Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 19 maja 2021 r. B. W. odwołała się od oświadczenia o rozwiązaniu z nią umowy o pracę bez wypowiedzenia dochodząc od pozwanego pracodawcy (...) spółki z o.o. z siedzibą w P. przywrócenia do pracy na poprzednich warunkach oraz zasądzenia od pozwanego na rzecz powódki wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy od dnia rozwiązania umowy o pracę, tj. od dnia 30 kwietnia 2021 r. do dnia wydania wyroku w niniejszej sprawie. Następnie pismem z dnia 10 listopada 2021 r. (k. 101) powódka zmodyfikowała żądanie w ten sposób, że w miejsce powyższych żądań domagała się zapłaty odszkodowania od pozwanej za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia w wysokości 10.875, 96 zł brutto wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia następnego po dniu doręczenia pozwanej pisma.

W toku procesu powódka wskazywała, iż oświadczenie pracodawcy o rozwiązaniu umowy zostało dokonane z naruszeniem wymogów formalnych przewidzianych w art. 30 § 3 k.p, tj. formy pisemnej, gdyż zostało ono złożone jej ustnie podczas rozmowy telefonicznej. Natomiast w przesyłce pocztowej, którą odebrała 5 maja 2021 roku, znajdowało się jedynie świadectwo pracy, bez rozwiązania umowy o pracę.

Pozwana (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. wniosła o oddalenie powództwa w całości, argumentując, że rozwiązanie z powódką umowy o pracę odbyło się we właściwej formie oraz po zakończeniu okresu ochronnego pracownika z uwagi na długotrwałą niezdolność do świadczenia pracy na skutek choroby. Ponadto strona pozwana wniosła o zasądzenie od powódki na jej rzecz kosztów zastępstwa procesowego, w tym na rozprawie w dniu 15 lipca 2022 roku, od obu roszczeń.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny.

B. W. była zatrudniona (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. od dnia 20 czerwca 2006 r. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, na stanowisku szwaczki. Aneksem do umowy z dnia 31 października 2016 r. zmieniono powódce dotychczasowe warunki wynagrodzenia, ustalając miesięczną stawkę zasadniczą w kwocie 3.494 zł brutto.

Dowód:

Niesporne, nadto:

- umowa o pracę – k. 11 część. B akt osobowych powódki,

- aneks umowy o wynagrodzenie z 31 października 2016. – k. 31 część B akt osobowych powódki oraz k. 9 akt sprawy

W dniu 25 czerwca 2020 r. (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. oraz pracownicy wybrani w trybie art. 15g ust. 11 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem (...)19 zawarli porozumienie, zgodnie z którym pracodawca obniżył wymiar czasu pracy o 20 % wskazanym pracownikom, w tym B. W.. Powyższe pismo nadano do Okręgowego Inspektora Pracy. Na zwrotnym potwierdzeniu odbioru w miejscu na dodatkowe informacje nadawcy wpisano „Porozumienie zmieniające wymiar pracy z dn. 25-06-2020”.

Dowód:

- porozumienie z 25 czerwca 2020 r. wraz z nadaniem o Okręgowego Inspektora Pracy k. 33 -34

W lipcu 2020 r. B. W. zasłabła, w wyniku czego doznała urazu stopy i kręgosłupa. Od 13 lipca 2020 r. do 10 stycznia 2021 r. B. W. przebywała na zwolnieniu chorobowym, następnie od 11 stycznia 2021 r. do 10 maja 2021 r. przebywała na świadczeniu rehabilitacyjnym.

Dowód:

- decyzja ZUS z 4 maja 2021 r. k. 11

- historia leczenia k. 12

- zaświadczenia lekarskie k. 35 - 43

W dniu 30 kwietnia 2021 r. M. S., zatrudniona w (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. na stanowisku księgowej, przygotowała dokument zatytułowany „rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia”, w którym wskazano, iż z dniem 30-04-2021 rozwiązuje się z B. W. bez zachowania okresu wypowiedzenia umowę o pracę zawartą w dniu 20-03-2006 z powodu wyczerpania okresu zasiłkowego, pobierania świadczenia rehabilitacyjnego (art. 53 par 1 pkt 1 lit. B k.p). Ponadto wskazano, iż w terminie 21 dni od doręczenia tegoż pisma przysługuje prawo żądania przywrócenia do pracy lub odszkodowania do Sądu Rejonowego Sądu Pracy w S.. Księgowa przygotowała również świadectwo pracy B. W.. Następnie M. S. wydrukowała powyższe dokumenty i udała się do Prezesa M. M., który je podpisał. M. S. zapakowała świadectwo pracy oraz dokument „rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia” do koperty. Kopertę zaadresowała oraz dołączyła tzw. „żółtą zwrotkę” – zwrotne potwierdzenie odbioru, na której w miejscu na dodatkowe informacje nadawcy wpisała: „Świadectwo pracy + rozwiązanie umowy o pracę z dn. 30-04-2021”. Następnie M. S. zaklejoną kopertę przekazała do sekretariatu, skąd zbiorowo wysyłano korespondencję.

Dowód:

- zeznania świadka M. S. k. 138- 139

- zeznania M. M. k. 134-135, 155-157

- zeznania świadka M. Z. k. 137

- zeznania świadka R. Z. k. 138

- rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia k. 2 z. C akt osobowych powódki

- świadectwo pracy k. 13-14

- koperta nadana do B. W. k. 15

- zwrotne potwierdzenie odbioru k. 3 część C akt osobowych powódki

Na podstawie wyliczenia podstawy ekwiwalentu, przelewem z 4 maja 2021 r., zatytułowanym „wynagrodzenia za (...) pracodawca wypłacił B. W. kwotę 4.531,08 zł.

Dowód:

- potwierdzenie transakcji k. 17

Podczas rozmowy telefonicznej w dniu 4 maja 2021 r. z pracownikiem (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. B. W. została poinformowana, że w związku z przedłużającym się złym stanem zdrowia powódki i jej nieobecnością z tego tytułu, pracodawca wypowiedział umowę o pracę i rozwiązanie umowy o pracę nastąpiło w dniu 30 kwietnia 2021 r. Wówczas podczas rozmowy telefonicznej poinformowano B. W., że po ustaniu problemów zdrowotnych pracodawca może podjąć decyzję o ponownym zatrudnieniu powódki. Z powyższej rozmowy B. W. sporządziła z pomocą córki dokument zatytułowany „adnotacja z rozmowy telefonicznej”, w którym wskazała, iż została poinformowana, iż wypowiedzenia nastąpi z zachowaniem okresu wypowiedzenia (w okresie pobierania zasiłku chorobowego). Ponadto w adnotacji z rozmowy telefonicznej wskazano, iż B. W. oznajmiono, że świadectwo pracy, dokumenty zostaną przekazane jej pocztą.

Kolejnego dnia, 5 maja 2021 r., powódka otrzymała przesyłkę pocztową od pracodawcy. Na zwrotnym potwierdzeniu odbioru przesyłki, nad napisem „Świadectwo pracy + rozwiązanie umowy o pracę z dn. 30-04-2021” B. W. umieściła swój podpis. Następnie pod „adnotacją z rozmowy telefonicznej”, dopisała, iż w dniu 5.05.2019 r. po odebraniu przesłanego listownie świadectwa pracy, okazało się że zwolnienie nastąpiło bez wypowiedzenia, powołano się na art. 53 par 1 pkt 1 lit. 1 kp oraz nie zamieszczono informacji jak został rozliczony zaległy urlop za 2020 r.,

Następnie dnia 6 maja 2021 r. B. W. skontaktowała się z księgową pracodawcy w celu wyjaśnienia nieścisłości w świadectwie pracy dot. formy zatrudnienia oraz wypłaty ekwiwalentu za urlop. Podczas rozmowy ponownie zasugerowano B. W., iż może ubiegać się o powrót do pracy, gdyż została zwolniona bez wypowiedzenia. Z powyższej rozmowy telefonicznej B. W. również sporządziła adnotację. W związku z złożeniem oświadczenia Z-10 wraz z dokumentami również 7 maja 2021 r. B. W. odbyła rozmowę z pracownikiem (...) sp. z o.o. z siedzibą w P., podczas której przekazała jakich dokumentów potrzebuje ZUS.

Dowód:

- zeznania świadka M. S. k. 138- 139

- zeznania B. W. k. 135- 136, 147- 150

- adnotacja z rozmowy telefonicznej z 4 maja 2021 r. k. 16

- zeznania świadka P. W. k. 136-137

- adnotacje z rozmowy telefonicznej z 6 i 7 maja 2021 r. k 104

Pismem z 14 maja 2021 r. pełnomocnik działający w imieniu B. W. zwrócił się do (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. o sprostowanie świadectwa pracy. W odpowiedzi na powyższe pismem z 24 maja 2021 r. pracodawca poinformował B. W. o odmowie sprostowania świadectwa pracy.

Dowód:

- pismo z 14 maja 2021 r. k. 19

- pismo z 24 maja 2021 r. wraz z potwierdzeniem nadania k. 44-46

Pozwana wyrażała chęć ponownego zatrudnienia powódki, w związku z odzyskaniem przez nią zdolności do pracy. Powódka była dla pozwanej cennym pracownikiem. Powódce zostało wystawione i doręczone pocztą skierowanie na badania pracownicze, lecz powódka nie chciała wrócić do pracy do pozwanej. Na badania nie stawiła się.

Dowód:

- zeznania P. W. k. 137

- zeznania M. Z., k. 137

- zeznania M. S. k. 139

- oświadczenie M. M. na rozprawie w dniu 19.01.2022 r., k. 136 oraz 15 lipca 2022 r. k. 155

- oświadczenie B. W. na rozprawie w dniu 18 maja 2022 r., k. 149-150

Sąd Rejonowy zważył, co następuje.

Powództwo nie podlegało uwzględnieniu.

Zgodnie z art. 56 § 1 kp pracownikowi, z którym rozwiązano umowę o pracę bez wypowiedzenia z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę w tym trybie, przysługuje roszczenie o przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowanie.

W przedmiotowej sprawie umowę o pracę z powódką rozwiązano bez wypowiedzenia na skutek wyczerpania okresu zasiłkowego, pobierania świadczenia rehabilitacyjnego. Przepis art. 53 § 1 pkt 1b kp uprawnia pracodawcę do rozwiązania stosunku pracy jeżeli niezdolność do pracy trwała dłużej niż łączny okres pobierania z tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku (182 dni). Te przesłanki zostały spełnione w przedmiotowej sprawie, co też nie było sporne między stronami. Pracodawca nie ma obowiązku czekania na ostateczne rozstrzygnięcie co do świadczenia rehabilitacyjnego, w przypadku gdy pracownik odwołuje się od kolejnych decyzji odmowych.

Głównym sporem pomiędzy stronami była kwestia zachowania wymogów formalnych złożonego przez pracodawcę oświadczenia o wypowiedzeniu powódce umowy o pracę. W tej materii B. W. wskazywała, iż powyższe oświadczenie zostało jej złożone jedynie w formie ustnej, co jest niezgodne z art. 30 § 3 kp. Strona pozwana twierdziła zaś, że rozwiązanie umowy o pracę odbyło się we właściwej formie.

W odniesieniu do tak zarysowanego problemu należy spostrzec, że w orzecznictwie wskazuje się, że forma pisemna została zastrzeżona bez rygoru nieważności, co oznacza, że niezachowanie tej formy i złożenie, np. wypowiedzenia ustnie powoduje skutki prawne, a zatem prowadzi do rozwiązania umowy o pracę. Jest jednak wadliwe. Z tego powodu, jeśli ustne wypowiedzenie złoży pracodawca, pracownik może żądać przywrócenia do pracy lub odszkodowania. Stanowisko to potwierdził SN w wyr. z 7.10.2008 r. (II PK 56/08, MoPr 2009, Nr 1, s. 34), stwierdzając, że "każda jednostronna deklaracja pracodawcy o ustaniu stosunku pracy, dokonana nawet z naruszeniem prawa, prowadzi do ustania stosunku pracy w terminie wskazanym przez pracodawcę, bo wszelkie jego czynności, nawet bezprawne, zmierzające do rozwiązania stosunku pracy są skuteczne i mogą być podważone wyłącznie w drodze odpowiedniego powództwa". Oświadczenie o wypowiedzeniu lub rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia zostaje złożone z chwilą, gdy druga strona mogła zapoznać się z jego treścią (art. 61 k.c. w zw z art. 300 k.p.). Jeśli wypowiedzenie lub oświadczenie woli o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia przesyłane jest pocztą do pracownika, wywołuje skutki z chwilą doręczenia przesyłki.

Ponadto wskazać należy, iż żaden przepis prawa nie zabrania doręczania stronie w ramach jednej korespondencji (kopercie) kilku pism. Istotnym jest jedynie, aby z doręczanej korespondencji wynikało, że zawiera ona kilka odrębnych pism. Dla prawidłowości doręczenia wymaga się, aby okoliczność przesłania w jednej przesyłce kilku pism wynikała z dołączonego do przesyłki potwierdzenia odbioru (zob. wyroki NSA z 1.10.2015 r., I (...) 613/14 oraz 29.05.2018 r., (...)). Podstawowym warunkiem prawidłowości doręczenia pisma przez pocztę istotne jest wysłanie pisma listem poleconym za potwierdzeniem odbioru. Wobec czego uznać należy, iż w formularzu potwierdzenia odbioru powinna zostać wskazany rodzaj przesyłki, tj. zawartość koperty.

W ocenie Sądu to w interesie odbierającego przesyłkę jest sprawdzenie jej zawartości w chwili odbioru oraz zgłoszenie ewentualnych zastrzeżeń doręczycielowi. W sytuacji, kiedy tego nie uczynił, nie ma uzasadnionych podstaw, aby następczo kwestionować prawidłowość doręczenia stronie przesyłki.

Ponadto wskazać należy, iż ciężar dowodu udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne (art. 6 k.c w zw. z art. 300 k.p.). Powyższe koresponduje z treścią art. 232 k.p.c., zgodnie z którym strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach procesu (art. 3 k.p.c.).

Przechodząc do analizy sytuacji faktycznej niniejszej sprawy należy zauważyć, iż to na pracodawcy spoczywał obowiązek wykazania, że złożył oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o pracę w sposób zgodny z przepisami prawa. W ocenie Sądu strona pozwana sprostała temu. Na tę okoliczność zaoferowała zeznania świadka M. S., która wskazała, iż z uwagi na zajmowane stanowisko księgowej w (...) sp. z o.o. z siedzibą w P., była odpowiedzialna za przygotowanie wypowiedzenia umowy o pracę oraz świadectwa pracy dla B. W.. W ocenie Sądu jej zeznania, iż po przygotowaniu powyższych dokumentów, wydrukowała je, a następnie udała się do Prezesa M. M., który podpisał dokument rozwiązania umowy o pracę, a kolejno zapakowała świadectwo pracy, jak i dokument „rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia” do koperty, zaadresowała oraz dołączyła tzw. „żółtą zwrotkę” – zwrotne potwierdzenie odbioru, na której w miejscu na dodatkowe informacje nadawcy wpisała „Świadectwo pracy + rozwiązanie umowy o pracę z dn. 30-04-2021”, wreszcie przekazała zaklejoną kopertę przekazała do sekretariatu, zasługuje na wiarę. Wskazać bowiem należy, iż powyższa czynność przygotowywania korespondencji jest czynnością należącą do obowiązków M. S., która jest doświadczonym pracownikiem. Wobec czego w ocenie Sądu nie było podstaw do uznania, iż M. S. popełniła błąd. Ponadto świadek zeznała, że jak pracodawca otrzymał pismo od prawnika powódki o nieotrzymaniu przez powódkę rozwiązania umowy o pracę, to podjęła czynności w celu odszukania w firmie drugiego egzemplarza tego pisma, sprawdziła także czy w aktach osobowych powódki omyłkowo nie wpięła dwóch egzemplarzy pisma. Dokumentu tego nie odnalazła. Sąd zauważył także, że na zwrotnym potwierdzeniu odbioru, w miejscu na dodatkowe informacje nadawcy wpisano „Świadectwo pracy + rozwiązanie umowy o pracę z dn. 30-04-2021”. Opierając się na doświadczeniu życiowym Sąd uznał, iż opisywanie przesyłek pocztowy w powyższy sposób jest praktyką występującą w wielu zakładach pracy, w tym także w (...) sp. z o.o. z siedzibą w P., o czym świadczy m.in. to, że po sporządzeniu porozumienia, zgodnie z którym pracodawca obniżył wymiar czasu pracy o 20 % wskazanym pracownikom, nadano je pocztą do Okręgowego Inspektora Pracy, zaś na zwrotnym potwierdzeniu odbioru w miejscu na dodatkowe informacje nadawcy analogicznie wpisano „Porozumienie zmieniające wymiar pracy z dn. 25-06-2020”.

Powódka w dniu 5 maja 2021 r. odebrała przesyłkę pocztową oznaczoną „Świadectwo pracy + rozwiązanie umowy o pracę z dn. 30-04-2021”. Wobec tego uznać należało, iż zebrany w sprawie materiał dowody wskazuje, że pozwana spełniła obowiązki wynikające z art. 30 § 4 k.p. Oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę zostało złożone na piśmie, z podaniem przyczyn ustania stosunku pracy. Tym samym uznać należało, iż ciężar dowodu w zakresie wykazania, iż powyższe nie miało miejsca, przeszedł na powódkę, która z tego faktu wywodziła skutki prawne.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że powódka nie wskazywała, aby w momencie odbioru przesyłki pocztowej koperta była uszkodzona, rozklejona, nie składała w tym zakresie reklamacji do Poczty Polskiej. Przyjęcie dopuszczalności kwestionowania po odbiorze przesyłki jej zawartości, przeczyłoby sensowi potwierdzenia odbioru przesyłki. W ocenie Sądu powyższe rodzi niebezpieczeństwo, iż w każdym przypadku odbiorca przesyłki mógłby podnosić, że nie otrzymał żadnego dokumentu lub tylko niektóre z nich, innymi słowy, że odebrał kopertę pustą albo niepełną.

W ocenie Sądu nie zasługiwały na wiarę zeznania świadka P. W. ani zeznania powódki B. W. i zmierzały one wyłącznie do przedstawienia własnej wersji wydarzeń, nie mającej oparcia w pozostałym materiale zgromadzonym w aktach sprawy. Są one ponadto sprzeczne z zasadami logiki oraz doświadczeniem życiowym. Przede wszystkim twierdzenie strony powodowej, iż w chwili podpisywania przez B. W. zwrotnego potwierdzenia odbioru przesyłki w miejscu na dodatkowe informacje nadawcy nie było wpisane „Świadectwo pracy + rozwiązanie umowy o pracę z dn. 30-04-2021”, a wobec tego, że zostało ono dopisane później jest gołosłowne. Powódka oprócz swoich zeznań nie przedstawiła na tę okoliczność żadnych innych dowodów, w tym zeznań listonosza czy też nie wnosiła o przeprowadzenie dowodu z opinii grafologa tudzież badacza pisma na okoliczność stwierdzenia czy pismo na lewej stronie zwrotnego potwierdzenia odbioru zostało sporządzone w innym terminie niż pismo na prawej stronie zwrotnego potwierdzenia odbioru. Wobec powyższego zaniechania inicjatywy dowodowej przez powódkę, jej twierdzenia w tym zakresie Sąd uznał za niezasługujące na wiarę, wykreowane jedynie na potrzeby niniejszego postępowania.

Oczekiwania ze strony B. W., iż rozwiązanie umowy o pracę oraz świadectwo o pracę zostaną jej doręczone w dwóch różnych kopertach nie mają pokrycia. Jak wspomniano bowiem powyżej, przesyłka może zawierać w sobie kilka pism, z tym tylko zastrzeżeniem, że fakt ten powinien zostać odnotowany na formularzu potwierdzenia odbioru w rubryce "rodzaj przesyłki", co też uczyniono w przedmiotowej sprawie.

Wątpliwości Sądu budzi także okoliczność niezgłoszenia pracodawcy bezpośrednio po odebraniu przesyłki przez powódkę, znajdowania się w kopercie jedynie świadectwa pracy oraz braku w kopercie rozwiązania umowy o pracę. Powołując się na doświadczenie życiowe, w tym biorąc pod uwagę rzetelność powódki, która objawia się w dokumentowaniu ważnych wydarzeń, sporządzaniu adnotacji z rozmów telefonicznych i szczegółowego zapisywania ich przebiegu, za prawdopodobne przyjąć należy, iż w takiej sytuacji odbiorca pustej tudzież wybrakowanej przesyłki pocztowej, o takich cechach jak powódka, zgłosiłby niezwłocznie taką okoliczność jej nadawcy. Zwłaszcza, że z adnotacji z rozmowy telefonicznej z dnia 4 maja sporządzonej przez córkę powódki i podpisanej przez powódkę wynika, że poinformowano ją o tym, że „dokumenty zostaną przekazane” pocztą. Tym bardziej dziwi fakt, że po otrzymaniu przesyłki z (jak twierdzi powódka) jedynym dokumentem, nie dopytywała się dlaczego w przesyłce jest jeden dokument, zamiast dwóch lub więcej. Warto zwrócić uwagę, że powódka twierdzenia o braku pisemnego wypowiedzenia umowy o pracę podniosła dopiero w złożonym w sprawie pozwie.

Przechodząc zaś do analizy sporządzonej w dniu 4 maja 2021 r. adnotacji z rozmowy telefonicznej (k. 16) wskazać należy, iż powódka wskazała, iż poinformowano ją, że świadectwo pracy, dokumenty zostaną przekazane jej pocztą. Z uwagi na użycie słowa dokument w liczbie mnogiej, wskazać należy, iż powódka miała świadomość, iż w kopercie znajdują się co najmniej dwa dokumenty. Mając zatem na uwadze jej zaniechanie w zgłoszeniu tej okoliczność pracodawcy bezpośrednio po odebraniu przesyłki, w tym uwzględniając, iż również 5, 6 i 7 maja 2021 roku powódka odbywała rozmowy telefoniczne z pracownikiem (...) sp. z o.o. z siedzibą w P., uznać należy jej twierdzenia o znajdowaniu się w kopercie jedynie świadectwa pracy za niewiarygodne.

Ponadto w ocenie Sądu na wiarę nie zasługiwały zeznania świadka P. W.. Wskazywała ono bowiem: „5 (w domyśle maja 2021 r.) jak odebrałyśmy świadectwo pracy, dzwoniłyśmy pytać o ekwiwalent za urlop. Pani z kadr powiedziała, że przelew z ekwiwalentem został wypłacony z adnotacją wynagrodzenie za kwiecień. To jest nietypowa sytuacja jak ktoś jest zwolniony przez telefon.”, „Ja byłam w domu jak przyszedł listonosz. Mama odebrała tą korespondencję. To było pół kartki A4. Koperta była zaadresowana na mamę, była żółta zwrotka. Widziałam tylko żółte paski po tej zwrotce. Nie widziałam co było napisane na żółtej zwrotce.” „W kopercie, którą przyniósł listonosz 5 maja było świadectwo pracy. Innych dokumentów nie było”. Powyższe nie świadczy o tym, że świadek była obecna przy samym rozpakowywaniu koperty, nie można bowiem wykluczyć sytuacji, iż powódka pokazała córce jedynie świadectwo pracy, zaś wypowiedzenie umowy o pracę zostało przez B. W. umieszczone w innym miejscu. W ocenie Sądu nie pozwala na danie wiary świadkowi, a co więcej w tym zakresie zeznania świadka P. W. są sprzeczne z pozostałym materiałem zgromadzonym w aktach sprawy.

Przechodząc do zarzutu, iż ze świadectwa pracy oraz wypowiedzenia umowy o pracę wynika, iż stosunek pracy ustał 30 kwietnia 2021 roku, zaś powyższe dokumenty doręczono powódce dopiero 5 maja 2021 roku, wskazać należy, iż nie każde naruszenie przepisów stanowić będzie podstawę do wystąpienia z jednym z roszczeń, o których mowa w art. 56 § 1 k.p. Tak jest właśnie w przypadku wskazania przez pracodawcę w oświadczeniu woli o rozwiązaniu bez wypowiedzenia umowy o pracę wcześniejszego terminu ustania stosunku pracy niż termin złożenia tego oświadczenia, co nie uzasadnia roszczeń pracownika z art. 56 § 1 k.p. (uchw. SN z 9.9.1999 r., III ZP 5/99, OSNAPiUS 2000, Nr 4, poz. 131 z glosą T. Liszcz, OSP 2000, Nr 9, s. 103), co miało miejsce w przedmiotowej sprawie. Pisemne oświadczenie woli pracodawcy o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia nie musi wskazywać terminu ustania stosunku pracy. Skutek rozwiązujący następuje bowiem zawsze w dacie dojścia oświadczenia do adresata w sposób umożliwiający mu realne zapoznanie się z jego treścią (art. 61 k.c. w zw. z art. 300 k.p.). Złożenie oświadczenia ze wskazaniem terminu przypadającego przed tą datą nie jest więc naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę w tym trybie. Tym samym, roszczeń z art. 56 § 1 k.p. nie uzasadnia również fakt niepodania przez pracodawcę terminu ustania stosunku pracy w oświadczeniu o rozwiązaniu umowy o pracę w trybie natychmiastowym (uchw. SN z 6.10.1998 r., III ZP 31/98, OSNAPiUS 1999, Nr 3, poz. 80).

Podsumowując wskazać należy, iż powyższe przemawiało za uznaniem, iż powódka otrzymała wypowiedzenie o umowie o pracę w prawidłowej formie pisemnej. Strona powodowa nie powoływała się na ewentualne inne uchybienia (naruszenia przepisów) przy dokonywaniu rozwiązania umowy niż brak formy pisemnej oraz wskazanie przez pracodawcę w oświadczeniu woli o rozwiązaniu bez wypowiedzenia umowy o pracę wcześniejszego terminu ustania stosunku pracy niż termin złożenia tego oświadczenia. Jako że powódka była reprezentowana przez profesjonalistę Sąd nie rozważał, czy mogło dojść do innych nieprawidłowości przy rozwiązaniu umowy przyjmując za niesporne, że takowych nie było.

Wszystko to przemawiało za oddaleniem powództwa.

O kosztach Sąd orzekł w oparciu o art. 98 KPC przy uwzględnieniu § 9 ust. 1 pkt 1 i § 15 ust. 1 i 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2016r, poz. 1668 ze zm.). Sąd biorąc za podstawę prawną zasądzenia kosztów zastępstwa procesowego - § 9 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia miał na uwadze uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 24 lutego 2011 r. w sprawie w której przyjęto, że podstawę zasądzenia przez sąd opłaty za czynności adwokata z tytułu zastępstwa prawnego w sprawie ze stosunku pracy o odszkodowanie, o którym mowa w art. 56 § 1 w związku z art. 58 KP, stanowi stawka minimalna określona w § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.). Uchwale tej nadano moc zasady prawnej.

Sąd dostrzegł, że pierwotnie były dwa żądania procesowe: o przywrócenie do pracy i o wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, ale siłą rzeczy zmieniając żądanie z przywrócenia do pracy na odszkodowanie, należy wskazać, że drugie z żądań (wynagrodzenie za czas pozostawania do pracy) może towarzyszyć tylko pierwszemu (przywróceniu do pracy). Z uwagi na to powódka modyfikując powództwo w zakresie żądania głównego musiała z niego zrezygnować. Skoro ustawodawca pozostawia powodowi-pracownikowi prawo modyfikacji żądania (przywrócenie do pracy lub odszkodowanie) na każdym etapie procesu, to mimo, że formalnie strona modyfikująca powództwo jest stroną w zakresie tego żądania, to zasady słuszności przesądzają o odstępstwie od obciążania powódki kosztami w tym zakresie.

Tym bardziej, że w związku z tą modyfikacją powództwa pełnomocnicy nie musieli podejmować żadnych dodatkowych czynności zwiększających ich nakład pracy w stosunku do tego, który wymagała reprezentacja w zakresie roszczenia o przywrócenie do pracy i wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy.

(...)

8.08.2022 r.

Z:

1)  (...)

2)  (...)

3)  (...)

4)  (...)