Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 lipca 2022r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 lipca 2022 r. w K.

sprawy z powództwa (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą W.

przeciwko D. P.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego D. P. na rzecz powoda (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą W. kwotę 611,01 zł (sześćset jedenaście złotych i jeden grosz) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 28.06.2020 r. do dnia zapłaty,

II.  w pozostałej części powództwo oddala ,

III.  zasądza od pozwanego D. P. na rzecz powoda (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą W. kwotę 228,10 zł ( dwieście dwadzieścia osiem złotych i dziesięć groszy) z odsetkami, w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty, tytułem zwrotu kosztów procesu

IV.  przyznaje radcy prawnemu Ł. L. kwotę 270 (dwieście siedemdziesiąt) zł tytułem wynagrodzenia za czynności kuratora pozwanego, którego miejsce pobytu nie jest znane.

Sygn. akt I C 510/21

UZASADNIENIE

Powód (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. w dniu 18 maja 2021 r. wniósł pozew przeciwko D. P. o zapłatę kwoty 1384,79 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 28.06.2020 r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu , w tym kosztów opłaty od pozwu, kosztów zastępstwa prawnego według norm przepisanych oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie stosownie do regulacji z art. 98 §1 ¹ kpc. W uzasadnieniu żądania powód wskazał, iż pomiędzy stroną pozwaną a poprzednikiem prawnym powoda firmą P4 Sp. z o.o. w W. (operator) doszło do zawarcia umownego kontraktu polegającego na świadczeniu usług telekomunikacyjnych. Strony w ramach konta klienta (abonenta) założonego dla pozwanego o nr (...) zawarły umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) z dnia 25.01.2018 r. oraz umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) z dnia 25.01.2018 r. W oparciu o zawartą umowę (...) wykonywała na rzecz strony pozwanej usługi w ramach swojej podstawowej działalności gospodarczej polegającej na transmisji głosowej, SMS, (...), transmisji danych oraz TV (stream) i innych związanych z powyższymi usług. Z tytułu świadczonych usług P4 spółka zo.o wystawiła pozwanemu faktury VAT , które nie zostały uregulowane. W związku z zawarciem przez P4 sp. z o.o. z pozwanym umowy na czas określony pozwanemu przyznane zostały preferencyjne warunki świadczenia usług oraz zakupu sprzętu. Po wypowiedzeniu przez operatora kontraktu z przyczyn leżących po stronie pozwanego w oparciu o postanowienia Regulaminu Świadczenia Usług (...) przez P4 Sp z o.o. i Regulaminu Oferty Promocyjnej oraz zgodnie z regulacją art. 57 ust. 6 ustawy w z dnia 16 lipca 2004 r. prawo telekomunikacyjne, P (...) Sp. z o.o. zobowiązał pozwanego do zwrotu części wartości uzyskanej przez niego ulgi wynikającej z przyznanych preferencyjnych warunków. Przy obciążeniu strony pozwanej obowiązkiem zwrotu ulgi przyznanej abonentowi pomniejszonej o proporcjonalną wartość za okres od dnia zawarcia każdej umowy do dnia jej rozwiązania. Pozwany nie zapłacił również obciążającej go opłaty z tego tytułu. Na kwotę dochodzoną pozwem składają się należności z tytuły wystawionych pozwanemu dokumentów w łącznej kwocie 1221,89 zł. Ponadto powód dochodzi w postępowaniu należności z tytułu skapitalizowanych odsetek naliczonych za okres od dnia następnego po dacie wymagalności poszczególnych faktur i not obciążeniowych do dnia poprzedzającego dzień wygenerowania pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w łącznej kwocie 162,90 zł. Od obydwu roszczeń powód żąda dalszych odsetek ustawowych za opóźnienie za okres od dnia wniesienia pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym do dnia zapłaty. Umową sprzedaży wierzytelności z dnia 22.10.2019 r. powód nabył od(...). z siedzibą w W. wierzytelność dochodzoną pozwem. Powód podniósł , iż pozwany został zawiadomiony o przelewie wierzytelności a także , iż powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty dochodzonej pozwem wskazując na zamiar wytoczenia powództwa o zapłatę . Pomimo upływu terminu zakreślonego w wezwaniu pozwany nie uiścił należności.

Pozwany D. P. , którego miejsce pobytu nie jest znane, zastępowany w procesie przez ustanowionego kuratora, wniósł o oddalenie powództwa w całości. Pozwany podniósł zarzut przedwczesności powództwa z uwagi na bezskuteczność wypowiedzenia umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych przez poprzednika prawnego powoda w dniu 25.06.2018 r. jako oświadczenia o charakterze jednostronnym prawno - kształtującym złożonym z zastrzeżeniem warunku ( art. 89 kc). Podniósł, iż występuje w tym przypadku bezskuteczność całkowita czynności prawnej wypowiedzenia umowy. Na wypadek nieuwzględnienia zarzutu przedwczesności powództwa pozwany podniósł zarzut przedawnienia roszczenia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

W dniu 25.01.2018 r. D. P. zawarł z P4 Sp z o.o. z siedzibą w W. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) na numery (...) dla numeru konta klienta założonego dla pozwanego o nr (...). W oparciu o zawartą umowę (...) wykonywała na rzecz strony pozwanej usługi w ramach swojej podstawowej działalności gospodarczej polegającej na transmisji głosowej, SMS, (...), transmisji danych oraz TV (stream) i innych związanych z powyższymi usług. Pozwany był zobowiązany do uiszczenia wskazanych w umowie opłat .Z tytułu świadczonych usług P4 spółka z o.o. wystawiła pozwanemu faktury VAT :

- Faktura nr (...) z dnia 08.02.2018 r. w kwocie 182,79 zł data wymagalności 22.02.2018 r.

- Faktura nr (...) z dnia 08.03.2018 r. w kwocie 64,99 zł datą wymagalności 22.03.2018 r.

- Faktura nr (...) z dnia 08.04.2018 r. w kwocie 70,98 zł datą wymagalności 23.04.2018 r.

- Faktura nr (...) z dnia 08.05.2018 r. w kwocie 70,98 zł datą wymagalności 22.05.2018 r.

- Faktura nr (...) z dnia 08.06.2018 r. w kwocie 70,98 zł datą wymagalności 22.06.2018 r.

- Faktura nr (...) z dnia 08.08.2018 r. w kwocie 70,98 zł datą wymagalności 22.08.2018 r.

Powyższe faktury nie zostały przez pozwanego uregulowane.

( dowód : umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych k. 13-15, faktury k. 18- 33)

Ponadto (...) wystawiła pozwanemu jako kary umowne z tytułu przedterminowego rozwiązania umowy noty obciążeniowe :

- Nota obciążeniowa nr (...) z dnia 04.09.2018 r. w kwocie 312,79 zł data wymagalności 18.09.2018 r.

- Nota obciążeniowa nr (...) z dnia 04.09.2018 r. w kwocie 377,40 zł data wymagalności 18.09.2018 r.

Noty obciążeniowe również nie zostały przez pozwanego uregulowane.

( dowód : noty obciążeniowe k. 16-17)

Na podstawie umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 22.10.2019 r. powód (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. nabył od wierzyciela pierwotnego P4 spółka z o.o. wierzytelności wynikające z w/w wystawionych wobec pozwanego faktur.

( dowód :wyciąg z umowy sprzedaży wierzytelności k. 7 , zawiadomienie o przelewie wierzytelności k. 12)

Sąd zważył co następuje :

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w części.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie przedłożonych przez powoda dokumentów, w tym w szczególności umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, wystawionych pozwanemu faktur i not obciążeniowych, a także wyciągu z umowy sprzedaży wierzytelności. Dokumenty te nie były kwestionowane przez strony, nie budziły też wątpliwości Sądu. Pozwany kwestionował natomiast skuteczność wypowiedzenia umowy łączącej pozwanego z wierzycielem pierwotnym.

Bezspornym było w niniejszej sprawie , iż pozwany zawarł w dniu 25.01.2018 r. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych z P (...) Sp. z o.o. ( k. 13-15). Umowa została zawarta na 24 miesiące . W związku z zawarciem umowy pozwanemu zostały udzielone ulgi na usługę i na urządzenia. Bezspornym był w niniejszej sprawie także fakt , iż pozwany nie uregulował wystawionych przez wierzyciela pierwotnego faktur w okresie od lutego do sierpnia 2018 r. a także kwot wynikających z not obciążeniowych z dnia 04.09.2018 r.

Spornym natomiast był fakt wypowiedzenia tej umowy. Pozwany – zastępowany przez kuratora – zakwestionował rozwiązanie umowy , a w konsekwencji zasadność naliczenia dochodzonej pozwem kwoty z tytułu kar umownych. Pozwany podniósł zarzut przedwczesności powództwa z uwagi na bezskuteczność wypowiedzenia umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych przez poprzednika prawnego powoda w dniu 25.06.2018 r. jako oświadczenia o charakterze jednostronnym prawno - kształtującym złożonym z zastrzeżeniem warunku.

W ocenie Sądu zarzut pozwanego zasługuje na uwzględnienie jednak wyłącznie w odniesieniu do kwot wynikających z not obciążeniowych wystawionych pozwanemu przez wierzyciela pierwotnego w dniu 04.09.2018 r.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 6 kc ciężar udowodnienia faktu spoczywa na tym, kto z faktu tego wywodzi skutki prawne. Strony zobowiązane są w myśl przepisu art. 232 kpc wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Ciężar udowodnienia faktów uzasadniających objęte pozwem roszczenie spoczywał na powodzie, który winien wykazać wszystkie okoliczności stanowiące podstawę żądania pozwu.

Powód zatem powinien wykazać , iż umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych została z pozwanym rozwiązana (z winy pozwanego) .

W przedłożonym przez powoda piśmie z dnia 25.06.2018 r. – wypowiedzenie umowy ( k. 32-33) wierzyciel pierwotny zawarł oświadczenie o rozwiązaniu zawartej z pozwanym umowy dla numerów (...) ze skutkiem na dzień 05.08.2018 r. z uwagi na nieuregulowanie należności za usługi telekomunikacyjne. Jednocześnie w piśmie tym wierzyciel pierwotny wskazał ,iż jeżeli kwota zadłużenia za usługi telekomunikacyjne wpłynie na rachunek bankowy P4 sp z o.o. do 05.08.2018 r. kara umowna nie zostanie naliczona, niniejsze wypowiedzenie będzie bezskuteczne, a umowa będzie obowiązywała na dotychczasowych zasadach.

W ocenie Sądu rację ma pozwany , iż wypowiedzenie takie jest bezskuteczne jako oświadczenie o charakterze jednostronnym prawno kształtującym złożonym z zastrzeżeniem warunku .

Wskazać w tym miejsce należy, iż zgodnie z utrwalonym orzecznictwem , które Sąd orzekający w niniejszej sprawie podziela, jednostronne oświadczenie woli wywierające z chwilą jego złożenia innej osobie wpływ na jej stosunki majątkowe nie powinno być dokonywane z zastrzeżeniem warunku, gdyż ochrona prawna interesów tej osoby wymaga, aby zakres skuteczności takiego oświadczenia był precyzyjnie oznaczony ( por. wyrok SA w Białymstoku z dnia 26 lipca 2017 r. sygn. akt I A Ca 143/17 , wyrok SA w Szczecinie z dnia 14 maja 2015 r. sygn.. akt I A Ca 16/15 )

Niezależnie od powyższego wskazać należy , iż powód nie udowodnił , iż umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych została z pozwanym rozwiązana (z winy pozwanego) jak również daty rozwiązania tej umowy, albowiem nie przedłożył dowodu doręczenia pozwanemu wypowiedzenia umowy z dnia 25.06.2018 r. Dowodu tego nie zastępuje wystawienie przez P4 sp. z o.o. not obciążeniowych w sytuacji , gdy pozwany kwestionuje rozwiązanie umowy.

W konsekwencji , w ocenie Sądu, powód nie wykazał, iż umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych zawarta przez wierzyciela pierwotnego została skutecznie rozwiązana a co za tym idzie , iż wierzyciel pierwotny był uprawnionym do naliczenie kar umownych z tytułu przedterminowego rozwiązania umowy z winy pozwanego wskazanych w notach obciążeniowych z dnia 04.09.2018 r. ( k. 16-17).

W konsekwencji stwierdzić należy , iż skoro powód nie wykazał, iż umowa łącząca pozwanego z P (...) Sp. z o.o. wygasła , nie wykazał też zasadności żądania od pozwanego przez poprzednika prawnego powoda kary umownej z tytułu przedterminowego rozwiązania umowy .

Dodatkowo podnieść należy, iż w przypadku cesji wierzytelności, warunkiem otrzymania należności przez nabywcę długu jest udowodnienie, iż takie prawo przysługiwało pierwotnemu wierzycielowi. Przedłożony przez powoda wyciąg z umowy sprzedaży wierzytelności nr 1 z dnia 22 października 2019 r. zawartej pomiędzy zbywcą P (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. a nabywcą (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. wraz z wyciągiem z załącznika obejmującym wierzytelność P (...) Sp. z o.o. wobec pozwanego ( k. 8-9) może być dowodem zawarcia takiej umowy cesji natomiast nie dowodzi ona istnienia wierzytelności P (...) Sp. z o.o. wobec pozwanego wynikającej z umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych z dnia 25.01.2018 r. w zakresie kwot wynikających z not obciążeniowych z dnia 04.09.2018 r.

Art. 509 § 1 KC stanowi, że wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Cesjonariusza nie chroni dobra wiara, dlatego nabędzie on wierzytelność w takim zakresie i tylko wówczas, gdy służyła ona cedentowi . Przeniesienie wierzytelności odbywa się więc zgodnie z zasadą, że nikt nie może przenieść więcej praw niż sam posiada (nemo in alium plus iuris transferre potest quam ipse habet - wyrok SA Warszawa z dnia 26-05-2015 VI ACa 1307/13).

Skoro, jak już wyżej wskazano , powód nie udowodnił istnienia wierzytelności P (...) Sp. z o.o. wobec pozwanego wynikającej z not obciążeniowych z dnia 04.09.2018 r. (w związku z niewykazaniem przez powoda rozwiązania umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych), to Spółka ta nie mogła skutecznie przenieść tej wierzytelności w drodze umowy cesji na powoda.

W konsekwencji powód nie wykazał, aby dochodzone roszczenie w zakresie kwot wynikających z not obciążeniowych z dnia 04.09.2018 r. ( tj. 312,79 zł i 377,40 zł) mu przysługiwało.

Natomiast w ocenie Sądu powód udowodnił swoje roszczenie w zakresie wierzytelności wynikających z faktur wystawionych przez wierzyciela pierwotnego pozwanemu w okresie od lutego do sierpnia 2018 r. Pozwany nie kwestionował prawdziwości przedłożonych przez powoda dokumentów – faktur , nie wykazał też , aby te faktury zostały przez pozwanego uregulowane. Co do należności wynikających ze wskazanych faktur nie odnosi się także podniesiony przez pozwanego zarzut przedwczesności powództwa – data wymagalności należności wynikających z faktur wskazana przez powoda nie była kwestionowana.

Jednocześnie w tym zakresie nie zasługiwał na uwzględnienie podniesiony przez pozwanego zarzut przedawnienia roszczenia.

Zgodnie z treścią art. 118 kc jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi sześć lat, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata. Jednakże koniec terminu przedawnienia przypada na ostatni dzień roku kalendarzowego, chyba że termin przedawnienia jest krótszy niż dwa lata. Zgodnie z treścią art. 120 k.c. bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne.

W niniejszej sprawie roszczenie dochodzone pozwem związane było z prowadzeniem działalności gospodarczej przez wierzyciela pierwotnego wobec czego termin przedawnienia roszczenia wynosi 3 lata. Data wymagalności należności wynikających z przedłożonych przez powoda faktur przypadała odpowiednio na 22.02.2018 r. , 22.03.2018 r. , 23.04.2018 r. , 22.05.2018 r., 22.06.2018 r. , 22.08.2018 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw z dnia 13 kwietnia 2018 r. (Dz.U. z 2018 r. poz. 1104) obowiązującej od dnia 09.07.2018 r. do roszczeń powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy w tym dniu jeszcze nieprzedawnionych stosuje się od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. Zastosowanie w rozpoznawanej sprawie znajdzie art. 118 KC w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 13 kwietnia 2018 r. W związku z tym koniec terminu przedawnienia przypadł na ostatni dzień roku kalendarzowego - w realiach niniejszej sprawy na koniec grudnia 2021, a powództwo wniesiono w elektronicznym postępowaniu upominawczym przed tą datą – w dniu 28.06.2020 r.

W konsekwencji termin przedawnienia roszczeń dochodzonych pozwem a wynikających z faktur wystawionych przez wierzyciela pierwotnego wobec pozwanego do dnia wniesienia pozwu nie upłynął, zatem zarzut przedawnienia roszczenia podniesiony przez pozwanego nie zasługiwał na uwzględnienie.

Wobec powyższego Sąd przyjął za uzasadnione żądanie zapłaty przez powoda kwoty 611,01 zł , na którą składają się należności wynikające z faktur wystawionych pozwanemu przez wierzyciela pierwotnego w okresie od lutego 2018 r. do sierpnia 2018 r. w łącznej kwocie 531,70 zł oraz skapitalizowane odsetki od tych należności w kwocie 79,31 zł naliczone za okresy od dnia następnego po dacie wymagalności poszczególnych faktur do dnia poprzedzającego wygenerowanie pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym.

O odsetkach od należności głównej i skapitalizowanych odsetek Sąd orzekł stosownie do żądania pozwu od dnia 28.06.2020 r. jako dnia wniesienia pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym Żądanie to znajduje oparcie w art. 481§1 i 2 k.c. w zw. z art. 476 k.c. , art. 482§1 kc . Zgodnie z treścią art. 481 § 1 kc jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Stosownie do treści art. 482§ 1 kc od zaległych odsetek można żądać odsetek za opóźnienie dopiero od chwili wytoczenia o nie powództwa, chyba że po powstaniu zaległości strony zgodziły się na doliczenie zaległych odsetek do dłużnej sumy.

W pozostałej części – co do żądania pozwu zapłaty należności wynikających z not obciążeniowych z dnia 04.09.2018 r. ( 312,79 zł i 377,40 zł ) oraz skapitalizowanych odsetek od tych należności – Sąd powództwo oddalił jako nieuzasadnione.

O kosztach procesu Sąd orzekł stosownie do treści art. 100 kpc stosunkowo je rozdzielając. Koszty procesu poniesione przez powoda wynoszą 517 zł (opłata od pozwu 100 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł, koszty doręczenia korespondencji przez komornika 130 zł , zaliczka na poczet wynagrodzenia kuratora 270 zł ) , powód wygrał proces w 44,12 % , wobec czego pozwany zobowiązany jest do zwrotu powodowi kwoty 228,10 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Stosownie do treści art. 98 § 1 ¹ kpc od kwoty zasądzonej tytułem zwrotu kosztów procesu należą się odsetki, w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, którym je zasądzono, do dnia zapłaty.

O wynagrodzeniu radcy prawnego Ł. L. , kuratora ustanowionego dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego, Sąd rozstrzygnął zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, § 1 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 9 marca 2018 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej w zw. z § 2 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych mając na uwadze nakład pracy kuratora, wartość przedmiotu sprawy .