Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

(...)

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Sąd Okręgowy w P. z (...)

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☒ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

P. B.

dokonanie doręczenia zastępczego zawiadomienia o zmianie właściciela nieruchomości- działki nr (...) -położonej w Ż. z Wydziału Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w S.

dowód doręczenia zawiadomienia

(...)-2270

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

P. B.

nie udowodniono, że z chwilą stwierdzenia doręczenia zastępczego zawiadomienia o zmianie właściciela nieruchomości- działki nr (...)- położonej w Ż. tj. (...) r. pokrzywdzony dowiedział o zmianę właściciela tej w/w działki nr (...), którą nabyli małżonkowie G.

dowód doręczenia zawiadomienia

(...)- 2270

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1

dowód doręczenia zawiadomienia

wiarygodny pochodzi z akt SR w S. ze zbioru dokumentów Księgi Wieczystej

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

dowód doręczenia zawiadomienia

Doręczenie zastępcze zawiadomienia o zmianie właściciela nieruchomości w Księdze Wieczystej tworzy domniemanie prawne, ale nie tworzy domniemania faktycznego, że z tą datą dotychczasowy właściciel nieruchomości skutecznie dowiedział się o transferze rzeczowym i pieniężnym.

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

A.1.a-e.- zarzut naruszenia przepisów postępowania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ustalenia faktyczne poczynione prawidłowo w oparciu o całokształt materiału dowodowego zebranego w sprawie, który został prawidłowo oceniony, zgodnie z kryteriami art. 7 i 410 k.p.k. i w konsekwencji prawidłowo ustalono charakter oraz zakres współpracy oskarżonego i oskarżyciela posiłkowego, wykazując przesłanki takich ustaleń, co nie prowadziło do wewnętrznej sprzeczności, wykazując przesłanki wiarygodności dowodów bezpośrednio pochodzących od tych osób. Tym samym, prawidłowo ustalono, że oskarżony nie był tylko i wyłącznie pełnomocnikiem pokrzywdzonego, do nabywania albo zbywania w imieniu lub na rzecz oskarżyciela posiłkowego nieruchomości, w tym chodzi o nieruchomość, o numerze działki (...), położoną w Ż.. Jednocześnie musieli mieć oni, jak podpowiada doświadczenie życiowe, bardzie definiowane jako zdrowy rozsądek, poczynione konkretne ustalenia wzajemnych rozliczeń finansowych na co najmniej tym samym pułapie i intensywności co związki o tym charakterze pomiędzy oskarżycielem posiłkowym a J. P.. Te kwestie zauważa Sąd I instancji, i nadaj im właściwą rangę, w efekcie nie wskazuje, że wartością dla oskarżonego, jako surogat wymiernej korzyści materialnej, miałby być jego powrót na rynek nieruchomości, czy też prowizja od nabywców, czego nie potwierdzili A. G. oraz J. G.. Brak jednoznacznego ujawnienia oraz ustalenia, w oparciu o materiał dowodowy zebrany w sprawie, że oskarżony uzyskiwał od oskarżyciela posiłkowego jakąś formę wynagrodzenia, za jego działalność na jego rzecz, wynikało z tego, że obaj mieli w tym określony interes. Oskarżony przez to chciał przed Sądem I instancji skutecznie wykreować przeświadczenie, determinujące następnie ustalenia faktyczne, że relacje formalne i finansowe pomiędzy nimi oparte były na poziomie pozostawania wspólnikami, uprawnionymi do idealnego dzielenia się zyskami. Natomiast oskarżyciel posiłkowy, chciał poprzez to ukryć, że faktycznie w zakresie prowadzonych przedsięwzięć, których przedmiotem było zbywanie, z dużym zyskiem, wcześniej nabywanych nieruchomości rolnych, była prowadzona przez niego działalność gospodarcza, definiowana w art. 2 ustawy 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej [Dz.U 2017.2168j.t], gdzie wskazano, że ,,działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły". Innymi słowy, działalność gospodarcza charakteryzuje się profesjonalnością, samodzielnością, podporządkowaniem zasadzie racjonalnego gospodarowania, celem zarobkowym, trwałością prowadzenia, wykonywaniem w sposób zorganizowany oraz uczestniczeniem w obrocie gospodarczym. Właściwości cechujące działalność gospodarczą, które powinny występować łącznie to działanie stałe, nieamatorskie, nieokazjonalne, z elementami organizacji, planowania i zawodowości rozumianej jako fachowość, znajomość rzeczy oraz specjalizacja. Zgodnie z art. 8§1 k.p.k., ocena, czy działalność gospodarcza jest wykonywana, należy przede wszystkim do sfery ustaleń faktycznych, a dopiero w następnej kolejności - do ich kwalifikacji prawnej. Działalność gospodarcza to prawnie określona sytuacja, którą trzeba oceniać na podstawie zbadania konkretnych okoliczności faktycznych, wypełniających znamiona tej działalności lub ich niewypełniających. Prowadzenie działalności gospodarczej jest zatem kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z tą działalnością związanych, czy też nie. W konsekwencji takie działania ze strony oskarżyciela posiłkowego zmierzały do zatajenia aktywności, która powinna być odpowiednio opodatkowana, albowiem jego działalność miała znamiona uchylania się od obowiązku podatkowego, związanej z zatajeniem w rzeczywistości działalności gospodarczej polegającej na obrocie nieruchomościami, co jest penalizowane co najmniej w art. 54 k.k.s. lub art. 55 k.k.s. Odpowiedzialności na podstawie art. 54 k.k.s. podlega tylko podatnik- a więc osoba prowadząca legalną działalność podlegającą opodatkowaniu, a obrót zakupionymi nieruchomościami rolnymi, był działalnością legalną. Nie ma on natomiast zastosowania do czynności sprzecznych z prawem, nawet jeżeli w wyniku ich dokonania powstaje obowiązek uiszczenia należności na rzecz Skarbu Państwa.

Kopie dokumentów, przedłożonych w toku postępowania apelacyjnego, mające wykazywać fakt podjęcia negocjacji pomiędzy oskarżonym, a oskarżyciele posiłkowym, zmierzających do zawarcia ugody, której przedmiotem jest m.in. przywłaszczona kwota, o której mowa w zaskarżonym wyroku, nie potwierdzają twierdzeń oskarżonego, z których ma wynikać, że on jak i pokrzywdzony, w zakresie obrotu nieruchomościami, działali jak wspólnicy, i to o równych prawach. Projekty porozumienia [bez dat], a zwłaszcza projekt uwzględniający skreślenia [k. 2243- 2245] nie wskazują na taką wspólną i zgodną konstatację, a stojącą w kontrze z ustaleniami faktycznymi poczynionymi przez Sąd I instancji. Uwzględnienie, w projekcie tego porozumienia, kwestii odnoszących się do nieruchomości w D., U., P. [chodzi o nieruchomość położoną przy ul. (...)], nie dają podstaw do przyjęcia, że w odniesieniu do nieruchomości w Ż. [działka nr (...)], jak i innych, oskarżony i pokrzywdzony działali jako równorzędni wspólnicy. Owo porozumienie zawiera projekt potwierdzenia własności w/w nieruchomości M. B. (1) i J. P., a więc osób, których działalność nie ma bezpośredniego znaczenia dla sprawy, przy czym o własności do tych nieruchomości decydują akty notarialne, dotyczące tych nieruchomości i odpowiednie wpisy dokonywane w ich oparciu w Księgach Wieczystych tego mienia.

Wniosek

O zmianę i uniewinnianie oskarżonego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Brak uznania powyższych różnorodnych zarzutów apelacyjnych za słuszne, nie mogło doprowadzić do zmiany zaskarżonego wyroku i uniewinnienia oskarżonego.

3.2.

A.2.- zarzut naruszenia przepisów postępowania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Prawidłowe jest ustalenie, że wyłącznie oskarżyciel posiłkowy ponosił ryzyko finansowe związane z zakupem nieruchomości. Owszem ryzyko poniesienia strat finansowych w efekcie braku dalszej sprzedaży z reguły wcześniej podzielonej nieruchomości z zyskiem obiektywnie nie jest tak duże, ale nie znaczy, że taka ewentualność w praktyce nie jest możliwa. Stwierdzenie, że sprzedać nieruchomość można ,,za co najmniej te same pieniądze, za które ją kupił” jest arbitralne i oderwane zupełnie od realiów. Nawet przyjęcie tylko takiego scenariusza, to i tak rodzi stratę finansową, albowiem kapitał został ,,zamrożony” w takiej nieruchomości, w efekcie nie działa na rzecz inwestującego, który mógłby zaangażować je w inne przedsięwzięcie gospodarcze, które być może dałoby zysk. K. W. jest osobą aktywną, na kanwie gospodarczej, której zasadniczym celem jest osiąganie wymiernych zysków finansowych, co z pewnością przyświecało oskarżycielowi posiłkowemu inwestującemu pieniądze w obrót ,,ziemią".

Wniosek

O zmianę i uniewinnianie oskarżonego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Brak uznania powyższych różnorodnych zarzutów apelacyjnych za słuszne, nie mogło doprowadzić do zmiany zaskarżonego wyroku i uniewinnienia oskarżonego.

3.3.

A.3.a-b.- zarzut naruszenia przepisów postępowania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Przyjęcie kwoty 600.000 zł ze sprzedaży nieruchomości w O. zostało właściwie wykazane, właśnie poprzez zbieżność wysokości kwoty i czasu jej uzyskania z czasem przelewu właśnie takiej wpłaty na konto żony oskarżonego [k. 222-226], które to pieniądze następnie miał zaangażować na terenie Chorwacji. Takie okoliczności i wysnute z nich wnioski, przedstawione w ustaleniach faktycznych, nie mogą mieć przypadkowego charakteru i trudno je przekonywująco obalać, deklaracjami, zobrazowanymi historią rachunku bankowego M. B. (2) [nr rachunku (...)], z czego wynika dokonywanie zasilenia pieniężnego przedsięwzięć gospodarczych oskarżonego i jego żony przez podmiot chorwacki, co miało miejsce w dniach: (...) r. Tym bardzie należy tak wnosić albowiem, gdyby przyjąć, że owe 600.000 zł pochodzić miało od podmiotu zagranicznego, to nie ma żadnych logicznych i pragmatycznych przesłanek, aby najpierw takie zasilanie finansowe odbywało się poprzez oskarżonego, który dokonał tej wpłaty. Wpłaty na kwotę ponad 2 mln. zł od podmiotu zagranicznego [ (...) S.A.] nie wykluczają w żaden sposób, dokonanie wpłaty 180.000 zł, przez oskarżonego, poprzez rachunek bankowy jego żony, które to pieniądze pierwotnie pochodziły z transakcji, której przedmiotem była nieruchomość położona w O..

Wniosek

O zmianę i uniewinnianie oskarżonego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Brak uznania powyższych różnorodnych zarzutów apelacyjnych za słuszne, nie mogło doprowadzić do zmiany zaskarżonego wyroku i uniewinnienia oskarżonego.

3.4.

A.4.a-b.- zarzut naruszenia przepisów postępowania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Kwestia ewentualnych rozliczeń za nabywanie lub zbywanie udziałów w nieruchomościach w G. i P., zupełnie ma wtórny charakter dla kwestii odpowiedzialności karnej oskarżonego, któremu zarzuca się przywłaszczenie pieniędzy, jako ceny uzyskanej ze sprzedaży innej – trzeciej- nieruchomości. Jeżeli oskarżony lub jego żona, mają zastrzeżenia co do tych rozliczeń, to nic nie stoi na przeszkodzie aby wystąpić na drogę sądową, w którym to postępowaniu ewentualne rozliczenia zostaną dokonane. Takie stanowisko jest słuszne, przy przesądzeniu, że oskarżony, jak i oskarżyciel posiłkowy nie działali jako równouprawnieni wspólnicy. Warto przypomnieć, że nabycie nieruchomości w G. miało miejsce (...) r., co było poprzedzone umową przedwstępną (...) r. Z kolei, nabycie udziałów w nieruchomości położonej w P. miało miejsce(...)r., a finalne rozliczenia nastąpiły (...) r. Ustalanie salda takich rozliczeń, odnośnie tych dwóch nieruchomości, miałoby sens i uzasadnienie ale tylko w przypadku przesądzenia, ustalenia, że oskarżony i oskarżyciel posiłkowy mieli dzielić się zyskami po połowie, w ramach całkowitej działalności, której przedmiotem był, szeroko rozumiany, obrót nieruchomościami. Logika i doświadczenie życiowe podpowiada, że taki podział nie mógł istnieć w przypadku kiedy zbywcą albo nabywcą był oskarżyciel posiłkowy, a jego kontrahentem była żona oskarżonego, prowadząca działalność gospodarczą, w praktyce zawiadywaną przez oskarżonego, który nota bene działał w imieniu i na rzecz obojga, a więc oskarżyciela posiłkowego i współmałżonka.

Wniosek

O zmianę i uniewinnianie oskarżonego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Brak uznania powyższych różnorodnych zarzutów apelacyjnych za słuszne, nie mogło doprowadzić do zmiany zaskarżonego wyroku i uniewinnienia oskarżonego.

3.5.

A.5.a-b.- zarzut naruszenia przepisów postępowania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Brak w tabelach ujęcia rozliczeń finansowych pomiędzy oskarżycielem posiłkowym, a oskarżonym po połowie, nie mogło być z prostego powodu, albowiem, nie łączyły ich takie ustalenia, podziału uzyskanych pieniędzy po po łownie ze sprzedaży nieruchomości, co wykazał przekonywująco Sąd I instancji. Gdyby takie ustalenie było to tym bardziej zależałoby oskarżonemu na ujęciu tej kwestii choćby co najmniej w tabeli, aby gwarantować sobie wykazanie równości stron choćby w taki sposób, skoro nie zawarto żadnej umowy pisemnej, a zachowanie takiej formy, w przypadku ustalenia równouprawnienia oskarżonego i oskarżyciela posiłkowego, byłoby oczywiste, mając na względzie wiek, wykształcenie i doświadczenie życiowe oraz zawodowe oskarżonego, jak i oskarżyciela posiłkowego oraz ich zażyłość, mającą przełożenie na ich osobiste relacje i ścisłe kontakty o charakterze wręcz familiarnym. W tej sytuacji, uregulowanie tej sytuacji, w formie pisemnej, korzystnej dla oskarżonego, nie nastręczałoby żadnych problemów lub oporów ze strony oskarżyciela posiłkowego.

Wniosek

O zmianę i uniewinnianie oskarżonego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Brak uznania powyższych różnorodnych zarzutów apelacyjnych za słuszne, nie mogło doprowadzić do zmiany zaskarżonego wyroku i uniewinnienia oskarżonego.

3.6.

A.6.a-b. i, ii.- zarzut naruszenia przepisów postępowania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Udzielenie oskarżonemu przez oskarżyciela posiłkowego szerokiego pełnomocnictwa odnośnie zakupu nieruchomości w O. (...) r., samo w sobie nie świadczy o wcześniejszym pełnym rozliczeniu się pomiędzy nimi co do nieruchomości w Ż. sprzedanej małżonkom G.. Udzielenie tego pełnomocnictwa było poprzedzone wieloma czynnościami prowadzonymi przez oskarżonego w imieniu i na rzecz oskarżyciela posiłkowego, co w sposób wręcz naturalny musiało prowadzić do powstania zaufania między nimi, a przecież współpraca datowała się od (...)r. i ukształtowały się między nimi więzi towarzyskie, o familiarnym charakterze. Tak ukształtowane, wieloletnie relacje mogły po prostu uśpić czujność pokrzywdzonego, co zostało, z kolei, wykorzystane przez oskarżonego, bowiem okazja uczyniła go przestępcą. Miarą tego zaufania był zakres udzielonego pełnomocnictwa oraz skuteczne zarekomendowanie przez oskarżonego swojego szwagra oskarżycielowi posiłkowemu. Porównanie treści tych dwóch pełnomocnictw wskazuje, bez cienia wątpliwości interpretacyjnych, że dopiero w drugim z nich oskarżyciel posiłkowy uprawnił oskarżonego do wskazania rachunku, na który ma nastąpić zapłata.

Wniosek

O zmianę i uniewinnianie oskarżonego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Brak uznania powyższych różnorodnych zarzutów apelacyjnych za słuszne, nie mogło doprowadzić do zmiany zaskarżonego wyroku i uniewinnienia oskarżonego.

3.7.

A.7.a-b.- zarzut naruszenia przepisów postępowania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Nazywanie przelewów w sposób nieadekwatny do rzeczywistych zdarzeń oraz brak reakcji oskarżyciela posiłkowego na takie działania nie ma znaczenia dla sprawy i nie wpływa na treść zaskarżonego wyroku, przy czym Sąd I instancji odniósł się do tej kwestii. Brak reakcji oskarżyciela posiłkowego nie zaskakuje albowiem wcześniej nie było problemów w rozliczeniach, z działalności prowadzonej przez oskarżonego w imieniu i na rzecz oskarżyciela posiłkowego, w konsekwencji nazewnictwo tych przelewów, nieadekwatne do rzeczywistego stanu rzeczy, musiało mieć dla niego wtórny charakter. Miarą tego, że oskarżony podchodził do tego instrumentalnie oraz intencjonalnie, jest przelew opiewający na 180.000 zł, nazwany jako ,,zwrot zaliczki umowa sprzedaży działki nr (...) w zydowie” (sic) [k. 222- 226]. Taka formuła może sugerować wiele treści, począwszy do przyjęcia, że beneficjent tego przelewu [K. W.] kupował nieruchomość w Ż., do której finalnie nie doszło i dlatego zwrócono mu tę kwotę, ewentualnie miało to sugerować, że z całej uzyskanej ceny sprzedaży nieruchomości, uzyskano jedynie 180.000 zł, a skończywszy na przyjęciu, że owa zaliczka pochodzi od nabywcy tej nieruchomości. Tego przelewu, nie wiedzieć dlaczego, przelewający [oskarżony] nie zdefiniował i nie wskazał, że ta kwota po prostu to część z uzyskanej ceny sprzedaży nieruchomości położonej w Ż.. Taką skłonność do przeinaczeń miał nie tylko oskarżony, skoro jego szwagier J. P., zaangażowany przez oskarżyciela posiłkowego, właśnie poprzez oskarżonego, uzyskując pieniądze 569.000 zł jako realizacja aktu notarialnego, nr (...), z (...) r. przelewa na rachunek pokrzywdzonego 570.000 zł nazywając to jako ,,zasilenie rachunku”, co z pewnością nie jest to rzeczywista causa tego przelewu [k. 922].

Wniosek

O zmianę i uniewinnianie oskarżonego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Brak uznania powyższych różnorodnych zarzutów apelacyjnych za słuszne, nie mogło doprowadzić do zmiany zaskarżonego wyroku i uniewinnienia oskarżonego.

3.8.

A.8.a-b- zarzut naruszenia przepisów postępowania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Słusznie Sąd I instancji uznał, że oskarżonego i oskarżyciela posiłkowego nie łączyła żadna umowa fiducjarnego nabycia nieruchomości, co prawidłowo wyjaśnia, co wymaga podkreślenia, że zbycie nieruchomości w Ż. zostało poprzedzone pełnomocnictwem z (...) r., z którego nie wynikało jakakolwiek umowa fiducjarnego nabycia nieruchomości, skoro własność jej była jednoznaczna i należała do oskarżyciela posiłkowego, co wynikało z aktu notarialnego z (...) r., realizującego umowę z (...) r., co potwierdzono w samym pełnomocnictwie [k. 22]. Sąd Najwyższy (...) ważną dla korzystających z tzw. zleceń fiduicjarnych, które, zgodnie z tą uchwałą, polegają na tym, że zleceniobiorca kupuje nieruchomość na swoje nazwisko, ale za pieniądze zlecającego. Następnie przenosi jego własność na zlecającego. Co prawda w tej uchwale zasadniczo zajęto się kwestią: kogo jednak pozwać, gdy nie chce zrealizować umowy. SN odpowiedział, że jeśli zleceniobiorca (powiernik) sprzeda nieruchomość, którą kupił dla innej osoby, to on, a nie nowy właściciel, powinien być pozywany. Uznał, że zobowiązanie do przeniesienia nabytej nieruchomości na rzecz zleceniodawcy dotyczy wyłącznie drugiej strony tej umowy. Kolejny nabywca nie będzie mógł być pozwany o jej wykonanie. Najistotniejsze dla przedmiotowej sprawy jest wyjaśnienia na czym polega fiduicjarne nabycie nieruchomości. Sąd Najwyższy w uzasadnieniu uchwały wyjaśnił, że strony zawarły tzw. umowę powierniczego nabycia nieruchomości. Według tego modelu powiernik zobowiązuje się kupić nieruchomość na swoją rzecz, a następnie przenieść jej własność na zlecającego. Odwołując się do ustaleń faktycznych, opartych na dowodach zebranych w sprawie, właściwie ocenionych przez Sąd I instancji, zwłaszcza odnosi się to do aktu notarialnego nabycia tej nieruchomości przez oskarżyciela posiłkowego, a nie przez oskarżonego oraz zakresu pełnomocnictwa udzielonego oskarżonemu przez oskarżyciela posiłkowego, odnoszącego się do sprzedaży tej nieruchomości, w żaden sposób nie da się wyciągnąć wniosków o charakterze prawnym, że właśnie mamy do czynienia z fiduicjarnym nabyciem nieruchomości, a więc z powiernictwem, a więc odmianą umowy zlecenia. Z pewnością nabycie tej nieruchomości przez oskarżyciela posiłkowego nie miało takiego charakteru, ale również takich znamion nie miało jej zbycie przez oskarżonego, reprezentującego pokrzywdzonego. Powiernictwo to umowa, której stronami są powierzający i powiernik. Umowa powiernicza nie została szczegółowo uregulowana, dlatego stosuje się do niej przepisy dotyczące umowy zlecenia z kodeksu cywilnego, co znalazło odzwierciedlenie w orzecznictwie. Sąd Najwyższy stwierdził, że stosunek powiernictwa jako umowy o dokonywanie czynności prawnych oraz czynności natury faktycznej wykazuje cechy właściwe umowie zlecenia (wyrok z dnia (...)). W konsekwencji, nie ma znaczenia, że przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie – w przypadku umowy powierniczej zleceniodawcą będzie powierzający, a zleceniobiorcą powiernik. W braku odmiennej umowy zlecenie obejmuje umocowanie do wykonania czynności w imieniu dającego zlecenie (powierzającego). W sytuacjach spornych, zgodnie z art. 65 k.c., w każdej umowie należy badać jaki był zgodny zamiar stron i cel umowy, aniżeli opierać się na jej dosłownym brzmieniu. Cel umowy jest określony przez funkcję, jaką strony wyznaczają danej czynności w ramach łączących je stosunków prawnych i jest to cel zindywidualizowany, dotyczący konkretnej umowy i znany obu stronom. Cel ten nie musi być wyartykułowany wprost w treści umowy, ale może być ustalany na podstawie okoliczności towarzyszących dokonaniu czynności prawnej (wyrok Sądu Apelacyjnego w (...). Konkludując, w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z pełnomocnictwem [art. 98 k.c.], które upoważniało ,,wyłącznie” oskarżonego do dokonywania w imieniu oskarżyciela posiłkowego czynności prawnych określonych w pełnomocnictwie, a zwłaszcza zbycia konkretnej nieruchomości. Na podstawie tego umocowania pełnomocnik jest upoważniony, ale nie jest obowiązany do podjęcia określonych działań, ale jeżeli do nich dojdzie, co w praktyce sprowadza się do reprezentowania (zastępstwa) mocodawcy, przy czym musi się to odbyć w zakresie określonym w pełnomocnictwie, albowiem pełnomocnik zawsze działa na rzecz mocodawcy, a podjęte przez niego działania pociągają za sobą skutki bezpośrednio dla osoby udzielającej mu pełnomocnictwa. Z istoty umowy powiernictwa wynika, że obejmuje ona przysporzenie dokonane przez powierzającego na rzecz powiernika oraz zobowiązanie powiernika do określonego postępowania z otrzymanym prawem (wyrok Sąd Apelacyjnego w (...)). Z takim przysporzeniem majątkowym na rzecz oskarżonego nie mamy do czynienia, ponieważ cenę zbycia nieruchomości nr 47, położonej w Ż., zgodnie z umową sprzedaży, otrzymywał oskarżyciel posiłkowy, a że odbyć się to miało poprzez rachunek bankowy, który nie należał do niego, nie statuuje konieczności przyjęcia powiernictwa, w postaci fiduicjarnego obrotu powyższą nieruchomością.

Wniosek

O zmianę i uniewinnianie oskarżonego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Brak uznania powyższych różnorodnych zarzutów apelacyjnych za słuszne, nie mogło doprowadzić do zmiany zaskarżonego wyroku i uniewinnienia oskarżonego.

3.9.

A.9.a-b. i - (...), a.b., iv a., v. a. b.- zarzut naruszenia przepisów postępowania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Odnośnie wzorców współpracy, na które powołuje się Sąd I instancji, mają one charakter wtórny dla przedmiotowej sprawy. Kluczową kwestią jest jakie były mechanizmy nabycia i zbycia nieruchomości w Ż., jaki w tym zakresie był udział oskarżonego i oskarżyciela posiłkowego. W tym miejscu należy odwołać się do uwag odnoszących się do charakteru prawnego udziału oskarżonego w tych zdarzeniach, co wcześniej przedstawiono, odnosząc się do powiernictwa i pełnomocnictwa. Jednocześnie trzeba wyeksponować, że pełnomocnictwo, dotyczące sprzedaży nieruchomości w Ż., nie uprawniało oskarżonego do dowolnego wskazania konta bankowego, na które ma dojść do przelania ceny sprzedaży tej nieruchomości, a więc wskazanie numeru konta rachunku bankowego prowadzonego na rzecz jego żony, było działaniem, zmierzającym do uzyskania władztwa nad przelanymi pieniędzmi, a więc los tych pieniędzy uzależniony został od woli oskarżonego, od którego w praktyce zależało czy i kiedy oraz w jakich częściach będą przekazywane pieniądze oskarżycielowi posiłkowemu, który był uprawniony do uzyskania całej ceny zbycia tego mienia, będącego jego własnością. Takie intencje są jednoznaczne i klarowne albowiem wskazuje na to porównanie treści i zakresu pełnomocnictwa udzielonego przez oskarżyciela posiłkowego oskarżonemu (...) r. odnośnie sprzedaży nieruchomości w O. [k. 238- 240], w którym dopiero wtedy udzielono uprawnienie umocowanemu do ,,wskazania numeru rachunku, na który ma nastąpić zapłata” [k. 238-241]. Trzeba również dodać, że w odniesieniu do pieniędzy uzyskanych przez oskarżonego jako ceny zbycia nieruchomości w Ż., nie mogły one być objęta przez niego prawem zatrzymania, regulowanym w art. 461 k.c. [ ius retentionis], skoro pieniądze nie są rzeczą, co wynika choćby z wyroku WSA w (...) r. (sygn. (...)). Powyższy przepis stanowi, iż zobowiązany do wydania cudzej rzeczy może ją zatrzymać aż do chwili zaspokojenia lub zabezpieczenia przysługujących mu roszczeń o zwrot nakładów na rzecz [zatrzymaną] oraz roszczeń o naprawienie szkody wyrządzonej przez rzecz zatrzymaną. Przepisu powyższego nie stosuje się jednak, gdy obowiązek wydania rzeczy wynika z czynu niedozwolonego albo gdy chodzi o zwrot rzeczy wynajętych, wydzierżawionych lub użyczonych. Zatrzymanie rzeczy może zostać dokonane tylko w wyjątkowych przypadkach, tj. w celu zabezpieczenia roszczeń o zwrot nakładów na rzecz oraz o naprawienie szkody wyrządzonej przez cudzą rzecz. Inne przypadki nie wchodzą w grę, choć prawo zatrzymania może wynikać także ze stosunku zobowiązaniowego, z czym nie mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie. Również nie mamy do czynienia z prawem zatrzymania w przypadku odstąpienia od umowy wzajemnej regulowanej w art. 496 k.c., który stanowi, że jeżeli wskutek odstąpienia od umowy strony mają dokonać zwrotu wzajemnych świadczeń, każdej z nich przysługuje prawo zatrzymania, dopóki druga strona nie zaoferuje zwrotu otrzymanego świadczenia albo nie zabezpieczy roszczenia o zwrot ceny. Również nie mamy do czynienia z takim prawem z art. 497 k.c. w przypadku rozwiązania lub nieważności umowy wzajemnej.

Odwołanie się do treści przekazanych drogą elektroniczną pomiędzy oskarżonym i oskarżycielem posiłkowym i odwrotnie, nie ma zasadniczego znaczenia z powyższych względów, a nadto nie wynika z tych przekazów, że oskarżony i oskarżyciel posiłkowy działali jak wspólnicy, w tym odnośnie nieruchomości w Ż., działka nr (...), mający mieć takie same [równorzędne] uprawnienia do czerpania zysków z tej transakcji, tym bardziej należy tak wnioskować, ponieważ w finalnej sprzedaży tej nieruchomości sprzedający, jak i kupujący byli reprezentowani przez inne osoby- więc (...) S.A. poprzez T. Z. i A. M.. Gdyby przyjąć hipotetycznie, że oskarżony oraz oskarżyciel posiłkowy w odniesieniu do tej transakcji, której przedmiotem była wspomniana nieruchomość, nie działaliby poprzez pośrednika, nastąpiłoby to właśnie z uwagi na kompetencję, skuteczność oraz niezastępowalność biznesową oskarżonego i byłoby to obiektywnie wykazane. Wpisanie w jednym e- mailu, że ,,podpisujemy umowy pół na pół”, co może wskazywać, że samo stawanie do aktów notarialnych, partycypacja w nich, ma obciążać oskarżonego, jak i oskarżyciela posiłkowego w takich samych częściach, a więc nie wynika z tego, że chodzi o podział zysków w takich równych częściach, tym bardziej, że w jednej z wiadomości e- mailowych oskarżony kierując wiadomość do M. R., (...) r., wyraźnie wskazał, że ,,oczywiście jestem po długich rozmowach z K. i myślę że nasze stanowisko co do określenia zasad współpracy wypracujemy na tym spotkaniu” [k. 672]. Natomiast, odniesienie się przez K. W. w jednym e-maili do zapłaty ,,za S.” [chodzi o nieruchomość w P.], co miało być powiązane z ewentualną sprzedażą nieruchomości w Ż., nie może przemawiać za uznaniem, że oskarżony miał prawo do zatrzymania pieniędzy ze sprzedaży nieruchomości w Ż.. Nadto, trzeba odnotować, że wiadomość ta pochodzi z (...) r., z kolei, pieniądze za udziały w nieruchomości na ul. (...) w P. zostały przelane (...)r., natomiast finalnie pieniądze za nieruchomość w Ż., jej nabywcy- małżonkowie G.- przelali (...) r. [k. 147- 174], tym samym odległość czasowa dat tych zdarzeń wysoce wykluczają powiązania tych dwóch transakcji. Zdefiniowanie przez jednego ze świadków w tabeli oskarżonego i oskarżyciela posiłkowego jako inwestorów, nie przesądza, że byli wspólnikami uprawnionymi do dzielenie się zyskami i to po połowie. Subiektywne przekonanie tej osoby, samo w sobie, nie może o tym przesądzać, tym bardziej, że kiedy ta osoba była przesłuchana w charakterze świadka już takiego przekonania nie żywiła, co podała na rozprawie(...) r. [k. 793- 806]. W tej sytuacji, należy takie sformułowania traktować jako skróty myślowe, ale nie oddające rzeczywistości. Znacząca część tych wiadomości, przekazywanych elektronicznie, odnosi się do współpracy pomiędzy oskarżonym, i oskarżycielem posiłkowym, która była długotrwała, wszechstronna, na co zwrócił uwagę Sąd I instancji, co nie przesądzało o istnieniu pomiędzy tymi osobami spółki cichej i to gwarantującej całkowite równouprawnienie, w tym na płaszczyźnie finansowej, skoro zaangażowanie finansowe obciążało oskarżyciela posiłkowego. Oskarżyciel posiłkowy kierując korespondencję do oskarżonego przecież nie wiedział wtedy, że ta współpraca zostanie wykorzysta przez oskarżonego, a miał interes, w tym oczywiście materialny, aby doceniać jego skuteczność i go odpowiednio pod tym kontem stymulować i zachęcać. Jednocześnie trzeba wskazać, że oskarżony nie był osobą niezastąpioną, w działalności, której przedmiotem był szeroko rozumiany obrót nieruchomościami, których właścicielem zasadniczo był oskarżyciel posiłkowy, skoro K. W. również korzystał z usług, pomocy innych osób. W tej sytuacji nie zrozumiałe byłoby dlaczego właśnie oskarżony miałby być inaczej, korzystniej finansowo przez niego traktowany.

Wniosek

O zmianę i uniewinnianie oskarżonego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Brak uznania powyższych różnorodnych zarzutów apelacyjnych za słuszne, nie mogło doprowadzić do zmiany zaskarżonego wyroku i uniewinnienia oskarżonego.

3.10.

A.10.a-i.- zarzut naruszenia przepisów postępowania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ocena zeznań złożonych przez K. W. dokonana przez Sąd I instancji jest prawidłowa. Miarą tej właściwej oceny jest krytyczne podejście do jego supozycji odnoszących się do motywów podjętej współpracy z oskarżonym, jej zakresu i charakteru. Z pewnością oskarżyciel posiłkowy mógł skorzystać z pośrednictwa biura obrotu nieruchomościami, ale przy słusznym przesądzeniu przez Sąd I instancji, że oskarżony pracował dla niego, co wcześniej omówiono, wykluczając uzyskiwanie przez niego prowizji od nabywcy nieruchomości, taka działalność po prostu musiała być dla niego bardziej opłacalna i generowała mniejsze obciążenia fiskalne, które dawało się łatwo zataić, ukrywając rzeczywisty charakter aktywności związanej z obrotem nieruchomościami, co miało znaczenie dla definiowania źródła i podstaw opodatkowania. Kwestia ewentualnego podania rachunku bankowego co do potencjalnych transakcji, których przedmiotem była nieruchomość w O., jest wyjaśniona poprzez analizę pełnomocnictwa udzielonego oskarżonemu przez oskarżyciela posiłkowego, w tej sytuacji wszelkie relacje co do tej kwestii podane przez K. W. są niewiarygodne, co nie przesądza, że inne jego supozycje mają takie same cechy. Kwestia przelania pieniędzy za udziały w nieruchomości przy ul. (...) w P. oraz jakie ma to znaczenie dla przesądzenia odpowiedzialności karnej oskarżonego za przywłaszczenie pieniędzy, była już poruszona w niniejszym dokumencie sprawozdawczym. Brak przelewu do depozytu notarialnego kwoty 560.000 zł [k. 683- 684] nie ma znaczenia, była to umowa pomiędzy osobami w tym uczestniczącymi, a dlaczego właśnie tak odbywał się transfer finansowy w ten określony sposób, jest ambiwalentne dla oceny zeznań pokrzywdzonego, ale jest to zrozumiałe z uwagi na udział oskarżonego i jego żony w tej transakcji. Brak interwencji oskarżyciela posiłkowego wobec oskarżonego co do podawania przez niego rachunków bankowych, mogło choćby wynikać, z tego, że pokrzywdzony z pewnością długi czas miał zaufanie do oskarżonego, a w praktyce interesował go skutek w postaci sprzedaży jego nieruchomości, a przez jakie konto dokonywany jest transfer pieniężny nie było to istotne dopóki dopóty uzyskiwał pieniądze. Przykładem tego jest przekazanie uzyskanych pieniędzy jako ceny sprzedaży nieruchomości działki nr (...) w Ż., co miało miejsce (...) r. [k. 214]. Brak umowy pośrednictwa pomiędzy oskarżonym, a oskarżyciele posiłkowym został wcześniej wyjaśniony, co odnosiło się do ukrycia działalności gospodarczej pokrzywdzonego.

Wniosek

O zmianę i uniewinnianie oskarżonego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Brak uznania powyższych różnorodnych zarzutów apelacyjnych za słuszne, nie mogło doprowadzić do zmiany zaskarżonego wyroku i uniewinnienia oskarżonego.

3.11.

11.a-b.- naruszenie przepisów postępowania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Obrońca oskarżonego uczestniczył w rozprawie (...) r. [k. 732- 73......], przysłuchiwał się przesłuchaniu pokrzywdzonego, a więc nie było żadnych przeszkód, aby zadał stosowne pytania temu świadkowi na odnośnie nurtujących go kwestii, w tej sytuacji trudno czynić z tego skuteczny zarzut odwoławczy, choć brak interwencji pokrzywdzonego u oskarżonego było wyjaśnione przez Sąd I instancji. Otóż, z racji wieloletniej współpracy nie było przesłanek do przyjęcia, że oskarżony zachowa się wobec oskarżyciela posiłkowego w sposób nieuczciwy. Natomiast brak zawarcia umowy pośrednictwa, z oskarżonym, nie leżało w interesie pokrzywdzonego, który chciał ukryć rzeczywisty charakter działalności, której przedmiotem był obrót nieruchomościami.

Wniosek

O zmianę i uniewinnianie oskarżonego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Brak uznania powyższych różnorodnych zarzutów apelacyjnych za słuszne, nie mogło doprowadzić do zmiany zaskarżonego wyroku i uniewinnienia oskarżonego.

3.12.

B.1.a.b.i-iv. 2.a-c.- zarzut błędu w ustaleniach faktycznych

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Kwestie wykazania zdolności kredytowej pokrzywdzonego poprzez sprzedaż udziałów w nieruchomości przy ul. (...) w P., ma charakter spekulacyjny, tym bardziej, że oskarżyciel już wtedy był właścicielem choćby tylu nieruchomości, że wykazywanie swojej zdolności kredytowej, na tamten moment, poprzez fikcyjną transakcję nie miało sensu i uzasadnienia finansowego. Konieczność podpisania porozumienia pomiędzy oskarżyciele posiłkowym, a M. B. (1) o przesunięciu terminu płatności za sprzedaż udziałów w tej nieruchomości [k. 650], wynikała z sytuacji materialnej nabywczyni, a nie zbywcy udziałów. Niemniej, trzeba wskazać, że kwestia tej transakcji, jej cel i rzeczywiste intencje nie ma znaczenia dla przesądzenia, czy oskarżony mógł zatrzymać [przywłaszczyć ujmując to w kategoriach odpowiedzialności karnej] cudze pieniądze z innej transakcji. Otóż, jak wcześniej wykazano nie mógł tego zrobić, a czyniąc to naraził się na penalizację swojego zachowania. Nadto, gdyby przyjąć, że oskarżyciel posiłkowy sprzedał udziały w nieruchomości, za które w praktyce nabywca nie zapłacił, jak sugeruje apelujący, to tym bardziej, niuanse finansowe z tej transakcji nie mają najmniejszego znaczenia dla odpowiedzialności karnej, a co najwyżej jest to kolejny przyczynek do uznania, że oskarżonego łączył duży poziom zażyłości i zaufania z oskarżycielem posiłkowym, co w rzeczywistości uśpiło jego elementarną czujność i dbałość o własne sprawy, a oskarżony to wykorzystał.

O wynagrodzeniu oskarżonego, działającego w imieniu i na rzecz oskarżyciela posiłkowego również wypowiedziano się wcześniej [pkt A.1.a-e].

Wniosek

O zmianę i uniewinnianie oskarżonego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Brak uznania powyższych różnorodnych zarzutów apelacyjnych za słuszne, nie mogło doprowadzić do zmiany zaskarżonego wyroku i uniewinnienia oskarżonego.

3.13.

B.2.a-c.- zarzut błędu w ustaleniach faktycznych

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Dywagacje, że oskarżony mógł oszukać pokrzywdzonego poprzez zaniżenie ceny w akcie notarialnym, otrzymując w rzeczywistości wyższą cenę od kontrahentów, jest na poziomie spekulacji, tym bardziej, że nabywcy nie byliby zainteresowani takimi machinacjami, które mogły być zakwestionowane przez administrację skarbową, narażając się na odpowiednie postępowanie podatkowe, a nawet karnoskarbowe.

O zażyłości oskarżonego i oskarżyciela posiłkowego wypowiedziano się wyżej, wskazując do czego ona doprowadziła [pkt B.1.a-b.I-iv].

O wynagrodzeniu oskarżonego, działającego w imieniu i na rzecz oskarżyciela posiłkowego również wypowiedziano się wcześniej [pkt A.1.a-e].

Wniosek

O zmianę i uniewinnianie oskarżonego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Brak uznania powyższych różnorodnych zarzutów apelacyjnych za słuszne, nie mogło doprowadzić do zmiany zaskarżonego wyroku i uniewinnienia oskarżonego.

Z racji, zaskarżenia w całości wyroku Sądu I instancji, poddano kontroli rozstrzygniecie w zakresie orzeczonych kar zasadniczych oraz środka karnego naprawienia szkody. Kary zasadnicze, ich wymiar jest wyważony, adekwatny do oceny stopnia społecznej szkodliwości, mając na względzie zwłaszcza nadużycie zaufania przez oskarżonego, wykorzystanie przez niego wiedzy fachowej i swobody działania, wskazujących na działanie z pewną dozą premedytacji, wartość przywłaszczonego mienia- jako okoliczności obciążające. Jednocześnie uwzględniono okoliczności przemawiające na korzyść oskarżonego, przy czym podjęta próba zawarcia ugody z pokrzywdzonym, co wykazano w toku postępowania odwoławczego, mając na względzie zwłaszcza odległą datę przypisanego przestępstwa, nie mogła wpłynąć na osłabienie [obniżenie] zastosowanej represji karnej, przy jednoczesnym pełnym uwzględnieniu okoliczności przemawiających na korzyść oskarżonego.

Orzeczenie naprawienia szkody jest oczywiste i naturalne, albowiem proces karny musi zmierzać do uwzględnienia prawnie chronionego interesu pokrzywdzonego [art.2§1 pkt 3 k.p.k.], w tym majątkowego.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

O kosztach sądowych za postępowanie odwoławcze Sąd II instancji orzekł na podstawie art.2 ust. 1 pkt 4 , art. 3 ust. 1 i art. 8 ustawy z 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. z 1983 r., nr 49, poz. 223 ze zm.) oraz na podstawie §1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym (Dz.U. z 2013 r., poz. 663, t.j.) oraz art. 24 ust. 1 i 3 ustawy z 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym (Dz.U. z 2012 r., poz. 654, t.j.) w zw. z §1 pkt 1 i §3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 18 czerwca 2014 r. w sprawie opłat za wydanie informacji z Krajowego Rejestru Karnego (Dz.U. z 2014 r., poz. 861).

7.  PODPIS

G. N. I. P. M. K.