Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

VII K 257/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

E. D.

odmowa w dniu 6 sierpnia 2021r. w K. wbrew art. 17a ust. 2 Ustawy z dnia 9 sierpnia 2019r. o narodowym spisie powszechnym ludności i mieszkań w 2021 roku, ustanowionemu rachmistrzowi spisowemu udziału w spisie powszechnym i udzielenia żądanych informacji metodą wywiadu bezpośredniego i niedokonanie samopisu internetowego do czasu zakończenia spisu

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

odmowa w dniu 6 sierpnia 2021r. ustanowionemu rachmistrzowi spisowemu udziału w spisie powszechnym i udzielenia żądanych informacji metodą wywiadu bezpośredniego i niedokonanie samopisu internetowego do czasu zakończenia spisu

zeznania świadka P. M.

53

zeznania świadka M. N.

53-54

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

E. D.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

brak udziału w spisie z uzasadnionych przyczyn osobistych i brak jednoznacznej odmowy udziału w nim

wyjaśnienia oskarżonej E. D.

52

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznania świadka M. N.

Zeznania świadka są szczegółowe, logiczne i konsekwentne, a także w znacznej części potwierdzone wyjaśnieniami samej oskarżonej i świadka P. M., wobec czego sąd uznał je wiarygodne. Świadek jednoznacznie wskazała, iż podała oskarżonej cel swojej wizyty i pouczyła o obowiązku spisowym, a zachowanie oskarżonej uniemożliwiło jej przeprowadzenie spisu metodą bezpośrednią pomimo kolejnych podejmowanych ponownie na krótko przed zakończeniem spisu prób. Świadek zetknęła się przy tym z oskarżoną wyłącznie w ramach obowiązków służbowych, a więc nie miała żadnego powodu aby bezpodstawnie ją obciążać.

zeznania świadka P. M.

Świadek zeznał, iż na polecenie koordynatora spisu rozmawiał z oskarżoną aby ta zdecydowała się umówić z rachmistrzem spisowym, jednakże oskarżona zdecydowanie stwierdziła, iż zna przysługujące jej prawa i nie życzy sobie nachodzenia w miejscu pracy. Zeznania świadka jako osoby postronnej wobec ich zgodności z pozostałym materiałem dowodowym należało uznać za wiarygodny materiał dowodowy.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

wyjaśnienia oskarżonej E. D.

Nie zasługują na wiarę twierdzenia, że oskarżona nie odmówiła udzielenia informacji w ramach spisu powszechnego, albowiem przeczą temu jednoznacznie zeznania świadków M. N. i P. M., a także same wyjaśnienia oskarżonej. Oskarżona bowiem przyznała w nich, że nie wzięła udziału w spisie z racji zbyt osobistych pytań, co uznała za naruszające jej prawa zapisane w konstytucji. Skoro zatem oskarżona nie miała w ogóle zamiaru brać udziału w spisie z racji jej zdaniem nieodpowiednich pytań oczywistym jest, iż jej zachowanie wobec rachmistrza stanowiło świadomą i celową odmowę udzielenia informacji żądanych pytaniami spisowymi. Z tych powodów wyjaśnienia oskarżonej o braku odmowy udzielenia informacji rachmistrzowi w żadnym wypadku nie zasługiwały na wiarę, stanowiąc wyłącznie nieudolną próbę budowy linii obrony, której przeczą powyższe dowody.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

E. D.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z art. 57 ustawy z dnia 29 czerwca 1995r. o statystyce publicznej podlega grzywnie ten kto wbrew obowiązkowi odmawia wykonania obowiązku statystycznego albo udzielenia informacji w spisie powszechnym lub innym badaniu statystycznym. Do realizacji znamion tegoż przestępstwa konieczne jest zatem istnienie obowiązku udzielenia informacji w spisie powszechnym oraz umyślne w zamiarze bezpośrednim zachowanie polegające na odmowie udzielenia takiej informacji. Art. 7 ust.1 ww. ustawy stanowi, iż jeżeli badanie statystyczne jest prowadzone na zasadzie obowiązku, respondenci są obowiązani do udzielenia i przekazania prowadzącemu badanie pełnych, zgodnych ze stanem faktycznym, rzetelnych i wyczerpujących danych, zgodnie ze szczegółowym zakresem, w formie, postaci i terminach określonych w programie badań statystycznych statystyki publicznej, zaś art. 9 ust.1 określa, iż przeprowadzenie spisu powszechnego, w którym nakłada się obowiązek udzielania informacji na osoby fizyczne, wymaga odrębnej ustawy. Obowiązek udzielenia informacji w ramach spisu przeprowadzonego w 2021r. do którego nie zastosowała się oskarżona został z kolei ustanowiony na mocy ustawy z dnia 9 sierpnia 2019r. o narodowym spisie powszechnym ludności i mieszkań w 2021r. (Dziennik Ustaw 2019, poz. 1775), która weszła w życie w dniu 26 września 2019r. W art. 1 ust.2 tej ustawy określono, iż spis ten jest przeprowadzany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w terminie od dnia 1 kwietnia 2021r. do dnia 30 września 2021r., zaś w art. 17a ust.2 sprecyzowano obowiązek udziału w spisie poprzez wskazanie, iż osoba fizyczna objęta spisem powszechnym nie może odmówić przekazania danych w ramach spisu powszechnego z zastosowaniem metody wywiadu bezpośredniego lub metody wywiadu telefonicznego. Oskarżona jako obywatelka polska zamieszkująca na terytorium RP, a więc osoba fizyczna objęta spisem powszechnym była zatem z mocy ustawy zobowiązana do udzielenia informacji uprawnionemu przez Główny Urząd Statystyczny jako organ przeprowadzający spis rachmistrzowi i obowiązku tego nie wykonała nawet w formie samospisu internetowego (co by czyniło stopień społecznej szkodliwości czynu znikomym i uzasadniało przez to brak przestępstwa). Oskarżona nie kwestionowała przy tym, iż rachmistrz M. N. w dniu 6 sierpnia 2021r. zwróciła się do niej o udzielenie informacji w ramach spisu powszechnego informując ją o ustawowym obowiązku, wskazując jednakże, że wyraźnie nie odmówiła udziału w spisie, a jedynie w dniu wizyty rachmistrza nie miała czasu. Odmowa wykonania obowiązku nie wymaga jednakże ustnego czy pisemnego użycia sformułowania „odmawiam” czy zbliżonego, lecz przyjmuje się, że jest to nie wykonanie obowiązku pomimo jego istnienia i wyrażenia żądania przez uprawnionego bez jakiegoś szczególnego powodu (podobnie komentarze do analogicznie konstruowanych czynów zabronionych P. Daniluk, Kodeks wykroczeń, 2019, wyd.2, M. Mozgawa, Kodeks wykroczeń, 2009, s. 484 czy T. Bojarski, Kodeks wykroczeń, 2007, s. 398). Za taki powód nie sposób uznać tymczasem braku czasu, gdyż wizyta rachmistrza miała miejsce prawie dwa miesiące przed końcem spisu, a o konieczności udziału w spisie przypomniała ponownie rachmistrz w późniejszym czasie poprzez pozostawione ulotki, przez przekazanie informacji za pośrednictwem brata oskarżonej (który niezwłocznie jak sama oskarżona przyznała ją przekazał) czy poprzez świadka P. M. przypominającego osobom które się nie spisały o konieczności udziału w spisie. Zatem oskarżona ewidentnie nie udzieliła żądanych od niej na mocy ustawy informacji celowo, czego potwierdzeniem są jej wyjaśnienia, iż spowodowała to konieczność ochrony zagwarantowanego w konstytucji prawa prywatności swojej i rodziny, które naruszały pytania spisowe. Także ten powód należy uznać za całkowicie nieuzasadniony, gdyż przede wszystkim oskarżona nie jest jednoosobowym organem powołanym do oceny zgodności przepisów rangi ustawowej z konstytucją, a wyłącznie do tego uprawnionym jest na mocy art. 188 Konstytucji Trybunał Konstytucyjny. Oskarżona tymczasem nie wystąpiła do tegoż organu ze skargą konstytucyjną, ani też nie zrobiła tego chociażby za pośrednictwem Rzecznika Praw Obywatelskich, który notabene w dostępnej powszechnie w sieci internet treści zastrzeżeń co do spisu nie formułował ich w zakresie na który powołała się oskarżona, podnosząc głównie kwestie technicznie i doprecyzowujące pytania. Oskarżona jaka sama przyznała nie udzieliła nadto żadnych odpowiedzi w ramach spisu, a przecież część pytań miało charakter porządkujący, przez co nie mogło naruszać jakichkolwiek praw. Pominęła też całkowicie, iż na tzw. pytania wrażliwe spis przewidywał możliwość odmowy udzielenia odpowiedzi bez podania przyczyny. Oskarżona dla uzasadnienia swojego stanowiska przywołała przy tym wybiórczo przepisy konstytucji art. 47 i 51 ust.2 dokonując ich własnej wykładni i pomijając, iż obywatele na mocy Konstytucji mają nie tylko prawa, ale i obowiązki. Art. 83 Konstytucji stanowi tymczasem wprost, że każdy ma obowiązek przestrzegania prawa Rzeczypospolitej Polskiej, a do źródeł prawa należą ustawy (oczywiście do czasu ich uchylenia lub stwierdzenia niezgodności z konstytucją przez uprawniony organ). Zachowanie oskarżonej polegające na lekceważeniu nakładanych ustawą obowiązków jest wysoce niebezpieczne, gdyż w oczywisty sposób prowadzi do anarchizacji państwa i jego rozkładu poprzez subiektywnie rozumiane obywatelskie nieposłuszeństwo przepisom, których nie akceptujemy. Dlatego też dokonując subsumcji ustalonego stanu faktycznego pod przepisy ustawy karnej Sąd uznał, że oskarżona zrealizowała znamiona czynu z art. 57 ustawy z dnia 29 czerwca 1995r. o statystyce publicznej. Oskarżona bowiem działając w zamiarze bezpośrednim odmówiła w dniu 6 sierpnia 2021r. w K. ustanowionemu rachmistrzowi spisowemu udziału w narodowym spisie powszechnym ludności i mieszkań w 2021 roku i udzielenia żądanych informacji metodą wywiadu bezpośredniego i nie dokonała samopisu internetowego do czasu zakończenia spisu. Zgromadzony materiał dowodowy w pełni potwierdza sprawstwo oskarżonej, sposób działania i winę.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

E. D.

I

Sąd kierował się dyrektywami z art. 53 kk, biorąc pod uwagę nieznaczny stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonej i jej winy, gdyż część odpowiedzi na pytania spisowe dostępna jest w prowadzonych przez urzędy systemach ewidencyjnych, a na część nie było obowiązku udzielania odpowiedzi, przez co rzeczywisty uszczerbek nieudzielonej informacji statystycznej dotyczył niezbyt dużego zakresu. Jako okoliczność łagodzącą wzięto pod uwagę także wcześniejszą niekaralność oskarżonej. Z kolei jako okoliczność obciążającą wzięto pod uwagę brak jakiejkolwiek refleksji i skruchy. Mając to na względzie Sąd uznał, iż karą, która spełni warunki prewencji ogólnej i szczególnej wobec oskarżonej będzie kara grzywny w wymiarze 20 stawek dziennych przy przyjęciu jednej stawki na kwotę 30 zł. Orzeczona kara nie przekracza stopnia winy, uwzględnia stopień społecznej szkodliwości czynu, a jednocześnie spełnia cele zapobiegawczo – wychowawcze, zarówno w stosunku do oskarżonej, jak i ze względu na potrzeby kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa i spowoduje, że oskarżona nie powróci na drogę przestępstwa przestępstwa. W ocenie Sądu brak było przy tym podstaw w niniejszej sprawie do warunkowego umorzenia postępowania, pomimo, że wina i społeczna szkodliwość czynu oskarżonej niekaranej za przestępstwo umyślne nie są znaczne, a okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, albowiem nie zaistniała konieczna przesłanka ww. instytucji w postaci postawy sprawcy uzasadniającej przypuszczenie, że będzie przestrzegał porządku prawnego. Oskarżona lekceważąco podchodząc do nałożonego ustawą obowiązku i wykazując się w tym zakresie aktualnym brakiem jakiejkolwiek refleksji, jak i wykazując się brakiem poszanowania również innych obowiązujących przepisów prawa, czego dowodem niestosowanie się w sądzie na rozprawie do obowiązku zakrywania ust i nosa za pomocą maseczki w czasie epidemii z podobnych powodów co odmowa udziału w spisie oraz z braku komfortu osobistego, jednoznacznie bowiem dowiodła, że nie ma zamiaru przestrzegać porządku prawnego.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

O kosztach procesu Sąd orzekł w oparciu o treść art. 626§1 kpk w zw. z art. 627 kpk, a o opłacie na podstawie art. 3 ust.1 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. z 1983r. nr 49 poz.223 z późn. zm.).

1.Podpis