Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 368 / 22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 11 kwietnia 2022 roku wydany w sprawie VII K 131 / 21

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

1. zarzut obrazy przepisu prawa karnego materialnego, tj. art. 286 § 3 kk, wskutek jego niezastosowania;

2. błąd w ustaleniach faktycznych w zakresie oceny stopnia społecznej szkodliwości przypisanego oskarżonemu czynu;

3. rażąco niewspółmiernej surowości wymierzonej kary

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad. zarzutów z punktu 1 i 2 – wbrew argumentacji podniesionej przez skarżącego, ustalenia faktyczne sądu I instancji w zakresie oszacowania stopnia społecznej szkodliwości przypisanego oskarżonemu czynu uznać należy za prawidłowe. Nie było podstaw ani do przyjęcia go na poziomie znikomości, ani do tego, by uznać go za wypadek mniejszej wagi. O znikomym stopniu społecznej szkodliwości możemy mówić jedynie wówczas, gdy czyn zabroniony wprawdzie miał miejsce ( tj. formalnie wyczerpane zostały jego znamiona ), ale zawiera on na tyle subminimalny stopień społecznej szkodliwości, by nie traktować go jako przestępstwa. Chodzi wyłącznie o te tylko przypadki, gdy mając na uwadze wyznaczniki wynikające z art. 115 § 2 kk, jakakolwiek forma represji karnej czy probacji byłaby nie uzasadnioną i niepotrzebną odpowiedzią na zachowanie z formalnego punktu widzenia wyczerpujące znamiona danego czynu zabronionego. Przypisany oskarżonemu czyn w takich kategoriach rozważany być nie może. Spośród tzw. kwantyfikatorów stopnia społecznej szkodliwości, do jakich odwołuje się art. 115 § 2 kk, skarżący nawiązuje jedynie do wysokości wyrządzonej szkody, która jakkolwiek rzeczywiście nie była znaczna, tym niemniej nie była też znikoma ( jej późniejsze naprawienie, wyrażenie skruchy, jak również sytuacja życiowa i osobista oskarżonego leżą poza okolicznościami, do jakich odwołuje się art. 115 § 2 kk, choć podlegają one uwzględnieniu na etapie wymiaru kary w związku z treścią art. 53 § 2 kk ). Przyjęte przez sąd I instancji ustalenia co do stopnia społecznej szkodliwości przypisanego czynu uznać należy za uzasadnione sposobem i okolicznościami jego popełnienia. Sprawca działał bowiem z premedytacją i w sposób uprzednio starannie zaplanowany, umieszczając stosownej treści ogłoszenie w oczekiwaniu na osobę, która zainteresuje się jego „ ofertą ”. Gdy zaś tego rodzaju zainteresowanie okazał pokrzywdzony, oskarżony kontynuował wprowadzanie go w błąd pozorami zamiaru wywiązania się z zobowiązania oraz wzbudzaniem zaufania co do realności przesłania przedmiotu transakcji zgodnego z ogłoszeniem. Podkreślić przy tym należy, iż tego rodzaju zachowanie zasadnie nie zostało przez sąd uznane jedynie jako incydentalny sposób uzyskania korzyści majątkowej.

Ad. zarzutu z punktu 2. – skarżący, przywołując na użytek tego zarzutu opisane powyżej okoliczności, które jawią się jako korzystne dla oskarżonego przy wyborze rodzaju i wysokości kary, pomija te o wymowie przeciwnej, na których w swoim uzasadnieniu opierał swą decyzję sąd I instancji oraz ich doniosłość. Szczególnie uwypuklić należy wielokrotną karalność oskarżonego, ze szczególnym uwzględnieniem tej za przestępstwa podobne do obecnie osądzonego. W tej sytuacji – nawet uwzględniając stosunkowo niewielką wartość przedmiotu oszustwa, naprawienie szkody oraz sytuację życiową sprawcy – wymierzenie oskarżonemu kary pozbawienia wolności w rozmiarze wskazanym w zaskarżonym wyroku i bez warunkowego zawieszenia jej wykonania jawi się jako decyzja uzasadniona.

Wniosek

wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez umorzenie postępowania z uwagi na znikomą społeczną szkodliwość czynu, względnie poprzez jego zakwalifikowanie w kategoriach wypadku mniejszej wagi z art. 286 § 3 kk i wymierzenie za niego kary łagodniejszej

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

z powodów wyżej przedstawionych

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

W całości

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Omówiono powyżej

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

punkty 2 i 3

Wobec nieuwzględnieniu apelacji wniesionej na korzyść oskarżonego, stosownie do treści art. 636 § 1 kpk został on obciążony kosztami procesu za postępowanie odwoławcze. Oskarżony jest osobą młodą, zdrową oraz dysponującą możliwościami podejmowania pracy zarobkowej, w związku z czym po odbyciu kary jest w stanie wygospodarować środki niezbędne na wywiązanie się z tej powinności.

W związku z udzieleniem oskarżonemu w postępowaniu odwoławczym nieopłaconej pomocy prawnej z urzędu, obrońcy przysługiwało z tego tytułu wynagrodzenie od Skarbu państwa, obliczone według stawek minimalnych (obrońca nie wykazał podstaw do zasądzenia wynagrodzenia ponad tę stawkę).

7.  PODPIS