Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III K 430/22

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 maja 2022r.

Sąd Rejonowy w Rybniku III Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący

sędzia Agnieszka Bierza

Protokolant

protokolant Magdalena Masłowska

przy udziale Prokuratora: ---

po rozpoznaniu w dniu 18 maja 2022r. sprawy

D. Ś. (1) (Ś.)

s. J. i H.

ur. (...) w C.

oskarżonego o to, że

w okresie od dnia 31 grudnia 2021 roku do dnia 15 stycznia 2022 roku w C. przy ulicy (...), w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, kierował wobec A. P. groźby pozbawienia życia, wzbudzając w zagrożonej uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione, przy czym czynu tego dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w. R. z dnia 24 lutego 2017 roku, sygn. akt IX K 1025/15 za umyślne przestępstwo podobne określone w art. 224 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk przy zast. art. 91 § 1 kk na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od dnia 21 listopada 2017 roku do dnia 19 lipca 2018 roku w systemie dozoru elektronicznego,

tj. o czyn z art. 190 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

1)  uznaje oskarżonego D. Ś. (1) (Ś.) za winnego tego, że w okresie od dnia 31 grudnia 2021 roku do dnia 15 stycznia 2022 roku w C. przy ulicy (...), w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, kierował wobec A. P. groźby pozbawienia życia i uszkodzenia ciała, wzbudzając u pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione, przy czym czynu tego dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w. R. z dnia 24 lutego 2017 roku, sygn. akt IX K 1028/15 za umyślne przestępstwa podobne określone w art. 224 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na jedną karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od dnia 21 listopada 2017 roku do dnia 19 lipca 2018 roku w systemie dozoru elektronicznego, tj. popełnienia czynu wyczerpującego ustawowe znamiona przestępstwa z art. 190 § 1 kk
w zw. z art. 12 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i za to na mocy art. 190 § 1 kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

2)  na mocy art. 63 § 1 kk zalicza oskarżonemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 15 stycznia 2022 roku godz. 13:15 do dnia 17 stycznia 2022 roku godz. 13:00;

3)  na mocy art. 627 kpk i art. 2 ustawy z dnia 23.06.1973 roku o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, na które składają się wydatki w wysokości 450 (czterystu pięćdziesięciu) złotych oraz opłata
w wysokości 120 (stu dwudziestu) złotych.

Sędzia

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 430/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

D. Ś. (1)

w okresie od dnia 31 grudnia 2021 roku do dnia 15 stycznia 2022 roku w C. przy ulicy (...), w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, kierował wobec A. P. groźby pozbawienia życia i uszkodzenia ciała, wzbudzając u pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione, przy czym czynu tego dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w. R. z dnia 24 lutego 2017 roku, sygn. akt IX K 1028/15 za umyślne przestępstwa podobne określone w art. 224 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na jedną karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od dnia 21 listopada 2017 roku do dnia 19 lipca 2018 roku w systemie dozoru elektronicznego

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

D. Ś. (2) jest sąsiadem A. P.. Zamieszkują oni w budynku wielorodzinnym przy ul. (...) w C.. Mężczyzna wraz ze swoją konkubiną wprowadził się do mieszkania w listopadzie 2021 roku. Od początku oskarżony miał pretensje do pokrzywdzonej, że jej dzieci zachowują się za głośno. Na początku zwracał jej tylko uwagę, ale od grudnia 2021 roku zaczął wyzywać pokrzywdzoną słowami wulgarnymi i obelżywymi.

W dniu 31 grudnia 2021 roku udał się on pod drzwi mieszkania A. P.. Zaczął w nie uderzać, krzyczeć i wyzywać swoją sąsiadkę. Groził przy tym kobiecie wskazując, że ją uderzy i zniszczy drzwi jeśli się nie uspokoją. W nocy takie sytuacje powtórzyły się jeszcze trzy razy. Po kilku dniach oskarżony ponownie pojawił się pod drzwiami A. P. i powiedział, że dzieci przeszkadzały mu cały dzień, co nie było prawdą, gdyż pokrzywdzona przebywała z nimi poza domem. Gdy pokrzywdzona próbowała mu to wytłumaczyć oskarżony stał się agresywny i zaczął ją wyzywać, a gdy pokrzywdzona zamknęła drzwi, to oskarżony zaczął w nie uderzać, wyzywać pokrzywdzoną i jej grozić, że ją zabije gdy ta wyjdzie z domu.

Następnie 14 stycznia 2022 roku D. Ś. (1) ponownie zjawił się w pobliżu drzwi wejściowych do mieszkania A. P.. Ponownie też krzyczał, wyzywał wulgaryzmami kobietę oraz groził jej śmiercią. Ta zdecydował się na wezwanie funkcjonariuszy policji. Po interwencji oskarżony się uspokoił. Po jakimś czasie D. Ś. (1) ponownie groził kobiecie, dodatkowo uderzając w drzwi wejściowe do jej mieszkania, stąd ta ponownie wezwała policję.

W dniu 15 stycznia 2022 r. miała miejsce kolejna interwencja policji w związku z groźbami oskarżonego pod adresem A. P. i nietrzeźwy oskarżony został zatrzymany. Również w obecności funkcjonariuszy policji oskarżony groził, że zabije pokrzywdzoną.

Groźby wypowiadane przez D. Ś. (1) wywołały u A. P. uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione.

D. Ś. (1) tempore criminis miał w pełni zachowaną zdolność do rozpoznania znaczenia czynu i pokierowana swoim postępowaniem, a warunki z art. 31 § 1 i 2 kk nie mają zastosowania. D. Ś. (1) był w przeszłości karany, zaś przedmiotowego czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w. R. z dnia 24 lutego 2017 roku, sygn. akt IX K 1028/15 za umyślne przestępstwa podobne określone w art. 224 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na jedną karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od dnia 21 listopada 2017 roku do dnia 19 lipca 2018 roku w systemie dozoru elektronicznego.

Zeznania A. P.

k. 2, 11-12, 172, 226-227

Zeznania W. S.

k. 20, 227-227v

Zeznania R. J., E. J. i A. J.

k. 28v, 227v

k. 31, 227v-228

k. 34, 228

Zeznania P. P.

k. 15

Protokół zatrzymania osoby

k. 6-7

Protokół badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu

k. 9

Kopia świadectwa wzorcowania analizatora wydechu

k. 10

Wyrok SR w. R. z 24.02.2017r. sygn. akt IX K 1028/15

k. 58

Wyrok SO w. G. OZ w R. z 24.07.2017r. sygn. akt V.2 Ka 245/17

k. 59

Dane o karalności

k. 163

Opinia sądowo-psychiatryczna

k. 167-170

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

-----

-----

----------------------

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

---------------

-----

------

2. OCena DOWOdów

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Zeznania A. P.

Zeznania zwarte i logiczne. Świadek rzeczowo opisała zachowanie oskarżonego względem niej, podkreślając przy tym, że obawia się jego gróźb. Wskazała, że od momentu gdy oskarżony wprowadził się do sąsiedniego mieszkania ich relacje były złe. Opisała zachowanie mężczyzny pod jej drzwi oraz groźby jakie kierował do niej, przyznając, że obawia się ich spełnienia. Dodała, że także jej dzieci czują strach przed oskarżonym. Odniosła się przy tym do zaobserwowanej przez siebie relacji pomiędzy oskarżonym a jego konkubiną. Sąd uwzględnił zeznania świadka przy ustalaniu stanu faktycznego w niniejszej sprawie. Nie dopatrzył sie bowiem żadnych okoliczności podważających ich wiarygodność. Słowa pokrzywdzonej znalazły potwierdzenie w zeznaniach pozostałych świadków, jak również potwierdza je odtworzone na rozprawie z telefonu pokrzywdzonej nagranie z dnia 15 stycznia 2022 r.

Zeznania W. S.

W zeznaniach odniósł się do relacji panującej pomiędzy sąsiadami – oskarżonym i pokrzywdzoną. Opisał zaobserwowane przez siebie zachowanie D. Ś. (1) z przedmiotowego czasookresu, szczególnie zdarzenie z dnia 31 grudnia 2021 roku, kiedy to słyszał wyzwiska i groźby kierowane pod adresem A. P. . Relacja świadka jest logiczna, spójna i potwierdza wersję zdarzeń przedstawioną przez pokrzywdzoną. Zeznania te uznano za wiarygodne, nie znajdując żadnych podstaw do ich kwestionowania. Wymaga podkreślenia, iż świadek ten nie obciążał oskarżonego ponad miarę, jego zeznania jawiły się jako wyważone i oddające rzeczywisty stan rzeczy.

Zeznania R. J., E. J. i A. J.

Zeznania tych świadków były jasne, spójne i wiarygodne. Wersja zdarzenia przedstawiona przez wymienionych świadków była ze sobą zbieżna. Słyszeli oni krzyki na klatce schodowej oraz w mieszkaniu oskarżonego, jednak nie znali dokładnego przebiegu zdarzeń. Zaznaczyli przy tym szczerze, że nie pozostają w dobrych relacjach z A. P.. Każdy ze świadków opisał zdarzenie ze swojej perspektywy. Relacja świadków jest logiczna, spójna i potwierdza wersję zdarzeń przedstawioną przez pokrzywdzoną.

Zeznania P. P.

Zeznania świadka zostały ocenione jako jasne, logiczne i szczere oraz znajdujące oparcie w pozostałym materiale dowodowym. Potwierdził on kwestie związane z interwencją policji w miejscu zamieszkaniu oskarżonego, jej powody, przebieg oraz samo zachowanie D. Ś. (1). Świadek potwierdził, że w trakcie interwencji policji oskarżony wielokrotnie groził, że zabije pokrzywdzoną.

Protokół zatrzymania osoby

Dokumentacja urzędowa, brak podstaw do kwestionowania.

Protokół badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu

Dokumentacja urzędowa, brak podstaw do kwestionowania.

Kopia świadectwa wzorcowania analizatora wydechu

Dokumentacja urzędowa, brak podstaw do kwestionowania.

Wyrok SR w. R. z 24.02.2017r. sygn. akt IX K 1028/15

Dokument urzędowy, potwierdza wcześniejszą karalności oskarżonego, brak podstaw do kwestionowania

Wyrok SO w. G. OZ w R. z 24.07.2017r. sygn. akt V.2 Ka 245/17

Dokument urzędowy, potwierdza wcześniejszą karalności oskarżonego, brak podstaw do kwestionowania

Dane o karalności

Dokument urzędowy, potwierdza wcześniejszą karalności oskarżonego, brak podstaw do kwestionowania

Opinia sądowo-psychiatryczna

Opinia rzetelna, zupełna, niesprzeczna, oparta jednocześnie o aktualne wskazania wiedzy. Brak jest podstaw do jej kwestionowania.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Wyjaśnienia D. Ś. (1)

Sąd nie dał wiary oskarżonemu w zakresie w jakim zaprzeczył, aby kierował groźby pod adresem sąsiadki. Jego zamiarem było bowiem uniknięcie odpowiedzialności za popełniony przez niego czyn. Zgromadzony materiał dowodowy potwierdził bowiem, że kierował on groźby pod adresem pokrzywdzonej, a słowa te z całą pewności nie stanowiły prośby o uspokojenie dzieci, na co powoływał się w swych wyjaśnieniach. Nadto wskazać należy, że nawet gdyby dzieci pokrzywdzonej zachowywały się głośno, to w żaden sposób nie wyklucza to winy oskarżonego i bezprawności jego działania. Podobnie bez znaczenia jest ewentualna negatywna opinia sąsiadów o pokrzywdzonej.

W świetle całokształtu materiału dowodowego sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego za gołosłowną linię obrony zmierzającą do uniknięcia odpowiedzialności karnej za popełniony występek.

Zeznania W. G.

Świadek pouczony o prawie do odmowy składania zeznań z przysługującego jej prawa skorzystał, wobec czego Sąd nie czynił ustaleń w oparciu o zeznania tego świadka – konkubiny oskarżonego.

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

D. Ś. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd nie miał wątpliwości, że przypisany oskarżonemu czyn wyczerpał znamiona występku z art. 190 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk.

Przestępstwo określone w art. 190 § 1 kk jest czynem należącym do kategorii przestępstw materialnych. Do dokonania tego przestępstwa konieczne jest wystąpienie skutku w postaci wzbudzenia w zagrożonym uzasadnionej obawy, że groźba będzie spełniona. Groźba musi dotrzeć do pokrzywdzonego i wywołać u niego określony stan psychiczny. Skutkiem, który stanowi znamię czynu zabronionego określonego w art. 190 § 1 kk jest zmiana w sferze psychicznej pokrzywdzonego, wywołana groźbą. Pokrzywdzony musi więc potraktować groźbę poważnie i uważać jej spełnienie za prawdopodobne. Nie jest wymagane natomiast obiektywne niebezpieczeństwo realizacji groźby. Tak też przyjął Sąd Okręgowy w Kielcach w wyroku z dnia 23 lipca 2013 r. (IX Ka 768/13), uznając, iż dla bytu przestępstwa z art. 190 § 1 kk nie jest wymagane, aby sprawca miał rzeczywiście zamiar wykonać groźbę, ani też, aby istniały obiektywne okoliczności jej realizacji, a wystarczy, aby z punktu widzenia pokrzywdzonego, w subiektywnym jego odczuciu, groźba ta wywoływała przekonanie, że jest poważna oraz, że może zostać spełniona.

D. Ś. (1) w okresie od dnia 31 grudnia 2021 roku do dnia 15 stycznia 2022 roku w C. przy ulicy (...), w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, kierował wobec A. P. groźby pozbawienia życia i uszkodzenia ciała, wzbudzając u pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione.

W realiach niniejszej sprawy sąd nie miał wątpliwości, że pokrzywdzona wystraszyła się słów oskarżonego, który wypowiadał je wielokrotnie, był przy tym pod wpływem alkoholu, zachowywał się agresywnie, dobijał się do drzwi. Podkreślić należy, że sąd miał okazję obserwować zachowanie oskarżonego na rozprawie i dostrzegł, że jest on osobą porywczą, nerwową, wręcz nieobliczalną. Nie reagował on na wezwania sądu do zachowania spokoju, a po ogłoszeniu wyroku zwrócił się do pokrzywdzonej, że już może się pakować. W świetle powyższego sąd uznał, że niewątpliwe pokrzywdzona miała podstawy, aby obawiać się oskarżonego.

Oskarżony w/w opisanego czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w. R. z dnia 24 lutego 2017 roku, sygn. akt IX K 1028/15 za umyślne przestępstwa podobne określone w art. 224 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na jedną karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od dnia 21 listopada 2017 roku do dnia 19 lipca 2018 roku w systemie dozoru elektronicznego. Powyższe znalazło odbicie w kwalifikacji prawnej przypisanego oskarżonemu czynu, podobnie jak to, że działał w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru (art. 12 §1 kk).

Karygodność przypisanego oskarżonemu czynu nie budzi żadnych wątpliwości, a stopień jego społecznej szkodliwości należy określić jako znaczny. Świadczy o tym przede wszystkim naruszone nim dobro chronione prawem, jakim jest poczucie wolności, wolność od obawy i strachu. Sąd wziął pod uwagę również sposób i okoliczności popełnienia czynu oraz rodzaj zamiaru towarzyszącego oskarżoneu.

Czyn przypisany oskarżonemu był również zawiniony i to w stopniu znacznym, gdyż w momencie jego popełnienia nie zachodziły żadne przesłanki wyłączające lub umniejszające winę oskarżonego. Można było wymagać od oskarżonego zachowania zgodnego z prawem i tym samym zasadnym jest postawienie mu zarzutu, że mimo możliwości wyboru postępowania nie dał on posłuchu normie prawnej. Sąd nie dopatrzył się okoliczności, które wyłączałyby lub ograniczały winę oskarżonego. Jest bowiem osobą dorosłą, o odpowiednim do wieku doświadczeniu życiowym – D. Ś. (1) nie znajdował się w atypowej sytuacji motywacyjnej. I nawet jeśli zdarzyło się, że dzieci pokrzywdzonej niekiedy zachowywały się głośno, to w żaden sposób nie usprawiedliwia to karygodnego zachowania oskarżonego.

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

---------

---------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

---------------------------------------------------------------------

3.4. Umorzenie postępowania

---------------

---------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

---------------------------------------------------------------------------

3.5. Uniewinnienie

--------------

---------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

--------------------------------------------------------------

4. KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. Ś. (1)

1

Przy wymiarze kary sąd miał
na uwadze, aby nie przekraczała ona stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu oraz spełniała swoje cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do sprawcy, a społeczeństwu uświadomiła konieczność respektowania norm prawnych i nieuchronność ujemnych konsekwencji ich lekceważenia.

Sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary z art. 53 kk. Na tej podstawie sąd wymierzył oskarżonemu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, która jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu, a także mieści się w ustawowym zagrożeniu czynu. Przy wymiarze kary sąd wziął pod uwagę również popełnienie przez oskarżonego zarzucanego mu czynu w warunkach powrotu do przestępstwa określonego w art. 64 § 1 kk.

Po dokonaniu analizy osobowości oskarżonego, w tym w szczególności stopnia jego demoralizacji i podatności na oddziaływanie resocjalizacyjne, sąd nie znalazł żadnych podstaw do przyjęcia pozytywnej prognozy kryminologicznej przyszłego zachowania sprawcy. Oskarżony w przeszłości był karany na bezwzględne kary pozbawienia wolności. Mimo tego dopuszczał się kolejnych przestępstw. Fakt ten uprawnia więc do oceny, że oskarżony przejawia skłonność do zachowań sprzecznych z prawem. Przy określaniu wymiaru kary pozbawienia wolności sąd wziął pod uwagę wszystkie wyżej już wskazane okoliczności oraz motywację działania oskarżonego uznając, że w procesie decyzyjnym prowadzącym oskarżonego do popełnienia czynu decydujące znaczenie miał jego lekceważący stosunek do obowiązującego porządku prawnego i brak jego poszanowania.

W ocenie sądu oskarżony jest osobą zdemoralizowaną i niepoprawną. Tylko kara pozbawienia wolności w orzeczonym wymiarze, odizolowanie oskarżonego od społeczeństwa, zapewni swój cel wychowawczy i zapobiegawczy oraz sprawi, że oskarżony nie powróci na drogę przestępstwa. Jednocześnie tylko taka kara, zdaniem sądu, odpowiadać będzie poczuciu sprawiedliwości.

5. 1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. Ś. (1)

2

Na mocy art. 63 § 1 kk sąd zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 15 stycznia 2022 roku godz. 13:15 do dnia 17 stycznia 2022 roku godz. 13:00.

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

---------

7. KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

Sąd na mocy art. 627 kpk i art. 2 ustawy z dnia 23.06.1973 roku o opłatach w sprawach karnych zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, na które składają się wydatki w wysokości 450 złotych oraz opłata w wysokości 120 złotych. Po przeanalizowaniu sytuacji oskarżonego sąd uznał, że może on podjąć pracę i w ten sposób pozyskać środki na uregulowanie należności sądowych.

8. 1Podpis