Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IV K 62/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

0.1. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

czyn z punktu I wyroku

J. C.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Poczynione ustalenia faktyczne nie pozostawiają wątpliwości, że oskarżony w dniach bliżej nieustalonych w okresie od kwietnia 2019 roku do dnia 29 lutego 2021 roku regularnie sprzedawał J. M. środki odurzające w postaci ziela konopi innych niż włókniste, którym to okolicznościom sam nie zaprzeczył. Każdorazowo za sprzedaż 5 gramów środka odurzającego otrzymywał od nabywcy kwotę 200 złotych, przy czym transakcji takich było co najmniej 10, co ostatecznie ilości te nie były kwestionowane zarówno przez św. M., jak też oskarżonego.

J. C. dopuszczając się opisanego wyżej zachowania działał z zamiarem osiągnięcia korzyści majątkowej w wyniku sprzedaży narkotyków z zyskiem. Oskarżony doskonale zdawał sobie sprawę z właściwości ww. substancji, skoro jak przyznał sam również był konsumentem substancji odurzających tego rodzaju. Tym samym swoim zachowaniem wypełnił znamiona przestępstwa określonego w art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Ponadto w pierwszym okresie odpłatnego udzielania środków odurzających przez oskarżonego J. M. był osobą małoletnią, gdyż osiemnaście lat ukończył dopiero 27 października 2019 r. a do tego czasu kilka transakcji zostało zrealizowanych. Oskarżony co najmniej godził się, że kupujący od niego środki odurzające był osobą małoletnią, skoro w żaden sposób nie starał się dokładnie ustalić w jakim wówczas kupujący był wieku. Nie podjął żadnych działań, aby to sprawdzić, gdyż było to dla niego bez znaczenia.

Tym samym postępowanie oskarżonego wyczerpało przedmiotowe i podmiotowe znamiona również zbrodni penalizowanej w art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Przepis ten stanowi, że odpowiedzialności karnej podlega ten, kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, udziela małoletniemu środka odurzającego, substancji psychotropowej lub nowej substancji psychoaktywnej, ułatwia użycie albo nakłania go do użycia takiego środka lub substancji.

Podkreślić jednak należy, że oskarżony dopuścił się popełnienia ww. czynu działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru. Z tego też względu kolejne zachowania oskarżonego mające postać transakcji sprzedaży narkotyków J. M. stanowią jeden czyn zabroniony w myśl art. 12 § 1 kk, ponieważ przedmiotem zamachu było dobro osobiste tego samego pokrzywdzonego.

Tym samym pełna kwalifikacja prawna popełnionego czynu zawierająca kumulatywny zbieg przepisów ustawy wyraża się w treści art. 59 ust.2 w zb. z art. 59 ust.1 ustawy z dnia 29 lipca 2009 roku o przeciwdziałaniu narkomanii( DZ.U 2020.2050 tekst jedn.) w zw. z art. 11§2 k.k. w zw. z art. 12§1 k.k.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Czyn z punktu III wyroku

J. C.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zabezpieczony w toku przeszukania pomieszczeń susz roślinny o wadze 0,76 grama stanowi ziele konopi innych niż włókniste i jest środkiem odurzającym na co jednoznacznie wskazuje wydana w sprawie opinia (k. 60-62). Zważyć jednak należy, że ilość tego środka jak zawartej w nim substancji psychoaktywnej jest niewielka, a ponadto nie sposób wykluczyć, że środek ten oskarżony jako osoba uzależniona od przetworów konopi (k.143v), posiadał wyłącznie na własne potrzeby. W tych warunkach postępowanie oskarżonego należało ocenić jako wypadek mniejszej wagi określony w art. 62 ust. 3 w zw. z art. 62 ust.1 ustawy z dnia 29 lipca 2009 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. 2020.2050 tekst jedn.)

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. C.

J. C.

pkt I

punkt VI

punkt VII

punkt VIII

punkt III

punkt V

punkt II

punkt IV

czyn z pkt I wyroku

czyn z pkt I wyroku

czyn z punktu I wyroku

czyn z punktu I wyroku

czyn z punktu III wyroku

czyn z punktu I i III wyroku

czyn z punktu I wyroku

czyn z punktu I i III wyroku

Kara roku pozbawienia wolności.

Przystępując do określenia wymiaru kary pozbawienia wolności należy mieć na uwadze, iż oskarżony nie jest sprawcą młodocianym, o jakim mowa w art. 115 § 10 kk., gdyż w chwili popełnienia przypisanego mu przestępstw (data końcowa czynności sprawczych przyjęta co do czynu ciągłego na 29 luty 2020 rok z punktu I oraz 17 sierpnia 2020 roku, data popełnienia czynu z punktu III) miał już ukończone 21 lat. Jednak z pewnością pozostaje sprawcą, który ze względu na swój wiek winien podlegać zasadom wymiaru kary określonym w art. 54§1 k.k. podobnie jak sprawca młodociany.

Z tego też względu w myśl cyt. wyżej przepisu sąd wymierzając karę zobligowany był kierować się przede wszystkim względami wychowawczymi. W ocenie Sądu względy te przemawiają za zastosowaniem wobec oskarżonego instytucji nadzwyczajnego złagodzenia kary w oparciu o art. 60 § 2 kk, gdyż nawet najniższa kara przewidziana za popełnione przestępstwo byłaby niewspółmiernie surowa o czym przekonują następujące okoliczności:

- dotychczasowa niekaralność oskarżonego (k. 137),

- sytuacja zdrowotna oskarżonego, który jest osobą uzależniona od przetworów konopi (k.143v)

- pozytywna opinia wynikająca z wywiadu środowiskowego kuratora (k. 83-85).

- przyznanie się do popełnienia zarzucanych przestępstw i okazana w toku postępowania skrucha (k.183-184,186).

Za okoliczność obciążającą oskarżonego można poczytać zaś działanie z niskich pobudek tj. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.

Kara 400 stawek dziennych grzywny po 10(dziesięć) zł jedna stawka.

Z tych też względów sąd wymierzył oskarżonemu obok kary pozbawienia wolności karę grzywny, której wymiar dostosował do możliwości zarobkowych niepracującego aktualnie młodego sprawcy, aby jednocześnie uzmysłowić skalę nagannego postępowania związanego z pozyskiwaniem środków finansowych sprzecznie z prawem.

Wymierzona kara roku pozbawienia wolności w oparciu o zasady wymiaru kary określone w art. 60§6 pkt 2 k.k. z pewnością nie będzie stanowić kary nadmiernie łagodnej jeśli się zważy na całokształt wskazanych wyżej okoliczności przedmiotowych oraz podmiotowych. Z kolei długi okres osadzenia oskarżonego w zakładzie karnym z całą pewnością nie przyniósłby pożądanych efektów wychowawczych. Dotychczasowy tryb życia wskazuje, iż J. C. nie jest osobą zdemoralizowaną. Prowadzi ustabilizowany tryb życia, kontynuuje naukę na studiach i dobrowolnie poddał się leczeniu uzależnienia od środków odurzających. Materiał dowodowy nie pozostawia wątpliwości, iż to młodzieńcza niedojrzałość oskarżonego sprawiła, że zbagatelizował konsekwencje wynikające z popełnionych czynów i dopiero prowadzone przeciwko niemu postępowanie karne uświadomiło mu skalę nagannego zachowania wywołując jednocześnie krytyczną oceną odnoszącą się do popełnionych przestępstw.

Z tych też względów sąd uznał, że orzeczenie wobec J. C. kary o charakterze izolacyjnym nie jest konieczne i na podstawie art. 69§1 i 2 k.k. i art. 70§1 k.k. warunkowo zawiesił wykonanie kary pozbawienia wolności na 3-letni okres próby. Zaprezentowana w toku prowadzonego postępowania postawa oskarżonego daje zdaniem sądu podstawy do uznania, że oskarżony wyciągnął właściwe wnioski z nagannego sposobu postępowania i w przyszłości będzie przestrzegał porządku prawnego i nie popełni ponownie przestępstwa.

Zgodnie z treścią art. 72 §1 pkt1 k.k. w okresie próby oskarżony zobowiązany został do informowania sądu o jego przebiegu, aby wzmocnić kontrolę przestrzegania porządku prawnego.

Z kolei na podstawie art. 71 ust.1 ustawy z dnia 29 lipca 2009 roku o przeciwdziałaniu narkomanii sąd zobowiązał J. C. do poddania się leczeniu w Ośrodku (...) ZOZ w L. Przychodnia (...) ul. (...). Sąd uznał, że przestępstwo popełnione przez oskarżonego, choć pośrednio, pozostawało w związku z używaniem środków odurzających. Jak wynika z kwestionariusza zebranych informacji przez Specjalistę (...) (k.1139-144) oskarżony wymaga terapii ambulatoryjnej w związku z uzależnieniem od przetworów konopi. Dokonując odpłatnego udzielania suszu roślinnego innej osobie J. C. pozyskiwał środki finansowe pozwalające mu nabywać narkotyki również dla siebie. Fakt, że dobrowolnie poddał się leczeniu we wskazanej wyżej jednostce medycznej nie zwalnia jednocześnie z instytucjonalnego nałożenia na w/w takiego obowiązku, co wynika z treści ustawy. Natomiast dozór kuratora orzeczony na podstawie przywołanego wyżej przepisu pozwoli na skuteczną kontrolę zachowania oskarżonego w trakcie prowadzonego procesu leczenia.

Wymierzając oskarżonemu karę samoistnej grzywny za czyn związany z posiadaniem środka odurzającego stanowiący wypadek mniejszej wagi sąd uwzględnił stopień zawinienia sprawcy oraz ładunek społecznej szkodliwości popełnionego występku nie tracąc z pola widzenia dyrektywy wymiaru kary określone w art. 58§1 k.k. Zdaniem sądu orzeczona kara 150 stawek dziennych grzywny po 10 zł jedna stawka będzie stanowić karę, która w pełni zrealizuje stawiane karze wymogi wychowawcze i prewencyjne.

Z kolei przy wymiarze łącznej kary grzywny w oparciu o reguły określone w art. 85§1 k.k. w zw. z art. 86§1 i 2 k.k. 500 stawek dziennych grzywny po 10 zł jedna stawka sąd wziął pod uwagę potrzebę zdecydowanego oddziaływania na młodego sprawcę, aby wzbudzić w nim silne poczucie nieuchronności kary, która ma nie tylko oddziaływać wychowawczo, ale też w tej konkretnej sprawie stanowić realną dolegliwość za popełnione przestępstwa w dostosowaniu również do możliwości płatniczych oskarżonego.

Przepadek na rzecz Skarbu Państwa równowartości korzyści majątkowej osiągniętej z popełnionego przestępstwa w kwocie 2.000 zł nie kwestionowanej co do wysokości przez oskarżonego znajduje uzasadnienie w treści art. 45 § 1 kk. Wymieniony przepis obliguje Sąd do orzeczenia przepadku, o ile równowartość korzyści nie podlega zwrotowi pokrzywdzonemu lub innemu podmiotowi, która to sytuacja na gruncie przedmiotowej sprawy nie występuje. Nie ulega wątpliwości, iż J. C. uzyskał ze sprzedaży narkotyków korzyść w postaci środków pieniężnych w kwocie 2.000 zł, których równowartość należało orzec przepadek na rzecz Skarbu Państwa.

Na podstawie art. 70 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii sąd orzekł przepadek dowodów rzeczowych w postaci suszu roślinnego oraz młynka do mielenia, który służył do popełnienia przestępstw.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. C.

IX

Zaliczenie w myśl art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary łącznej grzywny okresu zatrzymania oskarżonego w dniu 17 sierpnia 2020 roku.

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

X

Mając na uwadze sytuację oskarżonego, który kontynuuje naukę na studiach, nie ma stałej pracy i nie posiada dochodów pozostając na utrzymaniu rodziców, sąd uznał, iż uiszczenie wydatków postępowania, jak też opłaty sądowej, przy jednoczesnym uwzględnieniu innych obciążeń o charakterze majątkowym wynikających z wyroku byłoby dla niego zbyt uciążliwe. Wobec powyższego na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolniono oskarżonego od kosztów sądowych, a wchodzącymi w ich skład wydatkami obciążono Skarb Państwa.

6.  1Podpis

SSO Andrzej Klimkowski