu w toku sprawy. Z zasady były właściciel lokalu nie ma interesu w zaskarżeniu uchwały, gdyż nie wpływa ona na jego prawa i obowiązki. Interes taki mógłby zachodzić jedynie wtedy, gdyby uchwała dotyczyła praw majątkowych byłego właściciela z okresu kiedy był on jeszcze członkiem wspólnoty, wiążąco regulowała jego sytuację prawną i nie miał on innej możliwości ochrony swych praw. Taka sytuacja nie ma miejsca w przypadku uchwały nr 3, powód nie wskazywał na żaden swój indywidualny interes, który miałby być chroniony przez zaskarżenie uchwały, powód powoływał się na pewność obrotu prawnego i utrzymanie uchwały niezgodnej z prawem.

Co do roszczenia ustalenia nieistnienia uchwały nr 4 wspólnoty z dnia 19 grudnia 2019 r., to podstawą tego żądania jest przepis art. 189 k.p.c. i powód wykazał interes prawny w ustaleniu nieistnienia tej uchwały. W tym zakresie sąd uwzględnił żądanie powoda, gdyż uchwała nr 4 w sprawie wyboru członków zarządu Wspólnoty w ogóle nie została poddana pod głosowanie, a więc jest uchwałą nieistniejącą. Wcześniej podczas indywidulanego głosowania na poszczególnych kandydatów do zarządu żadna ze wskazanych osób nie uzyskała ustawowej większości głosów za jego kandydaturą, a mimo tego przewodnicząca zebrania oświadczyła, że do zarządu zostali wybrani następujący członkowie zarządu A. O., R. Z. i M. J. i tym samym zebranie podjęło uchwałę w sprawie wyboru członków zarządu, przy czym uchwała ta nie została poddana pod głosowanie, a oparto się na oświadczeniu przewodniczącej. Powód wykazał interes prawny w zaskarżeniu tej uchwały, zarząd wspólnoty w składzie wynikającym z uchwały nr 4 podjął czynności w imieniu wspólnoty, zawarł umowę o zarządzanie nieruchomością wspólną z R. K., który pobiera opłaty od członków wspólnoty, w tym pobierał opłaty od powoda w czasie, gdy powód był członkiem wspólnoty. Skoro uchwała numer 4 w sprawie wyboru członków zarządu Wspólnoty nie istnieje, to pozwana wspólnota nie ma organu do jej reprezentacji i kierowania sprawami wspólnoty mieszkaniowej stosownie do art. 21 powołanej ustawy.

W tych okolicznościach sąd oddalił żądanie co do uchylenia uchwały nr 3 pozwanej wspólnoty ze względu na brak legitymacji czynnej po stronie powoda i uwzględnił żądanie w zakresie ustalenia nieistnienia uchwały nr 4 w sprawie wyboru członków zarządu.

Z uwagi na wynik sprawy o kosztach postępowania sąd orzekł w oparciu o przepis art. 100 k.p.c. Z uwagi na uwzględnienie żądania w połowie Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 200 zł tytułem opłaty od uwzględnionego roszczenia, a w pozostałym zakresie zniósł koszty postępowania między stronami.

Co do wynagrodzenia kuratora to sprawowanie funkcji kuratora jest odpłatne. Wobec ustanowienia z urzędu kuratora dla pozwanego sąd nie pobrał zaliczki od strony i wypłacił wynagrodzenie dla kuratora ze środków Skarbu Państwa. Stosownie do § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 9.03.2018 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej (Dz.U. poz. 536) wysokość wynagrodzenia kuratora ustanowionego dla strony w sprawie cywilnej, zwanego dalej „kuratorem", ustala się w kwocie nieprzekraczającej 40% stawek minimalnych za czynności adwokackie określonych w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 16 ust. 3 ustawy z 26.05.1982 r. – Prawo o adwokaturze (Dz.U. z 2019 r. poz. 1513 ze zm.), w obu przypadkach nie mniej niż 60 zł. Stosownie do ust. 3 tego przepisu możliwe jest podwyższenie wynagrodzenia kuratora do wysokości nieprzekraczającej jednokrotności stawki minimalnej za czynności adwokackie. Sąd przyznał wynagrodzenie dla kuratora w łącznej wysokości 408 zł na które złożyły się kwota 360 zł jako stawka minimalna przewidziana w § 8 ust. 1 pkt. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie Dz.U. 2015.1800, przy uwzględnieniu nakładu pracy kuratora i udziału w rozprawie, a nadto zasądził kwotę 48 zł jako 40 % stawki minimalnej z § 10 ust. 2 pkt 1 powołanego rozporządzenia.

Wydatkiem związanym z wynagrodzeniem kuratora pokrytym z należności Skarbu Państwa sąd obciążył obie strony w równych kwotach po 204 zł w myśl art. 113 ust.1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w zw. z art. 100 k.p.c.