Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 czerwca 2022 r.

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w następującym składzie:

Przewodniczący: Sędzia Urszula Sipińska-Sęk

Protokolant: st. sekr. sądowy Zofia Aleksandrowicz

po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2022 r. w Piotrkowie Trybunalskim na rozprawie

sprawy z wniosku F. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o emeryturę pomostową

na skutek odwołania F. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 21 grudnia 2021 r. sygn.: (...)

oddala odwołanie;

Sygn. akt V U 139/22

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 21 grudnia 2021 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. odmówił F. B. prawa do emerytury pomostowej, podnosząc że nie legitymuje się wymaganym 15-letnim okresem pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, a jedynie okresem 5 lat, 10 miesięcy i 11 dni oraz nie rozwiązał stosunku pracy z pracodawcą.

W dniu 31 stycznia 2022 roku pełnomocnik F. B. wniósł odwołanie od tej decyzji wnosząc o jej zmianę i przyznanie F. B. prawa do emerytur pomostowej od dnia (...)

W odpowiedzi na odwołanie ZUS wniósł o jego oddalenie powielając argumentację przedstawioną w zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

F. B., urodzony (...), złożył w dniu 5 października 2021 roku wniosek o emeryturę pomostową.

We wniosku oświadczył, że pozostaje w stosunku pracy ze Spółdzielnią Mieszkaniową (...) w O..

(dowód: wniosek o emeryturę k. 1-4 akt emerytalnych,

Decyzją z dnia 9 listopada 2021 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. odmówił F. B. prawa do emerytury pomostowej, podnosząc że nie legitymuje się wymaganym 15-letnim okresem pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, a jedynie okresem 5 lat, 10 miesięcy i 11 dni oraz nie rozwiązał stosunku pracy z pracodawcą.

(dowód: decyzja – k. 17 akt emerytalnych)

F. B. złożył w dniu 24 listopada 2021 roku ponowny wniosek o emeryturę pomostową. Do wniosku załączył świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach z 23 listopada 2021 roku.

(dowód: wniosek – k. 18 akt emerytalnych, świadectwo – k. 19 akt emerytalnych)

Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił zaliczenia F. B. do stażu pracy w warunkach szczególnych okresu zatrudnienia od dnia 1 października 1988 roku do 30 czerwca 2004 roku.

Skarżący udowodnił ogólny okres składkowy i nieskładkowy wynoszący 40 lat i 8 miesięcy i 28 dni, w tym 5 lat 10 miesięcy i 11 dni okresu pracy w warunkach szczególnych.

(dowód: decyzja z dnia 8 grudnia 2017 roku, k. 21 akt o emeryturę pomostową)

Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w O. wystawiła wnioskodawcy w dniu 23 listopada 2021r. świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach, w którym zaświadczyła, że F. B. wykonywał w okresie:

- od 13 listopada 1980 roku do 30 września 1988 roku prace wymienione w wykazie A dziale XIV poz. 25 na stanowisku ślusarza remontowego rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 roku;

- od 1 października 1988r. do dnia 30 czerwca 2004r. prace wymienione w wykazie A dziale II na stanowisku ślusarza remontowego rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 roku;

(dowód: świadectwo z dnia 26 września 2017r. – k.9 akt ZUS)

Wnioskodawca w dacie wydania zaskarżonej decyzji oraz wyrokowania pozostawał nadal w stosunku pracy ze Spółdzielnią Mieszkaniową (...) w O..

(okoliczność bezsporna- oświadczenie wnioskodawcy złożone na rozprawie w dniu 28 czerwca 2022 roku)

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołania nie zasługują na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 roku o emeryturach pomostowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 965 ze zm.) prawo do emerytury pomostowej, z uwzględnieniem art. 5-12, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1. urodził się po dniu 31 grudnia 1948 roku;

2. ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

3. osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4. ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5. przed dniem 1 stycznia 1999 roku wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych;

6. po dniu 31 grudnia 2008 roku wykonywał prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

7. nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

Prawo do emerytury pomostowej zgodnie z art. 49 ustawy o emeryturach pomostowej przysługuje również osobie, która:

1) po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

2) spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1-5 i 7 i art. 5-12;

3) w dniu wejścia w życie ustawy miała wymagany w przepisach, o których mowa w pkt 2, okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3.

Przyczyną odmowy przyznania wnioskodawcy prawa do emerytury pomostowej było ustalenie przez ZUS, że wnioskodawca nie wykonywał pracy w warunkach szczególnych w przez wymagany okres 15 lat oraz nie rozwiązał stosunku pracy.

Wnioskodawca nie zaprzeczył, że nie spełnia przesłanki wymienionej w art. 4 pkt 7 ustawy o emeryturach pomostowych w postaci rozwiązania stosunku pracy. Wręcz przeciwnie przyznał na rozprawie w dnu 28 czerwca 2022 roku, że nadal pozostaje w stosunku pracy ze Spółdzielnią Mieszkaniową (...) w O.. W tej firmie jest zatrudniony nieprzerwanie od dnia 13 listopada 1988r. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony (k. 5 akt). Bezspornym w sprawie jest zatem, że skarżący w dacie wydania zaskarżonej decyzji oraz wyrokowania w niniejszej sprawie, pozostawał w stosunku pracy. Rozwiązanie stosunku pracy jest konieczną przesłanka pozytywnego rozpoznania wniosku o emeryturę pomostową. Pozostawanie wnioskodawcy w stosunku zatrudnienia wyklucza przyznanie mu praw do emerytury pomostowej, co oznacza że zaskarżona decyzja jest prawidłowa.

Powyższe czyni bezprzedmiotowym badanie, czy wnioskodawca wykonywał pracę w szczególnych warunkach w okresie od 13 listopada 1980 roku do 30 czerwca 2004 roku. Dlatego też Sąd Okręgowy oddalił wniosek pełnomocnika wnioskodawcy o dopuszczenie dowodu z zeznań świadków na okoliczność charakteru pracy w w/w/ okresie. Nawet bowiem pozytywne ustalenie tej okoliczności przez Sąd, nie może doprowadzić do zmiany zaskarżonej decyzji wobec nie rozwiązania stosunku pracy. Prawo do emerytury pomostowej – wbrew stanowisku pełnomocnika skarżącego – nie łączy się z zakończeniem pracy w szczególnych warunkach lub charakterze, ale z definitywnym zakończeniem stosunku pracy. Wynika to wprost treści z art. 4 pkt 7 ustawy o emeryturach pomostowych, który jako przesłankę przyznania prawa o emerytury pomostowej wymienia rozwiązanie stosunku pracy. Dopóki zatem wnioskodawca nie rozwiąże stosunku pracy, nie może otrzymać prawa do tego świadczenia, nawet jeśli będzie się legitymował wymaganym 15-letnm stażem pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze.

Prawo do emerytury pomostowej jest bowiem ściśle związane z szybszą utratą zdolności do zarobkowania z uwagi na szczególne warunki lub szczególny charakter pracy. Praca taka, świadczona stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy, przyczynia się do szybszego obniżenia wydolności organizmu, stąd też wykonująca ją osoba ma prawo do emerytury wcześniej niż inni ubezpieczeni. Prawo to stanowi przywilej i odstępstwo od zasady powszechnego wieku emerytalnego, a zatem regulujące je przepisy należy wykładać w sposób gwarantujący zachowanie celu uzasadniającego to odstępstwo.

Skoro zatem wnioskodawca nie utracił zdolności do zarobkowania, gdyż nadal pracę wykonuje, to znaczy że nie służy mu prawo do emerytury pomostowej. To prawo przysługuje bowiem tylko takiej osobie, która z uwagi na wykonywanie przez 15 lat pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze, z uwagi na obniżenie wydolności organizmu, związane z wykonywaniem takiej pracy, utraciła zdolność do zarobkowania jako takiego ( a nie tylko zdolność do wykonywania pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze), a nie osiągnęła jeszcze powszechnego wieku emerytalnego uprawniającego do emerytury. Rozwiązanie stosunku pracy przez pracownika legitymującego się wymaganym szczególnym stażem pracy przed osiągnięciem powszechnego wieku emerytalnego, wiąże się z domniemaniem utraty zdolności do zarobkowania, którą ustawodawca zabezpiecza prawem do emerytury pomostowej.

Z uwagi na to, że wnioskodawca nie rozwiązał stosunku pracy, Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł jak w sentencji.

.