UZASADNIENIE |
||||||||||||||||||||||||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
IV Ka 254 / 22 |
||||||||||||||||||||||
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1 |
|||||||||||||||||||||||
1. CZĘŚĆ WSTĘPNA |
||||||||||||||||||||||||
0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||||||
Wyrok Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 1 czerwca 2020 r. w sprawie II K 1456 / 18 |
||||||||||||||||||||||||
0.11.2. Podmiot wnoszący apelację |
||||||||||||||||||||||||
☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel posiłkowy |
||||||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel prywatny |
||||||||||||||||||||||||
☐ obrońca |
||||||||||||||||||||||||
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||||||||
☐ inny |
||||||||||||||||||||||||
0.11.3. Granice zaskarżenia |
||||||||||||||||||||||||
0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||||||||||||||||||||||
☐ na korzyść ☒ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||||||||||||||||||||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||||||||||||||||||||||
☐ |
co do kary |
|||||||||||||||||||||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||||||||||||||||||||||
0.11.3.2. Podniesione zarzuty |
||||||||||||||||||||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||||||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||||||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu |
|||||||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||||||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||||||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||||||||||||||||||||||
☐ |
||||||||||||||||||||||||
☐ |
brak zarzutów |
|||||||||||||||||||||||
0.11.4. Wnioski |
||||||||||||||||||||||||
☒ |
uchylenie |
☐ |
zmiana |
|||||||||||||||||||||
2. Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy |
||||||||||||||||||||||||
0.12.1. Ustalenie faktów |
||||||||||||||||||||||||
0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione |
||||||||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||||||||
0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
||||||||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||||||||
0.12.2. Ocena dowodów |
||||||||||||||||||||||||
0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||||||||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
||||||||||||||||||||||
0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||||||||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
||||||||||||||||||||||
. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||||||||||||||||||||||||
Lp. |
Zarzut |
|||||||||||||||||||||||
zarzut obrazy przepisów prawa materialnego, tj. art. 193 kk; |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadne |
|||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||||||||||||||||||||||||
Na wstępie podnieść należy, iż stosownie do treści art. 433 § 1 kpk sąd odwoławczy rozpoznaje sprawę w granicach zaskarżenia, a jeżeli w środku odwoławczym zostały wskazane zarzuty stawiane rozstrzygnięciu - również w granicach podniesionych zarzutów, uwzględniając treść art. 447 § 1 – 3 kpk, a w zakresie szerszym w wypadkach wskazanych wart. 435 kpk, 439 § 1 kpk, art. 440 kpk i 455 kpk. Jednocześnie w świetle treści art. 434 § 1 kpk sąd odwoławczy może orzec na niekorzyść oskarżonego jedynie: 1) wtedy, gdy wniesiono na jego niekorzyść środek odwoławczy, oraz 2) w granicach zaskarżenia, chyba że ustawa nakazuje wydanie orzeczenia niezależnie od granic zaskarżenia, oraz 3) w razie stwierdzenia uchybień podniesionych w środku odwoławczym, chyba że środek odwoławczy nie pochodzi od oskarżyciela publicznego lub pełnomocnika i nie podniesiono w nim zarzutów albo ustawa nakazuje wydanie orzeczenia niezależnie od podniesionych zarzutów. Z powyższego wynika, że w przypadku apelacji wniesionej przez prokuratora na niekorzyść oskarżonego, nie dostrzegając powodów do wyjścia poza granice zaskarżenia ( zważywszy na realia niniejszej sprawy, w grę mogło wchodzić jedynie rozważenie przypadków wymienionych w przepisach art. 440 kpk oraz art. 439 § 1 kpk ), orzekanie na niekorzyść oskarżonego mogło się odbywać jedynie przy potwierdzeniu zasadności jedynego ujętego w apelacji zarzutu i podniesionego w jego ramach uchybienia. Innymi słowy i na użytek niniejszej sprawy – jeśli prokurator nie podnosił zarzutu błędnych ustaleń faktycznych, to rozpoznanie jego środka odwoławczego odbywać się mogło jedynie na gruncie ustaleń poczynionych przez sąd I instancji ( nie zostały one zakwestionowane ). Skarżący zdaje się więc stać na stanowisku, iż nawet przy poczynionych przez sąd I instancji ustaleniach, opartych o wyjaśnienia oskarżonego ( prokurator ich wiarygodności nie kwestionował ), to i tak jego zachowanie winno zostać uznane za wyczerpujące dyspozycję art. 193 kpk. Sąd odwoławczy tego zarzutu jednak nie podziela. Z poczynionych na bazie wyjaśnień oskarżonego ustaleń wynikało bowiem, iż oskarżony wjechał na posesję pokrzywdzonego przez otwartą bramę, jak czynił to już bez sprzeciwów pokrzywdzonego uprzednio, a później, zaraz po tym, jak oskarżony nakazał, by stamtąd „ wyp….ł ”, po próbie ( „ chwili ” ) nawiązania rozmowy, posesję opuścił. W tak ustalonym stanie faktycznym w zachowaniu oskarżonego nie sposób doszukać się znamion występku z art. 193 kpk. Wjazd samochodem na teren posesji ( nawet zagrodzonej ), ale przez otwartą bramę wjazdową, w sposób i przez osobę uprzednio akceptowane przez jej użytkowników, nie sposób uznać za „ wdarcie się ” na tę nieruchomość. Nie była ona pozbawiona swobodnego do niej dostępu, a tym samym nie wskazywała w sposób kategoryczny, że osoba uprawniona nie życzy sobie wstępu na jej teren. Z kolei opuszczenie tej posesji zaledwie chwilę po tym, jak tego rodzaju żądanie zostało wyartykułowane, gdzie chwilowa zwłoka wynikała nie z uporu oskarżonego motywowanego pozostaniem na tej posesji, lecz próbą nawiązania rozmowy w celu wyjaśnienia sytuacji konfliktowej, nie może być uznane za demonstrację woli pozostania na niej wbrew woli osoby uprawnionej. Zignorowanie żądania opuszczenia nieruchomości, by mogło zostać potraktowane w kategoriach realizacji znamion występku z art. 193 kpk, musi wyrażać się pewnym wymiernym, jeśli chodzi o jego długotrwałość, czasem, odczuwalnym dla uprawnionego z punktu widzenia prawa do tego, by osoby nieuprawnione nie znajdywały się na jego terenie, a nadto motywowane zamiarem lekceważenia jego żądania. Chwilowe jedynie pozostanie na nieruchomości pomimo żądania uprawnionego do jej opuszczenia, determinowane wyłącznie wolą podjęcia próby nawiązania z rozmowy dla wyjaśnienia sytuacji konfliktowej, a następnie bezzwłoczne jej opuszczenie po zorientowaniu się, że na rozmowę nie można liczyć, kwalifikacji z art. 193 kk nie uzasadnia. |
||||||||||||||||||||||||
Wniosek |
||||||||||||||||||||||||
Wnioski prokuratora o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadne |
|||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||||||||||||||||||||||||
Zachowanie oskarżonego nie wypełniało znamion czynu zabronionego przez prawo karne, w związku z czym wyrok uniewinniający był rozstrzygnięciem trafnym i należało utrzymać je w mocy. |
||||||||||||||||||||||||
4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
||||||||||||||||||||||||
1. |
||||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
||||||||||||||||||||||||
5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
||||||||||||||||||||||||
0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||||||
0.11. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
|||||||||||||||||||||||
w całości. |
||||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
||||||||||||||||||||||||
z powodów wyżej opisanych powyżej. |
||||||||||||||||||||||||
0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||||||
0.0.11. |
Przedmiot i zakres zmiany |
|||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach zmiany |
||||||||||||||||||||||||
0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||||||
0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
||||||||||||||||||||||||
1.1. |
||||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||||||
2.1. |
||||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||||||
3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
|||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
||||||||||||||||||||||||
4.1. |
||||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||||||
0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
||||||||||||||||||||||||
0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
||||||||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||||||||
6. Koszty Procesu |
||||||||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||||||||
pkt II i III |
Wobec nieuwzględnienia apelacji wniesionej przez prokuratora oraz mając na uwadze treść art. 636 § 1 kpk, koszty procesu ponosi Skarb Państwa. |
|||||||||||||||||||||||
7. PODPIS |
||||||||||||||||||||||||