Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I 1 C 2236/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 kwietnia 2022 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny:
Przewodniczący: sędzia Tadeusz Kotuk
Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Szymańska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 kwietnia 2022 r. w G. sprawy z powództwa M. K. przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz powódki M. K. kwotę 5.233,38 zł (pięć tysięcy dwieście trzydzieści trzy złote trzydzieści osiem groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia 29 lutego 2020 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz powódki M. K. kwotę 3.017 zł (trzy tysiące siedemnaście złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku do dnia zapłaty – tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I 1 C 2236/20

UZASADNIENIE

Stan faktyczny

W dniu 13 lipca 2017 r. w G. na pętli F. C. doszło do wypadku komunikacyjnego, w którym poszkodowanym była M. K.. Sprawcą winnym spowodowania wypadku był R. R. – kierujący pojazdem ubezpieczonym w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdów mechanicznych w pozwanym towarzystwie ubezpieczeń. Pojazd sprawcy uderzył od tyłu prawidłowo poruszający się pojazd powódki.

Okoliczności bezsporne

Po wypadku powódka odczuwała dolegliwości bólowe, jednak następnego dnia – z uwagi na pilne obowiązki służbowe (radca prawny) udała się do miejsca pracy. Ból dotyczył odcinka szyjnego i lędźwiowego kręgosłupa. Wobec nieustępowania dolegliwości bólowych następnego dnia udała się do szpitala na oddział ratunkowy. Zalecono jej noszenie kołnierza ortopedycznego, prowadzenie oszczędnego trybu życia, zakaz dźwigania ciężarów. Powódka zażywała zapisane leki, w tym przeciwbólowe. Kołnierz nosiła przez około 3 tygodnie. Ponieważ część obowiązków zawodowych wykonywała w odległym od T. mieście (S.), jeździła tam autobusem. Z S. do pracy woził ją mąż. Dopiero jesienią 2017 r. wróciła do prowadzenia samochodu, stresowała się dojeżdżając do skrzyżowań, patrzyła wciąż w lusterko, czy ktoś nie najeżdża na jej samochód. Odczuwała też „strzykanie” w okolicach szyi poruszając głową.

Dowód: zeznania powódki, k. 55-58

zeznania W. K., k. 60-63

zeznania B. K., k. 50-53

W wyniku wypadku powódka doznała skręcenia odcinka szyjnego z następowym zniekształceniem o typie tyłowygięcia odcinka szyjnego (kyfoza), skręceniem odcinka lędźwiowego i długotrwałym zespołem bólowym tych odcinków. Z uwagi na zabezpieczenie odcinka lędźwiowego pasem bezpieczeństwa – dolegliwości z tej części kręgosłupa były mniejsze. Rokowania w zakresie ustąpienia wspomnianej kyfozy są złe, natomiast w zakresie ustąpienia dolegliwości bólowych – pomyślne.

Dowód: opinia biegłego dr W. Ż. (z uzupełnieniami i korektą), k. 78-81, 98-99, 114-115

karta informacyjna, k. 11-12

W warstwie zdrowia psychicznego zdarzenie mieściło się w oknie tolerancji przeciętnej osoby, spowodowało stres punktowy, nie uniemożliwiało normalnego funkcjonowania poszkodowanej.

Dowód: opinia biegłej J. P., k. 137-145

Powódka w związku z wypadkiem poniosła koszty zakupu leków łagodzących objawy bólowe (74,99 zł, 45 zł, 43,39 zł), koszt porady ortopedy (70 zł).

Dowód: paragony, k. 13

Ubezpieczyciel odmówił wypłaty zadośćuczynienia i zwrotu wydatków poszkodowanej.

Okoliczność bezsporna

Ocena dowodów

Zeznania powódki i świadków są wiarygodne, spójne, szczere.

Opinia biegłego lekarza ortopedy dr. W. Ż. (jako całość – po uzupełnieniach i korekcie) jest jasna, pełna i wewnętrznie niesprzeczna. Biegły zdaniem Sądu należycie uwzględnił całość materiału, w tym pozostające w aktach sprawy dokumenty medyczne.

Opinia biegłej psycholog J. P. jest zdaniem Sądu jasna, pełna i wewnętrznie niesprzeczna.

Kwalifikacja prawna

Zasada odpowiedzialności pozwanego wynika z art. 415 k.c. w zw. z art. 436 § 2 k.c. w zw. z art. 822 § 1 k.c. Twierdzenie pozwanego, że w okolicznościach zdarzenia nie mogło dojść do rozstroju zdrowia poszkodowanej jest oczywiście pozbawione podstaw w świetle zgromadzonego materiału dowodowego, w szczególności wiarygodnych zeznań powódki i nawet czysto obiektywnych pourazowych zmian anatomicznych (kyfoza części szyjnej kręgosłupa – ujawniona w diagnostyce obrazowej). Należy podkreślić, że niewielkie rozmiary uszkodzeń pojazdów biorących udział w kolizji w oczywisty sposób nie przekładają się na prognozowanie analogicznego niskiego wpływu wypadku na ciało człowieka znajdującego się w pojeździe, co skutkowało treścią postanowienia z dnia 9 lutego 2022 r. (brak zastrzeżenia w trybie art. 162 k.p.c.).

Dochodzone pozwem zadośćuczynienie na poziomie 5.000 zł jest zdaniem Sądu odpowiednie w kontekście doznanych w wypadku dolegliwości, które były – oceniając całościowo – umiarkowane. W każdym razie taki rozmiar kwotowy zadośćuczynienia z pewnością nie jest zawyżony. Z opinii biegłego ortopedy wynika jasno, że nawet gdyby rozpatrywać wyłącznie skutki wypadku na gruncie dolegliwości kręgosłupa szyjnego i to zadośćuczynienie w kwocie 5.000 zł byłoby odpowiednie, gdyż z tej strony dominowały dolegliwości bólowe po wypadku. Kwestia wcześniejszych patologicznych zmian w części lędźwiowej (niewielkie, „dyskretne” skrzywienie) nie miała więc wpływu na wyrokowanie.

Koszty (wydatki) przedstawione przez powódkę zdaniem Sądu w jednoznaczny sposób są powiązane z usuwaniem i fachową (medyczną) oceną skutków wypadku (popularne leki i preparaty łagodzące ból, wizyta w gabinecie ortopedy kilka tygodni po wypadku).

Mając powyższe na uwadze powództwo uwzględniono w całości na mocy art. 822 § 1 k.c. w zw. z art. 444 § 1 k.c., art. 445 § 1 k.c., art. 481 § 1 i § 2 k.c. w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych […] – punkt I.

Koszty

Pozwany jako przegrywający w całości proces jest obowiązany zwrócić przeciwniczce koszty na mocy art. 98 k.p.c., na które składa się: opłata sądowa od pozwu (400 zł), opłata za czynności radcy prawnego w stawce minimalnej (1800 zł, § 2 pkt 4 rozp. MS z 22.10.2015 r., ze zm.), opłata skarbowa od pełnomocnictwa (17 zł), zaliczka 800 zł oraz odsetki od kosztów – punkt II.