Sygnatura akt VI Ka 718/20
Dnia 5 lutego 2021 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący sędzia Grażyna Tokarczyk
Protokolant Marzena Mocek
przy udziale Adama Szewca Prokuratora Prokuratury Rejonowej G. w G.
po rozpoznaniu w dniu 5 lutego 2021 r.
sprawy P. D. ur. (...) w G.,
syna R. i A.
oskarżonego z art. 286§1 kk w zw. z art. 64§1 kk
na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego
od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach
z dnia 22 czerwca 2020 r. sygnatura akt III K 275/16
na mocy art. 437 § 1 kpk, art. 624 § 1 kpk
1. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;
2. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. Z. kwotę 516,60 zł (pięćset szesnaście złotych i sześćdziesiąt groszy) obejmującą kwotę 96,60 zł (dziewięćdziesiąt sześć złotych i sześćdziesiąt groszy) podatku VAT, tytułem zwrotu nieuiszczonych kosztów obrony oskarżonego z urzędu w postępowaniu odwoławczym;
3. zasądza od oskarżonego na rzecz oskarżyciela posiłkowego M. C. kwotę 840 zł (osiemset czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów poniesionych w związku z udziałem pełnomocnika z wyboru w postępowaniu odwoławczym;
4. zwalnia oskarżonego od zapłaty kosztów sądowych postępowania odwoławczego, obciążając wydatkami Skarb Państwa.
UZASADNIENIE |
|||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
VI Ka 718/20 |
|
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1 |
||
1.CZĘŚĆ WSTĘPNA |
0.1.Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
wyrok Sądu Rejonowego w Gliwicach z 22 czerwca 2020 r. sygn. akt III K 275/16 |
0.1.Podmiot wnoszący apelację |
☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ oskarżyciel posiłkowy |
☐ oskarżyciel prywatny |
☒ obrońca |
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ inny |
0.1.Granice zaskarżenia |
0.0.1.Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||
☐ w części |
☒ |
co do winy |
||
☒ |
co do kary |
|||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||
0.0.1.Podniesione zarzuty |
||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||
☒ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||
☐ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||
☒ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||
☐ |
||||
☐ |
brak zarzutów |
0.1.Wnioski |
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
1.Ustalenie faktów w związku z dowodami |
0.1.Ustalenie faktów |
0.0.1.Fakty uznane za udowodnione |
||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
2.1.1.1. |
||||
0.0.1.Fakty uznane za nieudowodnione |
||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
2.1.2.1. |
0.1.Ocena dowodów |
0.0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
0.0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
1.STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||
Lp. |
Zarzut |
|
3.1. |
obraza przepisu prawa materialnego, a to art. art. 286 k.k. poprzez jego zastosowanie w sytuacji, gdy me wykazano ponad wszelką wątpliwość, iż oskarżony działał w zamiarze bezpośrednim doprowadzenia pokrzywdzonych do niekorzystnego rozporządzenia ich mieniem, co miało się przejawiać przyjęciem zaliczek i nie wywiązaniem się z umowy |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||
Obraza prawa materialnego polega na wadliwym jego zastosowaniu (lub niezastosowaniu) w orzeczeniu opartym na trafnych i niekwestionowanych ustaleniach faktycznych. Nie można, zatem stawiać zarzutu naruszenia prawa materialnego w sytuacji, gdy wadliwość orzeczenia ma polegać na błędnych ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia lub na naruszeniu przepisów procesowych (wyrok SN z dnia 2007.11.28, sygn. II KK 172/07, LEX nr 351223). Skoro obrońca chce kwestionować ustalenia faktyczne, a takim jest również ustalenie umyślności, nieumyślności, czy zamiaru działania sprawcy, nie może mieć miejsca obraza prawa materialnego, zwłaszcza wobec prawidłowości wskazania w treści wyroku znamion czynu zabronionego, a także prawidłowej wykładni treści art. 286 § 1 kk. |
||
Wniosek |
||
zmiana zaskarżonego wyroku w całości poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzuconego mu czynu, ewentualnie: uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu. Na wypadek gdyby Sąd uznał apelację niniejszą wyłącznie za polemikę z prawidłowo poczynionymi ustaleniami Sądu I instancji, niniejszym wnoszę o: zmiana wyroku Sądu Rejonowego w zakresie wymierzonej kary i orzeczenie wobec oskarżonego kary w dolnych granicach ustawowego zagrożenia |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||
Sąd I instancji nie dopuścił się wskazanych w apelacji uchybień, apelujący nie wykazał dających się zaakceptować racji przemawiających za błędnością wniosków w zakresie oceny dowodów, w tym wyjaśnień oskarżonego. W orzeczeniu o karach nie sposób dopatrzeć się rażąco niewspółmiernej surowości. Nie zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 439 kpk, ani tym bardziej w art. 437 § 2 zd. 2 kpk, a sam skarżący też takich nie podnosi. |
||
3.2. |
obraza przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia, a to art. 7 k.p.k. w zw. z art. 410 k.p.k. poprzez dowolną, a nie swobodną ocenę materiału dowodowego skutkującą uznaniem, że oskarżony przyjmując wpłaty od kupujących - pokrzywdzonych, działał z zamiarem bezpośrednim doprowadzenia poszkodowanych do niekorzystnego rozporządzenia ich mieniem i me miał zamiaru wywiązać się z umowy, a także uznaniem wyjaśnień oskarżonego za niewiarygodne - co w konsekwencji doprowadziło do błędu w ustaleniach faktycznych obraza przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia, a to art. 5 § 1 i 2 k.p.k. oraz art. 7 k.p.k. poprzez przyjęcie, przekraczając swobodną ocenę dowodów, z naruszeniem zasady domniemania niewinności, iż zgromadzony w sprawie materiał dowodowy pozwala na przyjęcie, że oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu i w konsekwencji uznanie oskarżonego winnym, mimo że w rozpoznawanej sprawie zachodzą wątpliwości, które należało rozstrzygnąć na korzyść oskarżonego |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||
Podkreślenia wymaga, że rozpoznając sprawę zgodnie z przepisami procesowymi obowiązującymi dla postępowań wszczętych przed sądem od 1.07.2015 r. do 14.04.2016 r., Sąd I instancji przeprowadził postępowanie dowodowe bardzo skrupulatnie, zgodnie z inicjatywą stron i w sposób prawem przewidzianym podejmując inicjatywę z urzędu. Tego zresztą apelujący nie kwestionował. Zebrane obszernie dowody Sąd poddał ocenie zgodnej z zasadami wiedzy, logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego, a sposób wnioskowania zaprezentował w sposób pełny i wręcz drobiazgowy w modelowo sporządzonym, gdy chodzi o formularz, uzasadnieniu. Apelujący prócz ogólników odnoszących się do potrzeby wykazania zamiaru i zadziwienia dlaczego Sąd odmówił oskarżonemu wiary, nie podjął nawet próby odniesienia w wywodów zaprezentowanych w uzasadnieniu. Skoro zaś chce twierdzić, choć bez rzeczowej argumentacji, że oskarżonemu należy dać wiarę, to niezrozumiałym jest stawianie zarzutu obrazy zasady in dubio pro reo. Ta naruszona być może wyłącznie, jeżeli w procesie oceny dowodów w oparciu o kryteria wskazane w art. 7 kpk, pozostają nierozstrzygnięte kwestie, a wątpliwości owych nie można rozwikłać, zaś Sąd poczytuje je na niekorzyść oskarżonego. To w niniejszej sprawie miejsca nie ma. Oczywistym jest też, że to, iż Sąd nie poczynił ustaleń faktycznych w oparciu o dowody poddane negatywnej ocenie, a zatem wyjaśnienia oskarżonego w części, nie świadczy o naruszeniu normy art. 410 kpk. Sąd miał bowiem w polu widzenia wszystkie przeprowadzone dowody, co wprost wynika z uzasadnienia zaskarżonego wyroku, a podstawą ustaleń faktycznych uczynił te, którym dał walor wiarygodności, czego nie sposób kwestionować, a i obrońca sposobu oceny innych niż wyjaśnienia oskarżonego dowodów nie kwestionował. Natomiast krytyczna ocenę wyjaśnień zaprezentowaną przez Sąd meriti Sąd odwoławczy w pełni podziela, a czynienie powtórzeń w tym zakresie uznać należy za zbędne. |
||
Wniosek |
||
zmiana zaskarżonego wyroku w całości poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzuconego mu czynu, ewentualnie: uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu. Na wypadek gdyby Sąd uznał apelację niniejszą wyłącznie za polemikę z prawidłowo poczynionymi ustaleniami Sądu I instancji, niniejszym wnoszę o: zmiana wyroku Sądu Rejonowego w zakresie wymierzonej kary i orzeczenie wobec oskarżonego kary w dolnych granicach ustawowego zagrożenia |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||
Sąd I instancji nie dopuścił się wskazanych w apelacji uchybień, apelujący nie wykazał dających się zaakceptować racji przemawiających za błędnością wniosków w zakresie oceny dowodów, w tym wyjaśnień oskarżonego. W orzeczeniu o karach nie sposób dopatrzeć się rażąco niewspółmiernej surowości. Nie zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 439 kpk, ani tym bardziej w art. 437 § 2 zd. 2 kpk, a sam skarżący też takich nie podnosi. |
||
3.3. |
Z ostrożności procesowej, rażąca niewspółmierność kary, wyrażająca się w wymierzeniu oskarżonemu zbyt surowej kary pozbawienia wolności: w oparciu o błędne uznanie, iż oskarżony wyrządził pokrzywdzonym znaczną szkodę o charakterze majątkowym, co stoi w sprzeczności do art. 115 § 5 k.k. w zw. z art. 115 § 7 k.k., zgodnie z którym znaczna szkoda to taka, która przekracza 200.000 zł, nie uwzględniającej należycie okoliczności zdarzenia, w szczególności faktu, iż objęte wyrokiem czyny w zakresie sprzedaży samochodów były dokonane na zlecenie parterki oskarżonego A. C.. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||
Zarzut jest chybiony, oceniając społeczną szkodliwość czynów popełnionych przez oskarżonego Sąd miał obowiązek uwzględnić po myśli art. 115 § 2 kk rozmiary wyrządzonej szkody. Użycie pojęcia znaczna, w sekcji poświęconej wymiarowi kary, nie zaś ustaleniom faktycznym, czy kwalifikacji prawnej, choć może niefortunne, w żaden sposób nie wpływa na ocenę prawidłowości ustaleń i ocen prawnych, a jest odzwierciedleniem oceny, że szkody wyrządzone przez oskarżonego łącznie plasują się istotnie powyżej przeciętnej, co wraz z wykazanymi przez Sąd I instancji okolicznościami rzutuje na wysoki stopień społecznej szkodliwości zachowań oskarżonego i prowadzi do wniosku o prawidłowej reakcji karnej. Kwestionowanie ustaleń faktycznych nie może natomiast wpływać na ocenę wymaganej surowości kary, jaka będzie realizowała cele w zakresie indywidualnego oddziaływania, w tym wychowawczego oraz prewencji ogólnej. Dlatego w wymiarze kar jednostkowych nie sposób upatrywać rażąco niewspółmiernej surowości. Istotnie kara za ciąg przestępstw i kara łączna są karami surowymi, ale i karygodność zachowań oskarżonego oraz kryminalna zawartość jego czynów, z uwzględnieniem właściwości i warunków osobistych, wymaga takiej reakcji, alby wykazać mu nieuchronność i surowość kar oraz konieczność ponoszenia odpowiedzialności za zachowania niezgodne z prawem. Co więcej w realiach poszczególnych zachowań kara 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności za sześć poważnych przestępstw, a łączna 3 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności za siedem, należycie miarkują wszystkie okoliczności czynów, jak i uwzględniają właściwości i warunki osobiste sprawcy, a ocenione być muszą w tej perspektywie, jako bardzo wyważone. |
||
Wniosek |
||
zmiana zaskarżonego wyroku w całości poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzuconego mu czynu, ewentualnie: uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu. Na wypadek gdyby Sąd uznał apelację niniejszą wyłącznie za polemikę z prawidłowo poczynionymi ustaleniami Sądu I instancji, niniejszym wnoszę o: zmiana wyroku Sądu Rejonowego w zakresie wymierzonej kary i orzeczenie wobec oskarżonego kary w dolnych granicach ustawowego zagrożenia |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||
Sąd I instancji nie dopuścił się wskazanych w apelacji uchybień, apelujący nie wykazał dających się zaakceptować racji przemawiających za błędnością wniosków w zakresie oceny dowodów, w tym wyjaśnień oskarżonego. W orzeczeniu o karach nie sposób dopatrzeć się rażąco niewspółmiernej surowości. Nie zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 439 kpk, ani tym bardziej w art. 437 § 2 zd. 2 kpk, a sam skarżący też takich nie podnosi. |
1.OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
|
4.1. |
|
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
|
1.ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
|
0.1.Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
|
5.1.1. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
Sazanie za ciąg sześciu przestępstw z art. 286 § 1 kk oraz za przestępstwo z art. 286 § 1 kk, wymierzone kary jednostkowe i kara łączna oraz orzeczenie oparte o przepis art. 46 § 1 kk i o kosztach procesu. |
|
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
|
Sąd Rejonowy przeprowadził pełne postępowanie, zgromadzone dowody poddając ocenie zgodnej z zasadami wiedzy, logicznego rozumowania oraz doświadczenia życiowego, prezentując logiczny proces, jaki doprowadził do określonych wniosków w pisemnych szczegółowych motywach wyroku. Prawidłowo Sąd ocenił wypełnienie przez oskarżonego znamion przestępstw z art. 286 § 1 kk oraz wyprowadził trafne wnioski, co do uzasadnionej i koniecznej dla spełnienia celów kary sankcji za ustalone zachowania przestępcze. |
|
0.1.Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
|
5.2.1. |
Przedmiot i zakres zmiany |
Zwięźle o powodach zmiany |
|
0.1.Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
|||
0.0.1.Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
|||
5.3.1.1.1. |
|||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
5.3.1.2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
5.3.1.3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
|||
5.3.1.4.1. |
|||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
0.0.1.Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
|||
0.1.Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
|||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||
1.Koszty Procesu |
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
2, 3 i 4 |
Oskarżony w postępowaniu odwoławczym reprezentowany był przez wyznaczonego z urzędu obrońcę, któremu należało przyznać wynagrodzenie zgodne z Rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu Apelację wniósł obrońca oskarżonego. Apelacja jest niezasadna, tym samym koszty procesu za postępowanie odwoławcze co do zasady powinny obciążać oskarżonego, w tym także wydatki poniesione przez oskarżyciela posiłkowego na ustanowienie pełnomocnika w postępowaniu odwoławczym w kwocie wnioskowanej, a zatem najniższej przewidzianej w przepisach prawa. Ten koszt procesu należało zasądzić od oskarżonego na rzecz oskarżyciela posiłkowego. Natomiast, gdy chodzi o koszty sądowe, uwzględniając właściwości i warunki osobiste oskarżonego oraz orzeczoną wobec niego surową karę pozbawienia wolności uzasadnionym było zwolnienie oskarżonego od ponoszenia wskazanych należności. |
1.PODPIS |
0.1.Granice zaskarżenia |
|||||
Kolejny numer załącznika |
1 |
||||
Podmiot wnoszący apelację |
obrońca oskarżonego |
||||
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
skazanie za przestępstwa z art. 286 § 1 kk |
||||
0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
|||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
||||
☐ w części |
☒ |
co do winy |
|||
☒ |
co do kary |
||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
||||
0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty |
|||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
||||
☒ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
||||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
||||
☐ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
||||
☒ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
||||
☐ |
|||||
☐ |
brak zarzutów |
||||
0.1.1.4. Wnioski |
|||||
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |