Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 615 /22

POSTANOWIENIE

Dnia 18 sierpnia 2022r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny Odwoławczy
w następującym składzie:

Przewodnicz ący: SSO Irena Dobosiewicz

po rozpoznaniu w dniu 18 sierpnia 2022r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa E. W. i E. W. jako następcy prawnego Z. Z.

przeciwko E. I., K. I.

na skutek apelacji pozwanej E. I. od wyroku Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 22 kwietnia 2022r., sygn. akt IC 2036/20

postanawia:

odrzucić apelację .

Irena Dobosiewicz

Zasadnicze powody rozstrzygni ęcia:

Postanowieniem z dnia 7 lipca 2022r. pozwana została zwolniona w połowie od kosztów sądowych, w pozostałej części jej wniosek został oddalony.

Postanowienie to, niezaskarżalne, zostało doręczone pełnomocnikowi pozwanej w dniu 27 lipca 2022r./ k. 251 akt/. A zatem w terminie do dnia 3 sierpnia 2022r. pełnomocnik pozwanej winien uiścić opłatę od apelacji , bez wzywania jej do uiszczenia, a to zgodnie z art. 112 ust. ust. 3 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych z dnia 28 lipca 2005r.

Wobec tego ,że mamy do czynienia z opłatą stosunkową, obowiązkiem pełnomocnika było jej samodzielne obliczenie i uiszczenie opłaty, bez uprzedniego wzywania, zaś niedopełnienie tego obowiązku skutkuje odrzuceniem apelacji, zgodnie z art. 373 k.p.c.

SSO Irena Dobosiewicz

Sygn. akt II Ca 615 /22

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 7 lipca 2022r. pozwana reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika została zwolniona w połowie od kosztów sądowych, w pozostałej części jej wniosek został oddalony.

Postanowienie to, niezaskarżalne, zostało doręczone pełnomocnikowi pozwanej w dniu 27 lipca 2022r./ k. 251 akt/. A zatem w terminie do dnia 3 sierpnia 2022r. pełnomocnik pozwanej winien uiścić opłatę od apelacji , bez wzywania jej do uiszczenia, a to zgodnie z art. 112 ust. ust. 3 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych z dnia 28 lipca 2005r. Z uwagi na wartość przedmiotu zaskarżenia – 93902 zł / bo 40005,73 zł + 53895,33 zł/ opłata od apelacji wynosi 4695 zł .

Pełnomocnik pozwanej odpis postanowienia z dnia 7 lipca 2022r. odebrała w dniu 27 lipca 2022r., tym samym termin do uiszczenia opłaty w wysokości 2348 zł upłynął z dniem 3 sierpnia 2022r. Pełnomocnik opłaty nie uiścił, natomiast wniósł o uzasadnienie postanowienia z dnia 7 lipca 2022r., które jest postanowieniem niezaskarżalnym , co wprost wynika z przepisu art. 394[2] §[1] k.p.c. . znajduje to także potwierdzenie w treści art. 112 ust. 3ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych z dnia 28 lipca 2005r./ Dz.U. z 2019r., poz. 785 /.

Takie stanowisko jest także ugruntowane w orzecznictwie Sądu Najwyższego/ por. postanowienia w sprawach ICSK 1783/22 z dnia 26 maja 2022r. czy ICZ 85/20 z dnia 19 marca 2021r/.

Wobec tego ,że mamy do czynienia z opłatą stosunkową, obowiązkiem pełnomocnika było jej samodzielne obliczenie i uiszczenie opłaty, bez uprzedniego wzywania, zaś niedopełnienie tego obowiązku skutkowało odrzuceniem apelacji jako nieopłaconej , zgodnie z art. 373 k.p.c.

W zakresie zaś zwolnienia pozwanej tylko w połowie of kosztów sądowych, to Sąd Okręgowy wskazuje, że pozwana od wielu lat, tj. od 1993r. prowadziła działalność gospodarczą a mianowicie sklep z branży odzieżowej, wynajmując na ten cel lokal użytkowy w bardzo dobrym punkcie w I. , wysokość czynszu była już w 2017r. ustalona na kwotę ponad 8000 zł, co wynika z umowy najmu lokalu. W 2019r. czynsz uległ obniżeniu do kwoty ok.2000 zł, co potwierdziła sama pozwana/k. 77v akt/. Działalność zakończyła pozwana w 2019r. Pozwana jest właścicielem samochodu M. z 2003r., utrzymuje się z emerytury. Ma też zadłużenia na kwotę około 35000 zł w Banku Spółdzielczym , zajęcie komornicze na kwotę 18 000 zł , co wynika z aktualnego oświadczenia o stanie majątkowym. K. 208 akt/. Nie ma nikogo na swoim utrzymaniu.

Wobec powyższego Sąd Okręgowy uznał, że pozwana zasługuje na zwolnienie jej w ½ części od opłaty od apelacji , natomiast uiszczenie kwoty 2348 zł nie narazi jej na uszczerbek w utrzymaniu. Nie może być tak, że zadłużenia wobec banku czy innych wierzycieli mają uszczuplić Skarb Państwa, przeciwnie, te należności winny być potraktowane priorytetowo. Poza tym niewiarygodne dla Sądu Okręgowego jest , aby pozwana , prowadząc działalność gospodarczą od 1993r. nie poczyniła żadnych oszczędności, przecież w jeszcze w 2015r. zdecydowała się na tak wysoki czynsz za wynajmowany lokal .

W tej sytuacji całkowite zwolnienie od kosztów sądowych byłoby nieuzasadnione. Sąd oddalenie wniosku w połowie/ art. 102.1 u.ks.e. /.

SSO Irena Dobosiewicz