Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 509/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

L. M.

w okresie od 1 września 2017r. do 6 grudnia 2017r. udzielił pomocy innej ustalonej osobie w urządzaniu wbrew przepisom ustawy z dnia 19.11.2009r. o grach hazardowych (t.j. Dz. U. z 2020r., poz. 2094) gier hazardowych poza kasynem gry lub salonem gier w ten sposób, że wynajął lokal przy ul. (...) w W. M. D., który w rzeczywistości nie prowadził tam żadnej działalności, a w którym w/w inna ustalona osoba umieściła
i udostępniła nieograniczonej liczbie osób trzy zestawy komputerowe D.: 1- jednostka centralna z dyskiem twardym marki W. (...) model (...) o numerze seryjnym (...), 2 – jednostka centralna z dyskiem twardym marki W. (...) model (...) o numerze seryjnym (...), 3 - jednostka centralna z dyskiem twardym marki W. (...) model (...) o numerze seryjnym (...) odpowiadające zasadom gier na automatach – urządzane przez sieć internet gry
o wygrane pieniężne, w celach komercyjnych o charakterze losowym, co stanowi naruszenie przepisu art. 6 ust. 1, art. 14 ust. 1 i art. 23a ust. 1 w zw. z art. 2 ust. 3 i 5 w/w ustawy o grach losowych

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  Oskarżony L. M. razem z żoną A. M. w dniu 04.04.2017 r. podpisali umowę pożyczki z firmą (...). Zabezpieczeniem pożyczki było przewłaszczenie na zabezpieczenie nieruchomości położonej w W. przy ul. (...) oraz weksel in blanco. Nieruchomość jest we władaniu pożyczkobiorców, a ww. firma w żaden sposób nie ingeruje w jej władanie i zarządzanie. W budynku tym są cztery lokale.

wyjaśnienia oskarżonego L. M.

k. 121-122 w zw. z k. 144-146

zeznania świadka M. S.

k. 42-43 w zw. z k. 155-156

umowa pożyczki wraz z aneksem

k. 45-52 w zw. z k. 317

akt notarialny

k. 53-56 w zw. z k. 317

5.  Jeden z lokali oskarżony wynajął M. D., którego jako najemcę wskazał M. M. (1). M. D. był przypadkowym mężczyzną poznanym w barze. Był to okres kiedy dużo pił. Za podpisanie umowy najmu otrzymał 1000 złotych. W rzeczywistości M. D. był tzw. „figurantem”. Nie prowadził w tym lokalu żadnej działalności w postaci kafejki internetowej. Działalność w tym lokalu prowadził M. M. (1).

wyjaśnienia oskarżonego L. M.

k. 121-122 w zw. z k. 144-146

częściowo zeznania świadka M. M. (1)

k. 206-20, 237-238

częściowo zeznania świadka M. D.

k. 314-315

kserokopia umowy najmu

k. 288-289v. w zw. z k. 317

9.  Oskarżony znał M. M. (1) jeszcze z czasów kiedy pracował w P.. Oskarżony pożyczył M. M. (1) 220 tysięcy złotych na zakup sklepu. Udzielał mu również innych drobnych pożyczek. Do tej pory kwestie finansowe pomiędzy nimi nie są uregulowane.

wyjaśnienia oskarżonego L. M.

k. 121-122 w zw. z k. 144-146

częściowo zeznania świadka M. M. (1)

k. 206-20, 237-238

wydruk sms

k. 204 w zw. z k. 317

12.  Do lokalu M. M. (1) przywiózł dwie maszyny służące do prowadzenia gier losowych. Przekazał M. M. (2) telefon i hasła. Przeszkolił go w zakresie obsługi komputerów. Przyjeżdżał naprawiać sprzęt, usuwać awarie kiedy tylko M. M. (2) telefonicznie zgłaszał mu takie potrzeby, a także po pieniądze.

zeznania świadka M. M. (2)

k. 31-33 147-148 w zw. z k. 227-228, 237-338

13.  W lokalu obok, oskarżony prowadził biuro kredytowe. Często przychodził i widział,
że w wynajętym lokalu prowadzone były gry hazardowe.

zeznania świadka M. M. (2)

k. 31-33 147-148 w zw. z k. 227-228, 237-338

14.  W wynajętym lokalu, który był czynny od godziny 12 do 22 na zmianę pracowali bez umowy M. Ś. i M. M. (2). M. M. (2) zaproponował sąsiadowi możliwość dorobienia, zaś jemu pracę zaoferował M. M. (1). Uruchamiali oni gry przy pomocy aplikacji na telefonie, wypłacali wygrane.

zeznania świadka M. Ś.

k.18-20, 34v. - 35 w zw. z k. 148-149

zeznania świadka M. M. (2)

k. 31-33 147-148 w zw. z k. 227-228, 237-338

16.  Na początku pieniądze na wypłaty otrzymywał M. M. (2) od M. M. (1), który średnio raz w tygodniu przyjeżdżał do lokalu.

zeznania świadka M. M. (2)

k. 31-33 147-148 w zw. z k. 227-228, 237-338

17.  Po około miesiącu pieniądze M. M. (2) przekazywał oskarżonemu L. M.. Takie uzgodnienie były pomiędzy M. M. (1) a oskarżonym. Była to spłata ratalna wcześniejszych zobowiązań.

zeznania świadka M. M. (2)

k. 31-33 147-148 w zw. z k. 227-228, 237-338

18.  Swoje wynagrodzenia M. M. (2) otrzymywał od oskarżonego L. M. jemu też od października 2017 r. przekazywał pieniądze i dokonywał wszelkich rozliczeń. M. M. (1) informowany był tylko w przypadku awarii.

zeznania świadka M. M. (2)

k. 31-33 147-148 w zw. z k. 227-228, 237-338

zeznania świadka M. Ś.

k.18-20, 34v. - 35 w zw. z k. 148-149

20.  Przy awariach obecny był również oskarżony.

zeznania świadka P. J.

k. 23-24 w zw. z k. 146-147

21.  Oskarżony przychodził co dwa trzy dni po pieniądze. Zainteresowany był wówczas jak idzie interes. Interesował się działalnością.

zeznania świadka M. Ś.

k.18-20, 34v. - 35 w zw. z k. 148-149

zeznania świadka M. M. (2)

k. 31-33 147-148 w zw. z k. 227-228, 237-338

23.  W lokalu tym były trzy stanowiska komputerowe. Po wpłaceniu pieniędzy przez gracza, obsługujący lokal przy pomocy aplikacji na telefonie wymieniali pieniądze na punkty. Do wyboru było 9 gier na każdym urządzeniu. Po wybraniu gry przez klientów na ekranach monitorów wyświetlały się bębny. Następnie gracz wybierał stawkę i uruchamiał grę za pomocą spacji na klawiaturze bądź myszki. Następnie następowało uruchomienie bębnów
i ich samoczynne zatrzymanie. W przypadku zatrzymania korzystnego układu symboli gracz uzyskiwał wygraną a na jego konto były przelewane wygrane punkty kredytowe, zaś w przypadku niekorzystnego układu punkty odejmowano graczowi.

zeznania świadka M. Ś.

k.18-20, 34v. - 35 w zw. z k. 148-149

zeznania świadka P. J.

k. 23-24 w zw. z k. 146-147

zeznania świadka S. U.

k. 27-29 w zw. z k. 149-150. 27-29

zeznania świadka M. M. (2)

k. 31-33 147-148 w zw. z k. 227-228, 237-338

27.  W W. mówiono, że w lokalu można wygrać pieniądze na grach.

zeznania świadka S. U.

k. 27-29 w zw. z k. 149-150. 27-29

28.  W dniu 06 grudnia 2017 r. przeprowadzona została kontrola przez funkcjonariuszy policji. W lokalu oprócz M. Ś., który tego dnia miał dyżur do godziny 18 obecni byli S. U., który grał oraz P. J., który przyszedł odwiedzić M. Ś..

zeznania świadka M. Ś.

k.18-20, 34v. - 35 w zw. z k. 148-149

zeznania świadka P. J.

k. 23-24 w zw. z k. 146-147

zeznania świadka S. U.

k. 27-29 w zw. z k. 149-150

31.  Na miejscu przeprowadzono eksperyment procesowy przy użyciu telefonu udostępnionego przez obsługującego lokal M. Ś., po czym zatrzymano trzy zestawy komputerowe, które oznaczono plombami kolejno o numerach (...), (...), (...). Rozgrywane na automatach gry (na urządzeniu elektronicznym w tym komputerowym) o wygrane rzeczowe oraz pieniężne miały charakter losowy zawierający jednocześnie element losowości, a otrzymywane wyniki gier są nieprzewidywalne i niezależne od woli grającego.

protokół eksperymentu procesowego

k. 5-8, 63-66 w zw. z k. 317

protokół oględzin wraz z dokumentacja fotograficzną

k. 9-10, 67- 80 w zw. z k. 317

protokół zatrzymania rzeczy

k. 11-14 w zw. z k. 317

34.  Kiedy M. M. (2) przyjechał zmienić kolegę zorientował się, że w lokalu prowadzona jest kontrola o czym natychmiast powiadomił telefonicznie oskarżonego L. M..

zeznania świadka M. M. (2)

k. 31-33 w zw. z k. 147-148

35.  Zabezpieczone zestawy komputerowe D. znaczone plombami: (...), (...), (...) nie znaleziono żadnych programów mogących służyć do prowadzenia gier hazardowych, ani żadnych plików danych, tymczasowych ani konfiguracyjnych mogących mieć związek z prowadzeniem gier hazardowych. Urządzenie to nie posiada akceptorów monet, ani banknotów ani (...) – nie ma możliwości bezpośredniego pobierania opłata ani wypłacania wygranych pieniężnych. Biegły wskazał, że nie ma możliwości ustalenia czy badane urządzenie służyło do prowadzenia gier hazardowych, jeśli tak to było to gry te oferowane były za pośrednictwem sieci Internet i nie pozostawiały żadnych śladów na nośniku z oprogramowaniem urządzenia.

protokół oględzin wraz z dokumentacja fotograficzną

k. 86-94 w zw. z k. 317

opinia biegłego

k. 101-115 w zw. z k. 317

opinia biegłego informatyka

k. 158-179 w zw. z k. 317

36.  Na żadnym z badanych urządzeń (plomba nr (...), (...), (...)) nie stwierdzono jakichkolwiek śladów użytkowania komputerów dla celów poczty elektronicznej. W pamięci telefonu nie występuje informacja o numerze abonenckim przypisanym do tego telefonu. W pamięciach zewnętrznych trzech zestawów komputerowych nie występuje informacja o dostawcy usług internetowych dla lokalnej sieci. Na wszystkich trzech zestawach aktywacja dokonuje się automatycznie po jej uruchomieniu przez użytkownika bez korzystania z poczty email.

opinia biegłego informatyka

k. 158-179 w zw. z k. 317

37.  Klucz o sekwencji znaków (...)- (...)- (...)- (...)- (...) przypisany do programu W. (...) jest zablokowany od 02.03.2015 r. Przy użyciu tego klucza dokonano 34 aktywacji.

pismo z dnia 24.09.2020 r. (...) sp. z o.o.

k. 219 w zw. z k. 317

38.  Wobec oskarżonego L. M. prowadzone było postępowanie, które zakończyło się wydaniem wyroku Wojewódzkiego (...) w P. z dnia 28.07.2021 r. w sprawie (...) SA/Po 903/20 uchylającego zaskarżoną decyzję i poprzedzającą decyzję Naczelnika (...) Skarbowego w P. z dnia 24.10.2019 r. nr (...)-C.. (...).282.2017. (...)).

pisma Naczelnika Urzędu C. Skarbowego

k. 209-209v., 243 w zw. z k. 317

Pismo WSA w Poznaniu z 12.07.2021r.

k.256, 259, 262, 264 w zw. z k. 317

Odpis wyroku WSA w Poznaniu z 28.07.2021r. w sprawie (...) SA/ Po 903/20 wraz z uzasadnieniem

k. 260, 265-269 w zw. z k. 317

41.  Z kolei wobec M. M. (1) prowadzone były postępowania, które zakończyły się wydaniem decyzji i nałożeniem kary pieniężnej (akta sprawy przekazane do: I. Administracji Skarbowej celem rozpatrzenia odwołania i Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego celem rozpatrzenia skargi).Wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w P. z dnia 02.06.2021 r. w sprawie (...) SA/Po 917/20 uchylono zaskarżoną decyzję i poprzedzającą decyzję Naczelnika (...) Skarbowego w P. z dnia 24.01.2020 r. nr (...)-C.. (...).182.2019. (...)). Wobec M. M. (1) toczyło się również postępowanie dotyczące innego lokalu położonego w P.. W toku postępowania nr (...) - (...). (...).176.2019AL decyzją Dyrektora I. Administracji Skarbowej w P. z 17.02.2019r. utrzymano w mocy decyzję Naczelnika (...) Skarbowego w P. z 16.09.2019r. znak sprawy (...)-C.. (...).134.2019. (...) nakładającą na M. M. (1) karę pieniężną z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry w wysokości 36.000 złotych. Od powyższego rozstrzygnięcia w/w wniósł skargę do Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w P.. Wyrokiem z 23.09.2020r. w sprawie (...) SA/Po 258/20 skargę oddalono.

pismo Naczelnika Urzędu C. -Skarbowego wraz z kserokopią skargi

k. 209, 229, 243, 248-253 w zw. z k. 317

pismo WSA w Poznaniu wraz z odpisem wyroku i uzasadnieniem

k. 279-281 w zw. z k. 317

Kserokopie akt sprawy (...) SA/PO 258/20

k. 241 w zw. z k. 317

44.  Oskarżony L. M. ma 46 lat. Żonaty. Ma dwoje dzieci. Podsądny ma wykształcenie średnie, z zawodu technik ekonomista. Prowadzi własną działalność gospodarczą pod nazwą PPHU (...), jest posiadaczem udziałów w spółce cywilnej (...) s.c. z siedzibą w K.. Żona podsądnego również prowadzi własną działalność gospodarczą A. A. M. z dochodem ok. 8000 złotych miesięcznie. Podsądny jest właścicielem domu o powierzchni 146m 2, mieszkania o powierzchni 37 m 2 w W. oraz działki rolnej o powierzchni 4000 m 2. Nie leczył się psychiatrycznie, ani odwykowo. Leczy się kardiologicznie. Nie był karany.

wyjaśnienia oskarżonego L. M.

k. 121-122 w zw. z k. 144-146

karta karna

k.127, 194, 221, 297, 309 w zw. z k. 317

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

L. M.

w okresie od 1 września 2017r. do 6 grudnia 2017r. udzielił pomocy innej ustalonej osobie w urządzaniu wbrew przepisom ustawy z dnia 19.11.2009r. o grach hazardowych (t.j. Dz. U. z 2020r., poz. 2094) gier hazardowych poza kasynem gry lub salonem gier w ten sposób, że wynajął lokal przy ul. (...) w W. M. D., który w rzeczywistości nie prowadził tam żadnej działalności, a w którym w/w inna ustalona osoba umieściła i udostępniła nieograniczonej liczbie osób trzy zestawy komputerowe D.: 1- jednostka centralna z dyskiem twardym marki W. (...) model (...) o numerze seryjnym (...), 2 – jednostka centralna z dyskiem twardym marki W. (...) model (...) o numerze seryjnym (...), 3 - jednostka centralna z dyskiem twardym marki W. (...) model (...) o numerze seryjnym (...) odpowiadające zasadom gier na automatach – urządzane przez sieć internet gry o wygrane pieniężne, w celach komercyjnych o charakterze losowym, co stanowi naruszenie przepisu art. 6 ust. 1, art. 14 ust. 1 i art. 23a ust. 1 w zw. z art. 2 ust. 3 i 5 w/w ustawy o grach losowych

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Nieudowodnionym jest:

- aby L. M. zorganizował i prowadził gry hazardowe poza kasynem gry;

- że nie miał wiedzy i świadomości, że w wynajętym lokalu urządzane są gry hazardowe.

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego L. M.

k. 121-122 w zw. z k. 144-146

częściowo zeznania świadka M. D.

k. 314-315

częściowo zeznania świadka M. M. (1)

k. 206-20, 237-238

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1, 2, 3, 22

częściowo wyjaśnienia oskarżonego L. M.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie:

-

sytuacji finansowej, rodzinnej, dochodów;

-

wynajęcia lokalu M. D., w którym rzeczywistą działalność prowadził M. M. (1);

-

osób pracujących w przedmiotowym lokalu;

-

kontaktów z M. M. (1) i odzyskiwania pieniędzy po miesiącu działalności;

-

świadomości, że w lokalu urządzane są gry hazardowe po miesiącu działalności;

albowiem wyjaśnienia te korespondowały z zebranym w sprawie materiałem dowodowym w postaci dokumentów, zeznaniami świadków, w tej części w jakiej były one wiarygodne, tj. relacjami M. M. (2), M. Ś., M. M. (1) i M. D.. Były one też spójne z oświadczeniami składanymi przez stronę w toku postępowania administracyjnego – vide k. 268 akapit ostatni i dalej.

10, 12, 14

zeznania świadka P. J.

Wiarygodnymi były zeznania świadka, który wskazał, iż przychodził w odwiedziny do M. Ś.. Zdarzało się, że zagrał. Wizytę też złożył dnia, kiedy była kontrola. Świadek zeznał, że tego dnia grała jedna osoba. W lokalu widywał oskarżonego, który był przy awarii sprzętu. Również ta relacja współgrała z zebranym materiałem dowodowym, relacjami świadków, wynikami: eksperymentu procesowego, oględzin sprzętu, opinią biegłego. Nadto świadek nie był w żaden sposób zainteresowany wynikiem procesu.

4-9, 11-12, 16

zeznania świadka M.
M.

W sposób rzetelny świadek opisał jak trafił do lokalu, na czym polegała jego praca, z kim rozliczał się i od kogo otrzymywał pieniądze. Świadek zeznał, że na początku pracę zaproponował mu M. M. (1) i od niego otrzymał telefon z aplikacją do uruchamiania gier. Oprócz niego współpracował także z oskarżonym, z którym dokonywał rozliczeń i otrzymywał wynagrodzenie w późniejszym okresie. Oskarżonego również informował o awariach. Zeznania w tych zakresach korespondują z zeznaniami świadka M. Ś. oraz P. J. oraz częściowo wyjaśnieniami oskarżonego, a także dokumentami opisanymi powyżej.

6, 9, 11-12, 14

zeznania świadka M. Ś.

Na wiarę zasługiwały zeznania świadka, który w sposób zbieżny z powyżej omówionym świadkiem zeznawał. Jego zeznania różniły się pewnym stopniem szczegółowości, która wynikała z tego, iż M. M. (2) miał większy kontakt z oskarżonym. Nadto świadek zeznał co należało do jego zakresu obowiązków – przyjmowanie pieniędzy od graczy, uruchamianie aplikacji czy podłączanie komputerów do prądu. Również ta relacja korespondowała z zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

12-14

zeznania świadka S. U.

Zeznania świadka były spójne i konsekwentne. Świadek był graczem. Był także w lokalu podczas kontroli. Zeznał, że aby zagrać trzeba było jednemu z obsługujących mężczyzn przekazać pieniądze, wskazując na M. Ś. i M. M. (2). Relacja współgrała z zebranym materiałem dowodowym, relacjami świadków, wynikami eksperymentu procesowego, oględzin sprzętu, opinią biegłego. Nadto świadek nie był w żaden sposób zainteresowany wynikiem procesu.

1

zeznania świadka M. S.

Zeznania zasługiwały na wiarę albowiem korespondowały z wyjaśnieniami oskarżonego w części dotyczącej zawartej umowy a także dokumentami – umową, aktem notarialnym.

2, 3

częściowo zeznania świadka M. M. (1)

Na wiarę zasługiwała tylko część zeznań świadka dotycząca sytuacji finansowej pomiędzy nim a oskarżonym, czyli udzielonej prze oskarżonego, nie spłaconej dotąd pożyczki.

2

częściowo zeznania świadka M. D.

Częściowo na wiarę zasługiwały zeznania świadka dotyczące:

-

zwerbowania świadka do podpisania umowy najmu lokalu w barze (słup), z tym rzeczywistą osobą która organizowała proceder był M. M. (1).

-

sytuacji osobistej (okres pica)

-

podpisania umowy najmu lokalu w W.;

-

otrzymania z tego tytułu gratyfikacji finansowej w kwocie 1000 złotych;

-

utrzymywania do tej pory kontaktów z M. M. (1) kancelaria prawną go reprezentującego;

Ta część relacji świadka współgrała z dokumentami (umowa najmu), oświadczeniami strony z postępowania administracyjnego – k.268 i dalej

1-3, 15, 17, 19-22

dokumenty – protokoły, karta karna

Nie były kwestionowane przez żadną ze stron, nie budziły również wątpliwości co do ich autentyczności.

15

protokoły eksperymentów procesowych

Zostały przeprowadzone w sposób rzetelny i prawidłowy przez uprawnionych do tego funkcjonariuszy celnych, nie zainteresowanych rozstrzygnięciem w sprawie, a zatem nie mających logicznego powodu, by przedstawiać nieprawdziwy stan rzeczy w dokumentach. Wyniki eksperymentów odtworzenia gier zdecydowanie świadczą o ich losowym charakterze, ponieważ przebieg gry pozostaje poza sferą oddziaływania grającego i niezależny jest od jego zdolności psychomotorycznych, takich jak spostrzegawczość, refleks, zręczność, a także nabytych umiejętności, doświadczenia i stopnia wytrenowania.

17, 18

opinie

zgodne z wymogami kpk, sporządzone przez biegłych posiadających odpowiednie kwalifikacje i doświadczenie, jej wnioski nie były kwestionowane.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

częściowo wyjaśnienia oskarżonego L. M.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego, w których wskazywał, że jedynie wynajmował lokal, składane przez niego wizyty związane były z brakiem rozliczenia oraz, że miał świadomości, że w wynajętym przez niego lokalu prowadzone są gry hazardowe bez koncesji. O ile nie ma żadnych zastrzeżeń, co do wynajęcia lokalu to budzi wątpliwość pozostała ich część. Jak wynika z zeznań świadków M. Ś. i M. M. (2), oskarżony przychodził do lokalu średnio co dwa, trzy dni. Zainteresowany był aktualną sytuacją finansową, a w ostatnich dwóch miesiącach to oskarżony dokonywał wszelkich rozliczeń tzn. pobierał gotówkę, wypłacał ww. świadkom wynagrodzenia. Trudno, przy takim zaangażowaniu oskarżonego, dać wiarę, by nie miał wiedzy w jakim celu został wynajęty lokal i jaka działalność jest w nim prowadzona. Oskarżony zasłania się umową najmu i wskazuje, że początkowo nie widział jaka działalność jest tam prowadzona, a później wiedział, są to gry losowe, ale M. M. (1) zapewniał go, że wszystko jest legalne. Otóż nie sposób dać wiary, że podsądny wynajmując przedmiotowy lokal i wiedząc, że M. D. jest tzw. słupem, a rzeczywistym najemcą jest jego długoletni kolega M. M. (1) nie wiedział jaka działalność jest tam prowadzona. Oskarżony prowadził wówczas działalność w sąsiednim lokalu, wizytował często wynajęty lokal, a co za tym idzie musiał również wiedzieć co robili przychodzący tam klienci. Nawet jeśli przyjąć jego początkową nieświadomość (umowa najmu dotyczyła kafejki internetowej), to o późniejszym braku świadomości mowy być nie może. Podsądny wszak często w lokalu bywał choćby po pieniądze i nie sposób przyjąć, że nie wiedział z jakiego źródła środki te pochodzą. Podkreślić trzeba, że niewiarygodne jest również twierdzenie podsądnego co do nieświadomości nielegalności tej działalności. Wiedza o tym, że dla legalnego urządzania gier hazardowych wymagane jest uzyskanie koncesji i mogą być one prowadzone jedynie w konkretnych miejscach jest wiedzą powszechną. Oskarżony posiada średnie wykształcenie, jest doświadczony życiowo, nie sposób przyjąć jego nieświadomości bezprawności prowadzenia takiej działalności, jaką zorganizował M. M. (1). Przyjąć należy, że podsądny pomagał w prowadzeniu owej działalności i pomimo wiedzy o nielegalności tego typu działalności nie zaprzestał jej. Oskarżony przecież mógł nie tylko opierać się na zapewnieniach M. M. (1) o legalności prowadzonego interesu w lokalu ale również sam przedsięwziąć kroki do zbadania, czy M. M. (1) ma koncesję na prowadzenie takiej działalności, czego nie uczynił.

częściowo zeznania świadka M. M. (1)

Sąd sceptycznie odniósł się do zeznań świadka dotyczących jego udziału w nielegalnych grach hazardowych albowiem ukierunkowane są na unikniecie odpowiedzialności a także sprzeczne z uznanym za wiarygodny materiałem dowodowym w postaci zeznań świadka M. M. (2), który konsekwentnie wskazywał, że do pracy ,,przyjął” go właśnie świadek i z nim dokonywał początkowo rozliczeń, które później przejął oskarżony. Z całokształtu zebranego materiału dowodowego: zeznań świadków, wyjaśnień samego oskarżonego wynika, przeciwieństwo twierdzeń świadka - że to właśnie świadek był organizatorem nielegalnego procederu. To on przywiózł sprzęt, konserwował go, interweniował w wypadku awarii. Znamiennym jest, że świadek w sprawach dla niego niewygodnych uciekał w niepamięć.

częściowo zeznania świadka M. D.

Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka, który wskazywał że;

-

to nie M. M. (1) zainicjował spotkanie z oskarżonym i zawiózł świadka do W.;

M. M. (1) musiał uczestniczyć w kontakcie świadka z oskarżony w zakresie zawarcia umowy najmu, choćby w sposób pośredni, skoro w rzeczywistości to właśnie on, a nie świadek prowadził w tym lokalu nielegalne gry hazardowe. Już z twierdzeń pełnomocnika oskarżonego w toku postępowania administracyjnego wynika, ze to właśnie M. M. (1) wskazał M. D. jako kandydata na tzw. „słupa”. M. M. (1) i M. D. być może osobiście się nie spotkali wcześniej, ale nie ma wątpliwości, że M. M. (1) pośredniczył w zawarciu tej umowy i wytypował M. D. jako najemcę. Nadto zeznania świadka w tym zakresie są absurdalne i irracjonalne. Z jednej strony świadek wskazuje na trudną sytuację życiową i spożywanie sporych ilości alkoholu, potrzebę gotówki, a z drugiej strony przedstawia siebie jako przedsiębiorcę najmującego i remontującego lokale, podnajmującego innym osobom za większe pieniądze.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

X

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

1

L. M.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych: „grami hazardowymi są gry losowe, zakłady wzajemne, gry w karty, gry na automatach. Działalność w zakresie gier na automatach może być prowadzona jedynie po uzyskaniu koncesji na kasyno gry co wynika z art. 6 ust. 1 w zw. z art. 3 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych. Zgodnie z dyspozycją art. 2 ust. 3 ustawy o grach hazardowych grami na automatach są gry na urządzeniach mechanicznych, elektromechanicznych lub elektronicznych, w tym komputerowych oraz gry odpowiadające zasadom gier na automatach urządzane przez sieć Internet o wygrane pieniężne lub rzeczowe, w których gra zawiera element losowości. A wygraną rzeczową w grach na automatach jest również wygrana polegająca na możliwości przedłużania gry bez konieczności wpłaty stawki za udział w grze, a także możliwość rozpoczęcia nowej gry przez wykorzystanie wygranej rzeczowej uzyskanej w poprzedniej grze. (art. 2 ust. 4 cyt. Ustawy) Grami na automatach są także gry na urządzeniach mechanicznych, elektromechanicznych lub elektronicznych, w tym komputerowych, oraz gry odpowiadające zasadom gier na automatach urządzane przez sieć Internet organizowane w celach komercyjnych, w których grający nie ma możliwości uzyskania wygranej pieniężnej lub rzeczowej, ale gra ma charakter losowy. (art. 2 ust. 5 cyt. Ustawy)

Taka treść przepisu art. 2 ustawy o grach hazardowych daje podstawy do przyjęcia, iż oskarżony pomagał urządzać gry na automatach w rozumieniu przepisów ustawy o grach hazardowych.

Eksperymenty procesowe, przeprowadzone przez funkcjonariuszy oraz zeznania świadków nie pozostawiły najmniejszych wątpliwości, że automaty oferują gry na urządzeniu komputerowym. W grach jest możliwość prowadzenia kolejnych gier przez wykorzystanie wygranych zdobytych we wcześniejszych grach – co stanowi wygraną rzeczową. W grach występował element losowości, bowiem grający na wynik pojedynczej gry nie miał żadnego wpływu.

Natomiast art. 14 ust.1 cytowanej ustawy stanowi, iż urządzanie gier na automatach jest dozwolone wyłącznie w kasynach gry na zasadach i warunkach określonych w zatwierdzonym regulaminie i udzielonej koncesji lub udzielonym zezwoleniu, a także wynikających z przepisów ustawy. Zgodnie z art. 23a cytowanej ustawy automaty i urządzenia do gier, mogą być eksploatowane przez podmioty posiadające koncesję lub zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie gier losowych lub gier na automatach oraz przez podmioty wykonujące monopol państwa, po ich zarejestrowaniu przez naczelnika urzędu celnego.'' Czyn z art. 107 § 1 K.k.s. może zostać popełniony umyślnie, zarówno w zamiarze bezpośrednim, jak i ewentualnym.

Oskarżony swym zachowaniem udzielił pomocy M. M. (1) w urządzaniu wbrew przepisom ustawy z dnia 19.11.2009 r. o grach hazardowych gier hazardowych poza kasynem gry lub salonem gier w ten sposób, że wynajął lokal przy ul. (...) w W. M. D., który w rzeczywistości nie prowadził tam żadnej działalności, a w którym M. M. (1) umieścił i udostępnił nieograniczonej liczbie osób trzy zestawy komputerowe odpowiadające zasadom gier na automatach – urządzane przez sieć internet gry o wygrane pieniężne, w celach komercyjnych o charakterze losowym

Jak wynika z relacji świadka M. Ś. i M. M. (2) pracujących w czasie objętym zarzutem w lokalu faktycznie oskarżony wynajął lokal. Przychodził do niego i widział jaki prowadzony jest rodzaj działalności. Poza tym dokonywał rozliczeń, w tym wypłat pracownikom lokalu, a nadto był żywo zainteresowany biznesem. Przychodził i dopytywał jak idzie.

Wedle dyspozycji art. 18 § 3 k.k. odpowiada za pomocnictwo ten, kto w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, swoim zachowaniem ułatwia jego popełnienie. Mając na względzie przytoczoną definicję formy zjawiskowej pomocnictwa, do jej przyjęcia w konkretnej sprawie trzeba wykazać oskarżonemu co najmniej zamiar ewentualny popełnienia czynu zabronionego przez sprawcę bezpośredniego, a więc należy wykazać, że pomocnik, udzielając pomocy, przewidywał realnie możliwość popełnienia czynu przez sprawcę bezpośredniego i z tym się godził. Z istoty "pomocnictwa" wynika, że nie musi być ono warunkiem dokonania, a wystarczy, że ułatwiło dokonanie czynu zabronionego przez inną osobę i może być dla dokonania czynu przestępczego działaniem o nieistotnym znaczeniu, a podjęte zostało z zamiarem ułatwienia innej osobie dokonania czynu zabronionego. Pomocnik zatem nie działa w zamiarze wspólnego dokonania czynu zabronionego, ani też dokonania go na własny "rachunek", lecz jedynie w zamiarze wsparcia sprawcy. Pomocnictwo może wystąpić jedynie przed realizacją lub w trakcie realizacji (na każdym etapie) czynu zabronionego przez sprawcę (zob. wyr. SN z 7.3.2003 r., WA 8/03, OSNwSK 2003, Nr 1, poz. 540; wyr. SA w Szczecinie z 15.5.2008 r., II AKa 54/08, OSA 2009, Nr 10, poz. 24; wyr. SA w Łodzi z 27.11.2018 r., II AKa 257/18, Legalis; Śliwiński , Prawo karne, s. 361). Strona podmiotowa pomocnictwa wyraża się w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, co oznacza, że może być popełnione tylko umyślnie, zarówno z zamiarem bezpośrednim, jak i ewentualnym.

Oskarżony wynajął lokal M. D., co sam potwierdzał w toku postępowania administracyjnego, była to osoba „słup”, który, o czym oskarżony doskonale wiedział, nie prowadziła tam żadnej działalności. Rzeczywiście lokal wynajął i prowadził tam nielegalne gry hazardowe M. M. (1), którego zresztą podsądny znał od wielu lat. Intencją podsądnego w rzeczywistości było odzyskanie z prowadzonej działalności – wpłat graczy - części pożyczki udzielonej M. M. (1) i taka była umowa pomiędzy nimi. Zawarcie umowy na tzw. „słupa” zapewne miało służyć przesunięciu odpowiedzialności za prowadzenie gier hazardowych bez koncesji na osobę najemcy, trudno znaleźć inne wytłumaczenie takiego postępowania. Nadmienić trzeba, że już samo zawarcie tej pozornej umowy oraz prowadzenie działalności przez kogoś innego wskazywało, że mamy w sprawie do czynienia z działalnością nielegalną. W związku z powyższym należy, przyjąć, że oskarżony od początku wiedział z jaką działalnością ma do czynienia i świadomie udostępnił w lokal w celu prowadzenia tej działalności. Twierdzenia przeciwne lansowane przez oskarżonego są mało prawdopodobne. Zresztą nawet jeśli przyjąć, że oskarżony już po wynajęciu dowiedział się, że w lokalu urządzone są gry hazardowe, to dlaczego bez weryfikacji legalności się z tego nie wycofał. Trudno uznać, że działał on w zaufaniu do M. M. (1), który od kilku lat zalegał ze spłatą pożyczki wobec niego. Jak już wspomniano wyżej wiedza o konieczności uzyskania koncesji na przyrządzanie gier hazardowych jest wiedzą powszechną, jeśli podsądny ta wiedzą nie dysponował, co jest mało prawdopodobne, winien był te kwestie zweryfikować, czego nie uczynił. Oskarżony wiedział o nielegalności tej działalności, a przynajmniej miał świadomość, że może być ona nielegalna i godził się na to. Zależało mu na spłacie, a jednocześnie wiedział, że umowa najmu jest zawarta na inną osobą, co pozwoli na uniknięcie ewentualnej odpowiedzialności.

Oskarżony:

1.  wynajął lokal na podstawie umowy najmu (k. 42);

2.  w umowie był zapis o prowadzeniu kafejki internetowej a nie gier (k. 42);

3.  zawarł umowę na osobę trzecią wiedząc, że działalność miał prowadzić M. M. (1);

4.  na mieście mówiono, że w lokalu można wygrać pieniądze;

5.  gry dostępne na komputerach wyglądały identycznie jak te na tradycyjnych automatach;

6.  oskarżony przebywał w lokalu średnio co trzy dni w różnych godzinach dopytując o interes;

7.  oskarżony patrzył czy są klienci;

8.  oskarżony akceptował organizację gier poza kasynem,

9.  oskarżony, ani wynajmujący lokal nie posiadali koncesji lub zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier, a na podstawie stosownej umowy wynajął lokal do którego wstawiono urządzenia;

10.  automaty były poza jakąkolwiek kontrolą wstawione w miejscu, które swoim wyglądem daleko odbiegały od kasyna gry i były udostępniane graczom. Każdy mógł wejść do lokalu a wieść o nim krążyła po mieście. Tak właśnie do lokalu trafił S. U..

Oskarżony wiedział, że na komputerze są prowadzone gry i na tej podstawie wypłacane są wygrane pieniężne. Oskarżony przyjemniej godził się na to, że w wynajętym przez niego lokalu prowadzone są nielegalne gry hazardowe. Działanie oskarżonego stanowiło zatem pomocnictwo innej osobie w prowadzeniu takiej nielegalnej działalności. W momencie podpisywania umowy o wynajem lokalu miał zamiar, aby inna osoba dokonała konkretnego przestępstwa i w związku z tym ułatwił jej to. Był on jedynie osobą, która wynajmowała lokal dla zrealizowania celów innej osoby. Oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał zatem znamiona czynu z art. 18 § 3 kk w zw. z art. 20 § 2 kks w zw. z art. 107 § 1 kks.

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

L. M.

1

1

kara grzywny w wysokości 200 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości każdej stawki na kwotę 110 złotych

Na niekorzyść:

1.  znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu przejawiający się w charakterze naruszonego dobra chronionego prawem jakim jest mienie Skarbu Państwa,

2.  pomocnictwie o istotnym znaczeniu dla sprawstwa;

3.  zuchwałość;

4.  oskarżony pomógł w popełnieniu przestępstwa przeciwko dobru jakim jest mienie Skarbu Państwa – beneficjenta zysków z działalności hazardowej oraz danin publicznoprawnych z tytułu urządzania i prowadzenia gier hazardowych;

5.  motywację oskarżonego, który działał z chęci zysku – odzyskania pieniędzy od pożyczkodawcy organizatora gier hazardowych

6.  oskarżony działał umyślnie, mając świadomość losowego i komercyjnego charakteru gier oferowanych, w celu czerpania zysku z ich urządzania, wiedząc lub co najmniej godząc się na to, że działalność ta, jako prowadzona poza kasynem, bez wymaganej koncesji, nie spełnia warunków ustawowych i co powoduje, że stopień jego winy potraktować należy jako wyższy niż nieznaczny.

Na korzyść:

1.  brak uprzedniej karalności;

2.  krótki okres popełnienia czynu

W ocenie Sądu wymierzona kara grzywny jest współmierna do stopnia zawinienia oskarżonego, jak i stopnia społecznej szkodliwości czynu oraz zadośćuczyni społecznemu odczuciu sprawiedliwości. Spełnione są ponadto stawiane karze zadania w zakresie prewencji generalnej i indywidualnej, to jest sprzyjanie kształtowaniu świadomości prawnej społeczeństwa poprzez wpływanie na wzmocnienie się przekonania, że naruszanie porządku prawnego nie uchodzi bezkarnie, a przeciwnie spotyka się ze sprawiedliwą karą. Wysokość stawki dziennej odpowiada treści art.23 § 3 k.k.s.

L. M.

2

1

Sąd orzekł obligatoryjny przepadek zestawów komputerowych oraz środków płatniczych

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

Z uwagi na ustabilizowaną sytuację materialną oskarżonego Sąd obciążył oskarżonego kosztami postępowania.

6.  1Podpis

Sędzia Renata Sypniewska

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13