Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 16 lutego 2022 roku

Sąd Apelacyjny w Katowicach w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: sędzia SA Małgorzata Niementowska

Protokolant: Agnieszka Bargieł

przy udziale prokuratora Prokuratury Regionalnej w Katowicach Marty Irzyńskiej

po rozpoznaniu w sprawie T. W. (W.)

skazanego za przestępstwa z art. 230 § 1 k.k. i inne

na skutek zażalenia prokuratora

na postanowienie Sądu Okręgowego w Katowicach

z dnia 28 grudnia 2021 roku, sygn. akt VIII Kow 4162/21

w przedmiocie udzielania warunkowego przedterminowego zwolnienia

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. i art. 636 § 1 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.w.

postanawia:

1.  utrzymać w mocy zaskarżone postanowienia;

2.  wydatkami postępowania odwoławczego obciążyć Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Wbrew retoryce wniesionego środka odwoławczego sąd penitencjarny dokonał prawidłowych ustaleń faktycznych i prawnych, które w świetle przepisu art. 77 § 1 k.k. pozwoliły na sformułowanie wobec skazanego pozytywnej prognozy kryminologiczno – społecznej, a co za tym idzie umożliwiły skorzystanie z dobrodziejstwa, o które się ubiega.

Bez wątpienia czyny przypisany prawomocnie skazanemu ocenić należy wysoce krytycznie, jednak w głównej mierze okoliczności ich popełnienia uwzględnione zostały
w postępowaniu merytorycznym przy wymiarze kary i w chwili obecnej nie mogą same w sobie determinować decyzji o udzieleniu skazanemu warunkowego zwolnienia, jak oczekiwałby tego prokurator.

Wobec podniesionego w tym zakresie przez prokuratora zarzutu, zwrócić uwagę należy, że okoliczności czynów będących przedmiotem skazania, mogą mieć negatywne znaczenie w orzekaniu w przedmiocie warunkowego zwolnienia, o ile świadczą o tak wysokim poziomie demoralizacji skazanego, który nie gwarantuje przez niego przestrzegania porządku prawnego na wolności, wykluczając skorzystanie z dobrodziejstwa warunkowego zwolnienia. Realia niniejszej sprawy jednak nie prowadzą do wniosku, że wobec T. W. można przyjąć taki stopień demoralizacji, który uniemożliwiałby mu skorzystanie z dobrodziejstwa, o które się ubiega. Zauważyć również należy, że czyny przypisane skazanemu zostały popełnione w 2005 roku, a po ich popełnieniu skazany nie wszedł ponownie w konflikt z prawem, będąc dotąd tylko jeden raz karanym sądownie. Nie można przy tym też pominąć, że za popełnione skazanemu przestępstwa orzeczono przepadek osiągniętych korzyści majątkowych, jak również karę grzywny, a zobowiązania te zostały przez niego uregulowane.

Zauważyć należy, że zachowanie i postawa skazanego w trakcie ostatniego pobytu jednostce penitencjarnej były oceniane pozytywnie. Do odbycia kary pozbawienia wolności został co prawda doprowadzony, niemniej nie był karany dyscyplinarnie i sześć razy korzystał z nagród kodeksowych. Nie był uczestnikiem podkultury przestępczej, bezkonfliktowo funkcjonował z innymi osadzonymi, wobec przełożonych starał się zachowywać regulaminowo. Był nieodpłatnie zatrudniony jako pracownik gospodarczy, a powierzone obowiązki wykonywał sumiennie i z dużym zaangażowaniem. Skazany ma stwierdzone uzależnienie od alkoholu, dlatego też uczestniczył w programie podstawowej psychoterapii uzależniania w formie programu przedłużonego. Deklarował krytyczny stosunek do popełnionych przestępstw. W związku z problemami natury psychicznej został przeniesiony do zakładu karnego typu zamkniętego. W związku z chorobą afektywną dwubiegunową korzystał z przerwy w karze. Obecnie pozostaje pod opieką psychologa i psychiatry, a także przyjmuje środki farmakologiczne. Nadto w miejscu zamieszkania skazany nie był widywany pod wpływem alkoholu, nie dochodziło do interwencji Policji, a relacje skazanego z domownikami są prawidłowe. Wszystkie te okoliczności prowadzą do wniosku, że udzielenia skazanemu warunkowego zwolnienia uzasadnia w przyszłości przestrzeganie przez niego porządku prawnego, w szczególności to, że nie popełni kolejnego przestępstwa.

Oczywiście sąd odwoławczy nie traci z pola widzenia, że postanowieniem Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 16 marca 2021 roku, sygn. akt VIII Kow 4802/20, utrzymanym w mocy postanowieniem Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 27 kwietnia 2021 roku, sygn. akt II AKzw 750/21, nie udzielono skazanemu dobrodziejstwa warunkowego zwolnienia, jak również okresu wymiaru odbytej kary pozbawienia wolności do kary orzeczonej, niemniej okoliczności te nie stanowią podstawy do zmiany bądź uchylenia zaskarżonego postanowienia.

Z tych też względów Sąd Apelacyjny uznał, że argumenty zaoferowane przez prokuratora żadną miarą nie są w stanie podważyć treści zaskarżonego orzeczenia umożliwiającego skazanemu wykonywanie pozostałej do odbycia kary w warunkach nieizolacyjnych, tym bardziej, że jego zachowanie w okresie próby będzie kontrolowane przez kuratora sądowego i związane też jest z koniecznością realizacji nałożonych obowiązków probacyjnych.

O wydatkach postępowania orzeczono na podstawie wskazanych wyżej przepisów prawa.

W tym stanie rzeczy orzeczono, jak w części dyspozytywnej postanowienia.

ZARZĄDZENIE

- o treści postanowienia zawiadomić skazanego z pouczeniem o prawomocności,

- zwrócić akta sprawy.

Katowice, dnia 16 lutego 2022 roku