Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III RC 242/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 stycznia 2022 roku

S ąd Rejonowy w Tczewie III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący: sędzia Rafał Gorgolewski

Protokolant: sekr. Monika Raczyńska - Kalinowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20.01.2022 roku w Tczewie sprawy

z powództwa M. K. (1)

przeciwko N. K. i A. K. reprezentowanym przez przedstawicielkę ustawową M. K.

o obniżenie alimentów

I.  Uchyla wyrok zaoczny;

II.  Oddala powództwo;

III.  Zasądza od powoda M. K. (1) na rzecz Skarbu Państwa – kasy Sądu Rejonowego w Tczewie kwotę 500 /pięćset/ złotych tytułem kosztów sądowych, które uznaje za uiszczone w całości.

Sygn. akt III RC 242/21

UZASADNIENIE

M. K. (1) wniósł przeciwko A. K. i N. K. pozew o obniżenie alimentów z kwot po 700 /siedemset/ złotych do kwot po 350 /trzysta pięćdziesiąt/ złotych na jedno dziecko.

Ponieważ przedstawicielka ustawowa powodów nie wniosła w zakreślonym terminie odpowiedzi na pozew, wyrokiem zaocznym Sąd orzekł zgodnie z żądaniem M. K. (1).

Po wniesieniu sprzeciwu od wyroku zaocznego, na rozprawie dokonano nast ępujących ustaleń faktycznych:

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Gdańsku z 28 stycznia 2020 r. w sprawie o sygn. akt II C 3144/19 M. K. (1) został zobowiązany do łożenia na rzecz A. K. i N. K. alimentów w kwocie po 700 /siedemset/ złotych miesięcznie, płatnych do rak matki małoletnich.

Dow ód: odpis wyroku k. 25

Od czasu w/w rozstrzygnięcia sytuacja majątkowa oraz zdolności zarobkowe powoda nie zmieniły się.

Dowody:

- zeznania M. K. (2) (...)– k. 42v

- umowa o pracę – k. 9

S ąd zważył, co następuje:

Powyższych ustaleń faktycznych dokonano na podstawie wymienionych dowodów, których wiarygodność nie budziła wątpliwości.

W szczególności Sąd dał wiarę zeznaniom M. K. (1), w których wskazał, że jego sytuacja majątkowa i finansowa od czasu wydania wyroku przez Sąd Okręgowy w Gdańsku nie zmieniła się, a przedmiotowe powództwo wytoczył, gdyż jego zdaniem nie stać go na płacenie alimentów w orzeczonej wysokości.

S ąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 138 § 1 k.r.io. zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego można żądać w razie zmiany stosunków (art. 138 k.r.io.).

W przedmiotowej sprawie nie zachodzi przesłanka zmiany stosunków – co przyznał sam powód przesłuchiwany na rozprawie. Wobec tego nie jest możliwa modyfikacja wyroku regulującego wysokość alimentów i powództwo M. K. (1) nie mogło być uznane za zasadne.

Wobec powyższego, na podstawie art. 347 k.p.c. Sąd uchylił wyrok zaoczny (punkt I. wyroku) i na mocy art. 138 § 1 k.r.io. a contrario oddalił powództwo (punkt II. wyroku).

Odno śnie kosztów postępowania:

Ponieważ wartość przedmiotu sporu wynosiła 8400 zł (12 X 700 zł), zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 5 Ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych należna od pozwanego opłata wynosi 50 /pięćset/ zł. Ponieważ M. K. (1) uiścił już należność przy wniesieniu pozwu, koszty sądowe uznano za uiszczone w całości (punkt III. wyroku).