Sygn. akt II AKa 61/21
Dnia 18 sierpnia 2022 r.
Sąd Apelacyjny w Warszawie, II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: Sędzia SA Przemysław Filipkowski
Sędziowie: SA Izabela Szumniak (spr.)
SA Katarzyna Capałowska
Protokolant: starszy sekretarz sądowy Marta Kamińska
przy udziale Prokuratora Jacka Pergałowskiego i pełnomocnika oskarżycieli posiłkowych, po rozpoznaniu w dniu 18 sierpnia 2022 roku sprawy:
1. Ł. W., syna Z. i A. z domu P., urodzonego (...) w W., oskarżonego o czyny z art. 280 § 1 k.k. w zb. z art. 276 k.k. w zb z art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. oraz z art. 280 § 2 k.k. w zb. z art. 288 § 1 k.k. . w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.
2. K. S., syna W. i Z. z domu O., urodzonego (...) w W., oskarżonego o czyn z art. 280 § 1 k.k. w zb. z art. 276 k.k. w zb z art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k.
na skutek apelacji wniesionych przez obrońcę oskarżonego Ł. W. oraz pełnomocnika oskarżycieli posiłkowych
od wyroku Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie
z dnia 30 października 2020 r. sygn. akt V K 237/19
I. zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że przyjmuje, że przypisanego w punkcie I. wyroku czynu oskarżony Ł. W. dopuścił się, działając wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą;
II. wyrok w jego punkcie II. w stosunku do K. S. uchyla i postępowanie w tej części umarza;
III. wyrok w jego punkcie III. w stosunku do Ł. W. uchyla i sprawę w tym zakresie przekazuje do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu Warszawa-Praga w Warszawie;
IV. w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy ;
V. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokat E. Z. – Kancelaria Adwokacka w W. kwotę 840 zł (osiemset czterdzieści złotych), powiększone o 23 % VAT, za obronę z urzędu oskarżonego Ł. W., wykonywaną w postępowaniu odwoławczym przed Sądem Apelacyjnym w Warszawie;
VI. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokat F. B. – Kancelaria Adwokacka w W. kwotę 840 zł (osiemset czterdzieści złotych), powiększone o 23 % VAT, za obronę z urzędu oskarżonego K. S., wykonywaną w postępowaniu odwoławczym przed Sądem Apelacyjnym w Warszawie;
VII. zasądza od oskarżonego Ł. W. na rzecz oskarżycieli posiłkowych: (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, O. I. i O. Y. kwoty po 1440 zł (jeden tysiąc czterysta czterdzieści złotych), tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w instancji odwoławczej;
VIII. zwalnia oskarżonego Ł. W. w całości od zapłaty kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, wydatkami obciążając Skarb Państwa;
IX. kosztami procesu w części umarzającej postępowanie w stosunku do K. S. obciąża Skarb Państwa.
UZASADNIENIE |
|||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
II AKa 61/21 |
|
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
2 |
||
1. CZĘŚĆ WSTĘPNA |
Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
Wyrok Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie z dnia 30 października 2020 r., sygnatura akt V K 237/19 |
Podmiot wnoszący apelację |
☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☒ oskarżyciel posiłkowy |
☐ oskarżyciel prywatny |
☒ obrońca |
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ inny |
1.3. Granice zaskarżenia |
1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||
☒ na korzyść ☒ na niekorzyść |
☐ w całości |
|||
☒ w części |
☒ |
co do winy |
||
☒ |
co do kary |
|||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||
1.3.2. Podniesione zarzuty |
||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji. |
||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||
☐ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||
☒ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||
☐ |
||||
☐ |
brak zarzutów |
1.4. Wnioski |
☒ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
2. Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy |
Sąd odwoławczy nie przeprowadzał postępowania dowodowego. Załączono do akt sprawy płytę z monitoringu z dnia 23 lipca 2019 r. ponieważ ta, która znajdowała się w aktach sprawy została uszkodzona. |
2.1.1. Fakty uznane za udowodnione |
||||
Lp. |
Wskazać oskarżonego. |
Wskazać fakt. |
Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód. |
|
----------------------------------------------------------- |
-------------------------------- |
|||
2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
||||
Lp. |
Wskazać oskarżonego. |
Wskazać fakt. |
Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód. |
|
------------------------------------------------------------ |
------------------------------- |
2.2. Ocena dowodów |
2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||
Wskazać fakt |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu. |
------------------------------------ |
--------------------------------------------------------------------- |
2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||
Wskazać fakt |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu. |
---------------------------------- |
---------------------------------------------------------------------- |
3. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||
Lp. |
Zarzut apelacji obrońcy oskarżonego Ł. W. |
|
Rażącej niewspółmierności kary pozbawienia wolności orzeczonej niezgodnie z dyrektywami art. 53 k.k. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny lub niezasadny. |
||
Zarzut wymierzenia oskarżonemu Ł. W. rażąco niewspółmiernie surowej kary jest chybiony i nie zasługuje na uwzględnienie. Niewspółmierność o jakiej mowa w art. 438 pkt 4 k.p.k. zachodzić może tylko wówczas gdy na podstawie ujawnionych okoliczności, które powinny mieć zasadniczy wpływ na wymiar kary można było przyjąć, że zachodziłaby wyraźna różnica pomiędzy karą wymierzoną przez Sąd I instancji, a karą jaką należałoby wymierzyć w instancji odwoławczej w następstwie prawidłowego zastosowania w sprawie dyrektyw wymiaru kary przewidzianych w art. 53 k.k. oraz zasad ukształtowanych przez orzecznictwo. Chodzi bowiem nie o zwykłą nieproporcjonalność orzeczonej kary, ale o dysproporcję rażącą. O taką karę, której nie da się akceptować z powodu różnicy pomiędzy nią a karą sprawiedliwą, różnicy o randze zasadniczej. Tymczasem oskarżonemu Ł. W. wymierzona została za popełnione przestępstwo kara 3 lat pozbawienia wolności, gdy górna granica jaką sąd mógł wymierzyć wynosiła lat 12, a oskarżony jest osobą wielokrotnie karaną, zdemoralizowaną i działał w warunkach recydywy specjalnej z art. 64 § 2 k.k. W tym stanie rzeczy orzeczona kara nie może być uznana za rażąco, niewspółmiernie surową, bo pozostaje adekwatna do wysokiego stopnia winy oraz społecznej szkodliwości przypisanego oskarżonemu czynu. Sąd Okręgowy wyczerpująco w pisemnym uzasadnieniu przedstawił argumentację przemawiającą za wymierzeniem oskarżonemu kary pozbawienia wolności we wskazanej wysokości. Prawidłowo zastosował dyrektywy wymiaru kary przewidziane w art. 53 k.k., a wskazana argumentacja w pełni zasługuje na aprobatę sądu odwoławczego. |
||
Wniosek |
||
O zmianę zaskarżonego wyroku i wymierzenie Ł. W. łagodniejszej kary pozbawienia wolności |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny lub niezasadny. |
||
Wobec braku potwierdzenia zarzutów apelacji wniosek jest niezasadny. |
||
Lp. |
Zarzuty apelacji pełnomocnika oskarżycieli posiłkowych |
|
1. obrazy przepisów postępowania, która miała wpływ na treść wyroku, a to art. 7 k.p.k., polegającej na dowolnej, sprzecznej z zasadami logiki oraz doświadczenia życiowego oceny materiału dowodowego w postaci zeznań świadka O. Y.,, wyjaśnień K. S., wyjaśnień oskarżonego Ł. W., zeznań świadka O. I., zeznań świadków N. R., S. Ś. i M. G. oraz nagrań z monitoringu z dnia 23 lipca 2019 r.; 2. obrazy przepisów postępowania, która miała wpływ na treść wyroku, a to art. 410 k.p.k. |
☒ zarzuty naruszenia art. 7 k.p.k. zasadne ☐ częściowo zasadny ☐ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny lub niezasadny. |
||
W zakresie punktu II wyroku, którym uniewinniono oskarżonego K. S. od popełnienia przestępstwa rozboju w dniu 1 września 2019 r. zarzuty pełnomocnika oskarżycieli posiłkowych są zasadne i finalnie doprowadziły do uchylenia zaskarżonego w tej części wyroku oraz umorzenia postępowania z uwagi na zgon oskarżonego. Słusznie zwrócił uwagę skarżący, że całokształt materiału dowodowego, w tym w szczególności zeznania świadka O. Y. prowadzą do niezaprzeczalnej konstatacji, że rozboju w dniu 1 września 2019 r. dokonali działając wspólnie i w porozumieniu Ł. W. i K. S.. Odmienna ocena dokonana przez Sąd I instancji jest niewątpliwie pochodną niewłaściwej, sprzecznej z zasadami wskazanymi w art. 7 k.p.k. oceny tegoż materiału dowodowego, w tym wyjaśnień obu oskarżonych, materiału poglądowego i zeznań wskazanego wyżej pokrzywdzonego. W tym miejscu zwrócić należy uwagę, że świadek O. Y., bezpośrednio po zdarzeniu złożył pełne, szczegółowe i przekonywujące zeznania, w których opisał sposób działania oraz udział zarówno oskarżonego W. jak i oskarżonego S.. Z opisu tego bezsprzecznie wynika, że działania przestępcze obu oskarżonych objęte były porozumieniem, w ramach którego każdy z nich odegrał swoją rolę. Istotny jest w tym kontekście również przebieg zdarzeń przed popełnieniem rozboju jak i bezpośrednio po nim, wzmacnia bowiem wersję, że dokonanie rozboju objęte było wspólnym porozumieniem oskarżonych. Zwrócić należy uwagę, że oskarżeni wspólnie przybyli do lokalu i grali na automatach tam się znajdujących, w trakcie ataku Ł. W. na pokrzywdzonego K. S. znajdował się niedaleko i nie mógł nie słyszeć krzyków pokrzywdzonego. Był widziany przez pokrzywdzonego, gdy Ł. W. wchodził do pomieszczenia, w którym się znajdował. Po dokonaniu pobicia i zaboru rzeczy K. S. podszedł do oskarżonego W. i w obecności pobitego pokrzywdzonego, któryś z mężczyzn zapytał „czy można” i wspólnie opuścili lokal. Fakt, że takie pytanie padło został prawidłowo zrekonstruowany przez Sąd meriti, ale z faktu tego, po przesłuchaniu pokrzywdzonego na rozprawie sąd wyciągnął błędne wnioski. Nie ma bowiem znaczenia czy to K. S. zapytał kolegę „czy już można” czy też z pytaniem tym zwrócił się do S. W.. W każdym przypadku wskazuje to na wspólne ich działanie i porozumienie. Co więcej pokrzywdzony prosił jeszcze obu oskarżonych aby pozostawili mu chociaż portfel, a potem wybiegł za nimi na zewnątrz, krzyczał i oddał w ich kierunku strzały z broni kulkowej. Trudno przy takiej sekwencji zdarzeń obronić tezę, że K. S. był wyłącznie nieświadomym niczego obywatelem, który po zakończonej grze na automatach odjechał skuterem wspólnie z towarzyszem tej zabawy. W tym kontekście wyjaśnienia obu oskarżonych w tej części należało uznać wyłącznie za linię obrony i potwierdzenie linii obrony K. S., czemu Sąd I instancji nie sprostał. Również w zakresie rozstrzygnięcia z punktu III wyroku, którym uniewinniono od popełnienia przestępstwa rozboju w dniu 23 lipca 2019 r. Ł. W. zarzuty apelacji pełnomocnika są w pełni zasadne. Skutkiem tego zaistniała konieczność uchylenia wyroku w tym zakresie i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu Warszawa-Praga w Warszawie. W pierwszym rzędzie zwrócić należy uwagę na wątpliwości Sądu meriti w zakresie faktu, że na monitoringu z dnia zdarzenia, zabezpieczonym w przedmiotowej sprawie znajduje się wizerunek oskarżonego W.. Wątpliwości te są pochodną między innymi błędnej oceny zeznań świadków N. R., S. Ś. oraz M. G., którzy przecież stanowczo zeznali, że w toku postępowania przygotowawczego, po zapoznaniu się z monitoringiem, bez żadnych wątpliwości rozpoznali na nim wizerunek, znanego im z wielu wcześniejszych interwencji Ł. W.. Co więcej, dysponując nagraniem również sąd I instancji miał sposobność na rozprawie, jeśli jeszcze miał jakieś wątpliwości dokonać stosownej weryfikacji. Błędnie również w zakresie rozpoznania oskarżonego ocenił sąd zeznania pokrzywdzonego O. I. złożone w toku postępowania przygotowawczego i na rozprawie. Zwrócić należy bowiem uwagę, że 4 dnia po zdarzeniu, uczestnicząc w czynności okazania świadek rozpoznał wizerunek Ł. W. jako osoby, która wraz z innymi zamaskowanymi sprawcami uczestniczyła w rozboju na jego osobie. Odmówienie wiary zeznaniom świadka z postępowania przygotowawczego nie zostało przy tym w sposób prawidłowy uzasadnione. Ocena zeznań świadka dokonana przez sąd jest nielogiczna i niezgodna z doświadczeniem życiowym. W ogóle nie uwzględnia faktu, że postura oskarżonego mogła z czasem ulec zmianie, zaś naturalnym procesem u ludzi jest proces zanikania śladów pamięciowym proporcjonalnie do upływu czasu. Jednocześnie świadek na rozprawie potwierdził swoje zeznania, złożone w postępowaniu przygotowawczym, a dotyczące przebiegu zdarzenia. Wynika z nich bez żadnych wątpliwości, że oskarżony W. współdziałał z zamaskowanymi sprawcami, którzy dzięki niemu dostali się do lokalu. Świadek wprost zeznał, że mężczyzna, którego wpuścił do lokalu przytrzymał drzwi nogą, tak aby pozostali mogli wbiec do środka i dokonać napadu. Zeznania pokrzywdzonego, wbrew twierdzeniom Sądu meriti nie stoją w sprzeczności z nagraniem z monitoringu. Rację ma skarżący pełnomocnik, że z zapisu monitoringu ocenianego zgodnie z zasadami logiki i doświadczenia życiowego wynika, że Ł. W. popchnięty na ścianę przez wpadających z impetem mężczyzn, następnie założył kaptur, kryjąc twarz i stanął w drzwiach do lokalu, blokując ich zamknięcie. Umknął bowiem sądowi I instancji fakt, na co słusznie zwrócił uwagę pełnomocnik, że znajdujący się w lokalu pokrzywdzony nigdy nie wpuściłby do środka zamaskowanych mężczyzn i stąd kluczową była rola oskarżonego W., który najpierw umożliwił im wejście do lokalu, potem blokował drzwi, które zamykały się na magnes, a następnie wraz z nimi lokal ten opuścił. Sąd odwoławczy nie stwierdził natomiast naruszenia przez Sąd I instancji przepisu art. 410 k.p.k. Sąd wyrokując opierał się na okolicznościach ujawnionych w toku rozprawy i nie pominął przy ocenie żadnych dowodów. Uchybienia sądu sprowadziły się zatem do błędnej i sprzecznej z treścią art. 7 k.p.k. oceny części dowodów. |
||
Wniosek |
||
1. o zmianę pkt II sentencji wyroku i skazanie K. S. za zarzucone mu przestępstwo; 2. o zmianę pkt III sentencji wyroku i skazanie Ł. W. za zarzucone mu przestępstwo 3. o nałożenie na K. S. solidarnie z Ł. W. obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej na rzecz (...) sp. z o.o. 4. o nałożenie na oskarżonego Ł. W. obowiązku naprawienia szkód wyrządzonych na rzecz O. I. oraz (...) sp. z o.o. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ wszystkie wnioski niezasadne |
|
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny lub niezasadny. |
||
Ad 1. wniosek nie mógł zostać uwzględniony z uwagi na śmierć oskarżonego K. S.; Ad 2. wniosek nie mógł zostać uwzględniony z uwagi na zasadę ne peius statuowaną w art. 454 k.p.k.; Ad. 3. . wniosek nie mógł zostać uwzględniony z uwagi na śmierć oskarżonego K. S.; Ad 4. wniosek nie mógł zostać uwzględniony z uwagi na zasadę ne peius statuowaną w art. 454 k.p.k.; |
4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
|
Wskazać wszystkie okoliczności, które sąd uwzględnił z urzędu, niezależnie od granic zaskarżenia |
|
Śmierć oskarżonego K. S. w toku postępowania międzyinstancyjnego w dniu 2.02.2021 r. |
|
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności. |
|
Okoliczność uwzględniono wobec załączenia do akt sprawy odpisu skróconego aktu zgonu oskarżonego (k. 834). |
|
5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
|
5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
|
1 |
Przedmiot utrzymania w mocy |
Wyrok Sądu Okręgowego w części z jego punktu I. z zastrzeżeniem jak w sekcji 5.2. |
|
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy. |
|
Podniesiony w apelacji obrońcy zarzut dotyczący wymiaru kary nie został potwierdzony w postępowaniu apelacyjnym, a nadto sąd odwoławczy nie stwierdził także okoliczności prowadzących do zmiany bądź uchylenia zaskarżonego orzeczenia poza granicami środków odwoławczych, z zastrzeżeniem jak niżej. |
|
5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
|
1. |
Przedmiot i zakres zmiany |
Uznanie, że przypisanego w punkcie I. wyroku czynu oskarżony Ł. W. dopuścił się działając wspólnie i w porozumieniu z inną, ustaloną osobą. |
|
Zwięźle o powodach zmiany. |
|
Zmiany dokonano wobec uwzględnienia słusznych zarzutów pełnomocnika oskarżycieli posiłkowych. |
5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||
5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
||||
---------------------------------------------------------------------------------- |
||||
Zwięźle o powodach uchylenia. |
||||
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
||||
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
||||
Zwięźle o powodach uchylenia. |
||||
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
||||
Konieczność umorzenia postępowania |
||||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia. |
||||
Wyrok w części dotyczącej K. S. należało uchylić a postępowanie karne umorzyć z uwagi na jego śmierć (art. 17 § 1 pkt 5 k.p.k.) |
||||
4. |
Konieczność warunkowego umorzenia postępowania |
|||
Zwięźle o powodach uchylenia i warunkowego umorzenia ze wskazaniem podstawy prawnej warunkowego umorzenia postępowania. |
||||
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
||||
5. |
||||
Zwięźle o powodach uchylenia. |
||||
Wobec braku możliwości skazania oskarżonego, który został uniewinniony w I instancji, wyrok w jego punkcie III. w stosunku do Ł. W. należało uchylić i sprawę przekazać do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu Warszawa-Praga w Warszawie. |
||||
5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
||||
Ponownie rozpoznając sprawę w granicach w jakich nastąpiło przekazanie, sąd okręgowy rozważy konieczność ponownego przesłuchania pokrzywdzonego O. I. i odtworzenia na rozprawie zapisu z monitoringu z dnia 23 lipca 2019 r., z jego udziałem. W zakresie pozostałych dowodów może poprzestać na ich ujawnieniu. Następnie dokona swobodnej oceny materiału dowodowego, uwzględniając przy ocenie zasady prawidłowego rozumowania, wskazania wiedzy i doświadczenia życiowego. |
||||
5.4. Inne rozstrzygnięcia z wyroku |
||||
Lp. |
Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku. |
Przytoczyć okoliczności. |
||
-------------------------------------------------- |
-------------------------------------------------------------------- |
|||
6. Koszty Procesu |
Wskazać oskarżonego. |
Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku. |
Przytoczyć okoliczności. |
V, VI, VII, VIII, IX |
1. zasądzono na rzecz adwokatów E. Z. i F. B. wynagrodzenie za obronę z urzędu oskarżonych Ł. W. i K. S., uwzględniające udział w dwóch rozprawach apelacyjnych; 2. zasądzono od Ł. W. kwoty po 1440 zł. dla każdego z oskarżycieli posiłkowych, tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego; 3. zwolniono oskarżonego Ł. W. od ponoszenia kosztów sądowych z uwagi na sytuację materialną, konieczność odbycia kary izolacyjnej oraz aktualny pobyt w areszcie w Niemczech; 4. kosztami w części umarzającej w stosunku do K. S. obciążono Skarb Państwa |
7. PODPIS |
||||||||
Przemysław Filipkowski Izabela Szumniak Katarzyna Capałowska |
||||||||
1.3 Granice zaskarżenia |
||||||||
Wpisać kolejny numer załącznika 1 |
||||||||
Podmiot wnoszący apelację |
Obrońca oskarżonego Ł. W. |
|||||||
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
W części co do punktu I. wyroku |
|||||||
1.3.1 Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||||||
☐ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☐ w całości |
|||||||
☒ w części |
☐ |
co do winy |
||||||
☒ |
co do kary |
|||||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||||||
1.3.2 Podniesione zarzuty |
||||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji. |
||||||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||||||
☐ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||||||
☐ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||||||
☒ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||||||
☐ |
||||||||
☐ |
brak zarzutów |
|||||||
1.4. Wnioski |
||||||||
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
1.3 Granice zaskarżenia |
|||||||
Wpisać kolejny numer załącznika 2 |
|||||||
Podmiot wnoszący apelację |
Pełnomocnik oskarżycieli posiłkowych |
||||||
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
Wyrok w punktach II. i III. |
||||||
1.3.1 Kierunek i zakres zaskarżenia |
|||||||
☐ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☐ w całości |
||||||
☒ w części |
☒ |
co do winy |
|||||
☒ |
co do kary |
||||||
☒ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
||||||
1.3.2 Podniesione zarzuty |
|||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji. |
|||||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
||||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
||||||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
||||||
☐ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
||||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
||||||
☐ |
|||||||
☐ |
brak zarzutów |
||||||
1.4. Wnioski |
|||||||
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |