Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE

Decyzją Nr (...) z dnia 10 września 2021r. Dyrektor Wojskowego Biura Emerytalnego w B. wstrzymał ubezpieczonemu R. T. wypłatę emerytury wojskowej począwszy od 1 października 2021r. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że został poinformowany w dniu 6 kwietnia 2021 r. przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. o fakcie podjęcia R. T. dodatkowo wypłaty emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych począwszy od dnia 1 stycznia 2020 r.

R. T. złożył odwołanie od tej decyzji wnoszą o jej zmianę i ustalanie, że emerytura wojskowa będzie wypłacana nadal od 1 października 2021r., stwierdzenie odpowiedzialności Dyrektora (...) za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji oraz o zasądzenie od organu rentowego kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalanie, podtrzymując argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił, co następuje:

Bezspornym jest, iż R. T. uprawniony jest do emerytury wojskowej począwszy od dnia 1 lutego 2003 r.

Dowód: decyzja z dnia 30 marca 2003 r. -k. 16 akt (...)

Decyzją z dnia 11 lutego 2020 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. ustalił ubezpieczonemu prawo do emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych , od dnia 1 stycznia 2020r. i jednocześnie zawiesił jej wypłatę, w związku z pobieraniem przez ubezpieczonego świadczenia emerytalnego z (...).

R. T. złożył odwołanie od tej decyzji . Wyrokiem z dnia 11 maja 2020 r. w sprawie VI U 1356/20 Sąd Okręgowy w Bydgoszczy zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że zobowiązał (...) Oddział w B. do podjęcia wypłaty zawieszonej emerytury począwszy od 1 stycznia 2020 r. Sąd Apelacyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 22 września 2020 r. oddalił apelację

Dowód: wyrok Sądu Okręgowego w Bydgoszczy dnia z 17 kwietnia 2020 r, wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku k.7-11 akt

Wykonując prawomocny wyrok Sądu Zakład Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia 30 listopada 2020r. podjął wypłatę emerytury od 1 stycznia 2020 o czym poinformował organ rentowy

Dowód: pismo (...) Oddział w B. z dnia z 24 sierpnia 2021r- k 117 akt (...).

W dniu 11 maja 2021 r. R. T. złożył oświadczenie , że „ tak ja dotychczas zamierza pobierać świadczenie emerytalne wypłacane prze Wojskowe Biuro Emerytalne"

Doioód: pismo ubezpieczonego R. T. z dnia 11 maja 2021r- k 111 a akt (...).

( okoliczności bezsporne potwierdzone w/w niekwestionowanymi dokumentami

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 7 ustawy z 10 grudnia 1993r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin w razie zbiegu prawa do emerytury lub renty przewidzianych w ustawie z prawem do emerytury lub renty albo do uposażenia w stanie spoczynku lub uposażenia rodzinnego przewidzianych w odrębnych przepisach, wypłaca się świadczenie wyższe lub wybrane przez osobę uprawnioną, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej.

Zbieg prawa do świadczeń z ubezpieczenia powszechnego i zabezpieczenia wojskowego został uregulowany w ustawie z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. W myśl art. 95 ust. 1 ww. ustawy, w razie zbiegu u jednej osoby prawa do kilku świadczeń przewidzianych w ustawie wypłaca się jedno z tych świadczeń - wyższe lub wybrane przez zainteresowanego.

Przepis ust. 1 stosuje się również, z uwzględnieniem art. 96, w razie zbiegu prawa do emerytury lub renty określonych w ustawie z prawem do świadczeń przewidzianych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym osób, o których mowa w art. 2 ust. 2 z wyjątkiem przypadku, gdy emerytura wojskowa lub policyjna została obliczona według zasad określonych w art. 15a albo art. 18e ustawy z 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin lub w art. 15a lub art. 15d lub art. 18e ustawy z 18 lutego 1994r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (art. 95 ust. 2).

Zgodnie z art. 44 ust. 1 ustawy zaopatrzeniowej wypłatę emerytury lub renty albo dodatków, zasiłków i świadczeń pieniężnych, o których mowa w art. 25, wstrzymuje się, jeżeli: powstaną okoliczności uzasadniające zawieszenie prawa do świadczeń lub ustanie tego prawa; okaże się, że: wskutek zbiegu prawa do świadczeń osobie uprawnionej przysługuje świadczenie wyższe lub przez nią wybrane, świadczenia nie mogą być doręczone z przyczyn niezależnych od wojskowego organu emerytalnego ,prawo do świadczeń nie istniało; osoba pobierająca świadczenie, mimo pouczenia lub żądania wojskowego organu emerytalnego, nie przedłoży dowodów uzasadniających dalsze istnienie prawa do świadczeń.

Mając na uwadze treść cytowanego przepisu , nie było podstaw do wstrzymania wypłaty emerytury wojskowej odwołującego, gdyż nie była ona świadczeniem niższym, aniżeli otrzymywane przez niego świadczenie emerytalne z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Ponadto odwołujący wcale nie dokonał wyboru świadczenia z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, ponieważ oświadczył, że chce pobierać świadczenie emerytalne wypłacane prze/Wojskowe Biuro Emerytalne"

Organ rentowy nie może podejmować decyzji wbrew treści ustawy, która nakazuje mu wypłatę świadczenia wyższego lub wybranego przez osobę uprawnioną, a niewątpliwie wyższym świadczeniem jest emerytura wojskowa, a zatem brak było podstaw do zastosowania art. 44 ust. 1 pkt 2 ustawy zaopatrzeniowej.

Podkreślić ponadto należy, że podstawę rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie stanowił prawomocny wyrok Sądu Okręgowego w Bydgoszczy w sprawie VI U 1356/20 , w której uznał, że odwołującemu się, obok emerytury wojskowej należy się również emerytura z powszechnego systemu ubezpieczeń. Sąd Okręgowy powołał na poparcie swojego stanowiska wyrok Sądu Najwyższego z 24 stycznia 2019r., I UK 426/17, w którym Sąd Najwyższy dokonał analizy sytuacji żołnierzy zawodowych powołanych do służby wojskowej przed 2 stycznia 1999 r., a także żołnierzy, którzy podjęli służbę po 1 stycznia 1999r. zgodnie z rozróżnieniem dokonanym przez ustawodawcę na tle przepisów ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin - w kontekście ich uprawnień emerytalnych oraz przez pryzmat zachowania konstytucyjnej zasady równości określonej w art. 32 ust. 1 Konstytucji. Z uzasadnienia powyższego wyroku wynika, że nie wszyscy żołnierze, którzy pozostawali w służbie przed 2 stycznia 1999 r. mogą faktycznie realizować uprawnienie do wykorzystania cywilnej wysługi emerytalnej. Wystarczy bowiem odpowiednio długa służba i wzrosty emerytury z tytułu szczególnych właściwości służby (art. 15 ust. 2 i 3) lub z tytułu inwalidztwa wojskowego (art. 15 ust. 4), aby - przy spłaszczeniu podstawy wymiaru emerytury wojskowej do maksymalnie 75% (art. 18 ust. 1) - "cywilne" okresy ubezpieczenia w żaden sposób nie zwiększały świadczenia. W takim przypadku emeryt wojskowy, niezależnie od swojej woli, nie ma prawnej możliwości skonsumowania żadnego "cywilnego" okresu ubezpieczenia w wojskowej emeryturze. Podobnie rzecz się ma w przypadku tego rodzaju okresów poprzedzających służbę, krótszych niż rok (art. 15 ust. 1 pkt 2-4). W opisanych uwarunkowaniach emeryt wojskowy pozostaje w sytuacji identycznej jak żołnierz, który rozpoczął służbę po raz pierwszy po dniu 1 stycznia 1999r. - jego emerytura jest obliczana wyłącznie w oparciu o wojskowy staż emerytalny. Sąd wskazał, że odwołujący osiągnął maksymalną wartość wojskowego świadczenia emerytalnego (75% podstawy wymiary) i w związku z tym nie było możliwości podwyższenia tego świadczenia pomimo wypracowania przez odwołującego się dodatkowego okresu składkowego, a zatem pozostała część cywilnego stażu emerytalnego nie mogła być uwzględniona przy obliczaniu emerytury wojskowej. Tym samym, wystąpiła sytuacja umożliwiająca zastosowanie wyjątku od zasady pobierania tylko jednego świadczenia określonej w art. 95 ust. 1 i 2 ustawy emerytalnej.

Na podstawie art. 365 k.p.c. orzeczenie prawomocne wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał lecz również inne sądy oraz inne organy państwowe i organy administracji publicznej, a zatem należy przyjąć, że także i wojskowy organ rentowy jest związany treścią wyroku w sprawie VI U 1356/20 mimo, że nie był stroną tego postępowania.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł, jak w punkcie 1. wyroku, na podstawie art. 477 ¹⁴§ 2 k.p.c.;

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 kpc oraz na § 9 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych.