Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 czerwca 2022 roku

Sąd Rejonowy w Człuchowie I Wydział Cywilny w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 8 czerwca 2022 roku w Człuchowie

na rozprawie

sprawy

z powództwa (...) Spółka Akcyjna w W.

przeciwko W. W.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego W. W. na rzecz powoda (...) Spółka Akcyjna w W. kwotę 5.154,00 zł (słownie: pięć tysięcy sto pięćdziesiąt cztery złote) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 26 listopada 2020 roku do dnia zapłaty;

2.  zasądza od pozwanego W. W. na rzecz powoda (...) Spółka Akcyjna w W. kwotę 400,00 zł (słownie: czterysta złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 102/22

UZASADNIENIE

Powód – (...) S.A. z siedzibą w W. wniósł pozew przeciwko W. W. o zapłatę kwoty 5.154,00 złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 26 listopada 2020 roku do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu wskazał, że pozwany zawarł z powodem umowę ubezpieczenia „Obowiązkowe ubezpieczenie budynków w gospodarstwie rolnym – (...)” na okres od 17 listopada 2020 roku do 16 listopada 2021 roku o numerze (...). Składka ubezpieczeniowa w kwocie 5.154,00 złotych miała być zapłacona w 1 racie płatnej do dnia 25 listopada 2021 roku. Pozwany składki nie zapłacił. W związku z tym powód wezwał pozwanego do zapłaty. Powód podkreślił, że domaga się odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia następnego po terminie wymagalności zapłaty roszczenia do dnia zapłaty.

W odpowiedzi na pozew pozwany – W. W. wniósł o oddalenie powództw oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwany nie kwestionował okoliczności, że zawarł z powodową spółką umowę, na która strona powodowa się powołuje w uzasadnieniu pozwu. Jednocześnie pozwany podniósł, że poinformował pracowników powódki o przejściowych problemach finansowych i wynikających z nich kłopotach w spłacie zobowiązania. Na tej podstawie strony wypracowały porozumienie w kwestii odroczenia terminu płatności kwot, wynikających z łączącego strony stosunku prawnego. Wobec tego należy uznać, iż przysługująca powódce wierzytelność nie jest wymagalna i jako taka nie może zostać zasądzona. Ponadto pozwany oświadczył, że kwestionuje żądanie zapłaty dochodzonej w niniejszej sprawie kwoty tak co do zasady, jak i wysokości.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany – W. W. zawarł z powodem – (...) S.A. z siedzibą w W. umowę ubezpieczenia gospodarstwa rolnego, która obejmowała okres od dnia 17 listopada 2020 roku do dnia 16 listopada 2021 roku. Na potwierdzenie zawarcia umowy została wystawiona polisa ubezpieczenia nr (...), z której wynikało, że umowa ubezpieczenia objęła obowiązkowe ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej rolników z tytułu posiadania gospodarstwa rolnego o powierzchni 400 ha - wysokość składki 1.530,00 złotych, budynków wchodzących w skład gospodarstwa rolnego od ognia i innych zdarzeń losowych - wysokości składki 2.818,00 złotych i ubezpieczenie mienia ruchomego budynków w gospodarstwie rolnym – 806,00 złotych.

Łączna wysokość składki wyniosła kwotę 5.154,00 złotych, płatną do dnia 25 listopada 2020 roku.

Pozwany – W. W. nie uregulował składki.

przyznane, nadto dowód z innych wniosków dowodowych: polisa ubezpieczenia (...) gospodarstwo rolne nr (...) k. 13 – 13v.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Roszczenie strony powodowej zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 805 § 1 i § 2 pkt 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie, przy ubezpieczeniu majątkowym - określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku.

W myśl art. 813 § 1 i 2 kc składkę oblicza się za czas trwania odpowiedzialności ubezpieczyciela i jeżeli nie umówiono się inaczej, składka powinna być zapłacona jednocześnie z zawarciem umowy ubezpieczenia, a jeżeli umowa doszła do skutku przed doręczeniem dokumentu ubezpieczenia - w ciągu czternastu dni od jego doręczenia.

Ponadto, zgodnie z treścią art. 814 § 1 i 2 kc jeżeli nie umówiono się inaczej, odpowiedzialność ubezpieczyciela rozpoczyna się od dnia następującego po zawarciu umowy, nie wcześniej jednak niż od dnia następnego po zapłaceniu składki lub jej pierwszej raty. Jeżeli ubezpieczyciel ponosi odpowiedzialność jeszcze przed zapłaceniem składki lub jej pierwszej raty, a składka lub jej pierwsza rata nie została zapłacona w terminie, ubezpieczyciel może wypowiedzieć umowę ze skutkiem natychmiastowym i żądać zapłaty składki za okres, przez który ponosił odpowiedzialność. W braku wypowiedzenia umowy wygasa ona z końcem okresu, za który przypadała niezapłacona składka.

Celem wykazania zasadności i wysokości dochodzonego roszczenia powód przedłożył polisę ubezpieczenia (...) gospodarstwo rolne nr (...). Dokument ten nie był kwestionowany przez pozwanego W. W..

Zatem, w ocenie Sądu, pozwany zobowiązany był do opłacenia składki w terminie wynikającym z polisy, a mianowicie do dnia 25 listopada 2020 roku.

Należy podkreślić, że pozwany W. W. nie kwestionował faktu zawarcia umowy ubezpieczenia z powodem, natomiast kwestionował zasadność i wysokość dochodzonego roszczenia, twierdząc, że w związku z przejściowymi problemami finansowymi nie uiścił składki w terminie. Jednakże poinformował o tym powoda i na tej podstawie strony wypracowały porozumienie w kwestii odroczenia terminu płatności kwot, wynikających z łączącego strony stosunku prawnego.

Zgodnie z treścią art. 6 kc, ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.

Wobec powyższego, to na pozwanym spoczywał ciężar wykazania w toku niniejszego procesu, że faktycznie strony ustaliły inny sposób uiszczenia składki, czy też inny termin jej płatności, a w konsekwencji, że termin wymagalności roszczenia był inny niż ten wskazany w polisie nr (...). Natomiast pozwany za wyjątkiem oświadczeń nie zaoferował w tym zakresie żadnego materiału dowodowego, jak również nie wykazał aby wysokość składki wskazana na polisie była inna. Co więcej, pomimo prawidłowo doręczonego wezwania na termin rozprawy nie stawił się, a tym samym uniemożliwił Sądowi przeprowadzenie dowodu z zeznań stron, o który sam wnioskował. Dlatego też na mocy art. 235 ² § 1 pkt 4 kpc Sąd pominął ten dowód.

Wobec powyższego, skoro powód wykazał zarówno zasadność, jak i wysokość dochodzonego roszczenia, to zasadnym było orzec jak w punkcie 1 sentencji.

O kosztach procesu Sąd orzekł na mocy art. 98 § 1, 1 ¹ i 2 kpc, który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Ponadto od kwoty zasądzonej tytułem zwrotu kosztów procesu należą się odsetki, w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, którym je zasądzono, do dnia zapłaty. Do niezbędnych kosztów procesu prowadzonego przez stronę osobiście lub przez pełnomocnika, który nie jest adwokatem, radcą prawnym lub rzecznikiem patentowym, zalicza się poniesione przez nią koszty sądowe, koszty przejazdów do sądu strony lub jej pełnomocnika oraz równowartość zarobku utraconego wskutek stawiennictwa w sądzie.

W przedmiotowej sprawie powód jest stroną wygrywającą sprawę, a na koszty procesu składa się opłata stała od pozwu w wysokości 400,00 złotych, którą powód uiścił w chwili inicjowania niniejszego procesu.

Wobec powyższego Sąd orzekł jak w punkcie 2 sentencji.