Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 27 maja 2021 roku skierowanym przeciwko A. J., K. M. wniosła o ustalenie, że pozwany jest ojcem małoletniego A. M., zasądzenie od pozwanego na rzecz małoletniego powoda alimentów w kwocie po 1.000 zł miesięcznie, zasądzenie od pozwanego na rzecz K. M. kwoty po 1.200 zł miesięcznie za okres 3 miesięcy ciąży oraz 3 miesięcy połogu, tj. za okres od 15 lutego 2021 roku do 15 sierpnia 2021 roku oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz K. M. kwoty 2.000 zł tytułem zwrotu kosztów wyprawki. W uzasadnieniu pozwu wskazała, że pozostawała z pozwanym w związku nieformalnym. Strony podjęły współżycie. Powódka zaszła z pozwanym w ciążę. Ciąża przebiegała prawidłowo, dziecko urodziło się zdrowe i w przewidywanym terminie. Ojcostwo pozwanego nie ulega żadnej wątpliwości ponieważ powódka w okresie koncepcyjnym nie utrzymywała stosunków z innymi mężczyznami. Wskazała, że pozwany obecnie nie interesuje się małoletnim i jego matką. Powódka podała, że obecnie jest osobą bezrobotną, bez prawa do zasiłku. Pozostaje na wyłączymy utrzymaniu członków swojej rodziny. W związku z urodzeniem syna powódka poniosła koszty zakupu wyprawki dla niego w wysokości około 3.000 zł. Powódka wskazała, że pozwany jest zatrudniony w firmie budowlanej na terenie Niemiec, gdzie zarabia około 3.000 euro. Żądana kwota alimentów jest uzasadniona racjonalnymi kosztami utrzymania dziecka oraz możliwościami zarobkowymi pozwanego. Również kwota 1.200 zł na rzecz powódki tytułem kosztów utrzymania w okresie ciąży, porodu i połogu jest kwotą umiarkowaną, w granicach minimum socjalnego.

W odpowiedzi na pozew pozwany A. J. wniósł o oddalanie powództwa w zakresie obowiązku alimentacyjnego pozwanego względem małoletniego A. M. i K. M. oraz o oddalenie powództwa tytułem pokrycia kosztów wyprawki ze względu na ich przedwczesność. Odnosząc się do kwestii ustalenia, że jest on ojcem małoletniego A. wskazał na zasadność przeprowadzenia badań DNA ponieważ powódka nie udowodniła, ze jest on ojcem małoletniego, a on sam ma co do tego uzasadnione wątpliwości.

Na rozprawie w dniu 15 listopada 2021 roku pozwany uznał powództwo o alimenty dla małoletniego A. M. do kwoty po 400 zł miesięcznie, uznał powództwo co do kosztów wyprawki co do kwoty 800 zł, wniósł o nadanie małoletniemu swojego nazwiska oraz wniósł o oddalenie powództwa w części dotyczącej kosztów utrzymania powódki.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

K. M. i A. J. pozostawali w nieformalnym związku od 8 marca 2020 roku do września 2020 roku. Strony zamieszkiwały wspólnie. W okresie koncepcyjnym pozwany współżył z K. M.. Matka powoda poinformował pozwanego o ciąży po ich rozstaniu. Małoletni powód urodził się dnia (...). Z badań przeprowadzonych przez (...) Medyczny w K. na okoliczność pochodzenia dziecka wynika, że A. J. z prawdopodobieństwem 99.9999999999473865 % jest ojcem małoletniego A. M..

Małoletni obecnie zamieszkuje wraz z matką. K. M. prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe. Obecnie nie pracuje. Otrzymuje zasiłek rodzinny oraz świadczenie „500 plus” na małoletniego. Korzysta z dotacji czynszowej, do opłat za czynsz dopłaca 200 zł. Za prąd płaci 100 zł, korzysta z butli gazowej, mieszkanie ogrzewane jest węglem. Koszty utrzymania dziecka szacuje na kwotę około 1.000 zł. Do tego dochodzą koszty zakupu odzieży. Gdy pozwana była w ciąży pomagała swojej matce w pracy w sklepie. Za dzień pracy otrzymywała kwotę 50 zł. W ciąży korzystała z prywatnych wizyt lekarskich, zażywała lekarstwa na podtrzymanie ciąży. Część lekarstw została zakupiona przez pozwanego. Pozwany zapłacił równie za 1 lub 2 wizyty lekarskie. Powódka przez ostatnie trzy miesiące ciąży pozostawała związana z innym mężczyzną.

Pozwany A. J. pracuje jako monter rusztowań zarabia około 10.000 zł miesięcznie. Do 2 grudnia 2021 roku przebywa na świadczeniu rehabilitacyjnym. Świadczenie wynosi 7.000 zł. Pozwany prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe. Poza małoletnim powodem ma jeszcze jednego małoletniego syna w wieku 7 lat. Płaci na niego alimenty w kwocie po 600 zł miesięcznie. Za czynsz płaci 550 zł miesięcznie, za gaz 70 zł miesięcznie, za prąd 100 zł miesięcznie, na wyżywienie wydaje 800 zł. Spłaca kredyty: zaciągnięty na zakup mieszkania w kwocie 50.000 zł, w ratach po 2.300 zł miesięcznie oraz w kwocie po 18.000 zł.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o: dokumentację dołączoną do akt, przesłuchanie stron: 46-47, 135-136.

Sąd zważył co następuje:

Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego Sąd ustalił, że poznawany A. J. jest ojcem małoletniego A. M.. Wobec braku zgodnych oświadczeń stron Sąd nadał małoletniemu nazwisko (...).

Zgodnie z art. 133 § 1 kro – rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Zgodnie z art. 135§1 kro zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Wykonywanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest w stanie samodzielnie się utrzymać może polegać także w całości lub części na osobistych staraniach o jego utrzymanie lub wychowanie.

Zakres obowiązku alimentacyjnego zależy z jednej strony od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, z drugiej zaś od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można jednoznacznie zdefiniować. Rodzaj i rozmiar tych potrzeb jest uzależniony od cech osoby uprawnionej. Zakres obowiązku alimentacyjnego wyznaczać będą poszczególne sytuacje uprawnionego i zobowiązanego, konkretne warunki społeczno-ekonomiczne oraz cele i funkcje obowiązku alimentacyjnego (uchwała Pełnego Składu Izby Cywilnej i Administracyjnej Sądu Najwyższego z dnia 17 grudnia 1987 r., CZP 91/86).

Zgodnie z art. 141§ 1 kro ojciec niebędący mężem matki obowiązany jest przyczynić się w rozmiarze odpowiadającym okolicznościom do pokrycia wydatków związanych z ciążą i porodem oraz kosztów trzymiesięcznego utrzymania matki w okresie porodu. Z ważnych powodów matka może żądać udziału ojca w kosztach swego utrzymania przez czas dłuższy niż trzy miesiące. Jeżeli wskutek ciąży lub porodu matka poniosła inne konieczne wydatki albo szczególne straty majątkowe, może ona żądać, ażeby ojciec pokrył odpowiednią część tych wydatków lub strat. Roszczenia powyższe przysługują matce także w wypadku, gdy dziecko urodziło się nieżywe.

Obowiązek pozwanego w partycypowaniu w utrzymaniu małoletniego powoda jest bezsporny ponieważ jest on jego ojcem, jednak alimenty w żądanej przez stronę powodową kwocie po 1.000,00 zł miesięcznie należy uznać za zbyt wygórowane mając na uwadze usprawiedliwione potrzeby powoda oraz zarobkowe i majątkowa możliwości pozwanego. Ponadto matka powoda nie wykazała, że miesięczne koszty utrzymania małoletniego uzasadniałyby zasądzenie na jego rzecz alimentów w kwocie po 1.000 zł miesięcznie.

Małoletni powód ma obecnie 6 miesięcy, jest dzieckiem zdrowym, pozostaje pod opieką matki, nie uczęszcza do żłobka. K. M. obecnie nie pracuje, otrzymuje zasiłek rodzicielski oraz świadczenie „500 plus” na syna, ma dotację do czynszu. Poza małoletnim powodem nie ma innych osób na utrzymaniu. Na opłaty za mieszkanie i media przeznacza około 300,00 zł miesięcznie.

Pozwany natomiast z tytułu wykonywanego zatrudnienia otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 10.000 zł miesięcznie jednak obecnie pobiera świadczenie rehabilitacyjne w wysokości 7.000 zł. Poza małoletnim powodem ma na utrzymaniu syna w wieku 7 lat, na którego płaci alimenty w kwocie po 600 zł miesięcznie. Pozwany zamieszkuje sam, a koszty utrzymania mieszkania wynoszą 720 zł. Ponadto spłaca on kredyt zaciągnięty na zakup mieszkania w ratach po 2.300 zł miesięcznie

Zasądzając alimenty Sąd uwzględnił obecną sytuację finansową i osobistą pozwanego oraz jego możliwości zarobkowe, a także wziął pod uwagę obecny wiek małoletniego powoda i jego usprawiedliwione, bieżące potrzeby – zakup odzieży, jedzenia, środków czystości, lekarstw. W ocenie Sądu alimenty w zasądzonej kwocie po 400,00 zł miesięcznie są zgodne z usprawiedliwionymi potrzebami małoletniego powoda oraz możliwościami finansowymi pozwanego.

W zakresie kosztów wyprawki Sąd uznał za zasadne zasądzenie od pozwanego na rzecz K. M. kwoty 800 zł tytułem zwroty połowy kosztów wyprawki. W ocenie Sądu to na obojgu rodzicach powinien ciążyć obowiązek zakupu wyprawki dla dziecka, wobec czego niezasadnym jest aby obciążać pozwanego w całości kosztami zakupu wyprawki dla małoletniego. Ponadto kwota 2.000 zł, której domagała się powódka byłaby zbyt wysoka biorąc pod uwagę dochody pozwanego oraz jego zobowiązania.

Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 600 zł tytułem kosztów trzymiesięcznego utrzymania powódki w okresie porodu, płatną w trzech ratach po 200 zł, biorąc pod uwagę możliwości finansowe pozwanego, fakt, że pozwany w okresie ciąży dokładał się do kosztów takich jak prywatne wizyty powódki u lekarza czy zakup leków dla powódki. Ponadto powódka również w okresie ciąży uzyskiwała dochody dorabiając w sklepie.

O kosztach orzeczono na podstawi art. 100 i 102 k.p.c.