Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 1155/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Wołominie, V Wydział Karny z dnia 7 lipca 2021 r. sygn. akt V K 891/17

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

M. O.

Dochód uzyskany przez oskarżonego

Informacja z e - (...)

k.395

2.

M. O.

Oskarżony jest osobą uprzednio niekaraną;

Informacja z KRK

k.396

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1

Informacja z e - (...)

dokument urzędowy w sposób jednoznaczny stanowi podstawę do dokonania ustaleń co do dochodów osiągniętych przez oskarżonego

2

Informacja z KRK

dokument urzędowy w sposób jednoznaczny stanowi podstawę do dokonania ustaleń co do uprzedniej karalności oskarżonego

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzuty w apelacji obrońcy oskarżonego K. K. (2)

Obrońca oskarżonego zarzuca:

1.  Naruszenie przepisów postępowania mające wpływ na treść zapadłego orzeczenia mianowicie art.:

a)  5 § 2 k.p.k. poprzez naruszenie zasady in dubio pro reo przez rozstrzygnięcie występujących w sprawie wątpliwości na niekorzyść oskarżonego skutkujące uznaniem go za winnego przedmiotowego czynu,

b)  410 k.p.k. w zw. z art. 7 k.p.k. poprzez dokonanie oceny materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie z naruszeniem zasady swobodnej oceny dowodów przez nieuwzględnienie zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań doświadczenia życiowego, skutkujące skazaniem oskarżonego w zaskarżonym zakresie, polegające na:

i.  Przyjęciu, że oskarżony dokonał zaboru przedmiotowych kabli i przetransportował je na teren swojej posesji w sytuacji gdy teza nie znajduje odzwierciedlenia zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym,

ii.  Bezpodstawnym uznaniu, że fakt przyznania się w trakcie postępowania przygotowawczego do popełnienia czynu z pkt II aktu oskarżenia, które następnie zostało odwołane, może stanowić winy oskarżonego,

(...).  Przyjęciu, że na posesji oskarżonego wypalane były przewody w sytuacji gdy nie sporządzono w trakcie przeszukania dokumentacji fotograficznej potwierdzającej ten fakt ani nie przeprowadzono żadnych badań materiałowych potwierdzających, że pozostałości na palenisku pochodzą z otuliny kablowej,

iv.  Uznaniu sprawstwa oskarżonego na podstawie wykrycia kabli na należącej do niego posesji w sytuacji gdy była ona niekompletnie ogrodzona a w materiałach zgromadzonych w sprawie, wbrew uzasadnieniu wyroku, brak dowodów wykluczających wniesienie kabli od nieogrodzonej strony,

c)  Art. 366 § 1 k.p.k. poprzez niewyjaśnienie wszystkich istotnych okoliczności sprawy, a mianowicie:

i)  Nieustalenie kto złożył donos, z którego wynikało że przedmiotowe kable znajdują się na posesji oskarżonego, co było istotne w sytuacji notorycznych kradzieży z uwagi na możliwość próby nieuzasadnionego przypisania odpowiedzialności oskarżonemu,

ii)  Niewskazanie w jaki sposób oskarżony miałby przetransportować kable na swoją posesję w sytuacji gdy zgodnie z zarzutem przedmiotowego czynu miałby dokonać samodzielnie a z materiałów zgromadzonych w postępowaniu wynika, że oskarżony nie dysponował odpowiednim pojazdem do przewiezienia kabli a ich waga i gabaryty wykluczają możliwość przeniesienia ich bez użycia pojazdu mechanicznego, co potwierdzają zeznania świadka A. G. (złożone na rozprawie w dniu 8 marca 2019 r.) oraz K. S. (złożone na rozprawę w dniu 19 kwietnia 2019 r. ), które zgodnie z uzasadnieniem zaskarżonego wyroku uznane zostały za wiarygodne,

(...))  Niewskazanie kiedy dokładnie oskarżony miałby dopuścić się zarzucanego mu czynu w sytuacji gdy absorbujący tryb pracy oskarżonego oraz kontrola w trakcie pracy wykluczają możliwość popełnienia przedmiotowego przestępstwa

2.  Błąd w ustaleniach faktycznych, mający wpływ na treść zapadłego w sprawie orzeczenia polegający na bezpodstawnym

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzuty podniesione przez obrońcę oskarżonego są niezasadne. W pierwszej kolejności wskazać należy, iż ocena materiału dowodowego przez sąd I instancji dokonana została z baczeniem na reguły z art. 4, 5, 7 k.p.k., a więc jest bezstronna i nie narusza zasady granic swobodnej oceny dowodów oraz jest zgodna z prawidłowym rozumowaniem, wskazaniami wiedzy, doświadczenia życiowego, zwłaszcza zaś nie zawiera błędów faktycznych i logicznych. Przedstawione w uzasadnieniu zarzutów argumenty mają charakter polemicznych do tych zaprezentowanych przez Sąd Rejonowy w pisemnych motywach. Sąd ten procedował w niniejszej sprawie prawidłowo, nie uchybiając przepisom postępowania, w tym również tym wskazanym przez skarżącego. W toku postępowania zostały wyjaśnione - zgodnie z nakazem płynącym z dyspozycji art. 366 § 1 k.p.k. - wszystkie istotne dla sprawy okoliczności. Ustalenia faktyczne Sąd meriti poczynił w oparciu o całokształt zgromadzonego w sprawie i ujawnionego w toku rozprawy głównej materiału dowodowego, który ocenił z poszanowaniem reguł wynikających z art. 7 k.p.k. a swoje rozstrzygnięcie w sposób należyty uzasadnił w pisemnych motywach wyroku sporządzonych zgodnie z wymogami art. 424 § 1 i 2 k.p.k. Odnosząc się do zarzutu naruszenia przez Sąd przepisu art. 5 § 2 k.p.k., wskazać należy, iż dotyczy on wątpliwości, które ma i nie jest w stanie rozstrzygnąć sąd orzekający, nie zaś wątpliwości oskarżonego i jego obrońcy co do prawidłowości rozstrzygnięcia dokonanego przez sąd. Nie należą do nich przy tym wątpliwości związane z problemem oceny dowodów, a więc który ze wzajemnie sprawczych dowodów zasługuje na wiarę, a który tego waloru nie ma. Sąd Rejonowy dokonał ustaleń na podstawie swobodnej oceny dowodów, odpowiadającej zasadom wiedzy i doświadczenia życiowego oraz zgodnie z przepisem art. 410 k.p.k., a ustalenia te są stanowcze, dlatego nie może zachodzić obraza art. 5 § 2 k.p.k.

Wbrew twierdzeniom skarżącego Sąd Rejonowy dokonał prawidłowej oceny zebranego sprawie materiału dowodowego. Przede wszystkim należy mieć na uwadze okoliczność, iż w toku postępowania przygotowawczego oskarżony przyznał się do dokonania kradzieży kabli, czemu jednak na dalszym etapie postępowania zaprzeczył, wskazując iż przyznał się do zarzucanego mu czynu pod naciskiem funkcjonariuszy policji- co wiązało się ze złożeniem skargi na działania funkcjonariuszy (k.135). Jak wyjaśnił M. O. na etapie postępowania przygotowawczego: „ chcę wyjaśnić, iż ten przewód który ukradłem myślałem że jest niepotrzebny i bezużyteczny…” (k.27). Również podczas przeprowadzonego wywiadu środowiskowego przez kuratora sądowego oskarżony wskazał, że przyznał się do kradzieży 40 metrów kabli, które w jego opinii stanowiły „złom” (k.190). Zatem w ocenie Sądu Okręgowego, Sąd Rejonowy właściwie wskazał, iż wyjaśnienia złożone przez oskarżonego na dalszym etapie postępowania, kiedy to nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu w punkcie II czynu, stanowią jedynie przyjętą przez niego linię obrony zmierzającą do uniknięcia odpowiedzialności karnej. Zwłaszcza biorąc pod uwagę okoliczność, iż złożone na etapie postępowania sądowego wyjaśnienia nie znajdują odzwierciedlenia w pozostałym zebranym materiale dowodowym.

Nie sposób zgodzić się ponadto ze skarżącym, że M. O. przyznał się do zrzucanego mu czynu na etapie postępowania przygotowawczego podczas jego przesłuchania w dniu 5 marca 2015 r. tylko pod wpływem stresu, silnych emocji i presji ze strony funkcjonariuszy Policji, skoro w rok po przedmiotowym przesłuchaniu, już po wniesieniu aktu oskarżenia, podczas rozmowy z kuratorem w dniu 10 maja 2016 r. wskazał, że faktycznie dokonał kradzieży kabla, który Policja znalazła na jego posesji. W wywiadzie środowiskowym sporządzonym przez kuratora brak jest jakiejkolwiek informacji o tym, aby oskarżony wskazał, że został zmuszony przez funkcjonariuszy do przyznania się do dokonania kradzieży. Jak wskazał kurator podczas przesłuchania przed Sądem: „ przypuszczam, że jakby oskarżony powołał się na nieprawidłowe działanie policji w trakcie przesłuchania, to bym zawarł to w wywiadzie…” (k.373v).

Sąd zasadnie nie dał również wiary zeznaniom złożonym przez świadków: M. J., A. O., M. M. i E. R., w zakresie w którym nie zostały one potwierdzone pozostałym materiałem dowodowym. Świadkowie ci są osobami bliskimi dla oskarżonego lub jego sąsiadami, zatem niewątpliwie mogło im zależeć na umniejszeniu winy oskarżonego.

Zarzut podniesiony przez obrońcę oskarżonego, iż Sąd nie uwzględnił faktu, że posesja na której ujawniono skradzione kable nie była w okresie inkryminowanego zdarzenia w całości ogrodzona i dostęp do niej miały osoby postronne nie zasługuje na uznanie. Wskazana przez skarżącego hipoteza, że nieustalona osoba mogła wejść na teren posesji oskarżonego celem obróbki kabli kolejowych i mogła to uczynić, nawet wchodząc niezauważona główną bramą, nie zasługuje na uznanie. W ocenie Sądu zgodnie z zasadami doświadczenia życiowego i logiki nie sposób przyjąć, iż gdyby faktycznie na posesji oskarżonego osoba trzecia gromadziłaby kable kolejowe to mieszkańcy posesji nie zwróciliby na to uwagi. Również ognisko palące się na działce należącej do oskarżonego z pewnością zwróciłoby uwagę mieszkańców działki lub sąsiadów. Należy również wskazać, że kable nie były ukryte, czy schowane, a leżały na ogrodzonej działce oskarżonego obok garażu (15 metrów od bramy wjazdowej) w taki sposób, że nie sposób przyjąć, że mieszkańcy posesji nie zwróciliby na nie uwagi, bowiem jak wynika z protokołu oględzin średnica kłębowiska przewodów miała 3,5 metra, a łączna długość kabli w otulinie wynosiła 69 metrów. Zatem argumentacja przedstawiona przez skarżącego nie zasługuje na uznanie.

Odnosząc się zaś do zarzutu skarżącego, iż Sąd Rejonowy nie wyjaśnił wszystkich istotnych okoliczności sprawy w tym m.in. nie ustalił kto złożył donos, jak również nie wskazał w jaki sposób oskarżony przetransportował kable, oraz nie wskazał dokładnego czasu, w którym oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu stwierdzić należy, iż okoliczności te nie miały istotnego znaczenia dla sprawy. Rolą sądu w ramach art. 366 § 1 k.p.k. jest wyjaśnienie "istotnych okoliczności sprawy", ocenianych przez pryzmat realizacji zasady prawdy materialnej, a więc poprzez ocenę dokonanych ustaleń faktycznych. Przewodniczący nie tylko formalnie kieruje rozprawą, ale powinien także oddziaływać na przebieg postępowania dowodowego, aby doprowadził on do obiektywnego odtworzenia zdarzeń, zgodnie z ich rzeczywistym przebiegiem. Naruszenie art. 366 § 1 k.p.k. musi być rozstrzygane przez pryzmat realizacji prawdy materialnej, a więc poprzez ocenę dokonanych ustaleń faktycznych (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 stycznia 2020 r., sygn. akt IV KK 641/19, LEX nr 3228599). Obowiązkiem przewodniczącego składu orzekającego sądu jest baczenie na to, aby zostały wyjaśnione wszystkie istotne okoliczności sprawy, gdyż dopiero przeprowadzenie całego dostępnego w danej sprawie materiału dowodowego i ujawnienie wszystkich istotnych okoliczności pozwala na jej prawidłowe rozstrzygnięcie (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 25 maja 2018 r., sygn. akt II AKa 85/18, LEX nr 2529232).

W ocenie Sądu Okręgowego zarzuty apelacyjne stanowiły jedynie polemikę z prawidłowo ustalonym stanem faktycznym i tym samym prawidłowym orzeczeniem, nie zasługując na uwzględnienie. Fakt, iż nie została ustalona osoba, która złożyła donos, w którym wskazała, że oskarżony na swojej posesji wypala kable kolejowe nie wpłynął na ustalenia istotne dla rozstrzygnięcia sprawy. Nie ma bowiem znaczenia kto dokonał zgłoszenia na policję jeśli całość zebranych w sprawie dowodów była wystarczająca do przypisania oskarżonemu winy za popełniony czyn. Tak również nie ma znaczenia dla ustalenia winy i sprawstwa oskarżonego okoliczność, w jaki sposób oskarżonemu udało się przetransportować kable na teren posesji i w jakim czasie tego dokonał.

Co prawda, jak wskazał w swojej apelacji skarżący, nie została sporządzona dokumentacja fotograficzna z miejsca znalezienia i wypalania kabli, jednak w aktach znajduje się protokół oględzin miejsca zamieszkania oskarżonego z dnia 4 marca 2015 r., z którego w sposób jednoznaczny wynika, że obok garażu znajdującego się 15 metrów na wprost od bramy wjazdowej (przy której znajduje się budynek mieszkalny) ujawniono kłębowisko przewodów miedzianych o średnicy 3,5 metra, część w otulinie (w 16 odcinkach o łącznej długości 69 metrów), a część bez niej. W odległości 22 metrów dalej od garażu ujawniono ślady miejsca wypalania kabli (k.11-12). Na terminie rozprawy oskarżony wskazał, że co prawda na posesji było palone ognisko jednak nie były tam spalane kable, a liście (k.198)- co jednak nie znajduje potwierdzenia w pozostałym materiale dowodowym, który jednoznacznie wskazuje na wypalanie w tym miejscu kabli. Nie potrzeba przeprowadzania badań materiałowych przez biegłego, aby ocenić, że w ognisku wypalane były kable, a nie liście, skoro z protokołu oględzin wynika jednoznacznie, że obok okręgu ogniska ujawniono rozrzucone drobne fragmenty drutu miedzianego oraz stertę czarnej otuliny ściągniętej z przewodu o średnicy 3 cm i 2,5 cm. W ocenie Sądu Okręgowego jest to materiał wystarczający do stwierdzenia danej okoliczności, a dokumentacja fotograficzna nie była konieczna dla potwierdzenia faktów wynikających z protokołu oględzin sporządzonego przez funkcjonariusza Policji K. S.. Biorąc pod uwagę powyższe, nie sposób uznać, że Sąd meriti dokonał błędnych ustaleń faktycznych i w skutek tychże ustaleń bezpodstawnie uznał winę oskarżonego. Ustalenia faktyczne poczynione przez sąd I instancji nie budzą zastrzeżeń Sądu Okręgowego, gdyż są oparte o całokształt materiału dowodowego ujawnionego w toku rozprawy głównej, ocenionego w sposób wszechstronny i zgodny z zasadami logicznego rozumowania. Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił, że oskarżony dopuścił się popełnienia przypisanego mu czynu.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku w całości przez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu czynu ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec bezzasadności podniesionych zarzutów, a z przyczyn przywołanych wyżej, brak było podstaw do uwzględnienia wniosku.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1Wyrok Sądu Rejonowego w Wołominie, V Wydział Karny z dnia 7 lipca 2021 r. sygn. akt V K 891/17

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Sąd pierwszej instancji przeprowadził postępowanie dowodowe kompleksowo, dokonał właściwej analizy i oceny przeprowadzonych dowodów. Sąd meriti uwzględnił całokształt okoliczności, a uzasadnienie logicznie przekonuje do zajętego przez ten Sąd stanowiska tak w zakresie poczynionych ustaleń faktycznych jak i ich subsumcji prawnej. Apelacja kwestionując te ustalenia stanowi natomiast subiektywną polemikę z trafnym w tej części wyrokiem, lecz w konfrontacji ze zgromadzonym materiałem dowodowym słuszności podniesionych tez przeciwnych nie wykazały. Sąd odwoławczy w pełni podziela stanowisko Sądu meriti, iż zebrane dowody tworzą logiczną całość i uzasadniają przyjęcie, iż oskarżonemu M. O. należało przypisać – w sposób w jaki dokonał tego Sąd Rejonowy - popełnienie czynu z art. 278 § 1 k.k. Argumentacja zawarta w apelacji złożonej przez obrońcę oskarżonego nie ujawniła natomiast jakichkolwiek okoliczności wskazujących na konieczność uchylenia lub zmiany zaskarżonego wyroku. Wymierzona oskarżonemu kara grzywny nie nosi cech rażącej niewspółmierności jeśli się uwzględni wartość skradzionego mienia oraz to, że oskarżony ma stałe źródło dochodu i na jego utrzymaniu pozostaje tylko jedno dziecko.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Wskazać oskarżonego

Przytoczyć okoliczności

M. O.

Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 500 zł tytułem opłaty za drugą instancję oraz pozostałe koszty sądowe za postępowanie odwoławcze, gdyż sytuacja materialna oskarżonego nie jest tak trudna, aby uniemożliwiała mu poniesienie tych kosztów bez uszczerbku dla koniecznego utrzymania siebie i rodziny.

7.  PODPIS

0.11.3 Granice zaskarżenia

Wpisać kolejny numer załącznika 1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Zaskarżono wyrok w całości

0.11.3.1 Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2 Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

Uchylenie

☒

zmiana