Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 26 marca 2020 roku powód A. D. wniósł o zasądzenie od pozwanego C. B. kwoty 3616,04 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od kwoty 3444 zł od dnia 6 lutego 2020 roku do dnia zapłaty wraz z kosztami procesu. Powód dochodzi od pozwanego zapłaty należności wynikającej z wystawionej faktury VAT za wykonaną renowację podłogi w lokalu pozwanego oraz kwoty 172,04 zł tytułem rekompensaty za koszty odzyskiwania należności.

W dniu 12 czerwca 2020 roku Sąd wydał nakaz zapłaty.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty, w którym przedmiotowy nakaz został zaskarżony w całości, pozwany wniósł o oddalenie powództwa. Domagał się od powoda usunięcia usterek związanych ze źle wystawioną usługą.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Strony procesu zawarły w drodze telefonicznych ustaleń umowę, przedmiotem której było wykonanie przez powoda usługi renowacji drewnianych podłóg w lokalu użytkowym pozwanego usytuowanym w S. Al. (...). Przedmiotowy lokal po realizacji prac polegających na cyklinowaniu, bejcowaniu i malowaniu, miał zostać wynajęty R. B..

Powód na przełomie grudnia 2019 roku i stycznia 2020 roku wykonał ww. usługę na rzecz pozwanego.

Pozwany zwrócił się do powoda, aby ten wystawił fakturę na przyszłego najemcę lokalu pozwanego, jako że pozwany od 2017 roku ma zawieszoną działalność gospodarczą.

W odpowiedzi powód wskazał, że usługę wykonał na rzecz powoda i to na niego wystawi fakturę. W dniu 22 stycznia 2020 roku powód wystawił na pozwanego fakturę VAT Nr (...) na kwotę 3444 zł brutto, przyjmując stawkę 80 zł netto za 1 m ² przy łącznej powierzchni 35m ² (salon sprzedażowy 27 m ² i przedpokój 8 m ²). Termin płatności wynagrodzenia powoda wynosił 14 dni.

R. B. przekazał pozwanemu swoje zastrzeżenia w zakresie niskiej jakości prac, które zostały przez powoda wykonane bardzo niestarannie, co pozwany naocznie potwierdził, wykonując w lokalu zdjęcia z dostrzeżonymi wadami.

Pozwany po ustaleniu, że R. B. nie zapłacił powodowi za niestarannie wykonane prace, prowadził z powodem rozmowy w celu ustalenia terminu spotkania i rozliczenia usługi.

Ostatecznie R. B. zrezygnował z najmu lokalu pozwanego.

Dowód:

-

korespondencja stron k. 84-85, k. 134-135,

-

faktura VAT Nr (...) k. 9

-

dokumentacja fotograficzna na płycie CD k. 29,

-

zeznania powoda A. D. k. 129-130,

-

zeznania pozwanego C. B. k. 157-158 verte.

Pismem z dnia 5 marca 2020 roku powód bezskutecznie wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 3641,14 zł, w tym rekompensaty za koszty odzyskiwania należności, w nieprzekraczalnym terminie do dnia 10 marca 2020 roku na wskazany numer rachunku bankowego.

Dowód:

-

wezwanie do zapłaty z dnia 5 marca 2020 roku k. 10,

-

potwierdzenie nadania k. 11.

Aby wykonać poprawnie zgodnie z powszechnie uznanymi zasadami i regułami sztuki parkieciarskiej, dotyczącej renowacji starych podłóg, mocowanych na gwoździe do legarów należy: dobić wszystkie gwoździe, wykonać cyklinowanie, pełne wypełnienie masą szpachlową dziur i szpar między deskami, następnie wykonać szlifowanie/likwidowanie śladów cyklinowania oraz pokryć powierzchnię kolorowym olejo – woskiem.

Podłoga była niedokładnie przez powoda wyszlifowana, ujawniono ślady po wbitych gwoździach. Powód bardzo źle i nieestetycznie wykonał usługę cyklinowania, kolorowania desek. Powierzchnia została źle i nieprofesjonalnie przygotowana przez powoda do kolorowania (do olejowania kolorowego). Ujawniono dużo znacznych wad wyklinowania, szlifowania i nakładania oleju kolorowego. Powierzchnia wyglądała na poplamioną kolorowym olejo-woskiem. Ujawniono ślady – rysy po szlifowaniu, niedobite gwoździe, niezaszpachlowane stare dziury po gwoździach, rysy po cykliniarce, szorstkie fragmenty powierzchni podłogi, uniemożliwiające mopowanie, wady po nałożeniu oleju. Masa szpachlarska w szparach w podłodze została tylko raz nałożona, a należy to wykonać w kliku warstwach aż do pełnego wyrównania z powierzchnią z uwagi na zapadanie się masy i skruszenie materiału. Zniszczone przez kornika deski w korytarzu powinny być wymienione na nowe, ew. celowe byłoby lakierowanie podłogi korytarza.

W wyniku prac renowacyjnych powoda ujawniono wady, które nie są nieusuwalne. Pozostawienie głębokich rys na cyklinowanej podłodze doprowadziło do wystąpienia znacznej szorstkości podłoża, na które nierówno nałożono kolorowy olejo-wosk. Z uwagi na szorstką powierzchnię mycie podłogi przy pomocy mopa jest niemożliwe bądź utrudnione. Przy takim stanie powierzchni po renowacji powoda użytkowanie podłogi było możliwe po pokryciu jej wykładziną – utrzymanie czystości i estetycznego wglądu wymagało całkowitego zasłonienia użytkowanej powierzchni desek. Cyklinowanie miało związek z efektem końcowym. W wyniku źle wykonanej renowacji posadzka podłogowa z desek mocowanych na gwoździe znajduje się w stanie kwalifikującym do ponownej renowacji.

Stwierdzone wady noszą znamiona wad powstałych przy niewłaściwym użyciu sprzętu do cyklinowania podłóg. Przedmiotowe wady nie są efektem działań osób trzecich.

Łączna powierzchnia wykonanej przez powoda renowacji wyniosła 37,66 m ² : korytarz 10,65 m ² oraz pokój (...) m ² .

Rynkowy koszt renowacji desek z aplikacją z kolorowego oleju – wosku w latach 2019/20 wynosił 90/95 zł za m ² + VAT 23 %.

Dowód:

-

opinia biegłego sądowego J. K. k. 183-199,

-

ustna opinia uzupełniająca biegłego sądowego J. K. k. 224-225.

Stan faktyczny w niniejszej sprawie ustalono na podstawie przywołanych dokumentów prywatnych, których autentyczności nie kwestionowano, częściowo wyciągając odmienne wnioski. Sąd bazował również na dowodzie z opinii biegłego sądowego, który w ustnej opinii potwierdził dużo znacznych wad cyklinowania po stronie powoda. Kategorycznie biegły wskazał, że niemożliwe jest, aby były one efektem użytkowania podłogi. Na skutek niewłaściwego sprzętu podłoga była szorstka, co jest efektem niewłaściwego przygotowania desek do olejowania. Biegły wyjaśnił, że podłoga przez powoda była niedoszlifowana, szorstka, z widocznymi zakolami. Biegły bez oceny pozostawił stan desek w korytarzu uszkodzonych przez kornika, gdyż ujawnione ślady są typowe dla takiego stanu desek po renowacji, stąd wykonawca powinien uprzedzić, że cyklinowanie nie da dobrego efektu. Zgodnie z sugestią biegłego celowe byłoby ich lakierowanie, a w zasadzie powinny one zostać wymienione na nowe. W opinii biegłego za tak wykonaną usługę, mając na uwadze standardy cyklinowania, olejowania, wynagrodzenie się nie należy.

Sąd na dowodzie z przesłuchania stron – z uwagi na skrajne stanowiska co do stanu faktycznego, prezentowane w pismach procesowych, bazował jedynie posiłkowo, opierał się na nim jedynie w zakresie, w jakim znajdują one potwierdzenie w pozostałym wiarygodnym materiale dowodowym.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się nieuzasadnione w całości.

Sąd przyjął, że strony procesu zawarły umowę o dzieło (art. 627 k.c.), której przedmiotem było wykonanie przez powoda renowacji drewnianych podłóg w lokalu użytkowym pozwanego. Podkreślenia w tym miejscu wymaga, że legitymacja bierna pozwanego nie budziła wątpliwości sądu, jako że pozwany był właścicielem lokalu, w którym wykonano przedmiotowe prace, to pozwany dokonywał telefonicznych ustaleń z powodem, a podnoszona przez pozwanego okoliczność, iż pozwany zlecił usługę powodowi z inicjatywy przyszłego najemcy, nie miała znaczenia dla sprawy.

Sprzeciwiając się roszczeniu powoda, pozwany nadto podnosił, iż jest ono niezgodne z zawartą umową ustną co do ustalonej sumy brutto za 1 m ² (wynoszącej 70 zł) oraz jakości i terminowości wykonanych prac. Wskazywał, iż wielokrotnie wzywał powoda do usunięcia wadliwe wykonanych prac, posprzątania pozostawionych śmieci oraz resztek zużytych materiałów. Dodał, iż powód nie doręczył mu przygotowanej na piśmie umowy z gwarancją 24 miesięcy od zakończenia i odbioru prac.

Powód z kolei twierdził, iż wystawił fakturę zgodnie z umówioną stawką za metr kwadratowy powierzchni, a zarzuty pozwanego odnośnie do złej jakości wykonanych prac pojawiły się dopiero wraz ze sprzeciwem od nakazu zapłaty.

Wprawdzie zgodnie z opinią biegłego stawka za usługę wykonaną przez powoda ujęta w wystawionej fakturze VAT była nawet niższa od średniorynkowej za tego rodzaju usługi, to jednak powód nie wykazał faktu ustalenia z pozwanym wynagrodzenia na poziomie 80 zł za 1 m kwadratowy powierzchni, a pozwany z kolei podnosił, iż uzgodnił z powodem stawkę niższą, tj. 70 zł za metr kwadratowy. Powód wykazał natomiast całkowitą powierzchnię podłogi poddanej renowacji, która była niższa od wyliczonej przez biegłego łącznie na 37,66 m ² .

Pozwany w związku ze stwierdzonymi wadami nadto podnosił, iż wielokrotnie wzywał powoda do ich usunięcia, co z kolei kwestionował powód. Pozwany dowodem z opinii biegłego sądowego wykazał fakt wadliwego wykonania dzieła przez stronę powodową, i to w sposób istotny, czego powód – po zapoznaniu się z opinią biegłego sądowego - ostatecznie nawet nie kwestionował. Finalnie między stronami sporna pozostaje kwestia nieprzeprowadzenia przez pozwanego procedury usunięcia wad.

Zgodnie z art. 638§1 k.c. w zw. z 560 §1 k.c. do odpowiedzialności za wady dzieła stosuje się odpowiednio przepisy o rękojmi przy sprzedaży. Jeżeli rzecz sprzedana ma wadę, kupujący może złożyć oświadczenie o obniżeniu ceny albo odstąpieniu od umowy, chyba że sprzedawca niezwłocznie i bez nadmiernych niedogodności dla kupującego wymieni rzecz wadliwą na wolną od wad albo wadę usunie. Ograniczenie to nie ma zastosowania, jeżeli rzecz była już wymieniona lub naprawiana przez sprzedawcę albo sprzedawca nie uczynił zadość obowiązkowi wymiany rzeczy na wolną od wad lub usunięcia wady.

Na podstawie zebranego materiału dowodowego w szczególności opinii biegłego, wynika, że stwierdzone w toku oględzin liczne, znaczne wady, szczegółowo opisane wyżej w stanie fatycznym, noszą znamiona wad powstałych przy niewłaściwym użyciu sprzętu do cyklinowania podłóg i nie są one efektem działań osób trzecich, powstałych w toku użytkowania podłogi. Strona pozwana wykazała, że dzieło wykonano wadliwie, a nadto, że stwierdzone wady dzieła stanowią wady istotne tego dzieła (choć usuwalne). Powód wbrew twierdzeniom pozwanego podnosił, że pozwany nie kwestionował jakości wykonanego dzieła, niemniej jednak zwraca uwagę, że w toku procesu w sprzeciwie pozwany wprost domagał się usunięcia wad dzieła (k. 27). Czego powód jak dotychczas nie uczynił, można jedynie domniemywać, iż leży to poza jego kompetencjami.

Tymczasem jak ustalono, w wyniku źle wykonanej renowacji posadzka podłogowa z desek mocowanych na gwoździe znajduje się obecnie w stanie kwalifikującym do ponownej renowacji. Szorstkość powierzchni, ujawnione ślady cyklinowania etc., powstałe na skutek nieprofesjonalnego użycia sprzętu przez powoda, uniemożliwiają normalne użytkowanie podłogi, w tym jej pielęgnację przy użyciu mopa, nie wspominając już o niezachowaniu właściwej dla lokalu użytkowego estetyki. Użytkowanie podłogi wskutek renowacji wykonanej przez powoda możliwe jest obecnie tylko po jej przykryciu wykładziną. Sąd podziela opinię biegłego, że z uwagi na przyjęte standardy w sztuce parkieciarskiej, jakie cechy powinna posiadać posadzka po renowacji (k. 185), to nieprofesjonalnie wykonane dzieło przez powoda, niespełniające tych standardów, z licznymi istotnymi wadami, nie przedstawia żadnej wartości, tym samym powodowi nie należy się jakiekolwiek wynagrodzenie z tego tytułu za tak wadliwie wykonane dzieło.

Mając powyższe na uwadze, zarzuty pozwanego w tym zakresie potwierdziły się, wobec czego należało oddalić powództwo w całości, w tym dochodzoną niniejszym pozwem kwotę 172,04 zł tytułem rekompensaty za koszty odzyskiwania należności.

W tym stanie rzeczy należało orzec, jak w pkt I wyroku.

Rozstrzygnięcie z punktu II wyroku o kosztach wynagrodzenia zawodowego pełnomocnika z urzędu będącego adwokatem w stawce minimalnej adekwatnie do wartości sporu, powiększonej o podatek VAT, w łącznej wysokości 738 złotych stosownie do treści § 8 pkt 3, § 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, znajduje postawę prawną w art. 98 § 1 k.p.c. i zasądzono je od powoda na rzecz pozwanego w związku z treścią art. 122 k.p.c. oraz § 6 ww. rozporządzenia.

Sąd w pkt III sentencji obciążył powoda jako przegrywającego kosztami wynagrodzenia biegłego sądowego, tymczasowo pokrytymi z budżetu sądu (art. 113 ust. 1 u.k.s.c.).

W tym stanie rzeczy orzeczono jak sentencji.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...) (...) (...) (...)

3.  (...)