Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 113/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

T. N.

Od nieustalonego dnia 2007 roku do 22 stycznia 2020 roku w budynku mieszkalnym mieszczącym się w M. przy ul. (...), uporczywie nękał J. S., poprzez ciągłe niepokojenie, używanie słów wulgarnych, popychanie na klatce schodowej, gaszenie światła w piwnicy oraz grożenie wyżej wymienionej pozbawieniem życia, a groźby te wzbudziły w zagrożonej uzasadnione obawy, że zostaną spełnione – tj. o czym z art. 190 a§ 1 kk, w zw. Z art 190 § 1 kk w zw. Z art. 11 § 2 kk w zw. Z art 12 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

groźby karalne, naruszenie nietykalności cielesnej i znieważenie pokrzywdzonej J. S.

Zeznania J. S.

k. 2-5, 115-117

Zeznania A. L.

k. 16, 116

Zeznania A. S.

k. 19, 116

Częściowe wyjaśnienia T. N.

k. 37-42, 112-113

Zeznania D. M. (1)

k. 23, 116-117

Zeznania B. K.

k. 27, 117

Zeznania T. R.

k. 30, 117

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

T. N.

Uporczywe nękanie pokrzywdzonej J. S. – art . 190 a § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Fakt długotrwałego i uporczywego nękania pokrzywdzonej przez oskarżonego

Wyjaśnienia oskarżonego

k. 37-42, 112

Zeznania J. S. k. 2-5, 115-117

2.  OCena DOWOdów

1.3.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.a.

Zeznania J. S.

Sąd dał wiarę tym zeznaniom w całości, świadek opisała zachowanie oskarżonego w ciągu okresu w którym się wprowadził do bloku, zeznania znajdują potwierdzenie w materiale dowodowym, są jasne i logiczne, brak podstaw do przyjęcia, że pokrzywdzona zeznaje nieprawdę, sąd nie doszukał się okoliczności mogących wskazywać, że pokrzywdzona pomawia oskarżonego, pomimo że są w konflikcie, pokrzywdzona szczegółowo opisała zdarzenie w którym oskarżony ją złapał za szyję, ją wyzywał i groził

Zeznania A. L.

Sąd dał wiarę w całości zeznaniom świadka, świadek zeznała odnośnie zdarzenia w trakcie którego słyszała oskarżonego, jak groził pokrzywdzonej uduszeniem, opisała co widziała i słyszała osobiście, jak i wskazała o rzeczach, o których dowiedziała się od innych osób, pomimo konfliktu z oskarżonym sąd nie dopatrzył się okoliczności, które mogły wskazywać, że świadek pomawia oskarżonego, zeznania są jasne, precyzyjne i znajdują potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym

Zeznania A. S.

Zeznania są jasne i precyzyjne, świadek opisał relacje pomiędzy oskarżonym a mieszkańcami bloku, o których wiedział z racji pracy jako dzielnicowy, brak podstaw do kwestionowania zeznań

Zeznania D. M. (2), B. K., T. R.

Sąd dał wiarę tym zeznaniom, brak podstaw do ich kwestionowania, świadkowie niechętnie zeznawali odnośnie zachowania oskarżonego, jednakże zgodnie wskazywali, że jest osobą konfliktową, kłótliwą, że zawsze musi być tak jak oskarżony chce, co doprowadziło do konfliktu, jednocześnie świadkowie wskazali, że pokrzywdzona jest spokojną osobą, prawdomówną

Wyjaśnienia oskarżonego

Sąd dał im wiarę tylko w zakresie istniejącego konfliktu pomiędzy oskarżonym a pokrzywdzoną i pozostałymi mieszkańcami, co do przyczyn konfliktu i jego przebiegu wyjaśnienia są niewiarygodne

1.1.c.

Karta karna k.61, 106

Niekaralność oskarżonego

1.4.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.a.

Wyjaśnienia T. N.

Sąd oceniał wyjaśnienia oskarżonego w kontekście zarzutu który został jemu postawiony i w tym zakresie sąd nie dał wiary tym wyjaśnieniom. Oskarżony nie widzi problemu w swoim zachowaniu, wszystkiego co złe w relacjach z sąsiadami upatruje w ich postawie, podnosi, że kłamią i go pomawiają, co zdaniem sądu nie ma miejsca. Nie wiarygodne były wyjaśnienia w których oskarżony wskazywał, że to pokrzywdzona go prowokowała, wyzywała i utrudniała mu codzienne funkcjonowanie– wersja ta jest niewiarygodna i stanowi przyjętą linie obrony.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1.

T. N.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd po przeprowadzeniu postępowania dowodowego uznał, iż zachodzą podstawy do zmiany kwalifikacji prawnej czynów zarzucanych oskarżonemu i zgodnie z art. 399 § 1 kpk pouczył o możliwości zmiany tejże kwalifikacji poprzez przyjęcie dodatkowo kwalifikacji z art 217 § 1 kk. Jednocześnie sąd przyjął, że zachowanie oskarżonego nie wyczerpało znamion przestępstwa z art. 190 a § 1 kk.

Ostatecznie Sąd uznał oskarżonego winnym tego, że 22 stycznia 2020 roku na korytarzu w piwnicy, w budynku przy ul. (...) w M., naruszył nietykalność cielesną J. S., poprzez złapanie pokrzywdzonej rękoma za szyję i następnie trzymając ją w ten sposób, znieważył pokrzywdzoną słowami wulgarnymi i kierował do niej groźby pozbawienia życia, mówiąc między innymi „uduszę cię ty stara kurwo”, które to słowa wzbudziły u pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione – tj. przestępstwa z art. 190 § 1 kk i art. 217 § 1 kk i art 216 § 1 kk, w zw. Z art 11 § 2 kk.

I. Zgodnie z art. 190 § 1 kk odpowiedzialności karnej podlega ten, kto grozi innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej, jeżeli groźba ta wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona. Sprawca podlega karze grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego. Pokrzywdzona wniosek złożyła.

Sąd nie miał wątpliwości, że oskarżony groził 22 stycznia 2020 roku pokrzywdzonej pozbawieniem życia. Łapiąc pokrzywdzoną za szyję i następnie mówiąc, że ją udusi wyczerpał znamiona tego przestępstwa. Pokrzywdzona jest osobą starszą, drobnej postury w przeciwieństwie do oskarżonego, który jest dobrze zbudowany i silny. Pokrzywdzona obiektywnie mogła się przestraszyć słów oskarżonego. Świadczy o tym również fakt, że po zdarzeniu zdecydowała się złożyć zawiadomienie o przestępstwie. Oskarżony działał z winy umyślnej. Miał pełną świadomość tego co mówi, a także jakie reakcje jego słowa mogą wywołać u pokrzywdzonej.

II. zgodnie z art. 216 § 1 kk, kto znieważa inną osobę w jej obecności albo choćby pod jej nieobecność, lecz publicznie lub w zamiarze, aby zniewaga do tej osoby dotarła, podlega karze grzywny albo ograniczenia wolności.

Sąd nie miał wątpliwości, że wypowiedzenie przez oskarżonego do pokrzywdzonej słów, „ty stara kurwo” jest jej znieważeniem. Sformułowanie to jest jednoznacznie negatywne, jest bardzo obraźliwe w stosunku do każdej kobiety.

III. Zgodnie z art 217 § 1 kk, odpowiedzialności karnej podlega ten, kto uderza człowieka lub w inny sposób narusza jego nietykalność cielesną. Sprawca podlega karze grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

Sąd uznał, że oskarżony łapiąc pokrzywdzoną rękoma za szyję naruszył jej nietykalność cielesną. Złapanie i przytrzymanie za szyję nie spowodowało obrażeń ciała, jednak unieruchomiło pokrzywdzoną, która nie mogła się sama wyswobodzić. Jakiekolwiek dotykanie drugiej osoby bez jej zgody lub w sposób przez nią nieakceptowany, np. poprzez popychanie, łapanie, przytrzymywanie czy ściskanie stanowi naruszenie nietykalności cielesnej.

Zachowanie oskarżonego wyczerpało w/w przestępstwa. Oskarżony złapał pokrzywdzoną za szyję, uniemożliwiając jej odejście i wtedy wypowiadał pod jej adresem wulgaryzmy i groził uduszeniem. Fakt, że pokrzywdzona wcześniej ewentualnie również dyskutowała z oskarżonym, nie ma znaczenia z punktu widzenia przyjętej kwalifikacji prawnej. Nawet w sytuacji, gdy pokrzywdzona by także oskarżonego wyzywała, to nie usprawiedliwia takiego zachowania oskarżonego.

Sąd uznał, że na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie nie ma podstaw do przyjęcia, że oskarżony dopuścił się przestępstwa nękania, o którym mowa w art. 190a § 1 kk. Zgodnie z tym przepisem, odpowiedzialności karnej podlega ten, kto przez uporczywe nękanie innej osoby lub osoby jej najbliższej wzbudza u niej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia, poniżenia lub udręczenia lub istotnie narusza jej prywatność,. Zdaniem Sądu brak jest przesłanki uporczywości nękania w zachowaniu oskarżonego. Aby dopuścić się popełnienia tego przestępstwa sprawca musi działać z góry określonym zamiarze przez dłuższy czas, a jego zachowanie musi być ukierunkowane na wzbudzeniu u pokrzywdzonej zagrożenia, poniżenia, udręczenia lub istotnie naruszać jej prywatność. W sprawie pomiędzy stronami dochodziło już wcześniej do konfliktów, do kłótni czy do złośliwego gaszenia świateł. Nie mniej jednak nie sposób przyjąć, że takie zachowanie ze strony oskarżonego było zaplanowane i celowe. Jeżeli już to oskarżony działał pod wpływem chwili, bardzo szybko się bowiem irytuje i wpada w złość. Dlatego też nie sposób przyjąć, że oskarżony umyślnie, ciągle z tym samym zamiarem chciał czynić złośliwości pokrzywdzonej. Brak jest ku temu dowodów.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

T. N.

1.

1.

Sąd przyjąć, że oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał jednocześnie znamiona opisane w art 190 § 1 kk, i art 216 § 1 kk i art 217§ 1 kk, czyli działał w zbiegu opisanym w art 11 § 2 kk. zgodnie więc z art 11 §3 kk, sąd wymierza jedną karę na podstawie przepisu przewidującego karę najsurowszą.

Sąd wymierzył oskarżonemu karę grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych określając wysokość stawki na kwotę 20 zł, na podstawie art. 190 § 1 kk.

Oskarżony jest osobą dorosłą, znającą obowiązujące w społeczeństwie normy i je z pełną świadomością złamał. Jako okoliczność łagodzącą sąd uznał to, że oskarżony jest osobą niekaraną. Pomimo rozprawy oskarżony nie wyraził żadnej skruchy, w swoim zachowaniu nie widzi nic niestosownego. Nie przeprosił pokrzywdzonej, nadal twierdzi, że pokrzywdzona i świadkowie kłamią przeciwko niemu.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Sąd oddalił wniosek dowodowy oskarżonego albowiem dowody te nie miały znaczenia w niniejszej sprawie. Istotne były dowody w zakresie postawionego oskarżonemu zarzutu. W tym zakresie wystarczające były dowody z zeznań świadków, które sąd ocenił. Nie było konieczności gromadzenia dalszych dowodów, zwłaszcza z dokumentów, odnośnie istniejącego konfliktu pomiędzy oskarżonym a świadkami czy pokrzywdzoną.

W ocenie Sądu cele zapobiegawcze i wychowawcze, jakie kara ma osiągnąć w stosunku do oskarżonego, jak i cele kary w zakresie prewencji ogólnej, zostaną osiągnięte przy karze grzywny wymierzonej oskarżonemu.

3.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Sąd obciążył oskarżonego opłatą sądową 200 zł i kosztami postępowania 100 zł. Oskarżony osiąga dochody, nie ma podstaw do zwalniania go z tychże kosztów.

6.  1Podpis

SSR Daniel Sobociński