Sygn. akt VIII Ns 527/21
Dnia 27 maja 2022 roku
Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi, Wydział VIII Cywilny w składzie:
Przewodniczący: Sędzia Bartek Męcina
po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2022 roku w Łodzi
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z wniosku M. Z.
z udziałem J. W.
o stwierdzenie nabycia spadku
p o s t a n a w i a :
1. stwierdzić, iż spadek po W. W. (1) synu M. i S. zmarłym w dniu 12 listopada 2006 r. w Ł., ostatnio stale zamieszkałym w Ł. na podstawie ustawy nabył z dobrodziejstwem inwentarza syn J. W. (syn W. i S.) w całości,
2. ustalić, że strony ponoszą koszty związane z udziałem w sprawie.
Sygn. akt VIII Ns 527/21
We wniosku złożonym w dniu 2 sierpnia 2021 r. wnioskodawczyni M. Z., reprezentowana przez zawodowego pełnomocnika, wniosła o stwierdzenie nabycia spadku po W. W. (1), synu M. i S. zmarłym w dniu 12 listopada 2006 r. na podstawie ustawy przez siostrę spadkodawcy, M. Z.. W uzasadnieniu wnioskodawczyni wskazała, że W. W. (1) w chwili śmierci był rozwiedziony, nie wie czy spadkodawca posiadał dzieci, rodzice spadkodawcy nie żyli w chwili jego śmierci, a spadkodawca nie pozostawił testamentu.
(wniosek k. 6- 7)
Pismem z dnia 24 września 2021 r. J. W. potwierdził, że jest synem spadkodawcy, oświadczył, że nie wiedział o śmierci swojego ojca, prawdopodobnie ma przyrodnią, młodszą siostrę, z którą nigdy się nie spotkał. W związku z tym postanowieniem z dnia 27 września 2021 r. Sąd wezwał do udziału w sprawie w charakterze uczestnika J. W..
(pismo k. 32, postanowienie k. 34)
Na rozprawie w dniu 13 grudnia 2021 r. pełn. wnioskodawczyni poparł wniosek, a uczestnik przyłączył się do niego co do zasady.
(protokół rozprawy k. 50- 51)
Do zamknięcia rozprawy stanowiska stron nie uległy już zmianie.
(protokół rozprawy k. 50- 51, pismo procesowe k. 63)
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
W. W. (1), ostatnio stale zamieszkały w Ł., zmarł w dniu 12 listopada 2006 r. w Ł.. W chwili śmierci spadkodawca był rozwiedziony. Z małżeństwa ze S. W. miał syna J. W. urodzonego w (...) r. W. W. (1) nie sporządził testamentu. Spadkodawca nie miał dzieci pozamałżeńskich, ani przysposobionych. Nie były zawierane umowy o spadek po W. W. (1). Spadkobierca nie składał oświadczenia odrzuceniu spadku, natomiast na rozprawie w dniu 13 grudnia 2021 r. złożył oświadczenie o przyjęciu spadku z dobrodziejstwem inwentarza. Nie był sporządzony akt poświadczenia dziedziczenia. Nie toczyły się postępowania w przedmiocie uznania spadkobiercy za niegodnego dziedziczenia
(odpis skrócony aktu zgonu – k. 8, zapewnienie spadkowe uczestnika k. 50 v., odpis skrócony aktu urodzenia k. 45, oświadczenie k. 49)
W. W. (1) miał rodzeństwo, siostrę M. Z.. Matka spadkodawcy, S. W. zmarła w dniu 12 kwietnia 1990 r., a jego ojciec M. W. zmarł w dniu 26 kwietnia 2011 r.)
(odpis zupełny aktu małżeństwa k. 9, odpisy zupełne aktów zgonu k. 17 i 18)
J. W. o zgonie swojego ojca dowiedział się w dniu doręczenia zobowiązania, czyli w dniu 20 września 2021 r.
(potwierdzenie odbioru k. 31, zapewnienie spadkowe uczestnika k. 50 v)
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, których prawidłowość i rzetelność sporządzenia nie budziła wątpliwości Sądu, a także na podstawie zapewnienia spadkowego złożonego przez uczestnika.
Sąd zważył, co następuje:
Zgodnie treścią z art. 926 § 1 k.c. powołanie do spadku wynika z ustawy albo z testamentu. Dziedziczenie ustawowe co do całości spadku następuje wtedy, gdy spadkodawca nie powołał spadkobiercy albo gdy żadna z osób, które powołał, nie chce lub nie może być spadkobiercą ( art. 926 § 2 k.c.). W niniejsze sprawie, opierając się na uzasadnieniu wniosku, w którym wnioskodawczyni wskazała, że spadkodawca nie pozostawił testamentu, a także na zapewnieniu spadkowym złożonym przez uczestnika, który podał, że nie wie, czy spadkodawca pozostawił testament, należy uznać, iż dziedziczenie po W. W. (1) odbywać się powinno w oparciu o przepisy ustawy. Zgodnie z art. 931 § 1 k.c. w pierwszej kolejności powołane są z ustawy do spadku dzieci spadkodawcy oraz jego małżonek; dziedziczą oni w częściach równych. W. W. (1) w chwili śmierci był rozwiedziony. Spadkodawca miał jednego syna J. W.. Co prawda w piśmie, które wpłynęło w dniu 24 maja 2021 r. uczestnik wskazał, że „podobno” ma przyrodnią, młodszą siostrę, jednocześnie uczestnik wyjaśnił, że nigdy jej nie spotkał, nie zna jej imienia, nazwiska czy też adresu zamieszkania. Co istotne wskazana przez uczestnika okoliczność nie została potwierdzona w toku postępowania. Zgodnie z zarządzeniem z dnia 25 lutego 2022 r. podjęto próbę ustalenia w bazie PESEL SAD, czy poza uczestnikiem spadkodawca pozostawił jeszcze innych zstępnych. Ustalono, że poza uczestnikiem ojcem jeszcze dwóch innych osób jest osoba o tym samym imieniu i nazwisku co spadkodawca, jednak z uwagi na datę urodzenia z oczywistych powodów nie mogły to być córki W. W. (1). Z kolei Urząd Stanu Cywilnego w Ł. wyjaśnił, że na podstawie podanych we wniosku danych nie jest możliwe jednoznaczne ustalenie tożsamości wskazanych dwóch osób oraz pozostałych poszukiwanych zstępnych. W związku z czym wskazał, że ponowne przeprowadzenie kwerendy będzie możliwe po podaniu bliższych danych poszukiwanych osób tj. nazwisk i imion dzieci, imienia i nazwiska matki wraz z nazwiskiem rodowym, dat i miejsc rejestracji zdarzeń, numerów PESEL. Skoro wnioskodawczyni, będąca siostrą spadkodawcy nie miała w ogóle wiedzy, że jej brat pozostawił syna, z kolei oświadczenie J. W. o posiadaniu siostry przyrodniej było jedynie przypuszczeniem, którego nie można było pozytywnie zweryfikować, Sąd ustalił, że jedynym spadkobiercą ustawowym po spadkodawcy jest J. W..
J. W. nie odrzucił spadku, nie został uznany za niegodnego dziedziczenia, nie zawierał ze spadkodawcą umów o zrzeczenie się spadku. Natomiast na rozprawie w dniu 13 grudnia 2021 r. J. W. przyjął spadek z dobrodziejstwem inwentarza. Zgodnie z art. 1015 § 1 k.c.
oświadczenie o przyjęciu lub o odrzuceniu spadku może być złożone w ciągu sześciu miesięcy od dnia, w którym spadkobierca dowiedział się o tytule swego powołania. Jak już była o tym mowa powyżej J. W. o zgonie swojego ojca dowiedział się w dniu 20 września 2021 r., kiedy odebrał pierwszą przesyłkę w przedmiotowej sprawie. Mając na uwadze wymienione wyżej okoliczności sąd stwierdził nabycie spadku po W. W. (1) przez jego syna, J. W. w całości z dobrodziejstwem inwentarza.
Orzeczenie o kosztach oparto o przepis art. 520 § 1 k.p.c., zgodnie z którym każdy uczestnik ponosi koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie. Sąd Rejonowy uznał, że nie zaistniały okoliczności określone w art. 520 § 2 lub § 3 k.p.c. W szczególności sąd ocenił, że interesy wnioskodawczyni i uczestnika postępowania nie były sprzeczne, ponieważ zarówno wnioskodawczyni, jak i uczestnik domagali się stwierdzenia nabycia spadku na postawie ustawy.