I C 803/18
Dnia 25 września 2018 r.
Sąd Rejonowy Gdańsk – Północ w Gdańsku, Wydział I Cywilny
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSR Agnieszka Piotrowska
Protokolant: stażysta Szymon Cieszyński
po rozpoznaniu w dniu 25 września 2018 roku w Gdańsku
na rozprawie
sprawy z powództwa L. J.
przeciwko S. K. (1), O. R., N. S.
o eksmisje
I. nakazuje pozwanym S. K. (1), O. R., N. S., aby opróżnili ze swoich rzeczy lokal mieszkalny nr (...) położony w G. przy ulicy (...),
II. oddala powództwo w pozostałym zakresie,
III. zasądza od pozwanych solidarnie na rzecz powódki kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu,
IV. wyrokowi nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.
Sygn. akt I C 803/18
Powódka L. J. domagała się nakazania pozwanym S. K. (2), O. R. i N. S. opuszczenia i opróżnienia lokalu mieszkalnego położonego w G. przy ul. (...) także zasądzenia od strony pozwanej kosztów procesu według norm prawem przepisanych. W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że posiada tytuł prawny do przedmiotowego lokalu, zaś pozwani swoim nagannym zachowaniem uniemożliwiają jej zamieszkiwanie w nim oraz nie dokładają się do jego utrzymania. Powódka oświadczyła także, iż pozwana otrzymała od Gminy M. G. propozycję zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego, z której nie skorzystała.
Pozwani nie zajęli stanowiska w sprawie.
Do sprawy w charakterze interwenienta ubocznego po stronie powodowej przystąpiła Gmina M. G..
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w G. przy ulicy (...) przysługuje powódce L. J..
/bezsporne, nadto dowody: akt notarialny – k. 4-6 verte, zaświadczenie Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w G. – k. 6. /
W lokalu wraz z powódką zamieszkiwała S. K. (1) wraz z dziećmi O. R., N. S..
/bezsporne/
Pozwana S. K. (1) otrzymała od Gminy M. G. propozycję zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego, z której nie skorzystała.
/ bezsporne, nadto dowody: oferta Gminy M. G. – k . 8/
Pozwana wyprowadziła się z lokalu wraz z dziećmi w dniu 10 września 2018 r., jednak nie zabrała swoich rzeczy.
/bezsporne/
Sąd zważył, co następuje:
Pozwany, pomimo prawidłowego zawiadomienia o terminie rozprawy nie stawił się na nią, a nadto, pomimo zobowiązania do złożenia odpowiedzi na pozew, nie złożył tejże. Wobec powyższego na podstawie art. 339 § 1 k.p.c. wydano wyrok zaoczny. Zgodnie z § 2 tegoż przepisu Sąd przyjął za prawdziwe twierdzenia powódki przytoczone w pozwie.
Powództwo było jednak zasadne jedynie w części.
Zgodnie z art. 222 § 2 k.c. przeciwko osobie, która narusza własność w inny sposób aniżeli przez pozbawienie właściciela faktycznego władztwa nad rzeczą, przysługuje właścicielowi roszczenie o przywrócenie stanu zgodnego z prawem i o zaniechanie naruszeń.
Pozostawienie przez pozwanych rzeczy w mieszkaniu powódki niewątpliwie stanowi naruszenie służącego powódce prawa do lokalu, wobec czego Sąd orzekł jak w punkcie I wyroku.
W pozostałej części powództwo podlegało oddaleniu. Stosownie do art. 222 § 1 k.c. właściciel może żądać od osoby, która faktycznie włada jego rzeczą, aby rzecz ta została mu wydana, chyba że osobie tej przysługuje skuteczne względem właściciela uprawnienie do władania rzeczą.
Jak wynika z oświadczenia powódki, pozwani wyprowadzili się z należącego do niej lokalu w dniu 10 września 2018r. zwracając jej klucze, a zatem dobrowolnie zaspokoili roszczenie powódki w tym zakresie. Dlatego też Sąd powództwo w zakresie żądania wydania lokalu oddalił.
W punkcie III wyroku, zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu wyrażoną w art. 98 § 1 k.p.c,. obciążono solidarnie pozwanych kosztami procesu, na które złożyła się kwota 200 zł. stanowiąca opłatę od pozwu. Pozwanych uznano za stronę przegrywającą postępowanie w całości gdyż do wydania lokalu doszło już po wniesieniu pozwu.
Zarządzenia:
1. (...)
2. (...)
3. (...)